Bu çalışmada, metisiline dirençli Staphylococcus aureus (MRSA) izolatlarının tespiti için sefoksitin disk difüzyon yöntemi ile oksasilin buyyon mikrodilüsyon ve ağar tarama yöntemlerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya alınan 94 S.aureus klinik izolatında PBP2a varlığı lateks aglütinasyon MRSA-Screen (Oxoid Ltd, UK) test ile araştırılmış ve 64'ünün (%68) pozitif olduğu saptanmıştır. Sefoksitin disk difüzyon yöntemi ve oksasilin buyyon mikrodilüsyon ve ağar tarama yöntemleri, "Clinical and Laboratory Standards Institute" (CLSI) tarafından önerildiği şekilde uygulanmıştır. PBP2a pozitif olan 64 S.aureus izolatının hepsi hem ağar tarama hem de buyyon mikrodilüsyon yöntemi ile oksasiline dirençli bulunurken, PBP2a negatif olan 30 izolat her iki yöntemle de duyarlı olarak saptanmıştır. Sefoksitin disk difüzyon sonuçlarına göre, 62 izolatın zon çapları 0-14 mm, iki izolatın 15-17 mm ve 30 izolatın da >20 mm olarak bulunmuş ve CLSI'nin önerdiği sefoksitin zon çaplarına göre 64 izolatın oksasiline dirençli olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak bulgularımız, sefoksitin disk difüzyon yönteminin özgüllük ve duyarlılığının, gerek altın standart olarak kabul edilen PBP2a varlığı gerekse oksasilin buyyon mikrodilüsyon ve ağar tarama yöntemleri ile karşılaştırıldığında %100 olduğunu göstermiştir. Dolayısıyla bu yöntem, ekonomik kısıtlılıklar nedeniyle moleküler testlerin kullanılamadığı rutin laboratuvarlarda MRSA izolatlarının tespitinde güvenilir bir yöntem olarak kullanılabilir.