TY - JOUR TI - Düzenlemelerde Kaliteyi Sağlamak Amacıyla Düzenleyici Rejimin Tasarlanması: Türk Düzenleyici Sisteminin Bir Değerlendirmesi AB - Düzenleme yapma, devletlerin sosyal ve ekonomik politika hedeflerini gerçekleştirmek için kullandıkları önemli araçlardan biridir. Vatandaşların hayatı ve işletmelerin faaliyetleri üzerindeki önemli etkisi nedeniyle, düzenlemeler konusu, siyasi tartışmaların ve ekonomik araştırmaların odağı haline gelmiştir. Literatürde, düzenlemelerin yapılma gerekçesine ilişkin olarak esas olarak üç genel teori bulunmaktadır: Kamu yararı teorisi (the public interest theory), Şikago düzenleme teorisi (the Chicago theory of regulation) ve kamu seçimi teorisi (the public choice theory). Devletin düzenleme yapma gerekçesi bu teoriler ile ortaya konulduktan sonra aklan gelen soru, düzenleme yapmakla istenen sonuçların en düşük maliyetle nasıl gerçekleştirilebileceğine ilişkindir. Bu sorunun cevabı, hangi düzenleme teorisi benimsenirse benimsensin, büyük ölçüde düzenleyici sistemin nasıl tasarlandığına bağlıdır. İşte bu çalışma, düzenleyici sistemin nasıl tasarlanması gerektiğini ve kalitesi yüksek düzenleme yapmanın yollarını incelemektedir. Gerek yeni çıkarılacak ve gerekse mevcut düzenlemelerin kalitesini artırmak amacıyla kurulması gereken sisteme ilişkin olarak genel bir çerçeve çizmek mümkündür. Bu genel çerçeve esas olarak; düzenleyici etki analizinin kullanılmasının yanı sıra ilgili taraflara danışılması, düzenleme alternatiflerinin dikkate alınması, mevzuat yükünün ölçülerek azaltılması ve sadeleştirme planları gibi unsurları kapsamaktadır. Yabancı ülke uygulamaları, doğru bir şekilde tasarlandığında, bu çerçevenin düzenlemelerden beklenen amaçlara ulaşılmasında ve düzenlemelerden kaynaklanan maliyetlerin en aza indirilmesinde yararlı olabileceğini göstermektedir. Çalışmada ayrıca,mevcut Türk düzenleyici sistemi açıklanarak etkinliğine ilişkin değerlendirmeler yapılmıştır.Türkiye'deki düzenleme rejiminin her ne kadar sonyıllarda IMF , Dünya bankası, OECD ve A vrupa Birliği gibi dış faktörlerin etkisiyle önemli değişme gösterdiği gözlemlense de hala bazı eksiklikleri bünyesinde taşıdığı anlaşılmaktadır. AU - Alp, Ali AU - Kılıç, Saim PY - 2007 JO - İ M K B Dergisi VL - 10 IS - 37 SN - 1301-1650 SP - 35 EP - 57 DB - TRDizin UR - http://search/yayin/detay/75052 ER -