Yeni İlköğretim 1. Kademe Türkçe Programının Değerlendirilmesi

Şahin, İsmet

Yeni İlköğretim 1. Kademe Türkçe Programının Değerlendirilmesi

İsmet ŞAHİN (Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli, Türkiye)

İlköğretim Online (elektronik)

6 1

Yıl: 2007 Cilt: 6 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 284 - 304 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Yeni İlköğretim 1. Kademe Türkçe Programının Değerlendirilmesi

Öz:

Bir çok ulusal ve uluslararası araştırma ülkemiz eğitim programlarının yetersizliğini ortaya koymaktadır. Bu nedenle, Milli Eğitim Bakanlığı 2004 yılında ilköğretim programlarında yeni bir reform çalışmasını hayata geçirmiştir. Bu doğrultuda ilköğretim Türkçe Programı da Yapılandırmacı eğitim anlayışı doğrultusunda yenilenmiştir. 2004-2005 öğretim yılında pilot olarak uygulanan yeni program, 2005-2006 öğretim yılında ülke çapında kullanılmaya başlamıştır. Bu araştırmanın amacı yeni programı Stake’in uyumluluk modeliyle değerlendirmektir. Bu modele göre yeni programların öngörülerinin, performans ölçütleriyle ve yapılandırmacı eğitim kuramıyla ne derecede uyumlu olduğu araştırılmaktadır. Program öngörüleri program kitapçığı ve diğer dokümanlar incelenerek, bu öngörülerin ne derecede başarılabildiği her iki öğretim yılında öğretmen görüşleri belirlenerek ve yapılandırmacı anlayışın standartları ise literatür taraması yoluyla derlenmiştir. Bulgular yeni programının öngörülerinin büyük bir oranda başarıldığını ve yapılandırmacı anlayışın standartlarıyla uyumlu olduğunu ortaya koymaktadır.

Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Alkan, C., Deryakulu, D. ve Şimşek, N. (1995). Eğitim Teknolojisine Giriş. Ankara: Önder Matbaacılık.
Anılan, H. (2004). Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Türkçe Dersinde Okuduğunu Anlama Becerisiyle ilgili Hedef Davranışların Gerçekleşme Düzeyi. XII. Eğitim Bilimleri Kongresi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Asan, A. ve Güneş, G. (2000). Oluşturmacı Öğrenme Yaklaşımına Göre Hazırlanmış Örnek Bir Ünite Etkinliği. Milli Eğitim, Sayı: 147, Ankara: MEB Yayınları: 3526.
Aydın, M., Z. (1993). Din Öğretiminde Yöntemler ve Buldurma Yöntemi. A.Ü. S.B.E. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara.
Bednar A., Cunningham, D., Duffy, T. & Perry, J. (1992). Theory into practice: how do we link? In Duffy, T. & Jonassen, D. (Eds.) Constructivism and the Technology of Instruction: A Conversation. New Jersey, USA: Lawrence Erlbaum Associates, Inc, pp. 17-34.
Biggs, J. (1989). Approaches to the enhancement of tertiary teaching. Deryakulu, D. (2001). (Edit.: Ali Şimşek). Yapıcı Öğrenme, Sınıfta Demokrasi. Ankara: Eğitim-Sen Yayınları.
Brooks, J., & Brooks, M. (1993). The case for constructivist classrooms. Şaşan, Hasan H.(2002) Yapılandırmacı Öğrenme. Yaşadıkça Eğitim Dergisi. 74(75). s. 49-52. http://www.egitim.aku.edu.tr/kuramsal.htm. adresinden Temmuz 2005’te indirildi.
Brooks, M. G. and Brooks, J. G. (1999). The Courage to Be Constructivist. Şaşan, Hasan H.(2002) Yapılandırmacı Öğrenme. Yaşadıkça Eğitim Dergisi. 74(75). s. 49-52. http://www.egitim.aku.edu.tr/kuramsal.htm. adresinden Temmuz 2005’te indirildi.
Cunningham, D. J. (1991). Assessing constructions and constructing assessments: A dialogue. Educational Technology, May, 13-17. www.proguest.com adresinden Kasım 2004’te indirildi.
Dinter, F.R. (1998). Constructıvısm In Instructıonal Desıgn Theory. Journal of Structural Learning & Intelligent Systems, 13(2). www.proguest.com adresinden Kasım 2004’te indirildi.
Duman, B. (2004). Öğrenme-Öğretme Kuramları ve Süreç Temelli Öğretim. Ankara: Anı Yayıncılık
Dünya Bankası (2005). Turkey Education Sector Study. Report Number 32450-TU. World Bank Publication. [Online] Retrieved on 15-October-2006, at http://egt.kou.edu.tr/ismetsahin/kouepg/raporlar/worldbank2005.pdf
EARGED. (2002). ÖBBS 2002 Durum Belirleme Raporu, MEB, 2003.
Erdem, E. (2001). Program Geliştirmede Yapılandırmacılık Yaklaşımı. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Erden, M. ve Akman, Y. (2002). Gelişim ve Öğrenme. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
Gürol, M. ve Demirli C. (2003). Uzaktan Eğitimde Oluşturmacı Tasarım ve Uygulanması. http://www.fenokulu.net/bilcal44.htm adresinden Kasım 2004’te indirildi.
Jonassen D., H., (1991). Objectivism versus Constructivism: Do we need a New Philosophical Paradigm? Deryakulu, D. (2001). (Edit.: Ali Şimşek). Yapıcı Öğrenme. Sınıfta Demokrasi. Ankara: Eğitim-Sen Yayınları.
Jonassen, D., H. (1994). Toward a constructivist design model. Educational Technology, 34(4), 34-37.
Jonassen, D. H., Davidson, M., Collins, M., Cambell, J. & Haag, B. B. (1995). Constructivism and Computer-Mediated Communication in Distance Education. The American Journal of Distance Education 9 (2), 7-26.
Korkmaz, H. (2004). Fen ve Teknoloji Eğitiminde Alternatif Değerlendirme Yaklaşımları. Ankara: Yeryüzü Yayınevi.
Lorsbach, A. & Tobin, K. (1992). Constructivism as a Referent for Science Teaching. NARST Newsletter 30, 5-7.
Mergel, B. (1998). Instructional Design and Learning Theory. Ret. From: www.usask.ca/education/coursework/802papers/mergel/brenda.html in July, 2005.
Nagel G., K. (1998). Öğrenmenin Taosu, (Çev.: Beno Kuryel) İstanbul: Beyaz Yayınları.
Özbay, M. (2004). Yeniden Yapılandırma Çerçevesinde Türkçe Eğitimi Programı ve Bazı Öneriler. XII. Eğitim Bilimleri Kongresi - 2003, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Özden, Y. (2003). Öğrenmeye Farklı Bir Bakış: Yapılandırmacılık, Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem-A Yayıncılık.
Özyürek, R. (2004). Okullarımızda Türkçe Eğitimi. XIII. Eğitim Bilimleri Kongresi, İnönü Üniversitesi, Malatya.
PISA. (2003). Learning for Tomorrow’s World. First results of PISA 2003. OECD Publication. [Online] Retrieved Retrieved on 15-October-2006, at http://egt.kou.edu.tr/ismetsahin/kouepg/raporlar/pisa2003.pdf
PRILS. (2001). International Report: IEA’s Study of Reading Literacy Achievement in Primary School in 35 Countries. [Online] Retrieved on 15-October-2006, at http://egt.kou.edu.tr/ismetsahin/kouepg/raporlar/prils2001.pdf
Semerci, Ç (2001). Oluşturmacılık Kuramına Göre Ölçme ve Değerlendirme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi. 1(2). 429-440 Pegem Yay. Ankara.
Sever, S. (1997). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme. Ankara, Anı Yayıncılık.
Şahin, T., Y. (2001). İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersinde Oluşturmacı Yaklaşımın Otantik Değerlendirme Süreçlerini Kullanarak Öğrenciler Üzerindeki Etkisinin Belirlenmesi. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 7-9 Haziran 2001, Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi.
Şaşan, H., H.(2002). Yapılandırmacı Öğrenme. Yaşadıkça Eğitim Dergisi. 74(75). s. 49-52. http://www.egitim.aku.edu.tr/kuramsal.htm. adresinden Temmuz 2005 tarihinde indirildi.
Şimşek, N. (2004). Yapılandırmacı Öğrenme ve Öğretime Eleştirel Bir Yaklaşım. Eğitim Bilimleri ve Uygulama Dergisi 3(5). Ankara: Pegem A Yayınevi.
Slavin, R. E. (1994). Educational Psychology: Theory and Practice. Yaşar, Ş. (1998). Yapısalcı Kuram ve Öğretme-Öğrenme Süreci. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 8(1-2). Güz 1998 ss.68-75.
Stake R. E. (1975). Program Evaluation Particularly Responsive Evaluation. Paper presented at a conference on "New Trends in Evaluation", Goteborg, Sweden, October 1973.
Tezci, E., Gürol, A. (2003). Oluşturmacı Öğretim Tasarımı ve Yaratıcılık. [Online]: The Turkish Online Journal of Educational Technology – TOJET. 2(1), Article 8.
TIMSS. (1999). International mathematics report, findings from IEA’s repeat of the Third International Mathematics and Science Study at the eight grade.[Online] Retrieved on 12-March-2001, at URL: http://timss.bc.edu/timss1999i/pdf/T99i_Math_TOC.pdf.
TTKB. (2004). Yeni Türkçe Dersi Programı ve Kılavuzu. Ankara: MEB Yayınevi.
Vural, M. (2003). İlköğretim Programları. Erzurum: Yakutiye Yayıncılık.
Wilson, B., G. (Ed.) (1996). Constructivist Learning Environments: Case Studies in Instructional Design. Englewood Cliffs, NJ: Educational Technology Publications. NHMRC, (1996) Options for Effective Care in Childbirth. AGP: Canberra.
Worthen, B., R. and Sanders, J., R. (1987). Educational Evaluation: Alternative Approaches and Practical Guidelines. London: Longman.
Yaşar, Ş. (1998). Yapısalcı Kuram ve Öğretme-Öğrenme Süreci. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 8(1-2). Güz 1998 ss.68-75.

APA	Şahin İ (2007). Yeni İlköğretim 1. Kademe Türkçe Programının Değerlendirilmesi. , 284 - 304.
Chicago	Şahin İsmet Yeni İlköğretim 1. Kademe Türkçe Programının Değerlendirilmesi. (2007): 284 - 304.
MLA	Şahin İsmet Yeni İlköğretim 1. Kademe Türkçe Programının Değerlendirilmesi. , 2007, ss.284 - 304.
AMA	Şahin İ Yeni İlköğretim 1. Kademe Türkçe Programının Değerlendirilmesi. . 2007; 284 - 304.
Vancouver	Şahin İ Yeni İlköğretim 1. Kademe Türkçe Programının Değerlendirilmesi. . 2007; 284 - 304.
IEEE	Şahin İ "Yeni İlköğretim 1. Kademe Türkçe Programının Değerlendirilmesi." , ss.284 - 304, 2007.
ISNAD	Şahin, İsmet. "Yeni İlköğretim 1. Kademe Türkçe Programının Değerlendirilmesi". (2007), 284-304.

APA	Şahin İ (2007). Yeni İlköğretim 1. Kademe Türkçe Programının Değerlendirilmesi. İlköğretim Online (elektronik), 6(2), 284 - 304.
Chicago	Şahin İsmet Yeni İlköğretim 1. Kademe Türkçe Programının Değerlendirilmesi. İlköğretim Online (elektronik) 6, no.2 (2007): 284 - 304.
MLA	Şahin İsmet Yeni İlköğretim 1. Kademe Türkçe Programının Değerlendirilmesi. İlköğretim Online (elektronik), vol.6, no.2, 2007, ss.284 - 304.
AMA	Şahin İ Yeni İlköğretim 1. Kademe Türkçe Programının Değerlendirilmesi. İlköğretim Online (elektronik). 2007; 6(2): 284 - 304.
Vancouver	Şahin İ Yeni İlköğretim 1. Kademe Türkçe Programının Değerlendirilmesi. İlköğretim Online (elektronik). 2007; 6(2): 284 - 304.
IEEE	Şahin İ "Yeni İlköğretim 1. Kademe Türkçe Programının Değerlendirilmesi." İlköğretim Online (elektronik), 6, ss.284 - 304, 2007.
ISNAD	Şahin, İsmet. "Yeni İlköğretim 1. Kademe Türkçe Programının Değerlendirilmesi". İlköğretim Online (elektronik) 6/2 (2007), 284-304.