Yıl: 2007 Cilt: 7 Sayı: 3 Sayfa Aralığı: 109 - 114 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Denizli ilinde 2006 yılına ait mantar zehirleme vakalarının değerlendirilmesi

Öz:
G i r i ş: Ülkemiz genelinde olduğu gibi, Denizli ilinde de yabani mantar tüketimi oldukça yaygındır. Buna bağlı olarak mantar zehirlenmeleri özellikle yılın belli dönemlerinde olmak üzere sık görülmektedir. Çalışmamızda, Denizli ilinde mantar zehirlenmelerinin sosyodemografik verilerini ve prognozunu incelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: 01.01.2006-31.12.2006 tarihleri arasında Acil Servisimize ve Denizli Devlet Hastanesi Acil Servisi’ne mantar zehirlenmesi ile başvuran ve mantar zehirlenmesi vakaları ICD-10 tanı kodlama sistemindeki “T- 62.0 = mantar yemenin zehirli etkisi” kodundan ve Sağlık Müdürlüğü’ne gönderilen “gıda zehirlenmeleri vaka bildirim fişlerinden” geriye dönük olarak tarandı. Hastaların sosyodemografik verileri, klinik ve laboratuvar bulguları ve sonuçlar üzerine etkileri incelendi. Sonuçlar frekans dağılımı ve ortalama (±SD) olarak verildi. istatistiksel yöntem olarak ANOVA ve ki-kare testleri kullanıldı. Bulgular: Toplam 154 hasta çalışmaya dahil edildi. Bunlardan 18’ini (%11.7) çocuk (<16 yaş), 136’sını (%88.3) erişkin yaş grubunda hastalar oluşturmaktaydı. Çalışmaya dahil edilen hastalarda kadın-erkek oranı bir, genel yaş ortalaması (±SD) 37.9 (±19.3) olarak bulundu. Mantar zehirlenmeleri nedeniyle hastaneye başvuruların en sık Kasım 84 (%55.4), Mayıs 23 (%14.9), Ekim 21 (%13.6) ve Aralık 10 (6.5%) aylarında olduğu saptandı. En sık başvuru şikayetleri bulantı-kusma (%90.9), karın ağrısı (%34.4), halsizlik (%22.1) ve diare olarak bulundu. Semptomların başlama süresi ortalama (±SD) 222.9 (±184.3) dakika olarak, ilk 6 saatte semptomları başlayanların oranı 135 (%87.7) bulundu. Daha ileri merkeze sevk edilenlerin semptomlarının ortalama (±SD) başlama süresi 398 (±261.6) dakika olarak bulundu. Hastaların 103’üne (%66.9) gastrik lavaj, 106’sına (%68.8) aktif kömür, 31’ine (%20.1) Nasetil sistein, 10’una (%6.5) atropin uygulandığı görüldü. Yapılan tetkiklerde anormal laboratuvar bulgusu olarak 21 (%13.6) hastada karaciğer, 10 (%6.5) hastada böbrek fonksiyon testlerinde yükselme bulundu. Hastaların 101’inin (%65.6) yatırıldığı ortalama yatış süresinin 1.55 (±1.38) gün olduğu bulundu. S o n u ç: Denizli yöresinde mantar zehirlenmesi vakaları özellikle sonbahar ve ilkbahar sonunda yaygın olarak görülmektedir. Çok ciddi zehirlenme vakaları oranı düşük bulunmakla birlikte, mantar zehirlenmeleri konusunda halkın eğitimi ve sağlık kuruluşlarının buna yönelik gerekli önlem ve hazırlıklarını yapması önemlidir.
Anahtar Kelime: Denizli Zehirlenme Mantar zehirlenmesi Geriyedönük çalışma

Konular: Pediatri

Assessment of mushroom poisoning cases in Denizli in 2006

Öz:
Objectives: Mushroom consumption is common in Denizli, similar to the other regions of Turkey. Depending on this issue, mushroom poisoning is a frequent event especially during particular periods of the year. In our study, we aimed to assess the demographic characteristics and prognosis of patients who suffered from mushroom poisoning. Materials and Methods: Between 01.01.2006 and 31.12.2006, patients coded for T-62 (poisoning effect of mushroom consumption) according to ICD-10 coding system from our university emergency department (ED) and from city hospital and as well as patients from case declaration forms of food poisoning from Health Ministry were included in this retrospective review. We evaluated the demographical features of the patients, laboratory data, and applied treatment and results. Descriptive statistics, (including mean (±SD), frequency and percentage) were calculated. ANOVA and the Chi-square test were used. Results: A total of 154 patients were included in the study. Eighteen (11.7%) were children (<16 years) and 136 (88.3%) were adults. Seventy-seven of them were males and the mean age (±SD) of the patients was 37.9±19.3 years. The male female ratio among the participants was 1. Most of the admissions to the ED were; 84 (55.4%) patients in November, 23 (14.9%) patients in May, 21 (13.6%) patients in October, and 10 (6.5%) patients in December. Most of the admission symptoms were; 140 (90.9%) nausea and vomiting, 53 (34.4%) abdominal pain, 34 (22.1%) fatigue, 27 (17.5%) diarrhea. The mean time period for the onset of symptoms was (±SD) 222.9 (±184.3) minutes. Symptoms began within the first 6 hours among 135 (%87.7) patients. The mean time period (±SD) for the onset of symptoms among patients who were sent to another center was 398 (±261.6) minutes. The treatment strategies were; 103 (66.9%) gastric lavage, 106 (68.8%) active charcoal, 31 (20.1%) N-acetyl cysteine, and 10 (6.5%) atropine. Twenty-one (13.6%) patients had elevated liver enzymes and 10 (6.5%) had impairment in renal functions. One hundred-one (65.5%) patients were admitted to the hospital for a mean hospital stay of 1.55 (±1.38) days. Conclusion: Mushroom poisoning cases could be frequently seen during autumn and spring in Denizli. The rate of serious poisoning cases is not much, but education of public and taking precautions as well as being ready for this emergency would save lives.
Anahtar Kelime: Mushroom Poisoning Retrospective Studies Denizli Poisoning

Konular: Pediatri
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • 1. Gonmori K, Yoshioka N. The examination of mushroom poisonings at Akita University. Leg Med (Tokyo) 2003;5 Suppl 1:S83-6.
  • 2. Berger KJ, Guss DA. Mycotoxins revisited: Part I. J Emerg Med 2005;28:53-62.
  • 3. Yilmaz A, Gursoy S, Varol O, Nur N, Ozyilkan E. Emergency room cases of mushroom poisoning. Saudi Med J 2006;27:858-61.
  • 4. Berger KJ, Guss DA. Mycotoxins revisited: Part II. J Emerg Med 2005;28:175-83.
  • 5. Diaz JH. Evolving global epidemiology, syndromic classification, general management, and prevention of unknown mushroom poisonings. Crit Care Med 2005;33:419-26.
  • 6. Brayer AF, Schneider SM. Mushroom poisining. In: Tintinalli JE, Kelen GD, Stapczynski JS, editors. Emergency medicine: a comprehensive study guide. 6th ed. New York, NY: McGraw-Hill; 2004. p. 1242-46.
  • 7. Unluoglu I, Tayfur M. Mushroom poisoning: an analysis of the data between 1996 and 2000. Eur J Emerg Med 2003;10:23-6.
  • 8. Diaz JH. Syndromic diagnosis and management of confirmed mushroom poisonings. Crit Care Med 2005;33:427-36.
  • 9. Kol İÖ, Düger C, Gönüllü M. Yoğun bakımda tedavi edilen mantar intoksikasyonu olgularının değerlendirilmesi. C. Ü. Tıp Fakültesi Dergisi 2004;26:119-22.
  • 10. Eren ŞH, Oğuztürk H, Korkmaz İ, Varol O. 2004 yılı içerisinde Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp Anabilim Dalı’na başvuran mantar zehirlenmesi vakalarının değerlendirilmesi. C. Ü. Tıp Fakültesi Dergisi 2005;27:15-18.
  • 11. Unluoglu I, Alper Cevik A, Bor O, Tayfur M, Sahin A. Mushroom poisonings in children in Central Anatolia. Vet Hum Toxicol 2004;46:134-7.
  • 12. Pajoumand A, Shadnia S, Efricheh H, Mandegary A, Hassanian-Moghadam H, Abdollahi M. A retrospective study of mushroom poisoning in Iran. Hum Exp Toxicol 2005;24:609-13.
  • 13. Ishihara Y,Yamaura Y. Descriptive epidemiology of mushroom poisoning in Japan. [Article in Japanese] Nippon Eiseigaku Zasshi 1992;46:1071-8. [Abstract]
  • 14. Ecevit Ç, Hızarcıoğlu M, Gerçek PA ve ark. Acil servise başvuran mantar zehirlenmelerinin retrospektif olarak incelenmesi. ADÜ Tıp Fakültesi Dergisi 2004; 5: 11- 14.
  • 15. Nordt SP, Manoguerra A, Clark RF. 5-Year analysis of mushroom exposures in California. West J Med 2000;173:314-7.
  • 16. Aggarval P, Wali J. Environmental toxins: Mushrooms. In: Diagnosis & management of common poisonings. Oxford University Press; 1997. p. 384-88.
  • 17. Iliev Y, Andonova S, Akabaliev V. Our experience in the treatment of acute Amanita phalloides poisoning. Folia Med (Plovdiv) 1999;41:30-7.
  • 18. Enjalbert F, Rapior S, Nouguier-Soulé J, Guillon S, Amouroux N, Cabot C. Treatment of amatoxin poisoning: 20-year retrospective analysis. J Toxicol Clin Toxicol 2002;40:715-57.
  • 19. Manríquez O, Varas J, Ríos JC, Concha F, Paris E. Analysis of 156 cases of plant intoxication received in the Toxicologic Information Center at Catholic University of Chile. Vet Hum Toxicol 2002;44:31-2.
  • 20. Tegzes JH, Puschner B. Toxic mushrooms. Vet Clin North Am Small Anim Pract 2002;32:397-407.
  • 21. Cole FM. A puppy death and Amanita phalloides. Aust Vet J 1993;70:271-2.
  • 22. Kröncke KD, Fricker G, Meier PJ, Gerok W, Wieland T, Kurz G. alpha-Amanitin uptake into hepatocytes. Identification of hepatic membrane transport systems used by amatoxins. J Biol Chem 1986;261:12562-7.
  • 23. Covic A, Goldsmith DJ, Gusbeth-Tatomir P, Volovat C, Dimitriu AG, Cristogel F, Bizo A. Successful use of Molecular Absorbent Regenerating System (MARS) dialysis for the treatment of fulminant hepatic failure in children accidentally poisoned by toxic mushroom ingestion. Liver Int 2003;23 Suppl 3:21-7.
  • 24. Köppel C. Clinical symptomatology and management of mushroom poisoning. Toxicon 1993;31:1513-40.
  • 25. Holmdahl J, Blohmé I. Renal transplantation after Cortinarius speciosissimus poisoning. Nephrol Dial Transplant 1995;10:1920-2.
  • 26. Horn S, Horina JH, Krejs GJ, Holzer H, Ratschek M. End-stage renal failure from mushroom poisoning with Cortinarius orellanus: report of four cases and review of the literature. Am J Kidney Dis 1997;30:282-6.
  • 27. T.C. Sağlık Bakanlığı. Mantar Zehirlenmesi. Zehirlenmeler tanı ve tedavi rehberleri. 2006;131-8.
  • 28. Oztekin-Mat A. Mushroom poisoning in Turkey. Ann Pharm Fr 1998;56:233-5.
  • 29. Available at: http://en.wikipedia.org/wiki/Image:Lactarius_deliciosus.jpg.
APA erdur b, TÜRKÇÜER İ, ERGİN A, CANBORA P, BOZKIR M (2007). Denizli ilinde 2006 yılına ait mantar zehirleme vakalarının değerlendirilmesi. , 109 - 114.
Chicago erdur bulent,TÜRKÇÜER İbrahim,ERGİN AHMET,CANBORA Pınar Tura,BOZKIR Metin Denizli ilinde 2006 yılına ait mantar zehirleme vakalarının değerlendirilmesi. (2007): 109 - 114.
MLA erdur bulent,TÜRKÇÜER İbrahim,ERGİN AHMET,CANBORA Pınar Tura,BOZKIR Metin Denizli ilinde 2006 yılına ait mantar zehirleme vakalarının değerlendirilmesi. , 2007, ss.109 - 114.
AMA erdur b,TÜRKÇÜER İ,ERGİN A,CANBORA P,BOZKIR M Denizli ilinde 2006 yılına ait mantar zehirleme vakalarının değerlendirilmesi. . 2007; 109 - 114.
Vancouver erdur b,TÜRKÇÜER İ,ERGİN A,CANBORA P,BOZKIR M Denizli ilinde 2006 yılına ait mantar zehirleme vakalarının değerlendirilmesi. . 2007; 109 - 114.
IEEE erdur b,TÜRKÇÜER İ,ERGİN A,CANBORA P,BOZKIR M "Denizli ilinde 2006 yılına ait mantar zehirleme vakalarının değerlendirilmesi." , ss.109 - 114, 2007.
ISNAD erdur, bulent vd. "Denizli ilinde 2006 yılına ait mantar zehirleme vakalarının değerlendirilmesi". (2007), 109-114.
APA erdur b, TÜRKÇÜER İ, ERGİN A, CANBORA P, BOZKIR M (2007). Denizli ilinde 2006 yılına ait mantar zehirleme vakalarının değerlendirilmesi. Türkiye Acil Tıp Dergisi, 7(3), 109 - 114.
Chicago erdur bulent,TÜRKÇÜER İbrahim,ERGİN AHMET,CANBORA Pınar Tura,BOZKIR Metin Denizli ilinde 2006 yılına ait mantar zehirleme vakalarının değerlendirilmesi. Türkiye Acil Tıp Dergisi 7, no.3 (2007): 109 - 114.
MLA erdur bulent,TÜRKÇÜER İbrahim,ERGİN AHMET,CANBORA Pınar Tura,BOZKIR Metin Denizli ilinde 2006 yılına ait mantar zehirleme vakalarının değerlendirilmesi. Türkiye Acil Tıp Dergisi, vol.7, no.3, 2007, ss.109 - 114.
AMA erdur b,TÜRKÇÜER İ,ERGİN A,CANBORA P,BOZKIR M Denizli ilinde 2006 yılına ait mantar zehirleme vakalarının değerlendirilmesi. Türkiye Acil Tıp Dergisi. 2007; 7(3): 109 - 114.
Vancouver erdur b,TÜRKÇÜER İ,ERGİN A,CANBORA P,BOZKIR M Denizli ilinde 2006 yılına ait mantar zehirleme vakalarının değerlendirilmesi. Türkiye Acil Tıp Dergisi. 2007; 7(3): 109 - 114.
IEEE erdur b,TÜRKÇÜER İ,ERGİN A,CANBORA P,BOZKIR M "Denizli ilinde 2006 yılına ait mantar zehirleme vakalarının değerlendirilmesi." Türkiye Acil Tıp Dergisi, 7, ss.109 - 114, 2007.
ISNAD erdur, bulent vd. "Denizli ilinde 2006 yılına ait mantar zehirleme vakalarının değerlendirilmesi". Türkiye Acil Tıp Dergisi 7/3 (2007), 109-114.