Basın günümüzde büyük tecimsel şirketlerin bir kolu olmuştur ve bu işletmenin denetimi, köşe yazarlarına uygun bir esneklik olanağı tanıyan sözde özerk yönetici seçkinlerin elindedir. Ancak, bunların ötesinde, hükümetlere ve güç merkezlerine kişisel çıkarlar bağlamında bağımlı olan gazete sahibinin gölgesi yönetici kadro ve köşe yazarlarının üstünden hiç kalkmamaktadır. Köşe yazarlarının, gazetenin temel ideoloisinin aksine de olsa, belirgin makul sınırlar içinde fikirlerini açıklamalarına ve hükümeti eleştirmelerine izin verilir. Basın, giderek kâr merkezli daha büyük kartellerin güç odaklı kolu haline gelirken, basın patronunun tolerans sınırları içinde hükümeti eleştiren yeni tür köşe yazarları alanı doldurmaya başlamıştır. Biz, hükümetler üzerinde gözetim görevi yapan bu yeni akımı basının ‘postmodernist dördüncü gücü’ olarak isimlendirdik. Araştırmanın amacı, gazetelerdeki köşe yazarla-rının değişik konu ve kişilerle eleştiri ya da övgü oranlarını irdeleyerek, köşe yazarlarının ne kadar eleştirel olabildiklerini ortaya çıkarmaktır. Bu bağlamda 10-16 Kasım 2005 tarihleri arasında çıkan bütün ulusal gazetelerin köşe yazıları incelenmiştir. Çalışmanın ulaştığı önemli sonuçlardan biri, köşe yazarlarının postmodernist bir ‘4. Kuvvet’ rolü üstlendikleri şeklindedir.