Periton diyalizi ile ilişkili pritonit:179 atağın değerlendirilmesi

SERBEST, Servet; NAZ, HASAN; yalçın, ahmet uğur; ŞAHİN, Garip

Periton diyalizi ile ilişkili pritonit:179 atağın değerlendirilmesi

Hasan NAZ, (Eskişehir Yunus Emre Devlet Hastanesi, İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği, Eskişehir, Türkiye)

Garip ŞAHİN, (Osmangazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Nefroloji Anabilim Dalı, Eskişehir, Türkiye)

Servet SERBEST, (Eskişehir Yunus Emre Devlet Hastanesi, İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği, Eskişehir, Türkiye)

Ahmet Uğur YALÇIN (Osmangazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Nefroloji Anabilim Dalı, Eskişehir, Türkiye)

Mikrobiyoloji Bülteni

3 0

Yıl: 2008 Cilt: 42 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 265 - 272 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Periton diyalizi ile ilişkili pritonit:179 atağın değerlendirilmesi

Öz:

Periton diyalizi uygulanan hastaların karşılaştığı en önemli problemler başta peritonit olmak üzere enfeksiyöz komplikasyonlardır. Çalışmamızda ilimizde bulunan iki farklı hastanede yedi yıllık izlemde periton diyalizi (PD) tedavisi gören hastalarda gelişen peritonit ataklarının etiyolojik, klinik ve terapötik yönden değerlendirilmesi amaçlanmıştır. PD uygulanan 119 hastanın 74'ünde (%62.2) 179 peritonit atağı saptanmıştır. Peritonit insidansı, PD hastalarında yıllık ortalama 0.4 olarak belirlenmiştir. Birden fazla peritonit atağı görülen 42 hastanın yedisinde (%16.7) relaps, sekizinde (%19) ise tekrar eden peritonit tespit edilmiştir. 179 peritonit atağının dördü (%2.2) nozokomiyal peritonit olarak değerlendirilmiştir. En sık saptanan klinik ve laboratuvar bulguları karın ağrısı (%80.4), periton sıvı bulanıklığı (%70.9), sedimantasyon (%69.3) ve CRP yüksekliği (%57.5) olmuştur. Çalışmamızda komorbidite, başlangıç serum albumin düşüklüğü, fazla kilo veya obesite ve PD kateter süresi, PD uygulanan hastalarda peritonit gelişimiyle ilişkili risk faktörleri olarak belirlenmiştir. En sık rastlanan etkenler, koagülaz negatif stafilokoklar (%21.8), Staphylococcus aureus (%8.9), Enterococcus spp. (%5.6) ve E.coli (%3.3) olarak tespit edilmiştir. 179 peritonit atağının 82'sinde (%45.8) kültür negatif sonuç vermiştir. Peritonit ataklarının tedavisinde kullanılan antimikrobiyal ajanlar; sefazolin+seftazidim (%27.9), sefazolin+amikasin (%24), seftazidim+vankomisin (%9.5), vankomisin+amikasin (%7.3), vankömisin+amikasin+sefazolin (%5.6), vankomisin (%5) ve diğerleri (%20.7) olarak belirlenmiştir. Peritonit nedeniyle 10 (%5.6) hasta hemodiyaliz programına girmiş, peritonit gelişen 74 hastanın 179 atağının yedisi ölümle sonuçlanmıştır (mortalite oranı %3.9). Sonuç olarak PD hastalarının dikkatli seçilmesi ve iyi eğitim verilmesi, mikrobiyolojik yöntemlerin gözden geçirilmesi ve gram-pozitif mikroorganizmalara yönelik ampirik tedavide vankomisinin tercih edilmesiyle peritonit açısından daha başarılı sonuçlar alınabileceği düşünülmüştür.

Anahtar Kelime:

Konular: Mikrobiyoloji Biyoteknoloji ve Uygulamalı Mikrobiyoloji

Pritonitis related to peritoneal dialysis:Evaluation of 179 attacks

Öz:

One of the leading problems encountered in patients undergoing peritoneal dialysis is infectious complications including peritonitis. We aimed to investigate the etiology, clinical presentation and therapy of peritonitis attacks in patients undergoing peritoneal dialysis (PD) in two ultimate hospitals in Eskisehir (located at middle Anatolia region of Turkey) over seven years. We determined 179 peritonitis attacks in 74 (62.2%) of 119 patients undergoing PD. The average annual peritonitis incidence in PD patients was found as 0.4. Of 42 patients with multiple peritonitis attacks, seven (16.7%) had relapsing and eight (19%) had recurrent peritonitis. Four (2.2%) of the 179 peritonitis attacks were evaluated as nosocomial peritonitis. The most common findings were abdominal pain (80.4%), cloudy peritoneal fluid (70.9%), increased erythrocyte sedimentation rates (69.3%) and elevated CRP levels (57.5%). Co-morbidities, initial serum albumin reduction, obesity or overweight status and duration of PD catheterization were found as risk factors related to the development of peritonitis in PD patients. The most common causative microorganisms were coagulase-negative staphylococci (21.8%), Staphylococcus aureus (8.9%), Enterococcus spp. (5.6%) and Escherichia coli (3.3%). Eighty two (45.8%) of 179 peritonitis attacks were culture-negative. The antimicrobial agents which have been used for the therapy of peritonitis attacts were cefazolin+ceftazidim (27.9%), cefazolin+amikacin (24%), ceftazidim+vancomycin (9.5%), vancopiycin+amikacin (7.3%), vancomycin+amikacin+cefazolin (5.6%), vancomycin alone (5%) and the others (20.7%). Ten (5.6%) patients were placed under hemodialysis due to peritonitis, and seven of 179 attacks in 74 patients who developed peritonitis were fatal (fatality rate: 3.9%). It could be concluded that the patients to undergo PD should be given education about the process, as well the microbiological evaluation of these patients should be looked over. Since gram-positive bacteria were commonly responsible for peritonitis following PD, empirical treatment with vancomycin would lead to more successful results.

Anahtar Kelime:

Konular: Mikrobiyoloji Biyoteknoloji ve Uygulamalı Mikrobiyoloji

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Bibliyografik

1. Levison ME, Bush LM. Peritonitis and intraperitoneal abscesses, pp: 927-51. In: Mandell GL, Bennett JE, Dolin R (eds), Mandell, Douglas, and Bennett's Principles and Practice of Infectious Diseases. 2005, 6th ed. Churchill Livingston, Philadelphia,
2. Krishnan M, Thodis E, Ikonomopoulos D, et al. Predictors of outcome following bacterial peritonitis in peritoneal dialysis. Perit Dial Int 2002; 22: 573-81.
3. Canada-USA (CANUSA) Peritoneal Dialysis Study Group. Adequacy of dialysis and nutrition in continuous peritoneal dialysis; association with clinical outcomes. J Am Soc Nephrol 1996; 7: 198-207.
4. Vargemezis V, Thodis E. Prevention and management of peritonitis and exit-site infection in patients on continuous ambulatory peritoneal dialysis. Nephrol Dial Transplant 2001; 16: 106-8.
5. Gokal R. Peritonitis in continuous ambulatory peritoneal dialysis. J Antimicrob Chemother 1982; 9: 417-20.
6. Zelenitsky S, Barns L, Findlay I, et al. Analysis of microbiological trends in peritoneal dialysis- related peritonitis from 1991 to 1998. Am J Kidney Dis 2000; 36: 1009-13.
7. Archer GL, Climo MW. Staphylococcus epidermidis and other coagulase-negative staphylococci, pp: 2352-60. In: Mandell GL, Bennett JE, Dolin R (eds), Mandell, Douglas, and Bennett's Principles and Practice of Infectious Diseases. 2005, 6th ed. Churchill Livingston, Philadelphia.
8. U.S. Renal Data System: USRDS 1996 Annual Data Report. National Institutes of Health, Department of Health and Human Services, 1996. Bethesda, MD.
9. U.S. Renal Data System: USRDS 2005 Annual Data Report. National Institutes of Health, Department of Health and Human Services, 2005. Bethesda, MD.
10. Vas S, Oreopoulos DG. Infections in patients undergoing peritoneal dialysis. Infect Dis Clin North Am 2001; 15: 743-74.
11. Keane WF, Bailie GR, Boeschoten E, et al. Adult peritoneal dialysis-related peritonitis treatment recommendations: 2000 update. Perit Dial Int 2000; 20: 396-411.
12. Troidle L, Kliger AS, Goldie SJ, et al. CPD-associated peritonitis of nosocomial origin. Perit Dial Int 1996; 16: 505-10.
13. Piraino B, Bailie GR, Bernardini J, et al. Peritoneal dialysis-related infections recommendations: 2005 update. Perit Dial Int 2005; 25: 107-31.
14. Strippoli GF, Tong A, Johnson D, Schena F, Craig JC. Catheter-related interventions to prevent peritonitis in peritoneal dialysis: a systemic review of randomized controlled trials. J Am Soc Nephrol 2004; 15: 2735- 46.
15. Saxena R, West C, Peritoneal Dialysis: A Primary Care Perspective. J Am Board Fam Med 2006; 19: 380-9.
16. Kavanagh D, Preşcott GJ, Mactier RA. Peritoneal dialysis-associated peritonitis in Scotland (1999-2002). Nephrol Dial Transplant 2004; 19: 2584-91.
17. Leppanen H, Metsarinne KP, Nikoskelainen J, Tertti R. Three-year analysis of microbial aetiology and antimicrobial susceptibilities of PD peritonitis. Scan J Infect Dis 2006; 38: 645-49.
18. Finkelstein ES, Jekel J, Troidle L, Gorban-Brennan N, Finkelstein FO, Bia FJ. Patterns of infection in patients maintained on longterm peritoneal dialysis therapy with multiple episodes of peritonitis. Am J Kidney Dis 2002; 39: 1278-86.
19. Saklayen MG- CAPD peritonitis. Incidence, pathogens, diagnosis, and management. Med Clin North Am 1990; 74: 997-1010.
20. Javelosa R, Pena A', Jaâvelosa G, Villanueva N. A clinical and microbiologic profile of peritonitis in chronic peritoneal dialysis at UERM Memorial Medical Center: a retrospective study. Phil J Microbiol Infect Dis 1988; 17: 34-6.
21. Troidle L, Gorban-Brennan N, Kliger A, Finkelstein FO. Continuous peritoneal dialysis-associated peritonitis: a review and current concepts. Semin Dial 2003; 16: 428-37.
22. Kotsanas D, Polkinghorne KR, Korman TM, Atkins RC, Brown F. Risk factors for peritoneal dialysis-related peritonitis: can we reduce the incidence and improve patient selection? Nephrology 2007; 12: 239-45.
23. Troidle L, Watnick S, Wuerth DB, Gorban-Brennan N, Kliger AS, Finkelstein FO. Depression and its association with peritonitis in long-term peritoneal dialysis patients. Am J Kidney Dis 2003, 42: 350-4.
24. Chow KM, Szeto CC, Leung CB, Kwan BC, Law MC, Li PT. A risk analysis of continuous ambulatory peritoneal dialysis related peritonitis. Perit Dial Int 2005; 25: 374-9.
25. McDonald SP, Collins JF, Rumpsfeld M, Johnson DW. Obesity is a risk factor for peritonitis in the Australian and New Zealand peritoneal dialysis patient populations. Perit Dial Int 2004; 24: 340-46.
26. Bernardini J, Piraino B, Holley J, Johnston JR, Lutes R. A randomized trial of Staphylococcus aureus prophylaxis in peritoneal dialysis patients: mupirocin calcium ointment 2% applied to the exit site versus cyclic oral rifampin. Am J Kidney Dis 1996; 27: 695-700.
27. Huang JW, Hung KY, Wu KD, Peng YS, Tsai TJ, Hsieh BS. Clinical features of and risk factors for fungal peritonitis in peritoneal dialysis patients. J Formos Med Assoc 2000; 99: 544-8.
28. Report of a Working Party of The British Society for Antimicrobial Chemotherapy. Diagnosis and management of peritonitis in continuous ambulatory peritoneal dialysis. Lancet 1987; 1: 845-9.
29. Bernardini J, Holley JL, Johnston JR, Perlmutter JA, Piraino B. An analysis of ten-year trends in infections in adults on continuous ambulatory peritoneal dialysis (CAPD). Clin Nephrol 1991; 36: 29-34.
30. Gloor HJ, Pandolfi S, Rüttimann S. 20 years of peritoneal dialysis in a mid-sized Swiss hospital. Swiss Med Wkly 2003; 133: 619-24.
31. Perez-Fontan M, Rodriguez-Carmona A, Garcia-Naveiro R, Rosales M, Villaverde P, Valdes F. Peritonitis related mortality in patients undergoing chronic peritoneal dialysis. Perit Dial Int 2005; 25: 274-84.
32. Kim DK, Yoo TH, Ryu DR, et al. Changes in causative organisms and their antimicrobial susceptibilities in CAPD peritonitis: a single center's experience over one decade. Perit Dial Int 2004; 24: 424-32.
33. Troidle L, Gorban-Brennan N, Kliger A, Finkelstein F. Differing outcomes of gram-positive and gram-negative peritonitis. Am J Kidney Dis 1998; 32: 623-8.
34. Bunke CM, Brier ME, Golper TA. Outcomes of single organism peritonitis in peritoneal dialysis: gram negatives versus gram positives in the Network 9 peritonitis study. Kidney Int 1997; 52: 524-9.
35. Troidle L, Finkelstein F. Treatment and outcome of CPD-associated peritonitis. Ann Clin Microbiol Antimicrob 2006; 5: 6.

APA	NAZ H, ŞAHİN G, SERBEST S, yalçın a (2008). Periton diyalizi ile ilişkili pritonit:179 atağın değerlendirilmesi. , 265 - 272.
Chicago	NAZ HASAN,ŞAHİN Garip,SERBEST Servet,yalçın ahmet uğur Periton diyalizi ile ilişkili pritonit:179 atağın değerlendirilmesi. (2008): 265 - 272.
MLA	NAZ HASAN,ŞAHİN Garip,SERBEST Servet,yalçın ahmet uğur Periton diyalizi ile ilişkili pritonit:179 atağın değerlendirilmesi. , 2008, ss.265 - 272.
AMA	NAZ H,ŞAHİN G,SERBEST S,yalçın a Periton diyalizi ile ilişkili pritonit:179 atağın değerlendirilmesi. . 2008; 265 - 272.
Vancouver	NAZ H,ŞAHİN G,SERBEST S,yalçın a Periton diyalizi ile ilişkili pritonit:179 atağın değerlendirilmesi. . 2008; 265 - 272.
IEEE	NAZ H,ŞAHİN G,SERBEST S,yalçın a "Periton diyalizi ile ilişkili pritonit:179 atağın değerlendirilmesi." , ss.265 - 272, 2008.
ISNAD	NAZ, HASAN vd. "Periton diyalizi ile ilişkili pritonit:179 atağın değerlendirilmesi". (2008), 265-272.

APA	NAZ H, ŞAHİN G, SERBEST S, yalçın a (2008). Periton diyalizi ile ilişkili pritonit:179 atağın değerlendirilmesi. Mikrobiyoloji Bülteni, 42(2), 265 - 272.
Chicago	NAZ HASAN,ŞAHİN Garip,SERBEST Servet,yalçın ahmet uğur Periton diyalizi ile ilişkili pritonit:179 atağın değerlendirilmesi. Mikrobiyoloji Bülteni 42, no.2 (2008): 265 - 272.
MLA	NAZ HASAN,ŞAHİN Garip,SERBEST Servet,yalçın ahmet uğur Periton diyalizi ile ilişkili pritonit:179 atağın değerlendirilmesi. Mikrobiyoloji Bülteni, vol.42, no.2, 2008, ss.265 - 272.
AMA	NAZ H,ŞAHİN G,SERBEST S,yalçın a Periton diyalizi ile ilişkili pritonit:179 atağın değerlendirilmesi. Mikrobiyoloji Bülteni. 2008; 42(2): 265 - 272.
Vancouver	NAZ H,ŞAHİN G,SERBEST S,yalçın a Periton diyalizi ile ilişkili pritonit:179 atağın değerlendirilmesi. Mikrobiyoloji Bülteni. 2008; 42(2): 265 - 272.
IEEE	NAZ H,ŞAHİN G,SERBEST S,yalçın a "Periton diyalizi ile ilişkili pritonit:179 atağın değerlendirilmesi." Mikrobiyoloji Bülteni, 42, ss.265 - 272, 2008.
ISNAD	NAZ, HASAN vd. "Periton diyalizi ile ilişkili pritonit:179 atağın değerlendirilmesi". Mikrobiyoloji Bülteni 42/2 (2008), 265-272.