Bu çalışma uyarlama olgusunu senaryo aşamasını göz önüne alarak inceler. Edebiyattan sinemaya yapılan uyarlamalar söz konusu olduğunda senaryo yazarı kilit bir konumdadır. Oysa, çoğu zaman bir edebiyat uyarlamasının değeri ölçülmeye çalışıldığında yönetmenin başarısı ya da başarısızlığı ön planda tutulur. Uyarlama yapılırken imgeler önce yazı diline daha sonra görüntü diline aktarılırlar. Böylece bir uyarlama eser ortaya çıkana kadar senaryo yazarının ve yönetmenin imgeleminden ve anlatım tercihlerinden ve süzgecinden geçmek zorunda kalır. Yönetmenin senaryo yazarı da olduğu çalışmalarda aynı kişinin imgelem gücünü kullanması söz konusudur. Senaryo yazarı, uyarlama yaparken hem kaynak esere karşı, hem kendi imgelem gücüne karşı, hem de film yapımcısının kendisinden beklediklerine karşı sorumludur. Bu yüzden yaratıcılık çatışmaları yaşaması olağandır. Çalışma, bu çatışmaları göz önüne alarak uyarlama yaparken "uyumlanmak" zorunluluğunu senaryo yazarı açısından irdeler. "Tersyüz/Adaptation" adlı film, söz edilen çatışmaları ve kavramları tartıştığı için ayrıntılı bir biçimde incelenmektedir. Uyarlama konusundaki kuramsal çalışmalar ve senaryo yazım pratiği sırasında karşılaşılan sorunlarla birlikte ele alınıp tartışılacaktır.