Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Duyuşsal ve Bilişsel Öğrenme Ürünlerine Etkisi

ERDAMAR KOÇ, Gürcü; DEMİREL, Melek

Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Duyuşsal ve Bilişsel Öğrenme Ürünlerine Etkisi

Gürcü ERDAMAR KOÇ, (Gazi Üniversitesi, Mesleki Eğitim Fakültesi, Eğitim Bilimleri Bölümü, Ankara, Türkiye)

Melek DEMİREL (Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Eğitim Bilimleri Bölümü, Ankara, Türkiye)

Türk Eğitim Bilimleri Dergisi

43 13

Yıl: 2008 Cilt: 6 Sayı: 4 Sayfa Aralığı: 629 - 661 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Duyuşsal ve Bilişsel Öğrenme Ürünlerine Etkisi

Öz:

Bu araştırmanın amacı yapılandırmacı öğrenme ortamının duyuşsal ve bilişsel öğrenme ürünleri üzerindeki etkisini saptamaktır. Çalışmada yapılandırmacı ve geleneksel sınıflardaki öğrencilerin temel ve üst düzey öğrenmeler ile problem çözme becerilerindeki erişi ve kalıcılık puanları arasında anlamlı farklar olup olmadığı karşılaştırılmıştır. Gazi Üniversitesi Mesleki Eğitim Fakültesi, Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Öğretmenliği Bölümünden 89 öğrenci deney, 91 öğrenci kontrol grubunda yer almıştır. Araştırmada hem nicel (kontrol gruplu ön test-son test deseni, temel ve üst düzey öğrenme testleri, problem çözme senaryoları) hem de nitel (gözlem, görüşme, öğrenme günlükleri) araştırma teknikleri kullanılmıştır. 14 hafta süren uygulamada kontrol grubunda geleneksel öğrenme yaklaşımı, deney grubunda yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı kullanılmıştır. Bulgulara göre, yapılandırmacı öğrenme ortamlarındaki öğrenenlerin dersten daha fazla zevk aldıgı, öğrenme etkinliklerine daha istekle katıldığı, kendine daha fazla güvendiği, daha fazla iş birliği yaptığı, diğer arkadaşlarının görüşlerini dinlediği ve saygı duydugu görülmüştür. Yapılandırmacı ve geleneksel öğrenme sınıflarındaki öğrencilerin üst düzey öğrenme erişi ve kalıcılık puanları ile problem çözme becerisi erişi puanları arasında yapılandırmacı sınıflar lehine anlamlı farklılıklar vardır. Bu nedenle araştırmanın sonunda eğitim fakültelerindeki derslerin öğrenciyi merkeze alan ve bilgiyi yapılandırmaya olanak tanıyan öğrenme yaklaşımları ile işlenmesi önerilmiştir.

Anahtar Kelime: bilişsel öğrenme geleneksel eğitim temel eğitim duyuşsal öğrenme gazi üniversitesi yapılandırmacı yaklaşım

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Au, K. H. ve Carroll, J. H. (1997). Improving literacy achievement through a constructivist approach: The keep demonstration classroom project. The Elemantary School Journal, 97(3), 203-230.
Bednar, A. K., Cunningham, D., Duffy, T. M. ve Perry, D. J. (1992). Theory into practice: How do we Link. T.M. Duffy, and D.H. Jonassen (Ed), Constructivism and the Technology of Instruction. Lawrence Erlbaum Associates, 17-34.
Braathen, Sandra J. H. (2000). A Comparison of business communication students’ writing achievement when constructivist or behaviorist methods of instruction are used. PhD, University of Minnesota, AAT. 9957662.
Brooks, M. G. ve Brooks, J. G. (1993). In Search of Understanding: The Case for Constructivist Classrooms. Alexandria, Virginia: Association for Supervision and Curriculum Development Press.
Brooks, M. G. ve Brooks, J. G. (1999). The Courage to be Constructivist. Educational Leadership, 57(3), 18-24.
Caprio, M. W. (1994). Easing into Constructivism. Journal of College Science Teaching, 23(4), 210-212.
Cooper, Peter A. (1993). Paradigm shift in designed instruction: From behaviorism to cognitivism to constructivism. Educational Technology, 33(5),12-18.
Demirel, Ö. (1999). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Demirel, Ö., Taş, A. M., Tüfekçi, S., Yazçayır N. ve Yurdakul, B. (2000). Yapılandırmacılık yaklaşımının öğrenme sürecine etkileri. IX. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi, I, 27-29.
Driel, J. H., Verloop, N., Van Werven, H. ve Dekkers, H. (1997). Teachers’ craft knowledge and curriculum innovation in higher engineering education. Higher Education, 34, 105-122.
Driscoll, M. P. (2000). Psychology of learning for instruction. Allyn & Bacon.
Duffy, T. M. ve Jonassen, D. H. (1992). Constructivism: new implications for instructional technology. T.M. Duffy and D.H. Jonassen, (Ed.), Constructivism and the Technology of Instruction. Lawrence Erlbaum Associates, 1-16.
Fosnot, C. T. (1995). Constructivism: A psychological theory of learning. Constructivism: Theory, Perpectives, and Practice. Teachers College Pres, 8-33.
Gagnon, G. W. ve Collay, M. (2001). Designing for learning: Six elements in constructivist classrooms, Corwin Pres.
Good, T. ve Brophy, J. E. (2000). Looking in Classrooms. Longman.
Hirtle, J. (1996). Social constructivism. English Journal, 85(1), 91-92.
Holloway, J. H. (1999). Caution: Constructivism ahead. Educational Leadership, November: 85-86.
Honebein, P. C. (1996). Seven goals for the design of constructivist learning environment. B. G. Wilson (Ed.), Case Studies Instructional Design. Educational Technology Publications, 11-24.
Hove, K. R. ve Berv, J. (2000). Constructing constructivism, epistemological and pedagogical. D. C. Phillips (Ed), Constructivism in Education: Opinions and Second Opinions on Contoversial Issues, Chicago Illionis: The University of Chicago Press, 19-40.
Jonassen, D. H. (1991). Objectivism versus constructivism: Do we need a new philosophical paradigm. Educational Technology Research and Development, 39(3), 5-14.
Jonassen, D. H. (2000). Toward a Design Theory of Problem Solving. Educational Technology Research and Development, 48(4), 63-85.
Jones, L. L., Buckler, Cooper, H. N. ve Straushein, B. (1997). Preparing preservice chemistry teachers for constructivist classrooms through use of authentic activities. Journal of Chemical Education, 74(7), 787-788.
Lawson, A. E., Mcelrath, C. B., Burton, M. S., James, B. D., Doyle, R. ve Woodward, S. L. (1991). Hypothetico-deductive reasoning skills and concept acquisition: testing a constructivisit hypothesis. Journal of Research in Science Teaching, 28(10), 953-970.
Marlowe, B. A. ve Page, M. L. (1998). Creating and sustaining the constructivist classroom. Corwin Pres.
Maxwell, J. A. (1996). Qualitative research design: An interpretative approach, Thousand Oaks, CA: Sage.
Maypole, J. L. C. (2001). The student’s experience in a constructivist classroom.PhD, Colorado State University. AAT 3013851.
Novak, J. D. (1998). Learning, creating and using knowledge: Concept maps as facilitative tools in schools and corporations. Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
Olssen, M. (1996). Radical constructivism and its failings: Anti-Realism and individualism. British Journal of Educational Studies, 44(3), 275-295.
Özkan, B. (2001). Yapılandırmacı öğrenme ortamlarında özgün etkinlik ve materyal kullanımının etkililiği. Yayımlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Phillips, D. C. (2000). An opinionated account of the constructivist landscape. D.C.Phillips (Ed), Constructivism in Education: Opinions and Second Opinions on Contoversial Issues, Chicago Illionis: The University of Chicago Press, 1-16.
Simon, M. A. ve Schifter, D. (1993). Toward a constructivist perspective: The impact of a mathematics teacher inservice program on students. Educational Studies in Mathematics, 25(4), 331-340.
Smith, S., Layng, J. ve Jones, M. (1996). The impact of qualitative observational methodology on the authentic assessment process. Washington. DC: AECT.744-750. ERIC ED 397 772.
Steffe, L. (1991). The constructivist teaching experiment: Illustrations and implications. Ernst von Glaserfeld, (Ed.), Radical Constructivism in Mathematics Education. Kluwer Academic Publishers, 177-194.
Stenberg, R. J. ve Williams, W. M. (2002). Educational Psychology. Allyn and Bacon.
Trigwell, K. ve Prosser, M. (1996). Congruence between Intention and Strategy in University Science Teacher’s Approaches to Teaching. Higher Education, 32, 77-87.
Tynjala, P. (2001). Towards expert knowledge. A comparison between a constructivist and a traditional learning environment in the university. International Journal of Educational Research, 31(5), 1999: 357-442. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Von Glasersfeld, E. (1995). A constructivist approach to teaching. L. P. Steffe and J.Gale, (Ed.), Constructivism in Education. Lawrence Erlbaum Associates.
Williamson, R. A. (1996). Self-questioning-an aid to metacognition. Reading Horizons, 37, 30-47.
Yıldırım, A. ve Şimsek, H. (1999). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.

APA	ERDAMAR KOÇ G, DEMİREL M (2008). Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Duyuşsal ve Bilişsel Öğrenme Ürünlerine Etkisi. , 629 - 661.
Chicago	ERDAMAR KOÇ Gürcü,DEMİREL Melek Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Duyuşsal ve Bilişsel Öğrenme Ürünlerine Etkisi. (2008): 629 - 661.
MLA	ERDAMAR KOÇ Gürcü,DEMİREL Melek Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Duyuşsal ve Bilişsel Öğrenme Ürünlerine Etkisi. , 2008, ss.629 - 661.
AMA	ERDAMAR KOÇ G,DEMİREL M Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Duyuşsal ve Bilişsel Öğrenme Ürünlerine Etkisi. . 2008; 629 - 661.
Vancouver	ERDAMAR KOÇ G,DEMİREL M Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Duyuşsal ve Bilişsel Öğrenme Ürünlerine Etkisi. . 2008; 629 - 661.
IEEE	ERDAMAR KOÇ G,DEMİREL M "Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Duyuşsal ve Bilişsel Öğrenme Ürünlerine Etkisi." , ss.629 - 661, 2008.
ISNAD	ERDAMAR KOÇ, Gürcü - DEMİREL, Melek. "Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Duyuşsal ve Bilişsel Öğrenme Ürünlerine Etkisi". (2008), 629-661.

APA	ERDAMAR KOÇ G, DEMİREL M (2008). Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Duyuşsal ve Bilişsel Öğrenme Ürünlerine Etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(4), 629 - 661.
Chicago	ERDAMAR KOÇ Gürcü,DEMİREL Melek Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Duyuşsal ve Bilişsel Öğrenme Ürünlerine Etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi 6, no.4 (2008): 629 - 661.
MLA	ERDAMAR KOÇ Gürcü,DEMİREL Melek Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Duyuşsal ve Bilişsel Öğrenme Ürünlerine Etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, vol.6, no.4, 2008, ss.629 - 661.
AMA	ERDAMAR KOÇ G,DEMİREL M Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Duyuşsal ve Bilişsel Öğrenme Ürünlerine Etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 2008; 6(4): 629 - 661.
Vancouver	ERDAMAR KOÇ G,DEMİREL M Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Duyuşsal ve Bilişsel Öğrenme Ürünlerine Etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 2008; 6(4): 629 - 661.
IEEE	ERDAMAR KOÇ G,DEMİREL M "Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Duyuşsal ve Bilişsel Öğrenme Ürünlerine Etkisi." Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6, ss.629 - 661, 2008.
ISNAD	ERDAMAR KOÇ, Gürcü - DEMİREL, Melek. "Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Duyuşsal ve Bilişsel Öğrenme Ürünlerine Etkisi". Türk Eğitim Bilimleri Dergisi 6/4 (2008), 629-661.