Kardiyopulmoner resusitasyonun başarısına etkisi olan faktörler

KOLTKA, Nursen; ÇELİK, Melek; SÜREN, Mustafa; YALMAN, Aydemir; ÖZTEKİN, Fatih

Kardiyopulmoner resusitasyonun başarısına etkisi olan faktörler

Nursen KOLTKA, (İstanbul Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği, İstanbul, Türkiye)

Melek ÇELİK, (İstanbul Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği, İstanbul, Türkiye)

Aydemir YALMAN, (İstanbul Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği, İstanbul, Türkiye)

Mustafa SÜREN, (İstanbul Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği, İstanbul, Türkiye)

Fatih ÖZTEKİN (İstanbul Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği, İstanbul, Türkiye)

Türk Anestezi ve Reanimasyon Dergisi

21 0

Yıl: 2008 Cilt: 36 Sayı: 6 Sayfa Aralığı: 366 - 372 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Kardiyopulmoner resusitasyonun başarısına etkisi olan faktörler

Öz:

Amaç: Hastanemizde uygulanan kardiyopulmoner resüsitasyon (KPR) uygulamalarını irdelemek, karşılaşılan sorunları belirlemek amacıyla, girişimde bulunulan kardiyopulmoner arrest (KPA) olguları değerlendirildi.Gereç ve Yöntem: Ekim 1999-Ocak 2005 yılları arasında KPR uygulanan 610 olgu retrospektif olarak değerlendirildi. Olguların yaşı, cinsiyeti, durumları, arrest tanısı konulduktan sonra kliniğimize haber verilme süresi, olguya ulaşım süresi, klinik personeli tarafından yapılan ilk girişimler ve sonuçların kaydedildiği formlar değerlendirildi. Bulgular: Formların geriye dönük değerlendirilmesinde; % 10.65 olguda solunum yetersizliği, % 30.49 olguda sadece solunum arresti, % 30.32 olguda kardiyopulmoner arrest(KPA), % 14.09 olguda basit solunum problemleri olduğu görüldü. KPA tanısı konulduktan sonra haber verilme süresinin ortalama 6.98±3.72 dk., KPR ekibinin ulaşma süresinin ortalama 4.02±2.51 dk. olduğu değerlendirildi. Sağ kalan olgularda haber verilme ve ulaşma sürelerinin anlamlı olarak kısa olduğu belirlendi. Kliniklerin Reanimasyon Kliniği’ne uzaklığının ulaşım süresine etkili olduğu saptandı. Olguların % 33.93’üne, klinik personeli tarafından hiçbir girişimde bulunulmamıştı. Klinik personeli tarafından erken girişimde bulunulan olgularda mortalitenin daha yüksek olduğu (tüm olguların % 66.10’u öldüğü), % 18.42’si yoğun bakımda, % 15.48’i servisinde izlemeye alındığı görüldü.Sonuç: KPA olgularının geç haber verilmesi, kliniklerde monitör eksikliğine bağlı olarak tüm olguların asistoli olarak kabul edilmesi, ilgili klinik hekim veya hemşirelerinin KPA’yı değerlendirememeleri veya tanı koysalar dahi girişimde yetersiz kalmaları; sağ kalım oranlarının düşük kalmasının başlıca nedenlerinden olduğu; özellikle asistan ve hemşirelerin Temel ve İleri Yaşam Desteği eğitimini almaları ve etkili KPR için gerekli olan donanımların tüm kliniklerde bulundurulması gerekliliğinin dikkate alınması kanısına varıldı.

Anahtar Kelime: Kalp durması Sağkalım Kardiyopulmoner canlandırma Ölüm oranı Geriyedönük çalışma

Konular: Acil Tıp Onkoloji

The factors effecting the efficacy of cardiopulmonary resuscitation

Öz:

Aim: Cardiopulmonary arrest cases were evaluated in order to discuss, to assess the problems encountered and to point out the necessity of cardiopulmonary resuscitation tutorial in our hospital.Materials and Methods: Retrospective analysis of 610 patients who received cardiopulmonary resuscitation from October 1999 to January 2005 was performed. Age, sex, physical conditions of the patients, call time of the cardiopulmonary resuscitation team and arrival time to the department, if any intervention to the patient was done before the arrival of the cardiopulmonary resuscitation team and the results were recorded. Results: The diagnosis were: pulmonary insufficiency in 10.65 % of patients, in 30.49 % there was only pulmonary arrest, cardiopulmonary arrest in 30.32 %, in 14.09% there were simple respiratory problems. The mean call time of the cardiopulmonary resuscitation team was 6.98±3.72 min., the arrival time of the cardiopulmonary resuscitation team was 4.02±2.51 min. The mean call and the arrival times were significantly shorter in surviving patients. The arrival times of the cardiopulmonary resuscitation team was affected by the distance between the clinics and the reanimation unit. It is estimated that among the cardiopulmonary resuscitation performed patients 33.93 % had no intervention performed before our arrival. The mortality of the patients with early interventions done by the clinical personals was higher. 66.10 % of the patients who received cardiopulmonary resuscitation died, 18.42 % were taken to the intensive care unit and 15.48 % were observed in the ward. Conclusion: The delay of call to the cardiopulmonary resuscitation team, inadequate monitoring in the wards and to assume all arrested cases as asistoly, untrained ward doctors and nurses in diagnosis and treatment are estimated as the results of the low survival rates. The training of the residents and the nurses in Basic and Advanced Life Support techniques and the necessity of the availability of the equipments for effective cardiopulmonary resuscitation is especially emphasized.

Anahtar Kelime: Retrospective Studies Heart Arrest Survival Cardiopulmonary Resuscitation Mortality

Konular: Acil Tıp Onkoloji

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

1. Koltka EN, Çelik M, Yalman A, ve ark. Kardiyopulmoner Resüsitasyon Sonuçlarımız ve Eğitimin Gerekliliği. Göztepe Tıp Derg 2005;20(2):101-3 2. Danciu SC, Klein L, Hosseini MM, et al. A predictive model for survival after in-hospital cardiopulmonary arrest. Resuscitation 2004;62:35-42 3. Peberdy MA, Kaye W, Ornato JP, et al. Cardiopulmonary resuscitation of adults in the hospital: A report of 14720 cardiac arrests from the National Registry of Cardiopulmonary Resuscitation. Resuscitation 2003;58:297-308 4. Dane FC, Russell-Lindgren KS, Parish DC, at al. In hospital resuscitation: association between ACLS training and survival to discharge. Resuscitation 2000;47(1):83-7. 5. Pearn J. Improving survival: A multi-portal aproach to improving cardiopulmonary resuscitation outcomes. Resuscitation 1999;42(1):3-9 6. Eisenberg MS, Bergner L, Hallstrom A. Cardiac resuscitation in the community. Importance of rapid provision and implications for program planning. JAMA 1979;241:1905-7 7. Parish DC, Dane FC, Montgomery M, et al. Resuscitation in the hospital: relationship of year and rhythm to outcome. Resuscitation 2000;47:219-29 8. Spearpoint KG, McLean CP, Zideman DA. Early defibrillation and the chain of survival in ‘in hospital’ adult cardiac arrest, minutes count. Resuscitation 2000;44(3):165-9 9. Gwinnutt CL, Columb M, Harris R. Outcome after cardiac arrest in adults in UK hospitals: effect of the 1997 guidelines. Resuscitation 2000;47(2):125-35 10. Grzeskowiak M. The effects of teaching basic cardiopulmonary resuscitation-A comparison between first and sixth year medical students. Resuscitation 2006;68:391-7 11. American Society of Anesthesiologists Task Force on Management of the Difficult Airway. Practice guidelines for management of the difficult airway: a report by the American Society of Anesthesiologists Task Force on Management of the Difficult Airway. Anesthesiology 1993;78:597-602 12. Gabbott D, Smith G, Mitchell S, et al. Cardiopulmonary resuscitation standards for clinical practice and training in the UK. Resuscitation 2005;64:13-9 13. Jacobs I, Nadkarni V, Bahr J, et al. Cardiac arrest and cardiopulmonary resuscitation outcome reports: update and simplification of the Utstein templates for resuscitation registries. A statement for healthcare professionals from a task force of the international liaison committee on resuscitation (American Heart Association, European Resuscitation Council, Australian Resuscitation Council, New Zealand Resuscitation Council, Heart and Stroke Foundation of Canada, InterAmerican Heart Foundation, Resuscitation Council of Southern Africa). Resuscitation 2004;63:233-49.

APA	KOLTKA N, ÇELİK M, YALMAN A, SÜREN M, ÖZTEKİN F (2008). Kardiyopulmoner resusitasyonun başarısına etkisi olan faktörler. , 366 - 372.
Chicago	KOLTKA Nursen,ÇELİK Melek,YALMAN Aydemir,SÜREN Mustafa,ÖZTEKİN Fatih Kardiyopulmoner resusitasyonun başarısına etkisi olan faktörler. (2008): 366 - 372.
MLA	KOLTKA Nursen,ÇELİK Melek,YALMAN Aydemir,SÜREN Mustafa,ÖZTEKİN Fatih Kardiyopulmoner resusitasyonun başarısına etkisi olan faktörler. , 2008, ss.366 - 372.
AMA	KOLTKA N,ÇELİK M,YALMAN A,SÜREN M,ÖZTEKİN F Kardiyopulmoner resusitasyonun başarısına etkisi olan faktörler. . 2008; 366 - 372.
Vancouver	KOLTKA N,ÇELİK M,YALMAN A,SÜREN M,ÖZTEKİN F Kardiyopulmoner resusitasyonun başarısına etkisi olan faktörler. . 2008; 366 - 372.
IEEE	KOLTKA N,ÇELİK M,YALMAN A,SÜREN M,ÖZTEKİN F "Kardiyopulmoner resusitasyonun başarısına etkisi olan faktörler." , ss.366 - 372, 2008.
ISNAD	KOLTKA, Nursen vd. "Kardiyopulmoner resusitasyonun başarısına etkisi olan faktörler". (2008), 366-372.

APA	KOLTKA N, ÇELİK M, YALMAN A, SÜREN M, ÖZTEKİN F (2008). Kardiyopulmoner resusitasyonun başarısına etkisi olan faktörler. Türk Anestezi ve Reanimasyon Dergisi, 36(6), 366 - 372.
Chicago	KOLTKA Nursen,ÇELİK Melek,YALMAN Aydemir,SÜREN Mustafa,ÖZTEKİN Fatih Kardiyopulmoner resusitasyonun başarısına etkisi olan faktörler. Türk Anestezi ve Reanimasyon Dergisi 36, no.6 (2008): 366 - 372.
MLA	KOLTKA Nursen,ÇELİK Melek,YALMAN Aydemir,SÜREN Mustafa,ÖZTEKİN Fatih Kardiyopulmoner resusitasyonun başarısına etkisi olan faktörler. Türk Anestezi ve Reanimasyon Dergisi, vol.36, no.6, 2008, ss.366 - 372.
AMA	KOLTKA N,ÇELİK M,YALMAN A,SÜREN M,ÖZTEKİN F Kardiyopulmoner resusitasyonun başarısına etkisi olan faktörler. Türk Anestezi ve Reanimasyon Dergisi. 2008; 36(6): 366 - 372.
Vancouver	KOLTKA N,ÇELİK M,YALMAN A,SÜREN M,ÖZTEKİN F Kardiyopulmoner resusitasyonun başarısına etkisi olan faktörler. Türk Anestezi ve Reanimasyon Dergisi. 2008; 36(6): 366 - 372.
IEEE	KOLTKA N,ÇELİK M,YALMAN A,SÜREN M,ÖZTEKİN F "Kardiyopulmoner resusitasyonun başarısına etkisi olan faktörler." Türk Anestezi ve Reanimasyon Dergisi, 36, ss.366 - 372, 2008.
ISNAD	KOLTKA, Nursen vd. "Kardiyopulmoner resusitasyonun başarısına etkisi olan faktörler". Türk Anestezi ve Reanimasyon Dergisi 36/6 (2008), 366-372.