Amaç: Konversiyon hastalarının özellikleri konusunda çok az çalışma yapılmıştır. Bu çalışmamızın amacı konversiyon bozukluğu olan hastalarda saptanan şimdiki eksen-I ruhsal bozuklukların klinik, demografik ve psikososyal değişkenlerle ilişkili olup olmadıklarını belirlemektir. Yöntem: DSM-III-R konversiyon bozukluğu tanılı 67 hastaya SCID-I ve SCID-II uygulanarak ruhsal bozukluk eştanıları elde edilmiştir. Demografik veriler, klinik özellikler ve belirti alttipi gibi değişkenlerin şimdiki eksen-I bozukluklarıyla olası ilişkileri, değişkenlerin relatif riskleri saptanarak araştırılmıştır. Bulgular: En sık görülen konversiyon bozukluğu alttipleri nöbet (%40.3) ve karışık (%34.3) belirtili alttiplerdir. Ayrıca karışık belirtili alttipin en kronik konversiyon türü olduğu anlaşılmıştır. Son konversiyon episodunda saptanabilen stressör oranı %67.2 olup, hastaların %73.1’i geçmişlerinde ağır ya da travmatik stresörler tanımlamışlardır. Evli hastalarda herhangi bir affektif bozukluk tanısı ise 2.8 kat daha fazla görülmekteydi. 17-24 yaş grubunda dissosiyatif bozukluklar, yaşlı grupta ise affektif bozukluklar daha fazla eşlik etmekteydi. Karışık alttipte affektif bozukluk, duyusal tipte ise anksiyete bozukluğu relatif riskleri anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur. Sonuç: Konversiyon bozukluğundaki eştanı dağılımı farklı etiyolojik etkenlerin konversiyon belirtilerinin ortaya çıkışında ve sürmesinde önemli olabileceğini düşündürmüştür.