Hışıltılı çocuklarda respiratuar sinsisyal virüs, parainfluenza virüs, influenza virüs ve insan metapnömovirüs sıklığının araştırılması

KUYUCU, Necdet; Arslankoylu, Ali Ertug; TOPCUOĞLU, SEVİLAY; KUYUCU, Semanur

Hışıltılı çocuklarda respiratuar sinsisyal virüs, parainfluenza virüs, influenza virüs ve insan metapnömovirüs sıklığının araştırılması

SEVİLAY TOPCUOĞLU, (Sağlık Bakanlığı, Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul, Türkiye)

Ali Ertuğ ARSLANKÖYLÜ, (Mersin Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Enfeksiyon Bilim Dalı, Mersin, Türkiye)

Semanur KUYUCU, (Mersin Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Enfeksiyon Bilim Dalı, Mersin, Türkiye)

Necdet KUYUCU (Mersin Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Enfeksiyon Bilim Dalı, Mersin, Türkiye)

Çocuk Enfeksiyon Dergisi

11 2

Yıl: 2009 Cilt: 3 Sayı: 4 Sayfa Aralığı: 153 - 160 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Hışıltılı çocuklarda respiratuar sinsisyal virüs, parainfluenza virüs, influenza virüs ve insan metapnömovirüs sıklığının araştırılması

Öz:

Amaç: Bu çalışma 0-5 yaş arası hışıltılı çocuklarda respiratuar sinsisyal virüs (RSV), influenza virüs, insan metapnömovirüs (hMPV) ve parainfluenza virüs (PIV) sıklığı ve bu viral etkenlerin klinik özelliklerinin değerlendirilmesi amacıyla yapıldı. Yöntemler: Çalışmaya Ocak-Haziran 2007 tarihleri arasında Mersin Üniversitesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları polikliniklerine başvuran 0-5 yaş arası, hışıltısı olan çocuklar alındı. Başvuru anında alınan nazofarengeal yıkama örneklerinden virüs izolasyonu HEXAPLEX® PLUS Multipleks polimeraz zincir reaksiyonu ile yapıldı. Hastaların demografik, klinik ve laboratuvar özellikleri, konulan klinik tanı, uygulanan tedaviler, varsa hastanede yatış süresi ile viral etkenler arasındaki ilişki değerlendirildi. Bulgular: Hastaların %73’ünde en az bir viral etken saptandı. hMPV’nin %59.7 ile en sık izole edilen ajan olduğu ve en sık 6-11 ay arası çocuklarda akut hışıltıya neden olduğu saptandı. hMPV’nin influenza’dan daha çok bronkopnömoniye yol açtığı, hMPV ile PIV’ün klinik özelliklerinin benzer olduğu görüldü. Hastaların %53’ünde koenfeksiyon olduğu saptandı. Koenfeksiyonlarda hMPV varlığının hastalığın kliniğinin daha ağır seyretmesine neden olduğu görüldü. Sonuç: Bu yaş grubunda akut hışıltının en önemli nedeninin solunum yolu virüsleri olduğu ve hMPV’nin en çok izole edilen etken olduğu görüldü. Hastalara gereksiz antibiyotik tedavisi uygulamasının önlenmesi ve seçilmiş vakalarda uygun antiviral tedavinin uygulanması için solunum yolu sekresyonları ile virolojik tanı koyulması, hMPV’den korunmak için özgül olmayan yöntemlere önem verilmesi ve özgül yöntemlerin geliştirilmesi gereklidir.

Anahtar Kelime:

Konular: Solunum Sistemi Genel ve Dahili Tıp Mikrobiyoloji Temel Sağlık Hizmetleri Viroloji Enfeksiyon Hastalıkları Pediatri

Prevalence of respiratory syncytial virus, parainfluenza virus, influenza virus, and human metapneumovirus in children with wheezin

Öz:

Objective: The purpose of this study is to investigate the clinical manifestations and prevalence of respiratory syncytial virus (RSV), parainfluenza virus (PIV) , influenza virus, and human metapneumovirus (hMPV) in 0-5 year old children with wheezing. Methods: Between January and June 2007, 0-5 year old children with wheezing attending the Pediatric Clinics, University of Mersin were prospectively enrolled. Nasopharyngeal wash specimens obtained at enrollment were tested for viral detection by HEXAPLEX® PLUS multiplex polimerase chain reaction. Relationships between viral pathogen and patients’ demographic, clinical, and laboratory features and treatment modalities were assessed. Results: At least one viral agent was detected in 73% of all patients. hMPV was found in 59.7%of the cases and it was the most commonly isolated agent. It caused wheezing in 6-11 month old children mostly. Bronchopneumonia was more frequent among hMPV positive patients than those infected by influenza. Clinical manifestations of hMPV and PIV were similar. Coinfection was detected in 53%of all patients. Patients with hMPV coinfections showed a relatively more severe clinical course than patients with non-hMPV coinfections. Conclusion: Respiratory viruses are the most important cause of wheezing in this age group and hMPV was the most commonly isolated pathogen. Hence, to prevent unnecessary antibacterial treatment and to apply suitable antiviral treatment to selected patients, virologic diagnosis from respiratory secretions is mandatory. Nonspecific methods of protection from hMPV should be given importance and specific methods should be developed.

Anahtar Kelime:

Konular: Solunum Sistemi Genel ve Dahili Tıp Mikrobiyoloji Temel Sağlık Hizmetleri Viroloji Enfeksiyon Hastalıkları Pediatri

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

1. Henrickson KJ. Viral pneumonia in children. Sem Pediatr Infect DisJ 1998; 9: 217-33.
2. Rudan I, Tomaskovic L, Boschi-Pinto C, et al. Global estimate of the incidence of clinical pneumonia among children under five years of age. Bull World Health Organ 2004; 82: 895.
3. T.C. Hükümeti - UNICEF 2001-2005 İşbirliği Programı. Türkiye’de çocuk ve kadınların durumu raporu. Aralık 2000: 103-85.
4. Jokinen C, Heiskanen L, Juvonen H, et al. Incidence of community-acquired pneumonia in the population of four municipalities in eastern Finland. Am J Epidemiol 1993; 137: 977.
5. Wilson NM. The significance of early wheezing. Clin Exp Allergy 1994; 24: 522-9.
6. Türktaş İ, Selçuk ZT, Kalyoncu AF. Prevalance of asthma and wheezing in Turkish children. World asthma meeting. 9-13 Aralık1998 Barselona/ İspanya. Eur Respir J 1998; (Suppl 29): 52.
7. Boyce TG, Mellen GB, Mitchel EF. Rates of hospitalization for respiratory syncytial virus infection among children in medicaid. J Pediatr 2000; 137: 865-70.
8. Rakes GP, Arruda E, Ingram JM. Rhinovirus and respiratory syncytial virus in wheezing children recquiring emergency care. IgE and Eosinophil analysis. Am J Respir Crit Care Med 1999; 159: 785-90.
9. Rawlinson WD, Waliuzzaman Z, Carter IW. Asthma exacerbations in children associated with rhinovirus but not with human metapneumovirus infection. J Infect Dis 2003; 187: 1314-8.
10. Jartti T, Lehtinen P, Vuorinen T. Respiratory picornaviruses and respiratory syncytial virus as causative agents of acute expiratory wheezing in children. Emerg Infect Dis 2004; 10: 1095-101.
11. Heymann PW, Carper HT, Murphy DD. Viral infections in relation to age, atopy, and season of admission among children hospitalised for wheezing. J Allergy Clin Immunol 2004; 114: 239-47.
12. Van den Hoogen BG, de Jong JC, Groen J, et al. A newly discovered human pneumovirus isolated from young children with respiratory tract disease. Nat Med 2001; 7: 719-24.
13. Williams JV. The clinical presentation and outcomes of children infected with newly identified respiratory tract viruses. Infect Dis Clin N Am 2005; 19: 569-84.
14. Chung JY, Han TH, Kim SW. Detection of viruses identified recently in children with acute wheezing. J Med Virol 2007; 79: 1238-43.
15. Schildgen O, Wilkesmann A, Simon A. Wheezing in patients with human metapneumovirus infection. J Allergy Clin Immunol 2005; 117: 223.
16. Jartti T, van den Hoogen B, Garofalo RP et al. Metapneumovirus and acute wheezing in children. Lancet 2002; 360: 1393-4.
17. Wolf DG, Greenberg D, Kalkstein D, et al. Comparison of human metapneumovirus, respirator syncytial virus and influenza A virus lower respiratory tract infections in hospitalised young infants. Pediatr Infect Dis J 2006; 25: 320-4.
18. Manoha C, Espinosa S, Serge-Ludwig A. Epidemiological and clinical features of hMPV, RSV and RVs infections in young children. J Clin Virol 2007; 38: 221-6.
19. Principi N, Esposito S, Bosis S. Human metapneumovirus in otherwise healthy infents and children. N Eng J Med 2004; 350: 1788-90.
20. Garcia-Garcia ML, Calvo C, Perez-Brena P. Prevalence and characteristics of human metapneumovirus infections in hospitalised infants in Spain. 2006; 41: 863-71.
21. Konig B, Konig W, Arnold R, et al. Prospective study of human metapneumovirus infection in children less than 3 years of age. J Clin Microbiol 2004; 42: 4632-5.
22. Esper F, Martinello AR, Boucher D. A 1-year experience with human metapneumovirus in children aged _____5 years. J Infect Dis 2004; 189: 388-96.
23. Bosis S, Esposito S, Niesters HG, et al. Impact of human metapneumovirus in childhood: comparison with respiratory syncytial virus and influenza viruses. J Med Virol 2005; 75: 101-4.
24. Peiris JS, Tang WH, Chan KH, et al. Children with respiratory disease associated with metapneumovirus in Hong Kong. Emerg Infect Dis 2003; 9: 628-33.
25. Vicente D, Cilla G, Montes M. Human metapneumovirus and community-acquired respiratory illness in children. Emerg Infect Dis 2003; 9: 602-3.
26. Esper F, Boucher D, Weibel C. Human metapneumovirus infection in the United States: Clinical mannifestations associated with a newly emerging respiratory illness in children. Pediatrics 2003; 11: 1407-10.
27. Wilkesmann A, Schildgen O, Eis-Huebinger A. Human metapneumovirus infections causes similar symptoms anda clinical severity as RSV infections. Eur J Pediatr 2006; 165: 467-75.
28. Greensill J, McNamara PS, Dove W, et al. Human metapneumovirus in severe respiratory syncytial virus bronchiolitis. Emerg Infect Dis 2003; 9: 372-5.
29. Semple MG, Cowell A, Dpve W. Dual infection of infants by human metapneumovirus and human respiratory syncytial virus is strongly associated with severe bronchiolitis. J infect Dis 2005; 191: 382-6.

APA	TOPCUOĞLU S, Arslankoylu A, KUYUCU S, KUYUCU N (2009). Hışıltılı çocuklarda respiratuar sinsisyal virüs, parainfluenza virüs, influenza virüs ve insan metapnömovirüs sıklığının araştırılması. , 153 - 160.
Chicago	TOPCUOĞLU SEVİLAY,Arslankoylu Ali Ertug,KUYUCU Semanur,KUYUCU Necdet Hışıltılı çocuklarda respiratuar sinsisyal virüs, parainfluenza virüs, influenza virüs ve insan metapnömovirüs sıklığının araştırılması. (2009): 153 - 160.
MLA	TOPCUOĞLU SEVİLAY,Arslankoylu Ali Ertug,KUYUCU Semanur,KUYUCU Necdet Hışıltılı çocuklarda respiratuar sinsisyal virüs, parainfluenza virüs, influenza virüs ve insan metapnömovirüs sıklığının araştırılması. , 2009, ss.153 - 160.
AMA	TOPCUOĞLU S,Arslankoylu A,KUYUCU S,KUYUCU N Hışıltılı çocuklarda respiratuar sinsisyal virüs, parainfluenza virüs, influenza virüs ve insan metapnömovirüs sıklığının araştırılması. . 2009; 153 - 160.
Vancouver	TOPCUOĞLU S,Arslankoylu A,KUYUCU S,KUYUCU N Hışıltılı çocuklarda respiratuar sinsisyal virüs, parainfluenza virüs, influenza virüs ve insan metapnömovirüs sıklığının araştırılması. . 2009; 153 - 160.
IEEE	TOPCUOĞLU S,Arslankoylu A,KUYUCU S,KUYUCU N "Hışıltılı çocuklarda respiratuar sinsisyal virüs, parainfluenza virüs, influenza virüs ve insan metapnömovirüs sıklığının araştırılması." , ss.153 - 160, 2009.
ISNAD	TOPCUOĞLU, SEVİLAY vd. "Hışıltılı çocuklarda respiratuar sinsisyal virüs, parainfluenza virüs, influenza virüs ve insan metapnömovirüs sıklığının araştırılması". (2009), 153-160.

APA	TOPCUOĞLU S, Arslankoylu A, KUYUCU S, KUYUCU N (2009). Hışıltılı çocuklarda respiratuar sinsisyal virüs, parainfluenza virüs, influenza virüs ve insan metapnömovirüs sıklığının araştırılması. Çocuk Enfeksiyon Dergisi, 3(4), 153 - 160.
Chicago	TOPCUOĞLU SEVİLAY,Arslankoylu Ali Ertug,KUYUCU Semanur,KUYUCU Necdet Hışıltılı çocuklarda respiratuar sinsisyal virüs, parainfluenza virüs, influenza virüs ve insan metapnömovirüs sıklığının araştırılması. Çocuk Enfeksiyon Dergisi 3, no.4 (2009): 153 - 160.
MLA	TOPCUOĞLU SEVİLAY,Arslankoylu Ali Ertug,KUYUCU Semanur,KUYUCU Necdet Hışıltılı çocuklarda respiratuar sinsisyal virüs, parainfluenza virüs, influenza virüs ve insan metapnömovirüs sıklığının araştırılması. Çocuk Enfeksiyon Dergisi, vol.3, no.4, 2009, ss.153 - 160.
AMA	TOPCUOĞLU S,Arslankoylu A,KUYUCU S,KUYUCU N Hışıltılı çocuklarda respiratuar sinsisyal virüs, parainfluenza virüs, influenza virüs ve insan metapnömovirüs sıklığının araştırılması. Çocuk Enfeksiyon Dergisi. 2009; 3(4): 153 - 160.
Vancouver	TOPCUOĞLU S,Arslankoylu A,KUYUCU S,KUYUCU N Hışıltılı çocuklarda respiratuar sinsisyal virüs, parainfluenza virüs, influenza virüs ve insan metapnömovirüs sıklığının araştırılması. Çocuk Enfeksiyon Dergisi. 2009; 3(4): 153 - 160.
IEEE	TOPCUOĞLU S,Arslankoylu A,KUYUCU S,KUYUCU N "Hışıltılı çocuklarda respiratuar sinsisyal virüs, parainfluenza virüs, influenza virüs ve insan metapnömovirüs sıklığının araştırılması." Çocuk Enfeksiyon Dergisi, 3, ss.153 - 160, 2009.
ISNAD	TOPCUOĞLU, SEVİLAY vd. "Hışıltılı çocuklarda respiratuar sinsisyal virüs, parainfluenza virüs, influenza virüs ve insan metapnömovirüs sıklığının araştırılması". Çocuk Enfeksiyon Dergisi 3/4 (2009), 153-160.