TY  - JOUR
TI  - İzmir ilinde çalışan ambulans ve acil bakım teknikerlerinde iş doyumunun ve buna etki eden faktörlerin incelenmesi
AB  - AMAÇ: Bu araştırma İzmir ilinde çalışan Ambulans ve Acil Bakım Teknikerlerinde iş doyumunun ve buna etki eden faktörlerin incelenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. GEREÇ VE YÖNTEM: Araştırmanın evrenini İzmir ilinde çalışan toplam 108 Ambulans ve Acil Bakım Teknikeri oluşturmuştur. Araştırmanın örnekleminin oluşturulmasında örneklem seçim tekniği kullanılmamış ve evrenin tamamı araştırmanın örneklemini oluşturmuştur. Araştırma yapıldığı süre boyunca 67 Ambulans ve Acil Bakım Teknikerine uygulanmıştır. Evrenin %62.0`sine ulaşılarak araştırma yürütülmüştür. Araştırma verileri 07.04.2008- 01.06.2008 tarihleri arasında toplanmıştır. Araştırma da veriler, literatür doğrultusunda oluşturulan Anket Formu, Minnesota İş Doyumu Ölçeği, Minnesota Örgütsel Bağlılık Envanteri aracılığıyla yüz yüze görüşme tekniği kullanılarak toplanmıştır. BULGULAR: Araştırma kapsamına alınan Ambulans ve Acil Bakım Teknikerlerinin %46.3’ünün kadın, %53.7’sinin erkek olduğu, %41.8’inin 24- 29 yaş grubunda, %35.8’inin evli olduğu, %77.6’sı iki yıllık yüksekokul bitirdiği, %62.7’si 0- 5 yıl bu meslekte çalıştığı, %88.0’ının 5 yıldır şu an görev yaptığı kurumda çalıştığı saptanmıştır. Ambulans ve Acil Bakım Teknikerlerinin görev yaptığı kurumda çalışma süreleri arttıkça iş doyumlarının düştüğü istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur(F=3.389, p<0.05). Ambulans ve Acil Bakım Teknikerlerinin çalışma şekilleri ile iş doyumu puan ortalamaları arasında yapılan varyans analizinde anlamlı fark bulunmuştur(F= 5.922, p<0.05). Ambulans ve Acil Bakım Teknikerlerinin İş doyum ortalamaları(r=0.756, p<0.01), içsel iş doyumu(r=0.755, p<0.01) , dışsal iş doyumu(r=0.663, p<0.01) ve örgütsel bağlılık puan ortalamaları arasında pozitif yönde güçlü bir korelasyon ilişkisi bulunmuştur. SONUÇ: Ambulans ve Acil Bakım Teknikerlerinin iş doyumlarının orta düzeyde olduğu; çalışma süresi arttıkça azaldığı, çalıştıkları kadrolara göre farklılık gösterdiği ve örgütsel bağlılık düzeyi arttıkça arttığı sonucuna varılmıştır.
AU  - KAVLAK, Oya
PY  - 2009
JO  - Akademik Acil Tıp Dergisi
VL  - 8
IS  - 3
SN  - 1305-760X
SP  - 33
EP  - 37
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/94483
ER  -