Çocuk oyun alanlarının dağılımı ve kullanım yeterliliği: Tekirdağ örneği
Yıl: 2010 Cilt: 7 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 13 - 22 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022
Çocuk oyun alanlarının dağılımı ve kullanım yeterliliği: Tekirdağ örneği
Öz: Çocuk oyun alanları kentsel mekanlarda açık yeşil alanların önemli bir parçasını oluşturmaktadır. Bu çalışmada Tekirdağ kent merkezindeki çocuk oyun alanları mahalle ölçeğinde belirlenerek alanları hesaplanmıştır. Mahallelerde yer alan 0-14 yaş grubundaki çocuk sayılarına oranlanarak mahalle ölçeğinde ve kent ölçeğinde çocuk başına düşen çocuk oyun alanı miktarı tespit edilmiştir. Mahalle ölçeğinde; 15 mahalleden sadece 3 tanesinde 1 $m^2$ den fazla, 9 tanesinde 1 $m^2$ den az, 3 tanesinde ise çocuk oyun alanı olmadığı görülmüştür. Kent ölçeğinde ise çocuk başına düşen oyun alanı 0.556 $m^2$/ kişi olarak belirlenmiştir. Bu oranın 3–6.5 $m^2$/ kişi değerlerinin çok altında olduğu ve çocuk oyun alanı sayısının yetersiz olduğu belirlenmiştir. Yapılan anket çalışması ile de mevcut oyun alanlarının kullanıcılar tarafından yetersiz (tasarım, eleman v.b) ve güvenli bulunmadığı tespit edilmiştir.
Anahtar Kelime: Konular:
Distribution and use of proficiency of playgrounds: A case study Tekirdağ
Öz: The constitute an important part of playgrounds, urban locations, open green areas. At this work, the playgrounds in the city centre are determined in suburb scale and their sizes are calculated. The playground area per child is determined on suburb scale and city scale by proportioning it with the number of kids at the ages 0-14 in the suburbs. On suburb scale; it is seen that in only 3 of 15 suburbs this was more than $1m^2$, in 9 less than $1m^2$ and that in 3 were no playgrounds. And on city scale; the playground per child is determined as 0.556 $m^2$/person. It is determined that this ratio is much below the values 3–6.5 $m^2$/ person and that the number of the playgrounds are insufficient. And by the realized survey, it is also determined that the users deem the existing playgrounds as insufficient (design, personnel etc.) and unsafe.
Anahtar Kelime: Konular:
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
- Anonim, 1998. Kentsel Plânlama Standart AraĢtırması. T.C.Bayındırlık ve Ġskân Bakanlığı Yayınları, Ankara, s:193-236.
- Anonim, 2005. Tekirdağ Belediyesi ArĢivi. Tekirdağ.
- Anonim 2008. Tekirdağ‟da mahallelere göre çocuk sayısı, Türkiye Ġstatistik Kurumu.
- Altunkasa, F. 2004. Adana‟nın Kentsel GeliĢim Süreci ve YeĢil Alanlar, Adana Kent Konseyi Çevre ÇalıĢma Grubu Bireysel Raporu, 15 s.
- Bakan K.ve G. Konuk, 1987. Türkiye‟de Kentsel dıĢ mekanların düzenlenmesi TÜBİTAK Yapı Araştırma Enstitüsü Yayın No:U5, 105 s.
- Banu, G., 1992. “Çocuk Oyun Alanları ve Oyun Elemanlarının Tanımı” Peyzaj Mimarlığı Dergisi, 22: 27, Ankara.
- Cohen U., A.B. Hill, C.G. Lane, T. McGinty and G.T. Moore 1999. “Recommendations for Child Play Areas”, (6.Baskı), The University Of Wisconsin, Milwaukee, 350p.
- Emür S.H. ve D. Onsekiz, 2007. Kentsel yaĢam kalitesi bileĢenleri arasında açık yeşil alanların önemi: Kayseri-Kocasinan İlçesi Park Alanları Analizi. Sosyal Bilimler enstitüsü Dergisi 22: 367-396.
- Heseltine P. and J.Holborn, 1987. “Playgrounds”, The Planning, Design and Construction of Play Environments, Mitchell, London, 11 p.
- Öztan, Y., 2004. YaĢadığımız Çevre ve Peyzaj Mimarlığı, Tisimat Basım San., S:252, Ankara.
- Ridgers, N.D., G. Stratton, S. Fairclough, and J.W.R. Twisk, 2007. Long-term effects of a playgraund markins and physical structures on children‟s recess physical activity levels. Preventive Medicine, 44 393-397.
- Şişman, E.E. ve L. Yetim, 2004. Tekirdağ Kentinde Donatı Elemanlarının Peyzaj Mimarlığı Açısından Ġrdelenmesi, Trakya Üniv. Bilimsel Araştırmalar Dergisi B Serisi, Fen Bilimleri, Edirne, 5 (1): 43-51.
- Tanrıverdi F., 1987. Peyzaj Mimarlığı Bahçe Sanatının Temel Ġlkeleri ve Uygulama Metodları. Atatürk Üniversitesi Yayınları No.643, 366 s.
- Uzun, G., 1990. Kentsel Rekreasyon Alan Planlaması, Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Ders Kitabı No: 48, Adana, 100 s.
APA | ŞİŞMAN E, ÖZYAVUZ M (2010). Çocuk oyun alanlarının dağılımı ve kullanım yeterliliği: Tekirdağ örneği. , 13 - 22. |
Chicago | ŞİŞMAN E. E.,ÖZYAVUZ M. Çocuk oyun alanlarının dağılımı ve kullanım yeterliliği: Tekirdağ örneği. (2010): 13 - 22. |
MLA | ŞİŞMAN E. E.,ÖZYAVUZ M. Çocuk oyun alanlarının dağılımı ve kullanım yeterliliği: Tekirdağ örneği. , 2010, ss.13 - 22. |
AMA | ŞİŞMAN E,ÖZYAVUZ M Çocuk oyun alanlarının dağılımı ve kullanım yeterliliği: Tekirdağ örneği. . 2010; 13 - 22. |
Vancouver | ŞİŞMAN E,ÖZYAVUZ M Çocuk oyun alanlarının dağılımı ve kullanım yeterliliği: Tekirdağ örneği. . 2010; 13 - 22. |
IEEE | ŞİŞMAN E,ÖZYAVUZ M "Çocuk oyun alanlarının dağılımı ve kullanım yeterliliği: Tekirdağ örneği." , ss.13 - 22, 2010. |
ISNAD | ŞİŞMAN, E. E. - ÖZYAVUZ, M.. "Çocuk oyun alanlarının dağılımı ve kullanım yeterliliği: Tekirdağ örneği". (2010), 13-22. |
APA | ŞİŞMAN E, ÖZYAVUZ M (2010). Çocuk oyun alanlarının dağılımı ve kullanım yeterliliği: Tekirdağ örneği. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 7(1), 13 - 22. |
Chicago | ŞİŞMAN E. E.,ÖZYAVUZ M. Çocuk oyun alanlarının dağılımı ve kullanım yeterliliği: Tekirdağ örneği. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi 7, no.1 (2010): 13 - 22. |
MLA | ŞİŞMAN E. E.,ÖZYAVUZ M. Çocuk oyun alanlarının dağılımı ve kullanım yeterliliği: Tekirdağ örneği. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, vol.7, no.1, 2010, ss.13 - 22. |
AMA | ŞİŞMAN E,ÖZYAVUZ M Çocuk oyun alanlarının dağılımı ve kullanım yeterliliği: Tekirdağ örneği. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi. 2010; 7(1): 13 - 22. |
Vancouver | ŞİŞMAN E,ÖZYAVUZ M Çocuk oyun alanlarının dağılımı ve kullanım yeterliliği: Tekirdağ örneği. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi. 2010; 7(1): 13 - 22. |
IEEE | ŞİŞMAN E,ÖZYAVUZ M "Çocuk oyun alanlarının dağılımı ve kullanım yeterliliği: Tekirdağ örneği." Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 7, ss.13 - 22, 2010. |
ISNAD | ŞİŞMAN, E. E. - ÖZYAVUZ, M.. "Çocuk oyun alanlarının dağılımı ve kullanım yeterliliği: Tekirdağ örneği". Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi 7/1 (2010), 13-22. |