ÖZET Amaç: Yoğun bakım ünitesinde (YBÜ)yatmakta olan hastalarda gelişebilecek akutböbrek hasarının tanısı (ABH) için kullanılanrenal biyomarkerların (NGAL, KIM-1, IL-18,Sistatin-C) etkinliğini değerlendirmektir.Gereç ve Yöntem: Çalışmamızİstanbul Üniversitesi İstanbul TıpFakültesi, Reanimasyon Bilim Dalındagerçekleştirilmiştir. Çalışma süresi bir ayolarak planlanmış, bu süre boyunca YBÜde48 saatten uzun kalan, birbirini takip eden,18 yaş üstü bütün hastalar çalışmaya dahiledilmiştir. Toplam 24 olgu değerlendirmeyealınmış bunlara 144 ölçüm yapılmıştır. YBÜyekabul sırasında ABHsi mevcut olanlar, yoğunbakımda ABH gelişen ve yoğun bakımyatışları sırasında hiç ABH gelişmeyenhastalar çalışmaya dahil edilmiştir. Daha sonrahastalar iki gruba bölünmüştür. Birinci grup,YBÜ yatışları sırasında hiç ABH geçirmemişhastalar olarak düşünülmüş ve kontrolgrubu adı verilmiştir. İkinci grup ise yoğunbakım yatışları sırasında veya yoğun bakımayatmadan ABH tanısı olan hastalardanoluşmuştur. Bu hastalarda NGAL, KIM-1, IL-18, Sistatin-C düzeyleri her gün ölçülmüştür.Bulgular: ABH gelişmiş olan hastaların KIM-1(p<0,01), NGAL (p<0,01), IL-18 (p<0,05) veSistatin-C (p<0,01) değerlerinin, kendi kontrolgruplarına göre, istatistiksel olarak anlamlıderecede yüksek olduğu saptanmıştır.Sonuç: YBÜde yatmakta olan hastalar içinakut böbrek hasarının tanınmasında, serumNGAL, IL-18, Sistatin-C ve KIM-1, değerlibiyomarkerlar olarak tespit edilmiştir.