Yıl: 2022 Cilt: 15 Sayı: 30 Sayfa Aralığı: 1570 - 1601 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.21602/sduarte.1182998 İndeks Tarihi: 25-01-2023

Kültürel Mirasın Sürdürülebilirliği: Rize Kafdağı Konak Oteli Örneği

Öz:
Kültürel miras, toplumu bir arada tutan ortak değerlerin gelecek nesillere aktarımıyla varlığını sürdüren hem somut hem de soyut öğelerin bütünüdür. Son dönemlerde oldukça ilgi gören ve üzerinde çalışmalar yapılan bir konu olan sürdürülebilirlik kültürel mirasın devamlılığını sağlamada önemli bir etkendir. Kültürel mirası korumak çevresel, ekonomik ve sosyal gelişmeyi desteklemektedir. Yerel değerler, yaşam tarzı, malzeme ve ustalığın ürünü olan geleneksel mimari kültürel mirasın en belirgin örneklerindendir. Geleneksel mimarinin sürdürülebilirliği konusunda koruma kadar bu yapılardaki özelliklerin yorumlanarak yeniden kullanılması da önemli bir husustur. Bu bağlamda, çalışmada geleneksel mimarinin sahip olduğu özelliklerinden yola çıkarak sürdürülebilirlik bağlamında yeni yapılan bir tasarımda kültürel mirasın nasıl yorumlanabileceği Rize’de yer alan bir butik otel kapsamında ele alınmıştır. Geniş bir literatür taraması ile başlayan çalışmada, doküman analizi yöntemi ile örneklem çevresel ve kültürel sürdürebilirlik kapsamında irdelenmiştir. Sonuç olarak geleneksel mimari rehberliğinde yeni yapılan bir yapının geçmişle bağ kurarak ait olduğu toplumun kültürel mirasını yaşatabileceği kanısına ulaşılmıştır.
Anahtar Kelime: Kültürel Miras Geleneksel Mimari Sürdürülebilirlik Çevresel Sürdürülebilirlik Kültürel Sürdürülebilirlik

SUSTAINABILITY OF THE CULTURAL HERITAGE BEHIND THE KAF MOUNTAIN

Öz:
Cultural heritage is the whole of both tangible and intangible elements that continue to exist by transferring the common values that hold the society together to future generations. Sustainability, which is a subject that has attracted a lot of attention and studies in recent years, is an important factor in ensuring the continuity of cultural heritage. Protecting cultural heritage supports environmental, economic and social development. Traditional architecture, which is the product of local values, lifestyle, materials and craftsmanship, is one of the most prominent examples of cultural heritage. The interpretation and reuse of the features of these structures are as important as conservation in terms of the sustainability of traditional architecture. In this context, in this study, how the cultural heritage can be interpreted in a new design in the context of sustainability, based on the characteristics of traditional architecture, is discussed within the scope of a boutique hotel in Rize. In the study, which started with a wide literature review, the sample was examined within the scope of environmental and cultural sustainability with the document analysis method. As a result, it has been concluded that a newly built building with the guidance of traditional architecture can keep the cultural heritage of the society it belongs to by establishing a bond with the past.
Anahtar Kelime: Cultural Heritage Traditional Architecture Environmental Sustainability Cultural Sustainability Mount Qaf Mansion Hotel

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Aktan, C. C. ve Tutar, H. (2007). “Bir Sosyal Sabit Sermaye Olarak Kültür”, Pazarlama ve İletişim Kültürü Dergisi, 6(20), s.1-11.
  • Al Şensoy, S. (2022). Bir Kültür Mirası Olarak Doğu Karadeniz Kırsal Mimarisi, Doğu Karadeniz'de Toplum ve Kültür II, M. Yavuz Alptekin, Editör, Ankara: Astana Yayınları, s.15-49.
  • Arseven, C. E. (1988). Türk Sanatı, İstanbul: Cem Yayınları.
  • Axelsson, R., Angelstam, P., Degerman, E. et al. (2003). “Social and Cultural Sustainability: Criteria, Indicators, Verifier Variables for Measurement and Maps for Visualization to Support Planning”, AMBIO, Springer: Netherlands, 42: pp.215-228.
  • Aydın, Ö. ve Lakot Alemdağ, E. (2014). “Karadeniz Geleneksel Mimarisinde Sürdürülebilir Malzemeler; Ahşap ve Taş”, The Journal of International Social Research, 7 (35), s.394-404.
  • Baumgartner, R. J. (2009). “Organizational Culture and Leadership: Preconditions for The Development of A Sustainable Corporation”. Sustainable Development, 17(2): pp.102–113.
  • Baydaş, Ö. G. (2002). “Tillo’daki Mimari Eserler”, Sanat Eserleri Dizisi/ 410, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları/ 2891.
  • Bektaş, C. (2016). Türk Evi, İstanbul: YEM Yayınları.
  • Binan Ulusoy, D. (2017). “Tarihi ve Mimari Kültürel Miras Alanlarının Sürdürülebilir Korunması”. Şehir & Toplum, 9, s.23-32.
  • Bozkurt, S. B. (2013). “19. yy. da Osmanlı Konut Mimarisinde İç Mekân Kurgusunun Safranbolu Evleri Örneğinde İrdelenmesi”. Journal of the Faculty of Forestry Istanbul University, 62(2), s.37- 70.
  • Cansever, T. (2002). Türk Evi’nin Mimarisi. Ankara: Yeni Türkiye Yayınları.
  • Cernea, M. M. (1993). "Culture and Organization: The Social Sustainability of Induced Development", Sustainable Development, John Wiley & Sons, Ltd., 1(2), pp. 18-29.
  • Chiu, R. L. H. (2003). “Social Sustainability, Sustainable Development and Housing Development: The Experience of Hong Kong”, In Housing and Social Change: East-West Perspectives, Ed. R. Forrest and J. Lee, London: Routledge, pp.221–239.
  • Chiu, R. L. H. (2004). “Socio-Cultural Sustainability of Housing: A Conceptual Exploration.” Housing, Theory and Society 21 (2): pp.65–76.
  • Coch, H. (1998). “Bioclimatism in Vernacular Architecture.” Renewable and Sustainable Energy Reviews, 2 (1–2): pp.67–87.
  • Connelly, S. (2007). “Mapping Sustainable Development as a Contested Concept.” Local Environment, 12 (3): pp.259–278.
  • Dessein, J., Battaglini, E. and Horlings L. (eds). (2015). Cultural Sustainability and Regional Development: Theories and Practices of Territorialisation, Routledge: London.
  • Eldem, S. H. (1954). Türk Evi Plan Tipleri. İstanbul: İTÜ Mimarlık Fakültesi Baskı Atölyesi.
  • Engin, N., Vural, N., Vural, S. and Sümerkan, M. R. (2007). “Climatic Effect in the Formation of Vernacular Houses in the Eastern Black Sea Region”, Building and Environment 42 (2): pp.960– 969.
  • Eruzun, C. (2019). “Ahşabın Kimlik Bulduğu Rize Geleneksel Mimarisi”, Geleneksel Rize Mimarisi Üzerine Araştırmalar, Ed. Haşim Karpuz, İstanbul: Rize Araştırmaları Vakfı Yayınları, s.23-37.
  • Faiz Büyükçam, S. (2021). “Kültürel Mirasın Sürdürülebilirliğinde Bir Yaklaşım Olarak Yeniden Kullanım: Samsun Taşhan”, Journal of International Social Research, 14 (77), s.569-579.
  • Fernandes, J., Mateus, R., Bragança, L. and Júlio Correia da Silva, J. (2015). “Portuguese vernacular architecture: The contribution of vernacular materials and design approaches for sustainable construction.” Architectural Science Review 58 (4):324–36.
  • Garrido, L. (2011). “Sustainable Architecture”, Green in Green. Barcelona: Monsa.
  • Goodland, R. (1995). “The Concept of Enviromental Sustainability”, Annual Review of Ecology and Systematics, 26, pp.1-24.
  • Goodland, R. and Daly, H. (1996). “Environmental Sustainability: Universal and Non- Negotiable”, Ecological Applications, by Ecological Society of America, No:4, p. 1002-1017.
  • Guillaud, H. (2014). “Socio-cultural Sustainability in Vernacular Architecture”. Versus: Heritage for Tomorrow, Firenze University Press, p.48-55.
  • Gür, Ş. Ö. (2000). Doğu Karadeniz Örneğinde Konut Kültürü. Istanbul: YEM Publishing.
  • Hawkes, J. (2001). The Fourth Pillar of Sustainability: Culture’s Essential Role in Public Planning, Cultural Development Network of Victoria, Avustralya.
  • Kançal-Ferrari, N. (2002). “Saray'a Bağlı Bir Cami ve Haziresi: Kırım Hanlığı'nın Payitahtı Bahçesaray'daki Hansaray'ın Haziresi”. Belleten, 66(246), s.371-420.
  • Kançal-Ferrari, N. (1997). “Hansaray”, Diyanet İslam Ansiklopedisi, İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, s.521-524.
  • Kazmaoğlu, M. ve Tanyeli, U. (1979). “Anadolu Konut Mimarisinde Bölgesel Farklılıklar”, Yapı Dergisi, 33, s 33-39.
  • Keçe Türker, S. (2007). Geçmişin aralığından Geleceğe Süzülen Işık Gelinler ve Takıları, Kocaeli: Kocaeli Büyükşehir Belediyesi Kültür Yayınları 4.
  • Kennedy, J. F. (2004). Building Without Borders Sustainable Construction for The Global Village. Gabriola, B.C: New Society Publishers, pp.45-47.
  • Khan, M. A. (1995). “Sustainable Development: The Key Concepts, Issues and Implications.” Sustainable Development, 3: pp.63–69.
  • Kiral, B. (2020). “Nitel Bir Veri Analizi Yöntemi Olarak Doküman Analizi”, Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), s.170-189.
  • Koday, Z. ve Erhan, K. (2013). “Rize İlinin İdari Coğrafya Analizi”, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (50), s.39-54.
  • Kohler N. (2003). “Cultural Issues for A Sustainable Built Environment”, In Buildings, Culture and Environment: Informing Local and Global Practices, Cole RJ, Lorch R (eds). Wiley: Hoboken, NJ; pp. 83–108.
  • Kuban, D. (1995). Türk Hayatlı Evi, 1. Baskı, İstanbul: Ziraat Bankası.
  • Kurtar, C. ve Somuncu, M. (2013). “Kentsel Kültürel Mirasın Korunması ve Sürdürülebilirliği: Ankara Hamamönü Örneği”. Ankara Araştırmaları Dergisi, 1(2), s.35-47.
  • Kut, G., Aksoy, M., Çamlıbel, N. ve Gökan, K. (2002). “Mimarlıkta Sanat Bilinci”, İKÜ Güncesi Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 1(1), s.53-56.
  • Küçükerman, Ö. (2007). Kendi Mekanının Arayışı İçinde Türk Evi, İstanbul: Türkiye Turing ve Otomobil Kurumu Yayınları.
  • Küçükerman, Ö. ve Güner, Ş. (1995). Türk Mirasında Türk Evleri. İstanbul: T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları.
  • Lotman, J. (1971). Problèmes de la typologie des cultures, Essays in Semiotics, Ed. J. Kristina et ai, Paris-La Haye, Mouton.
  • Ma, M. (2008). A Semiotic Phenomenology of Visual Rhetoric: Communication and Perception of Attributes of Cultural Sustainability in The Visual Environment of Public Housing, PhD Thesis, pp.57, Graduate Faculty of North Carolina State University, Raleigh, North Carolina.
  • Madran, E. ve Özgönül, N. (2005). Kültürel ve Doğal Değerlerin Korunması, Ankara: TMMOB Mimarlar Odası Yayınları.
  • Mclennan, J. F. (2006). The Philosophy of Sustainable Desing. Kansas City, MO: EcoTone.
  • Midilli Sarı, R., Elmalı Sen, D., Al, S., Candaş Kâhya, N. ve Sağsöz, A. (2011). “The Effects of Traditions, Customs and Beliefs on Architectural Design: The Example of Turkey”, International Journal of Academic Research-IJAR, 3(1) Part III, p. 780-792.
  • Mudacumura, G. M. (2002). Towards A General Theory of Sustainability: Bridging Key Development Dimensions Through A Multi-Paradigm Perspective, Public Administration, Pennsylvannia State University.
  • OECD (Organisation for Economic Co-operation and Development). (2001). Sustainable Developement: Critical Issues, Paris: Organization for Economic Cooperation and Development.
  • Oliver, P. (1997). Encyclopedia of Vernacular Architecture of the World, UK: Cambridge University Press, pp. 1108-1115.
  • Ostrom, E. (2009). “A general framework for analyzing sustainability of social-ecological systems”, Science, 325, p. 419-422.
  • Ören, I. (1997). “Geleneksel Urfa Evleri ve Eski Kent Dokusu Üzerine Bir İnceleme”, Tasarım Dergisi, 74, p. 86-95.
  • Özcan, U. ve Güngör, S. (2019). “Geleneksel Türk Evi ile Geleneksel Japon Evi’nin Yapısal Açıdan Karşılaştırılması”, Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi, (16), s.646-661.
  • Özen, H. (2019). “Rize Halk Mimarisi Malzeme ve Yapım Teknikleri”, Geleneksel Rize Mimarisi Üzerine Araştırmalar, Ed. Haşim Karpuz, İstanbul: Rize Araştırmaları Vakfı Yayınları, s.61-76.
  • Özmehmet, E. (2007). “Avrupa ve Türkiye’deki Sürdürülebilir Mimarlık Anlayışına Eleştirel Bir Bakış”, Journal of Yaşar University, 2(7), s. 809-826.
  • Peterson, R., Russell, D., West, P. and Brosius, J. P. (2010). “Seeing (and Doing) Conservation Through Cultural Lenses”, Environmental Management, 45(1): pp.5–18.
  • Philokyprou, M., Michael, A., Malaktou, E. and Savvides. A. (2017). “Environmentally responsive design in Eastern Mediterranean”. The case of vernacular architecture in the coastal, lowland and mountainous regions of Cyprus. Building and Environment, 111: pp.91–109.
  • Polat, P. ve Sunkar, M. (2017). “Rize’nin İklim Özellikleri ve Rize Çevresinde Uzun Dönem Sıcaklık ve Yağış Verilerinin Trend Analizleri”, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 27(1), s.1-24.
  • Prott, L. V. and O'Keefe, P. J. (1992). “‘Cultural heritage’or ‘cultural property’?”. International Journal of Cultural Property, 1(2), p.307-320.
  • Rapoport, A. (2001). “Theory, culture and housing, Housing”, Theory and Society, 17(4), s.145- 165.
  • Rudofsky, B. (1964). Architecture without Architects-An Introduction to Non-Pedigreed Architecture. New York: The Museum of Modern Art Co.
  • Salman, M. (2018). “Sustainability and Vernacular Architecture: Rethinking What Identity Is”, Urban and Architectural Heritage Conservation Within Sustainability. Ed. Kabila Hmood, p.4-7.
  • Sayan, Y. (1997). Uşak Evleri. Sanat Eserleri Dizisi/ 149. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
  • Sev, A. (2009). Sürdürülebilir Mimarlık. İstanbul: YEM Yayıncılık.
  • Silverman, H., & Ruggles, D. F. (2007). Cultural heritage and human rights. In Cultural heritage and human rights (pp. 3-29). Springer, New York, NY.
  • Sözen, M. ve Eruzun, C. (1992). Anatolian Vernacular Houses. İstanbul: Emlak Bankası.
  • Sözen, M. ve Eruzun, C. (1993). Anadolu’da Ev ve İnsan. Istanbul: Emlak Bankası.
  • Thaman, K. H. (2002). "Shifting sights: The cultural challenge of sustainability", International Journal of Sustainability in Higher Education, 3 (3), pp. 233-242.
  • Thekkum Kara, G. K. (2022). "Sustainable Preservation and Accessibility to Cultural Heritage in India", Library Hi Tech News, Vol. ahead-of-print No. ahead-of-print.
  • Throsby, D. (2001). Economics and Culture, London: Cambridge University Press.
  • Throsby, D. (2008). “Linking Ecological and Cultural Sustainability”, International Journal of Diverse Organizations Communities Nations, 8 (1): pp.15–20.
  • Turani, A. (1980). “Ev”, Sanat Terimleri Sözlüğü, Ankara: Toplum Yayınevi.
  • Tylor, E. B. (1871). Primitive Culture: Researches into the Development of Mythology, Philosophy, Religion, Art, and Custom, Vol. I, London: John Murray.
  • Uçar, A. ve Ersoy, B. (2020). “Kırım Bahçesaray’dan Hansaray Altın Çeşme”, Sanat Tarihi Dergisi, 29(2), s.895-911.
  • United Nations General Assembly. (2002). “Report on the World Summit on Sustainable Development.” Johannesburg, South Africa, New York: United Nations.
  • United Nations General Assembly. (2005). “2005 World Summit Outcome, Resolution A/60/1.” Adopted by the General Assembly on 15 September 2005.
  • Uşma, G. (2021). “Anadolu’daki Geleneksel Türk Evlerinin Plan, Cephe ve Süsleme Özellikleri Bağlamında İncelenmesi”, ARTS: Artuklu Sanat ve Beşerî Bilimler Dergisi, (6), s.227-259.
  • Ünsal, D. ve Pulhan, G. (2012). Türkiye’de Kültürel Mirasın Anlamı ve Yönetimi. A. Aksoy ve D. Ünsal (Ed.) Kültürel Miras Yönetimi İçinde, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Vural, N., Vural, S., Engin, N. and Sümerkan, M. R. (2007). “Eastern Black Sea Region – A Sample of Modular Design in the Vernacular Architecture”, Building and Environment, 42 (7): pp.2746– 2761.
  • WCED. (1987). Our Common Future. World Commission on Environment and Development. Oxford University Press, Oxford.
  • Wu, S. R., Fan, P. and Chen, J. (2016). “Incorporating Culture into Sustainable Development: A Cultural Sustainability İndex Framework For Green Buildings”, Sustainable Development, 24(1), pp.64-76.
  • Xie, H., Clements-Croome, D. and Wang, Q. (2017). “Move Beyond Green Building: A Focus on Healthy, Comfortable, Sustainable and Aesthetical Architecture”, Intelligent Buildings International, 9 (2). pp. 88-96.
  • Zhang, K., González del Valle-Brena, A., Ramos Riera, I. and Zhao, J. (2022), "Ancient Routes, New Gateways: A Systematic Literature Review of China's Cultural Route Heritage", Journal of Cultural Heritage Management and Sustainable Development, Vol. ahead-of-print No. ahead-of-print. https://doi.org/10.1108/JCHMSD-06-2021-0114
  • http 1: “Energy efficiency: Buildings. The global exchange for energy efficiency policies, data and analysis”, https://www.iea.org/topics/energyefficiency/buildings/, Erişim tarihi: 05.09.2022.
  • http 2: “About sustainable architecture-a definition”, http://e-science.amres.ac.rs/TP36035/wp- content/uploads/2012/07/Milica-Vujosevic-PRE-Solun2012.pdf, Erişim tarihi: 10.08.2022. Tarım Orman. (2022). Coğrafi Yapı. https://rize.tarimorman.gov.tr/Menu/12/Cografi-Yapi Erişim tarihi: 17.09.2022.
  • UNESCO. (1972). “Convention Concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage”, UNESCO, Paris, http://whc.unesco.org/en/conventiontext Erişim tarihi: 17.09.2022.
  • UNESCO. (2003). “Convention for the Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage”, UNESCO, Paris, http://unesdoc.unesco.org/images/0013/001325/132540e.pdf Erişim tarihi: 17.09.2022.
  • Görsel 1. Kaf Dağı Konak Otel konumu (Yazarlar revize etmiştir.) ve genel görünümü Oflu, A. (2022). Kişisel Fotoğraf Arşivi.
  • Görsel 2. Kaf Dağı Konak Otel'in kuşbakışı görünümü (a) ve otel inşaatı yapım aşaması (b) Oflu, A. (2022). Kişisel Fotoğraf Arşivi.
  • Görsel 3. Kaf Dağı Konak Otel’in göz (a) ve muskalı (b) dolma görünümlü cepheleri Al Şensoy, S. (2022). Kişisel fotoğraf arşivi.
  • Görsel 3. Kaf Dağı Konak Otelin mescidinin yığma taş duvarı (c) Oflu, A. (2022). Kişisel Fotoğraf Arşivi.
  • Görsel 4. Otel lobisinde doğal taş uygulamaları ve dış peyzajda kullanılan ahşap traversler Lakot Alemdağ, E. (2022). Kişisel Fotoğraf Arşivi.
  • Görsel 5. Kaf Dağı Konak Otel bodrum, zemin - 1. Kat planlarındaki mekânsal dağılım Mahmutoğlu, M. M. (2015). Kaf Dağı Konak Otel Mimari Uygulama Projesi, Mahmutoğlu Mimarlık Ofisi.
  • Görsel 6. Kaf Dağı Konak Otel sirkülasyon alanı (a), standart oda (d) Oflu, A. (2022). Kişisel Fotoğraf Arşivi.
  • Görsel 6. Kaf Dağı Konak Otel sofa (b), süit önündeki dış sofa (c), suit oda (e), oda balkon manzarası (f) İsmailoğlu, S. (2022). Kişisel Fotoğraf Arşivi.
  • Görsel 7. Kaf Dağı Konak Otel avlusunda yer alan serander ve demirci atölyesi Al Şensoy, S. (2022). Kişisel fotoğraf arşivi.
  • Görsel 8. Kaf Dağı Konak Otel sağır zemin kat duvarı (a), üst katlardaki çıkmalar (b), cumba öğesi (c) Lakot Alemdağ, E. (2022). Kişisel Fotoğraf Arşivi.
  • Görsel 9. Kırım Hansaray giriş kapısı (a) https://qha.com.tr/kirim/rus-isgalciler-kirim-tatar-mimarisinin-dunyadaki-tek-ornegi-hansaray- i-ziyarete-kapatti/373511/ Erişim tarihi: 30 Eylül 2022
  • Görsel 9. Kaf Dağı Konak Oteli avlu giriş kapısı (b) Oflu, A. (2022). Kişisel Fotoğraf Arşivi.
  • Görsel 10. Kaf Dağı Konak Otel pencere çeşitleri Al Şensoy, S. (2022). Kişisel fotoğraf arşivi.
  • Görsel 11. Kaf Dağı Konak Otel oda donatıları (a, b) Oflu, A. (2022). Kişisel Fotoğraf Arşivi.
  • Görsel 11. Kaf Dağı Konak Otel dönme dolap (c) Lakot Alemdağ, E. (2022). Kişisel Fotoğraf Arşivi.
  • Görsel 12. Kaf Dağı Konak Otel Selçuklu yıldızı motifli ahşap oda tavanı (a), çatı saçağı ve pencere kafesi detayları (b) İsmailoğlu, S. (2022). Kişisel Fotoğraf Arşivi.
APA LAKOT ALEMDAG E, AL ŞENSOY S, İsmailoğlu S (2022). Kültürel Mirasın Sürdürülebilirliği: Rize Kafdağı Konak Oteli Örneği. , 1570 - 1601. 10.21602/sduarte.1182998
Chicago LAKOT ALEMDAG ESRA,AL ŞENSOY Selda,İsmailoğlu Semiha Kültürel Mirasın Sürdürülebilirliği: Rize Kafdağı Konak Oteli Örneği. (2022): 1570 - 1601. 10.21602/sduarte.1182998
MLA LAKOT ALEMDAG ESRA,AL ŞENSOY Selda,İsmailoğlu Semiha Kültürel Mirasın Sürdürülebilirliği: Rize Kafdağı Konak Oteli Örneği. , 2022, ss.1570 - 1601. 10.21602/sduarte.1182998
AMA LAKOT ALEMDAG E,AL ŞENSOY S,İsmailoğlu S Kültürel Mirasın Sürdürülebilirliği: Rize Kafdağı Konak Oteli Örneği. . 2022; 1570 - 1601. 10.21602/sduarte.1182998
Vancouver LAKOT ALEMDAG E,AL ŞENSOY S,İsmailoğlu S Kültürel Mirasın Sürdürülebilirliği: Rize Kafdağı Konak Oteli Örneği. . 2022; 1570 - 1601. 10.21602/sduarte.1182998
IEEE LAKOT ALEMDAG E,AL ŞENSOY S,İsmailoğlu S "Kültürel Mirasın Sürdürülebilirliği: Rize Kafdağı Konak Oteli Örneği." , ss.1570 - 1601, 2022. 10.21602/sduarte.1182998
ISNAD LAKOT ALEMDAG, ESRA vd. "Kültürel Mirasın Sürdürülebilirliği: Rize Kafdağı Konak Oteli Örneği". (2022), 1570-1601. https://doi.org/10.21602/sduarte.1182998
APA LAKOT ALEMDAG E, AL ŞENSOY S, İsmailoğlu S (2022). Kültürel Mirasın Sürdürülebilirliği: Rize Kafdağı Konak Oteli Örneği. Art-e Sanat Dergisi, 15(30), 1570 - 1601. 10.21602/sduarte.1182998
Chicago LAKOT ALEMDAG ESRA,AL ŞENSOY Selda,İsmailoğlu Semiha Kültürel Mirasın Sürdürülebilirliği: Rize Kafdağı Konak Oteli Örneği. Art-e Sanat Dergisi 15, no.30 (2022): 1570 - 1601. 10.21602/sduarte.1182998
MLA LAKOT ALEMDAG ESRA,AL ŞENSOY Selda,İsmailoğlu Semiha Kültürel Mirasın Sürdürülebilirliği: Rize Kafdağı Konak Oteli Örneği. Art-e Sanat Dergisi, vol.15, no.30, 2022, ss.1570 - 1601. 10.21602/sduarte.1182998
AMA LAKOT ALEMDAG E,AL ŞENSOY S,İsmailoğlu S Kültürel Mirasın Sürdürülebilirliği: Rize Kafdağı Konak Oteli Örneği. Art-e Sanat Dergisi. 2022; 15(30): 1570 - 1601. 10.21602/sduarte.1182998
Vancouver LAKOT ALEMDAG E,AL ŞENSOY S,İsmailoğlu S Kültürel Mirasın Sürdürülebilirliği: Rize Kafdağı Konak Oteli Örneği. Art-e Sanat Dergisi. 2022; 15(30): 1570 - 1601. 10.21602/sduarte.1182998
IEEE LAKOT ALEMDAG E,AL ŞENSOY S,İsmailoğlu S "Kültürel Mirasın Sürdürülebilirliği: Rize Kafdağı Konak Oteli Örneği." Art-e Sanat Dergisi, 15, ss.1570 - 1601, 2022. 10.21602/sduarte.1182998
ISNAD LAKOT ALEMDAG, ESRA vd. "Kültürel Mirasın Sürdürülebilirliği: Rize Kafdağı Konak Oteli Örneği". Art-e Sanat Dergisi 15/30 (2022), 1570-1601. https://doi.org/10.21602/sduarte.1182998