Her eser, izleyicisiyle estetik ya da düşünsel olarak iletişime geçmek ister ve bunu da çoğu zaman sembollerin gücünden faydalanarak yapar. Bununla beraber sanat eserlerini anlama ve anlamlandırma süreci, o eserde yer alan olgu ve olayların anlam tabakalarının doğru yorumlanmasıyla ve tasvirlerdeki görüngülerin ardına gizlenen fikirler, kavramlar, duygular ve eylemlerin açığa çıkarılmasıyla gerçekleşir. XV. ve XX. yüzyıllar arasında Avrupa resminde nar imgesinin, ikonografik bir gösterge olarak bağlamı içinde değerlendirilmesi ve kadın ile alegorik ilişkilerinin ortaya çıkarılması bu araştırmanın temel amacını oluşturmaktadır. Araştırma sonunda Batı resmi temelinde narla kadın arasındaki analojik ilişkilerin Antik Çağ’a dayandığı, Hristiyanlıkta kültürel ve inançsal faktörlerin etkisiyle bu bağlantının Hz.Meryem ve Çocuk İsa tasvirleri üzerinden alegorik bir düzleme taşındığı; narın kutsal doğum, kutsal kan, enkarnasyon, ölüm, ölümsüzlük ve diriliş gibi kavramlarla ilgili olduğu anlaşılmıştır.