Seyahatnameler, kişinin ziyaret ettiği bir bölgeyi coğrafyası, tarihi, mimarisi, gelenek-görenekleri, ulaşım imkânları gibi çeşitli açılardan gözlemleri doğrultusunda okurlara tanıttığı yazılardır. Türk edebiyatında seyahatnamelerde Bursa’nın özel bir yeri vardır. Resmî görev, sürgün olma durumu, savaş şartlarının bir sonucu olarak göç zorunluluğu vb. insanları Bursa’ya getirmiştir. Şehrin, İstanbul’a yakınlığı da turistik amaçlı seyahatlerde Bursa’ya ilgiyi arttırmıştır. Osmanlı İmparatorluğu’nun ilk başkenti olan Bursa, tarihî değerinin yanı sıra coğrafî güzellikleri ve mimarisiyle de ziyaretçilerini büyüler. Çalışmada incelenen on sekiz gezi yazısında kronolojiden bağımsız olarak birtakım ortaklıklar göze çarpar. Yeşil Türbe başta olmak üzere türbeler, camiler, hamamlar, kaplıcalar, ova ve Uludağ gezi yazılarında öne çıkar. Metinler kronolojiye göre incelendiğinde şehirde zamanla gerçekleşen değişiklikler fark edilir. Yazarların şehre bakışları hayat tecrübelerine, ziyaret nedenlerine bağlı olduğu kadar bulundukları zamanın şartlarına göre de belirlenir. Kişisel tarihle toplumsal tarihi birleştiren gezi yazıları toplumsal hafızayı canlı tutmaları nedeniyle kıymetlidir.