Günümüz sanat dünyasının tanınmış isimlerinden biri olan Faruk Ulay (1957) tasarladığı ve kaleme aldığı eserleri ile hem bir grafik tasarımcı hem de bir yazardır. Mimar Sinan Üniversitesi Güzel Sanatlar Akademisi Grafik Tasarım Bölümü’ndeki eğitiminin ardından Goldsmiths Koleji’nde Görsel İletişim alanında yüksek lisans yapan Ulay, sanatsal faaliyetini 1982 yılından itibaren yurtdışında sürdürmektedir. Çeşitli dergilerde yayımlanan yazı ve öykülerinin ardından ilk öykü kitabı Kopuk Bağlantılar (1988) ile edebiyat dünyasına adım atan Ulay’ın Amber (1999), Modus Operandi (1999), Tuhaf İnsanlar Zamanı (2003) ve Ağ (2015) adlı kitapları ile öykü yolculuğunu devam ettirdiği görülür. Öykünün yanısıra İti (1995), Beşpeşe (Murathan Mungan, Celil Oker, Pınar Kür ve Elif Şafak ile birlikte) (2004) ve Bırakmak (2012) adlı romanları ile de dikkati çeken yazarın Yazılamamış Bir Tarih Kitabı İçin Dipnotlar (1994) ve Üç Parça Toprak (2010) başlıklı iki deneysel nitelikli deneme kitabı ile Terra İnfirma (2006) ve The Lands Between (Aradaki Topraklar) (2018) adlı kurgusal metinleri bulunur. 32 Büst:Otuz iki Fotoğraf için Yazılmış Yalanlar (Konsept ve Tasarım: Bülent Erkmen; Metin: Faruk Ulay) (1999) ve Sürekli Bir Yenilginin Gölgesinde Grafik Tasarım Manifestosu (2005) ise Ulay’ın grafik tasarımcı kimliğinin ürünü olan eserlerdir. Bu makalede Ulay’ın tasarımcı yazar kimliğinin bir yansımasını taşıyan ve herhangi bir tür kategorisi dışında yayımlanan Beldeler Kitabı (2003) adlı eseri bir nesne kitap olarak ele alınacak ve eserdeki kurgusal ipuçlarından hareketle kitabın hem biçim hem de içerik olarak edebi yönü üzerinde durularak sanatçının tasarımcı yazar kimliğine ışık tutulacaktır.