Çocuk yoğun bakım ünitesinde yatan 770 hastanın değerlendirilmesi: Tek merkez deneyimi

KARAKOÇ, Ferhat; Tekin, Mehmet; TURGUT, Mehmet; Konca, Çapan

Çocuk yoğun bakım ünitesinde yatan 770 hastanın değerlendirilmesi: Tek merkez deneyimi

Çapan KONCA, (Adıyaman Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Yoğun Bakım Ünitesi, Adıyaman, Türkiye)

Mehmet TEKİN, (Adıyaman Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Adıyaman, Türkiye)

Ferhat KARAKOÇ, (Adıyaman Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Adıyaman, Türkiye)

Mehmet TURGUT (Adıyaman Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Adıyaman, Türkiye)

Türkiye Çocuk Hastalıkları Dergisi

3 0

Yıl: 2015 Cilt: 9 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 90 - 95 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Çocuk yoğun bakım ünitesinde yatan 770 hastanın değerlendirilmesi: Tek merkez deneyimi

Öz:

Amaç: Çocuk yoğun bakım ünitesine (ÇYBÜ) yatırılan hastaların klinik özellikleri, tedavi yöntemleri, tedaviye yanıtları vesonlanımlarının değerlendirilmesi amaçlandı.Gereç ve Yöntemler: 1 Ocak 2013 ile 31 Aralık 2013 tarihleri arasında Adıyaman Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastane -si ÇYBÜne yatırılan hastaların kayıtları geriye dönük olarak incelendi. Dosyalardaki veriler cinsiyet, yaş, yatış nedeni,ikamet yeri, başvuru zamanı, altta yatan hastalıklar, uygulanan tedavi yöntemleri, yatış süreleri, izlemde meydana gelenkomplikasyonlar, hastaların nihai durumları ve hastaların ölüm nedenleri açısından incelendi.bulgular: Hastaların 434ü (%56.3) erkek, 336sı (%43.7) kızdı. Hastaların yaşı 4.2 ± 4.1 yıl (2 ay-16 yıl) ve yatış süresi2.1 ± 2.9 gündü (1-30 gün). Solunum sistemi hastalıkları (%35.9), nörolojik sistem hastalıkları (%33.6) ve zehirlenmeler(%27.1) en sık yatış nedenleriydi. Antibiyotikler (%68.5), antiserumlar (%11.1), inotropik ajanlar (%5.8) ve diüretik ilaçlar(%5.8) en sık uygulanan tedavi yöntemleriydi. Yatan hastaların mekanik ventilatörde (MV) takip edilme sıklığı %5.4dü.İzlemde nörolojik (%8.1), hematolojik (%5.1), kardiyolojik (%5.2), ve üriner sistem (%2.8) komplikasyonları oluştu. İzlemsonunda hastaların 586sı (%75.1) pediatri kliniklerine transfer edildi, 134ü (%17.4) doğrudan taburcu edildi, 31i (%4.1)başka merkeze sevk edildi ve 19u (%2.4) kaybedildi. En sık sevk nedeni ilgili branş yandal uzmanının olmamasıydı.En sık ölüm nedenleri solunum yetmezliği ve çoklu organ yetmezliği gelişmiş olmasıydı. Çoklu regresyon analizi ile MVgereksiniminin ve takiplerde sistemik komplikasyon gelişmesinin mortalite üzerine anlamlı etkisinin olduğu gösterildi.sonuç: Bu çalışmada, mortalite sıklığı ülkemizden bildirilmiş benzer çalışmalara göre daha düşük bulunmuş ve hasta-ların sonlanımlarının göreceli olarak daha iyi olduğu belirlenmiştir. Çalışmamızda ÇYBÜ yatan hastalarda genel durumunMV gerektirecek kadar kötü olmasının ve takipte sistemik komplikasyon gelişmesinin mortalite üzerine etkisi olduğugösterilmiştir.

Anahtar Kelime:

Konular: Anestezi Acil Tıp Yoğun Bakım, Tıp Pediatri

The evaluation of 770 patients in pediatric intensive care units: A single center experience

Öz:

Objective: To evaluate the clinical features, treatment modalities, responses to treatment, and outcomes of patientswho were hospitalized in the pediatric intensive care unit (PICU).Material and Methods: The medical records of patients admitted to the Hospital of Adıyaman University, PICUbetween 1 January 2013 and 31 December 2013 were analyzed retrospectively. Chart data were examined for gender,age, diagnosis, place of residence, admission time, underlying chronic diseases, treatment modalities, duration ofhospitalization, complications, outcomes and causes of death.Results: There were 434 (56.3%) males and 336 (43.7%) females. The median age and median length of PICU staywere 2.5 (2 month-16 years) years and 1 (1-30 days) day, respectively. Respiratory system diseases (35.9%), nervoussystem diseases (33.6%) and poisoning (27.1%) were the most common reasons for hospitalization. Antibiotics (68.5%),antivenoms (11.1%), inotropics (5.8%), and diuretics (5.8%) were the main treatment modalities. The percentage ofpatients who needed a mechanical ventilator (MV) was 5.4%. In the follow-up period, neurological (8.1%), hematological(5.1%), cardiac (5.2%), and urinary tract (2.8%) complications were detected. There were 586 (75.1%) patientstransferred to other pediatrics services after their general condition had been stabilized, 134 (17.4%) were dischargedfrom the PICU, 31 (4.1%) were referred to an advanced center, and 19 (2.4%) died. The most common reason forreferral was the lack of the related subspecialist. The most common causes of death were respiratory failure andmultiple organ failure. Although there are several factors affecting the clinical outcome, the results of regression analysis demonstrated that poor general condition requiring a mechanical ventilator and development of systemic complications during follow-upwere independently associated with higher hospital mortality.conclusion: The clinical outcome of the patients was relatively benign with low mortality rates compared to similar studies from our country.Our results demonstrated that several factors affect the clinical outcome. A poor general condition requiring a mechanical ventilator anddevelopment of systemic complications during follow-up were independently associated with higher hospital mortality.

Anahtar Kelime:

Konular: Anestezi Acil Tıp Yoğun Bakım, Tıp Pediatri

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

1. Karaböcüoğlu M. Çocuk Yoğun Bakım Esaslar ve Uygulamalar. 1.Baskı. İstanbul: İstanbul Tıp Yayınevi, 2008:786-95.
2. Downes JJ. Development of pediatric critical care medicine how did we get here and why? In: Wheeler DS, Wong HR, Shanley TP (eds). Science and Practice of Pediatric Critical Care Medicine. London: Springer, 2009:1-28.
3. Demirkol D, Karaböcüoğlu M. Çocuk yoğun bakım birimlerine yatırılma ve taburcu edilme ölçütleri. Türk Ped Arşivi 2010;45:82-5.
4. Köroğlu TF. Türkiye ve dünyada çocuk yoğun bakım. İçinde: Karaböcüoğlu M, Köroğlu TF (ed). Çocuk Yoğun Bakım: Esaslar ve Uygulamalar. İstanbul: İstanbul Medikal Yayıncılık, 2008:9-20.
5. Khilnani P, Sarma D, Singh R, Uttam R, Rajdev S, Makkar A, et al. Demographic profle and outcome analysis of a tertiary level pediatric intensive care unit. Indian J Pediatr 2004; 71:587-91.
6. Earle M Jr, Martinez Natera O, Zaslavsky A, Quinones E, Carrillo H, Garcia Gonzalez E, et al. Outcome of pediatric intensive care at six centers in Mexico and Ecuador. Crit Care Med 1997;25:1462- 7.
7. Parikh CR, Karnad DR. Quality, cost, and outcome of intensive care in a public hospital in Bombay, India. Crit Care Med 1999;27:1754- 9.
8. Poyrazoğlu H, Dursun İ, Güneş T, Akçakuş M, Konuşkan B, Canpolat M, et al. Çocuk yoğun bakım ünitesine yatan olguların değerlendirilmesi ve sonuçları. Erciyes Tıp Dergisi 2008;30:232-7.
9. Kendirli T, Dereli E, Özdemir H, İnce E Çocuk yoğun bakım ünitesinde mekanik ventilatörde izlenen hastaların retrospektif değerlendirilmesi. Gülhane Tıp Dergisi 2004;46:287-90.
10. Hacımustafaoğlu M, Çelebi S, Tuncer E, Özkaya G, Çakır D, Bozdemir ŞE. Çocuk kliniği ve çocuk yoğun bakım ünitesi hastane enfeksiyonları sıklığı. Çocuk Enfeksiyon Dergisi 2009;3:112-7.
11. Orhan MF, Yakut İH, İkiz MA. Çocuk yoğun bakım ünitesinde 2 yıl içinde yatan 938 olgumuzun değerlendirilmesi. Türkiye Çocuk Hast Derg 2012;6:228-31.
12. Tutanç M, Arıca V, Başarslan F, Karcıoğlu M, Yel S, Kaplan M, ve ark. Çocuk yoğun bakım ünitesine yatan hastaların değerlendirilmesi. Düzce Tıp Dergisi 2011;13:18-22.
13. Task Force of the American College of Critical Care Medicine. Guidelines for intensive care unit admission, discharge, and triage. Crit Care Med 1999;27:633-8.
14. Gemke RJ, Bonsel GJ, van Vught AJ. Effectiveness and effciency of a Dutch pediatric intensive care unit: Validity and application of the Pediatric Risk of Mortality Score. Crit Care Med 1994; 22:1477- 84.
15. Lacroix J, Cotting J. Pediatric Acute Lung Injury and Sepsis Investigators (PALISI) Network. Severity of illness and organ dysfunction scoring in children. Pediatr Crit Care Med 2005;6(Suppl 3): 126-34.
16. Arias Y, Taylor DS, Marcin JP. Association between evening admissions and higher mortality rates in the pediatric intensive care unit. Pediatrics 2004;113:e530-4.
17. Elward AM, Warren DK, Fraser VJ. Ventilator associated pneumonia in pediatric intensive care unit patients: Risk factors and outcomes. Pediatrics 2002;109:758-64.
18. Yogaraj JS, Elward AM, Fraser VJ. Rate, risk factors, and outcomes of nosocomial primary bloodstream infection in pediatric intensive care unit patients. Pediatrics 2002;110:481-5.
19. Özdemir H, Kantar A, Coşkun E, Dinlen N, Özyörük D, Metin A. Yeni açılan çocuk yoğun bakım birimimizdeki mekanik ventilasyon uygulamalarımızın ilk sonuçları. Türk Ped Arşivi 2008;43:99-101.
20. Randolph AG, Gonzales CA, Cortellini L, Yeh TS. Growth of pediatric intensive care units in the United States from 1995 to 2001. J Pediatr 2004;144:792-8.
21. Nipshagen MD, Polderman KH, DeVictor D, Gemke RJ. Pediatric intensive care: Result of a European survey. Intensive Care Med 2002;28:1797-803.
22. Jeena PM, Wesley AG, Coovadia HM. Admission patterns and outcomes in a paediatric intensive care unit in South Africa over a 25-year period (19711995). Intensive Care Med 1999;25:88-94.
23. Shann F, Argent CA, Ranjit S. Pediatric intensive care in developing countries. In: Fuhrman BP, Zimmerman JJ (eds). Pediatric Critical Care. 4th ed. Philadelphia, PA: Mosby, 2011:164-78.

APA	Konca Ç, Tekin M, KARAKOÇ F, TURGUT M (2015). Çocuk yoğun bakım ünitesinde yatan 770 hastanın değerlendirilmesi: Tek merkez deneyimi. , 90 - 95.
Chicago	Konca Çapan,Tekin Mehmet,KARAKOÇ Ferhat,TURGUT Mehmet Çocuk yoğun bakım ünitesinde yatan 770 hastanın değerlendirilmesi: Tek merkez deneyimi. (2015): 90 - 95.
MLA	Konca Çapan,Tekin Mehmet,KARAKOÇ Ferhat,TURGUT Mehmet Çocuk yoğun bakım ünitesinde yatan 770 hastanın değerlendirilmesi: Tek merkez deneyimi. , 2015, ss.90 - 95.
AMA	Konca Ç,Tekin M,KARAKOÇ F,TURGUT M Çocuk yoğun bakım ünitesinde yatan 770 hastanın değerlendirilmesi: Tek merkez deneyimi. . 2015; 90 - 95.
Vancouver	Konca Ç,Tekin M,KARAKOÇ F,TURGUT M Çocuk yoğun bakım ünitesinde yatan 770 hastanın değerlendirilmesi: Tek merkez deneyimi. . 2015; 90 - 95.
IEEE	Konca Ç,Tekin M,KARAKOÇ F,TURGUT M "Çocuk yoğun bakım ünitesinde yatan 770 hastanın değerlendirilmesi: Tek merkez deneyimi." , ss.90 - 95, 2015.
ISNAD	Konca, Çapan vd. "Çocuk yoğun bakım ünitesinde yatan 770 hastanın değerlendirilmesi: Tek merkez deneyimi". (2015), 90-95.

APA	Konca Ç, Tekin M, KARAKOÇ F, TURGUT M (2015). Çocuk yoğun bakım ünitesinde yatan 770 hastanın değerlendirilmesi: Tek merkez deneyimi. Türkiye Çocuk Hastalıkları Dergisi, 9(2), 90 - 95.
Chicago	Konca Çapan,Tekin Mehmet,KARAKOÇ Ferhat,TURGUT Mehmet Çocuk yoğun bakım ünitesinde yatan 770 hastanın değerlendirilmesi: Tek merkez deneyimi. Türkiye Çocuk Hastalıkları Dergisi 9, no.2 (2015): 90 - 95.
MLA	Konca Çapan,Tekin Mehmet,KARAKOÇ Ferhat,TURGUT Mehmet Çocuk yoğun bakım ünitesinde yatan 770 hastanın değerlendirilmesi: Tek merkez deneyimi. Türkiye Çocuk Hastalıkları Dergisi, vol.9, no.2, 2015, ss.90 - 95.
AMA	Konca Ç,Tekin M,KARAKOÇ F,TURGUT M Çocuk yoğun bakım ünitesinde yatan 770 hastanın değerlendirilmesi: Tek merkez deneyimi. Türkiye Çocuk Hastalıkları Dergisi. 2015; 9(2): 90 - 95.
Vancouver	Konca Ç,Tekin M,KARAKOÇ F,TURGUT M Çocuk yoğun bakım ünitesinde yatan 770 hastanın değerlendirilmesi: Tek merkez deneyimi. Türkiye Çocuk Hastalıkları Dergisi. 2015; 9(2): 90 - 95.
IEEE	Konca Ç,Tekin M,KARAKOÇ F,TURGUT M "Çocuk yoğun bakım ünitesinde yatan 770 hastanın değerlendirilmesi: Tek merkez deneyimi." Türkiye Çocuk Hastalıkları Dergisi, 9, ss.90 - 95, 2015.
ISNAD	Konca, Çapan vd. "Çocuk yoğun bakım ünitesinde yatan 770 hastanın değerlendirilmesi: Tek merkez deneyimi". Türkiye Çocuk Hastalıkları Dergisi 9/2 (2015), 90-95.