Tahkimde tarafların sahip olduğu en önemli avantajlardan biri hakemleri seçebilme özgürlüğüdür. Fakat bu durum hakem kurulunun oluşmasının belli bir zaman alması gibi bazı zorlukları da beraberinde getirmektedir. Bu nedenle kişiler uzun bir dönem hakem kurulu oluşana kadar geçici hukuki koruma talepleri için sadece mahkemeye başvurma imkânına sahipti. Esas iradeleri tahkime gitmek yönünde olan tarafların daha başlangıçta mahkemeye başvurmasının ortak amaçlarına aykırı olacağını düşünen tahkim kurumları ise, bu soruna bir çözüm getirmek amacıyla acil durum hakemliğini içeren kurallar çıkarmaya başladılar. Bu kurallarda esasa ilişkin uyuşmazlığa bakacak hakem kurulunun oluşmasından önce genellikle tek bir acil durum hakemi tarafından geçici hukuki koruma tedbiri taleplerine bakılması öngörülmektedir. Yetkileri ise hakemlerin geçici hukuki koruma yetkisi konusunda sahip olduğu yetkilerle genellikle paralellik göstermektedir. Acil durum hakemlerine ilişkin en büyük tartışma ise verdikleri kararların icra edilebilir nitelikte olup olmadığıdır. Bu sorunun yanıtı özellikle acil durum hakemlerinin hakem sayılıp sayılmamasına göre değişecektir. Yanıtın olumlu olması halinde, verdikleri kararın niteliği veya ulusal hukuklardaki düzenlemelere göre verilen kararın tenfiz edilebilir nitelikte olup olmadığı sorusu yanıtlanabilir. Bununla birlikte uygulamada tarafların zaten sözleşmesel bağlayıcılığı olan bu kararlara genelde uydukları da bilinmektedir.