Ülkemizde Yoğun Bakım Ünitelerinde Antimikrobiyal Direnç Sorunu
Yıl: 2016 Cilt: 46 Sayı: 3 Sayfa Aralığı: 97 - 104 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022
Ülkemizde Yoğun Bakım Ünitelerinde Antimikrobiyal Direnç Sorunu
Öz: Yoğun bakım üniteleri (YBÜ) multidisipliner hizmet veren ve hastane yatak kapasitelerine oranla enfeksiyonlarının en sık görüldüğü bölümleridir. Özellikle çoklu ilaca dirençli enfeksiyonlar ve yoğun antibiyotik kullanımı ciddi sorunlar oluşturmaktadır. Metisiline dirençli Staphylococcus aureus, vankomisine dirençli enterokoklar, genişlemiş spektrumlu beta laktamaz ve karbapenemaz üreten Escherichia coli, Klebsiella türleri ve diğer Enterobacteriaceae ailesi üyeleri, Acinetobacter türleri ve Pseudomonas aeruginosa YBÜ'lerinde hastane enfeksiyonlarından (Hİ) sıklıkla sorumlu tutulan dirençli mikroorganizmalardır. Hastalara uygulanan invaziv girişimler, hastalığın şiddeti, yetersiz enfeksiyon kontrolü gibi faktörler enfeksiyon artışına neden olabilmektedir. Bunun yanı sıra üçüncü kuşak sefalosporinler, anti-pseudomonal penisilinler, karbapenemler, florokinolonlar gibi geniş spektrumlu parenteral antibiyotik kullanımı da hastane enfeksiyonu gelişiminde rol oynamaktadır. Antibiyotiklere dirençli etkenlerin neden olduğu enfeksiyonlar yalnızca morbidite ve mortaliteyi artırmakla kalmayıp, hastanede yatış süresinde uzama, maliyet ve değişik ciddi medikal komplikasyonlarda artışla sonlanmaktadır. Hastanelerde ve özellikle YBÜ'lerinde sürekli gözetim gerektiren Hİ'na yönelik önlemler alınması ve ampirik veya kanıta dayalı etkin antimikrobiyal tedavinin yapılabilmesi için, YBÜ'lerinde sıklıkla saptanan etkenlerin ve antibiyotik duyarlılıklarının izlenerek tedavi protokollerinin bu doğrultuda güncellenmesi gereklidir. Dolayısıyla yapılacak sürveyans çalışmaları ile gerçek sorunlar saptanıp, kümülatif antibiyogram sonuçları ile desteklenerek hedefe yönelik tedavi uygulanabilir ve YBÜ'lerinde yaşamı tehdit eden enfeksiyonlar kontrol altına alınabilir.
Anahtar Kelime: Konular:
The Problem of Antimicrobial Resistance in Intensive Care Units in Turkey
Öz: Yoğun bakım üniteleri (YBÜ) multidisipliner hizmet verenve hastane yatak kapasitelerine oranla enfeksiyonlarınınen sık görüldüğü bölümleridir.Özellikle çoklu ilaca dirençli enfeksiyonlar ve yoğun antibiyotikkullanımı ciddi sorunlar oluşturmaktadır. Metisilinedirençli Staphylococcus aureus, vankomisine dirençli enterokoklar,genişlemiş spektrumlu beta laktamaz ve karbapenemazüreten Escherichia coli, Klebsiella türleri ve diğerEnterobacteriaceae ailesi üyeleri, Acinetobacter türleri vePseudomonas aeruginosa YBÜ’lerinde hastane enfeksiyonlarından(Hİ) sıklıkla sorumlu tutulan dirençli mikroorganizmalardır.Hastalara uygulanan invaziv girişimler,hastalığın şiddeti, yetersiz enfeksiyon kontrolü gibi faktörlerenfeksiyon artışına neden olabilmektedir. Bunun yanısıra üçüncü kuşak sefalosporinler, anti-pseudomonal penisilinler,karbapenemler, florokinolonlar gibi geniş spektrumluparenteral antibiyotik kullanımı da hastane enfeksiyonugelişiminde rol oynamaktadır. Antibiyotiklere dirençlietkenlerin neden olduğu enfeksiyonlar yalnızca morbiditeve mortaliteyi artırmakla kalmayıp, hastanede yatış süresindeuzama, maliyet ve değişik ciddi medikal komplikasyonlardaartışla sonlanmaktadır.Hastanelerde ve özellikle YBÜ’lerinde sürekli gözetimgerektiren Hİ’na yönelik önlemler alınması ve ampirikveya kanıta dayalı etkin antimikrobiyal tedavinin yapılabilmesiiçin, YBÜ’lerinde sıklıkla saptanan etkenlerin veantibiyotik duyarlılıklarının izlenerek tedavi protokollerininbu doğrultuda güncellenmesi gereklidir. Dolayısıylayapılacak sürveyans çalışmaları ile gerçek sorunlarsaptanıp, kümülatif antibiyogram sonuçları ile desteklenerekhedefe yönelik tedavi uygulanabilir ve YBÜ’lerindeyaşamı tehdit eden enfeksiyonlar kontrol altına alınabilir.
Anahtar Kelime: Konular:
Belge Türü: Makale Makale Türü: Derleme Erişim Türü: Erişime Açık
- 1. Craven DE, Steger KA. Epidemiology of nosocomial pneumoniae. Chest 1995;108 (2 Suppl):S1-16. https://doi.org/10.1378/chest.108.2_Supplement.1S
- 2. Jarwis WR, Edwards JR, Culver DH, et al. Nosocomial infection rates in adult and pediatric intensive care units in the United States. Am J Med 1991;91 (Suppl 3B):S185-91. https://doi.org/10.1016/0002-9343(91)90367-7
- 3. Kollef MH, Fraser VJ. Antibiotic resistance in the intensive care unit. Ann Intern Med 2001;134:298- 314. https://doi.org/10.7326/0003-4819-134-4-200102200-00014
- 4. Spencer RC. Predominant pathogens found in the european prevalence of infection in intensive care study. Eur J Clin Microbiol Infect Dis 1996; 15:281-5. https://doi.org/10.1007/BF01695658
- 5. Timsit JF, Harbarth S, Carlet J. De-escalation as a potential way of reducing antibiotic use and antimicrobial resistance in ICU. Intensive Care Med 2014; 40:1580-2. https://doi.org/10.1007/s00134-014-3485-3
- 6. Yalçın AN. Yoğun bakım ünitesinde antibiyotik kullanımı ve direnç sorununa genel bakış. ANKEM Derg 2009; 23(Ek 2):E136-42.
- 7. Korten V, Ulusoy S, Zarakolu P, et al. Antibiotic resistance surveillance over a 4-year period (2000– 2003) in Turkey: results of the MYSTIC program. Diagn Microbiol and Infect Dis 2007; 59:453-7. https://doi.org/10.1016/j.diagmicrobio.2007.06.016
- 8. Dede B, Kadanalı A, Karagöz G, Çomoğlu Ş. Bektaşoğlu MF, Yücel FM. Yoğun bakım ünitesinde izole edilen Acinetobacter baumannii suşlarının antibiyotik dirençlerinin araştırılması. Bakırköy Tıp Derg 2013, 9:20-3. https://doi.org/10.5350/btdmjb201309105
- 9. Gür D, Korten V, Ünal S, Deshpande Ml, Castanheira M. Increasing carbapenem resistance due to the clonal dissemination of oxacillinase (OXA-23 and OXA-58)- producing Acinetobacter baumannii: report from the Turkish SENTRY Program Sites. J Med Microbiol 2008; 57:1529-32. https://doi.org/10.1099/jmm.0.2008/002469-0
- 10. Sader HS, Farrell DJ, Flamm RK, Jones RN. Antimicrobial susceptibility of Gram-negative organisms isolated from patients hospitalized in intensive care units in United States and European hospitals. Diagn Microbiol Infect Dis 2014, 78:443-8. https://doi.org/10.1016/j.diagmicrobio.2013.11.025
- 11. Gür D, Gülay Z, Arıkan Akan Ö, ve ark. Türkiye’de hastane izolatı Gram-negatif bakterilerde yeni betalaktam antibiyotiklere direnç ve GSBL tipleri: Çok merkezli HİTİT sürvayansının sonuçları. Mikrobiol Bul 2008; 42:537-44.
- 12. Gür D, Hascelik G, Aydın N, et al. Antimicrobial resistance in Gram-negative hospital isolates: results of the Turkish HITIT-2 Surveillance Study of 2007. J Chemother 2009; 21:383-9. https://doi.org/10.1179/joc.2009.21.4.383
- 13. Sümerkan B. Yoğun bakım ünitesinde Gram-negatif mikroorganizmalar ve direnç sorunu. Yoğun Bakım Derg 2003; 3:129-34.
- 14. Ertürk A, Çopur Çiçek A, Köksal E, Şentürk Köksal Z, Özyurt S. Yoğun bakım ünitesinde yatan hastaların çeşitli klinik örneklerinden izole edilen mikroorganizmalar ve antibiyotik duyarlılıkları. ANKEM Derg 2012; 26:1-9.
- 15. Kiremitçi A, Durmaz G, Akgün Y, Kiraz N, Aybey A, Yelken B. Anestezi yoğun bakım ünitelerinde çeşitli klinik örneklerde üretilen mikroorganizmalar ve antibiyotik duyarlılıkları. İnfeks Derg 2006; 20:37-40.
- 16. Livermore DM, Yuan M. Antibiotic resistance and production of extended-spectrum beta-lactamases amongst Klebsiella spp. from intensive care units in Europe. J Antimicrob Chemother 1996; 38:409-24. https://doi.org/10.1093/jac/38.3.409
- 17. Inan A, Ozgultekin A, Akcay SS, et al. Alterations in bacterial spectrum and increasing resistance rates in isolated microorganisms derived from device-associated infections in an intensive care unit of a teaching hospital in Istanbul (2004-2010). Jpn J Infect Dis 2012; 65:146-51.
- 18. UHESA 2011-2014 raporları [http://www.saglik.gov.tr adresinden] HM/dosya/1-88693/h/uhesa-analiz-2013. pdf (Erişim tarihi: Eylül 2016).
- 19. Erdem H, Dizbay M, Karabey S, et al. Withdrawal of Staphylococcus aureus from intensive care units in Turkey. Am J Infect Dis 2013; 41:1053-8. https://doi.org/10.1016/j.ajic.2013.01.041
- 20. Cesur S, Irmak H, Şimşek H, ve ark. Türkiye’de yedi ildeki hastanelerin yoğun bakım ünitelerinden izole edilen MRSA suşlarında VISA-VRSA araştırılması ve antibiyotik duyarlılık surumlarının saptanması. Mikrobiyol Bul 2012; 46:352-8.
- 21. UAMDSS Raporları [http://uamdss.thsk.gov.tr/] (Erişim tarihi: Eylül 2016).
- 22. Doughari HJ, Ndakidemi PA, Human IS, Benade S. The ecology, biology and pathogenesis of Acinetobacter spp: an overview. Microbes Environ 2011; 26:101-12. https://doi.org/10.1264/jsme2.ME10179
APA | ÇIRAGİL P (2016). Ülkemizde Yoğun Bakım Ünitelerinde Antimikrobiyal Direnç Sorunu. , 97 - 104. |
Chicago | ÇIRAGİL PINAR Ülkemizde Yoğun Bakım Ünitelerinde Antimikrobiyal Direnç Sorunu. (2016): 97 - 104. |
MLA | ÇIRAGİL PINAR Ülkemizde Yoğun Bakım Ünitelerinde Antimikrobiyal Direnç Sorunu. , 2016, ss.97 - 104. |
AMA | ÇIRAGİL P Ülkemizde Yoğun Bakım Ünitelerinde Antimikrobiyal Direnç Sorunu. . 2016; 97 - 104. |
Vancouver | ÇIRAGİL P Ülkemizde Yoğun Bakım Ünitelerinde Antimikrobiyal Direnç Sorunu. . 2016; 97 - 104. |
IEEE | ÇIRAGİL P "Ülkemizde Yoğun Bakım Ünitelerinde Antimikrobiyal Direnç Sorunu." , ss.97 - 104, 2016. |
ISNAD | ÇIRAGİL, PINAR. "Ülkemizde Yoğun Bakım Ünitelerinde Antimikrobiyal Direnç Sorunu". (2016), 97-104. |
APA | ÇIRAGİL P (2016). Ülkemizde Yoğun Bakım Ünitelerinde Antimikrobiyal Direnç Sorunu. Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti Dergisi, 46(3), 97 - 104. |
Chicago | ÇIRAGİL PINAR Ülkemizde Yoğun Bakım Ünitelerinde Antimikrobiyal Direnç Sorunu. Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti Dergisi 46, no.3 (2016): 97 - 104. |
MLA | ÇIRAGİL PINAR Ülkemizde Yoğun Bakım Ünitelerinde Antimikrobiyal Direnç Sorunu. Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti Dergisi, vol.46, no.3, 2016, ss.97 - 104. |
AMA | ÇIRAGİL P Ülkemizde Yoğun Bakım Ünitelerinde Antimikrobiyal Direnç Sorunu. Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti Dergisi. 2016; 46(3): 97 - 104. |
Vancouver | ÇIRAGİL P Ülkemizde Yoğun Bakım Ünitelerinde Antimikrobiyal Direnç Sorunu. Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti Dergisi. 2016; 46(3): 97 - 104. |
IEEE | ÇIRAGİL P "Ülkemizde Yoğun Bakım Ünitelerinde Antimikrobiyal Direnç Sorunu." Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti Dergisi, 46, ss.97 - 104, 2016. |
ISNAD | ÇIRAGİL, PINAR. "Ülkemizde Yoğun Bakım Ünitelerinde Antimikrobiyal Direnç Sorunu". Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti Dergisi 46/3 (2016), 97-104. |