Yıl: 2016 Cilt: 13 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 85 - 95 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Kent Merkezlerindeki Ekolojik Temelli Oyun Alanlarının Mekansal Açıdan İncelenmesi: Ankara-Antalya Örneği

Öz:
Bu araştırma, Türkiye'de kentleşme yapısında çocuklar için tasarlanan alanlarda bulunan ekolojik temelli oyun alanlarının özelliklerini incelemek ve bu alanlarda doğa ögelerinin ne boyutta yansıtıldığını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Nitel araştırma deseni kullanılarak gerçekleştirilen araştırmanın amacı doğrultusunda, ekolojik temelli oyun alanları; çevre ögeleri, oyun araçları ve fiziksel özellikler başlıkları altında değerlendirmeye alınmıştır. Araştırmada, sadece sağlıklı gelişim gösteren çocuklar değil özel gereksinimi olan çocuklar için de gelişimi destekleyici ekolojik temelli oyun alanlarının olmadığı dikkati çekmektedir
Anahtar Kelime:

Konular: Ziraat Mühendisliği

Spatial Analysis of Urban Ecological-Based Playgrounds in the Cities of Ankara & Antalya Case Study

Öz:
This study was conducted to analyze the properties of ecological-based playgrounds in the areas designed for children in the city structure of Turkey. The aim of the study is determine to what extent is reflected of natural elements in these areas. The study is a qualitative research design, ecological-based playgrounds have been analyzed under the titles of environmental features, play equipments and physical characteristics. It was remarked that there were no ecological-based playgrounds supporting child development not only for healthy developing children but also for the cildren with special needs
Anahtar Kelime:

Konular: Ziraat Mühendisliği
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Acar, H. 2003. Çocuk oyun alanlarında kullanıcıların bitki tercihlerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma: Trabzon kenti örneği. Yüksek lisans tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 167 s.
  • Aksoy, Y. 2011. Çocuk oyun alanları üzerine bir araştırma: İstanbul, Isparta, Eskişehir, Erzurum, Kayseri, Ankara, Zonguldak ve Trabzon illeri örneği. İstanbul Aydın Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 6: 82- 106.
  • Alat, Z., Akgümüş, Ö., ve Cavalı, D. 2012. Okul öncesi eğitimde açık hava etkinliklerine yönelik öğretmen görüş ve uygulamaları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8: 47-62.
  • Ayvaz, Z. 1998. Çevre eğitiminde temel kavramlar el kitabı. İzmir: Çevre Koruma ve Araştırma Vakfı, Çevre Eğitim Merkezi Yayınları.
  • Başbay, A. M. 2012. Ankara ili sınırları içindeki özel ve resmi anasınıfı ve anaokulu bahçelerinin kullanım yönünden incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 150 s.
  • Bixler, R. D., Carlisle, C. L., Hammitt, W. E., and Floyd, M. F. 1994. Observed fears and discomforts among urban students on field trips to wildland areas. Journal of Environmental Education, 26: 24-33.
  • Bukatko, D. and Daehler, M. W. 2004. Child development: A thematic approach (Fifth edition). New York: Houghton Mifflin Company.
  • Cohen, S. and Horm-Wingerd, D. 1993. Children and the environment: Ecological awareness among preschool children. Environment and Behaviour, 25: 103-120.
  • Çukur, D. 2011. Okulöncesi çocukluk döneminde sağlıklı gelişimi destekleyici dış mekan tasarımı. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 12: 70- 76.
  • Çukur, D. ve Özgüner, H. 2008. Kentsel alanda çocuklara doğa bilinci kazandırmada oyun mekanı tasarımının rolü. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 2: 177-187.
  • Decker, C. A. and Decker, J. R. 2005. Planning and administering early childhood programs (Eighth edition). New Jersey: Prentice Hall.
  • Devall, B. 1994. Ekolojik benliğimiz. Günseli Tamkoç (Der.), Derin ekoloji içinde. İzmir: Ege Yayınları. Doğa Derneği. 2005. Doğa çantam 6-11 yaş çocukları için doğa eğitim programı. 01.12.2015 tarihinde http://dogaguncem.org/wpcontent/uploads/2010/11/dogacantam.pdf
  • adresinden alınmıştırEshach, H. and Fried, M. N. 2005. Should science be taught in early childhood?. Journal of Science Education and Technology, 14: 315-336. Filer, A., Pollard, A., and Thiessen, D. (Eds.).
  • 2002. Children and their curriculum: The perspectives of primary and elementary school children. UK: Routledge.
  • Fjørtoft, I. and Sageie J. 2000. The natural environment as a playground for children landscape description and analyses of a natural playscape. Landscape and Urban Planning, 48: 83-97.
  • Frost, J. L. 1992. Play and playscapes. New York: Delmar Publishers Inc.
  • Görür, G. 2011. Temel ekoloji kavramları. Sabri Gökmen (Ed.), Genel ekoloji içinde (2. baskı). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Gül, A. ve Küçük, V. 2001. Kentsel açık-yeşil alanlar ve Isparta kenti örneğinde irdelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 2: 27- 48.
  • Haluza-Delay, R. 2001. Nothing here to care about: Participant constructions of nature following a 12-day wilderness program. The Journal of Environmental Education, 32: 43-48.
  • Heck, A., Collins, J., and Peterson, L. 2001. Decreasing children's risk taking on the playground. Journal of Applied Behavior Analysis, 34: 349-352.
  • Henniger, M. L. 2005. Teaching young children: An introduction (Third edition). New Jersey: Prentice Hall.
  • Kocataş, A. 1997. Ekoloji ve çevre biyolojisi (6. Baskı). İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.
  • Louv, R. 2010. Doğadaki son çocuk. Ankara: TÜBİTAK. Morrison, G. S. 1998. Early childhood education today (Seventh edition). New Jersey: Prentice Hall.
  • Mott, A., Rolte K., James, R., Evans, R., Kemp, A., Dunstan, F., Kemp, K., and Sibert, J. 1997. Safety of surfaces and equipment for children in playgrounds. The Lancet, 349: 1874-1876.
  • Oltman, M. 2002. Natural wonders: A guide to early childhood for environmental educators. 31.01.2014 tarihinde http://www.seek.state.mn.us/publications/naturalw onders.pdf adresinden alınmıştır.
  • Özgen, Y. ve Aytuğ, A. 1992. Kullanıcı eğilimleri açısından çocuk oyun alanları ve araçları üzerine bir inceleme. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 42: 99-118.
  • Palmberg, I. E. and Kuru, J. 2000. Outdoor activities as a basis for environmental responsibility. Journal of Environmental Education, 31: 32-36.
  • Parker, C. 2008. The outdoor learning environment. In D. Whitebread & P. Coltman (Eds.), Teachind and learning in the early years (Third edition). New York: Routledge.
  • Phenice, L. A. and Griffore, R. J. 2003. Young children and the natural world. Contemporary Issues in Early Childhood, 4: 167-171.
  • Robertson, J. S. 2008. Forming preschoolers’ environmental attitude lasting effects of early childhood environmental education. Unpublished master’s thesis, Royal Roads University, Canada.
  • Seefeldt, C. and Galper, A. 2007. Active experiences for active children: Science (Second edition). New Jersey: Pearson.
  • Senda, M. 1992. Design of children's play environments. New York: McGraw-Hill.
  • Shin, K. H. 2008. Development of environmental education in the Korean kindergarten context. Unpublished doctoral dissertation, University of Victoria, Canada.
  • Taylor, B. J. 1999. A child goes forth: A curriculum guide for preschool children (Ninth edition). New Jersey: Prentice Hall.
  • Thelen, E. 1992. Development as a dynamic system. 01.05.2014 tarihinde http://www2.psychology.uiowa.edu/Faculty/Spencer /Thelen_Dev%20as%20a%20Dynamic%20System.pdf adresinden alınmıştır.
  • Titman, W. 1994. Special places; special people: The hidden curriculum of school grounds. UK: World Wide Fund For Nature/Learning through Landscapes. Turgut, H. ve Yılmaz, S. 2010. Ekolojik temelli çocuk oyun alanlarının oluşturulması. III. Ulusal Karadeniz Ormancılık Kongresi, Cilt IV. Artvin, 20-22 Mayıs 2010, s. 1618-1630.
  • Türkan, E. E. ve Önder, S. 2011. Balıkesir kenti çocuk oyun alanlarının irdelenmesi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 8: 69-80.
  • Uluğ, H. 2007. Kuzey Adana’daki çocuk oyun alanlarının bitki seçimi yönünden irdelenmesi. Yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 200 s.
  • Uslu, A. 2011. Kent ekolojisi. Sabri Gökmen (Ed.), Genel ekoloji içinde (2. baskı). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Vaske, J. J. and Kobrin, K. C. 2001. Place attachment and environmentally responsible behavior. The Journal of Environmental Education, 32: 16-21.
  • Wellhousen, K. and Crowther, I. 2004. Creating effective learning environments. USA: Thomson Delmar Learning.
  • White, R. and Stoecklin, V. 1998. Children’s outdoor play & learning environments: Returning to nature. 01.05.2014 tarihinde http://www.whitehutchinson.com/children/articles/ outdoor.shtml adresinden alınmıştır.
  • Wilkinson, P. F. 1980. In celebration of play. London: Croom Helm.
  • Wilson, R. A. 1996. Starting early: Environmental education during the early childhood years. Columbus, OH: ERIC Clearinghouse for Science, Mathematics and Environmental Education. (ERIC Document Reproduction Service No. ED402147).
  • Wolfgang, C. H. 2004. Child guidance through play: Teaching positive social behaviors (Ages 2-7). USA: Merrill.
APA TAŞTEPE T, BAŞBAY A, YAZICI Z (2016). Kent Merkezlerindeki Ekolojik Temelli Oyun Alanlarının Mekansal Açıdan İncelenmesi: Ankara-Antalya Örneği. , 85 - 95.
Chicago TAŞTEPE Taşkın,BAŞBAY A Merve,YAZICI ZELİHA Kent Merkezlerindeki Ekolojik Temelli Oyun Alanlarının Mekansal Açıdan İncelenmesi: Ankara-Antalya Örneği. (2016): 85 - 95.
MLA TAŞTEPE Taşkın,BAŞBAY A Merve,YAZICI ZELİHA Kent Merkezlerindeki Ekolojik Temelli Oyun Alanlarının Mekansal Açıdan İncelenmesi: Ankara-Antalya Örneği. , 2016, ss.85 - 95.
AMA TAŞTEPE T,BAŞBAY A,YAZICI Z Kent Merkezlerindeki Ekolojik Temelli Oyun Alanlarının Mekansal Açıdan İncelenmesi: Ankara-Antalya Örneği. . 2016; 85 - 95.
Vancouver TAŞTEPE T,BAŞBAY A,YAZICI Z Kent Merkezlerindeki Ekolojik Temelli Oyun Alanlarının Mekansal Açıdan İncelenmesi: Ankara-Antalya Örneği. . 2016; 85 - 95.
IEEE TAŞTEPE T,BAŞBAY A,YAZICI Z "Kent Merkezlerindeki Ekolojik Temelli Oyun Alanlarının Mekansal Açıdan İncelenmesi: Ankara-Antalya Örneği." , ss.85 - 95, 2016.
ISNAD TAŞTEPE, Taşkın vd. "Kent Merkezlerindeki Ekolojik Temelli Oyun Alanlarının Mekansal Açıdan İncelenmesi: Ankara-Antalya Örneği". (2016), 85-95.
APA TAŞTEPE T, BAŞBAY A, YAZICI Z (2016). Kent Merkezlerindeki Ekolojik Temelli Oyun Alanlarının Mekansal Açıdan İncelenmesi: Ankara-Antalya Örneği. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 13(2), 85 - 95.
Chicago TAŞTEPE Taşkın,BAŞBAY A Merve,YAZICI ZELİHA Kent Merkezlerindeki Ekolojik Temelli Oyun Alanlarının Mekansal Açıdan İncelenmesi: Ankara-Antalya Örneği. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi 13, no.2 (2016): 85 - 95.
MLA TAŞTEPE Taşkın,BAŞBAY A Merve,YAZICI ZELİHA Kent Merkezlerindeki Ekolojik Temelli Oyun Alanlarının Mekansal Açıdan İncelenmesi: Ankara-Antalya Örneği. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, vol.13, no.2, 2016, ss.85 - 95.
AMA TAŞTEPE T,BAŞBAY A,YAZICI Z Kent Merkezlerindeki Ekolojik Temelli Oyun Alanlarının Mekansal Açıdan İncelenmesi: Ankara-Antalya Örneği. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi. 2016; 13(2): 85 - 95.
Vancouver TAŞTEPE T,BAŞBAY A,YAZICI Z Kent Merkezlerindeki Ekolojik Temelli Oyun Alanlarının Mekansal Açıdan İncelenmesi: Ankara-Antalya Örneği. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi. 2016; 13(2): 85 - 95.
IEEE TAŞTEPE T,BAŞBAY A,YAZICI Z "Kent Merkezlerindeki Ekolojik Temelli Oyun Alanlarının Mekansal Açıdan İncelenmesi: Ankara-Antalya Örneği." Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 13, ss.85 - 95, 2016.
ISNAD TAŞTEPE, Taşkın vd. "Kent Merkezlerindeki Ekolojik Temelli Oyun Alanlarının Mekansal Açıdan İncelenmesi: Ankara-Antalya Örneği". Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi 13/2 (2016), 85-95.