Yıl: 2018 Cilt: 9 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 85 - 100 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.21031/epod.389208 İndeks Tarihi: 10-01-2019

Öz-Yönetimli Öğrenme Becerileri Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Öz:
Bu araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinin öz-yönetimli öğrenme becerilerini belirlemeye yönelik birölçme aracı geliştirmektir. Bu amaçla öncelikle, ilgili alanyazına dayalı olarak kavramsal çerçeveoluşturulmuş, bu alanda yurt içi ve yurt dışında yapılmış olan ölçek geliştirme çalışmaları incelenmiştir. Buincelemenin ardından, ölçeğe ilişkin ölçütler ortaya konmuş ve öz-yönetimli öğrenme becerilerine sahipbireylerin özelliklerini ifade eden maddelerden oluşan 72 maddelik madde havuzu oluşturulmuştur. Uzmangörüşlerinin ardından yapılan düzenlemeler sonucunda, ölçeğin 53 maddelik deneme formu oluşturulmuştur.Bu form, Hacettepe ve Başkent Üniversitelerinde öğrenim görmekte olan 753 üniversite öğrencisineuygulanarak, veriler açımlayıcı faktör analizine tabi tutulmuş ve yapılan analiz sonucunda ölçeğin 21 madde vedört boyuttan (güdülenme, öz-izleme, öz-kontrol ve özgüven) oluştuğu ortaya konmuştur. Ayrıca, açımlayıcıfaktör analizinin uygulandığı öğrencilerin dışında yer alan ve Hacettepe ve Başkent Üniversitelerinin ortakolan bölümlerinin birinci ve dördüncü sınıflarında öğrenim görmekte olan 2600 öğrenciye ölçek uygulamasıyapılarak ölçeğin yapı geçerliğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Toplanan veriler doğrulayıcı faktör analizinetabi tutulmuştur. Analiz sonucunda ölçeğe ilişkin uyum indekslerinin iyi uyum gösteren ve kabul edilebilirdeğerler arasında olduğu görülmüş ve ölçeğin 4 faktörlü ve 21 maddeden oluşan yapısı bir model olarakdoğrulanmıştır. Ölçeğin, Cronbach Alpha iç tutarlık katsayısı kullanılarak hesaplanan güvenirliği ise .895bulunmuştur. Sonuç olarak geliştirilen “Öz-Yönetimli Öğrenme Becerileri Ölçeği”nin, geçerli bir ölçme aracıolduğu ve öz-yönetimli öğrenme becerilerini ölçmede güvenilir puanlar vereceği söylenebilir.
Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları

Self Directed Learning Skills Scale: Validity and Reliability Study

Öz:
The aim of this study was to develop a psychometric scale that aims to measure self-directed learning skills of undergraduate students. The literature was first reviewed, and a conceptual framework was established to identify the basic characteristics of the scale. In addition, similar scale development studies in and outside Turkish literature were examined. After then, criteria were execute which related scale and a 72-item pool was formed, and it was revised in line with expert views, and a version with remaining 53item was implemented on 753 students attending Hacettepe and Başkent Universities. The data were implemented exploratory factor analysis. It was found that the scale consisted of four sub-scales (motivation, self-control, self-monitoring and self-confidence), and twenty one items associated with the sub-scales. Also, in order to determine the construct validity of the scale, a confirmatory factor analysis was carried out with 2600 students attending Hacettepe and Başkent Universities. This second group of students were the first and last year of students in the common programs in both universities. The fit indices of the scale showed good or acceptable values. According to this, the 21-item and four-factor structure of the ‘Self-Directed Learning Skills Scale’ was confirmed as a model. The Cronbach Alpha internal consistency coefficient was ,895. As a result, it was concluded that the "Self-directed Learning Skills Scale" was a valid measurement tool and produced reliable scores for measuring selfdirected learning skills.
Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Williamson, S. N. (2007). Development of a self-rating scale of self-directed learning. Nurse Researcher, 14(2), 66-83.
  • Wingate, U. (2007). A framework for transition: supporting ‘learning to learn’ in higher education. Higher Education Quarterly, 61(3), 391-405.
  • Teng, K. H. (2005). Perceptions of Taiwanese students to english learning as functions of self-efficacy, motivation, learning activities and self-directed learning (Unpublished Doctoral dissertation). University of Idaho, Idaho.
  • Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş. Ankara: Ekinoks. Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2012). Using multivariate statistics. Boston, MA: Allyn & Bacon/Pearson Education.
  • Şahin, E. ve Erden, M. (2008). Özyönetimli öğrenmeye hazırbulunuşluk ölçeği’nin (ÖYÖHÖ) geçerlik ve güvenirlik çalışması. E-journal of New World Sciences Academy, 4(3), 695-706.
  • Şahin, M. S. (2013). The adaptation of self-directed mathematics learning attitude scale into Turkish. Eğitim ve Bilim, 38(169), 209-223.
  • Stockdale, S. L., & Brockett, R. G. (2004). Development of the PROSDLS: A measure of self- direction in learning based on the personal responsibility orientation model. Adult Education Quarterly. 20(10), 1- 20
  • Stevens, J. P. (2002). Applied multivariate statistics for the social sciences. New Jersey: Lawrance Erlbaum Associates, Inc.
  • Stapleton, C. D. (1997). Basic concepts and procedures of confirmatory factor analysis. [Çevrimiçi: http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED407416.pdf], Erişim tarihi: 23.06.2015.
  • Spencer, J. A., & Jordan, R. K. (1999). Learner centered approaches in medical education. British Medical Journal, 318(7193), 1280-1283.
  • Song, L., & Hill, J. R. (2007). A conceptual model for understanding self-directed learning in online environments. Journal of Interactive Online Learning, 6(1), 27-42.
  • Savin-Baden, M., & Major, C. H. (2004). Foundations of problem based learning. Cornwall: MPG Books Ltd. Schermelleh-Engel, K., & Moosbrugger, H. (2003). Structural equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23-74.
  • Sasa, A. F. (2011). Karma öğrenme temelli özel öğretim yöntemleri dersinin fen ve teknoloji öğretmen adaylarının öz yönetimli öğrenmelerine etkisi ve çevrimiçi tartışmaların içerik analizi. (Yüksek lisans tezi, Fırat Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ). Erişim adresi: http://tez2.yok.gov.tr
  • Salas, G. (2010). Öğretmen adaylarının kendi kendine öğrenmeye hazırbulunuşlukları (Anadolu Üniversitesi örneği). (Yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir). Erişim adresi: http://tez2.yok.gov.tr
  • Oddi, L. F. (1984). Department of an instrument to measure self-directed continuing learning. (Unpublished Doctoral dissertation). Northern Illinois University, Illinois.
  • O’Shea, E. A. (2003). Self-directed learning in nurse education: a review of the literature. Journal of Advanced Nursing, 43(1), 42-70. doi:10.1046/j.1365-2648.2003.02673.x
  • Merriam, S. B., Caffarella, R. S., & Baumgartner, L. M. (2007). Learning in adulthood. San Francisco: JosseyBass.
  • McCurdy, D. W. (1973). An analysis of qualities of self-directedness as related to selected characteristics of I.S.C.S. students. ERIC. Erişim adresi: https://eric.ed.gov/
  • Marsh, H. W., Balla, J. R., & McDonald, R. P. (1986). Goodness-of-fit indexes in confirmatory factor analysis: The effect of sample size. Psychological Bulletin, 103(3), 391-410.
  • Lounsbury, J. W., Levy, J. J., Park, S.H., Gibson, L., W. & Smith, R. (2009). An investigation of the construct validity of the personality trait of self-directed learning. Learning and Individual Differences, 19(4), 411–418. doi:10.1016/j.lindif.2009.03.001
  • Lee, C. H., & Kim, S. H. (2005). Development of the self-directed mathematics learning test based on Vygotsky. Journal of Korea Society of Educational Studies in Mathematics: School Mathematics, 7(3), 253-268.
  • Kocaman, G. Dicle, A. Üstün, B. ve Çimen, S. (2004). Kendi kendine öğrenmeye hazıroluş ölçeği. I. Aktif Eğitim Kurultayı, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • Knowles, M. S. (1975). Self-directed learning: A guide for learners and teachers. Cambridge: Englewood Cliffs.
  • Kaufman, D. M (2003). Applying educational theory in practice. British Medical Journal, 326, 213-216.
  • Kasworm, C. E. (1983). An examination of self-directed contract learning as an instructional strategy. Innovative Higher Education, 8(1), 45-54. doi:10.1007/BF00889559
  • Jöreskog, K. G. & Sörbom, D. (1982). Recent developments in structural equation modeling. Journal of Marketing Research, 19(4), 404-416. doi: 10.2307/3151714
  • Jennett, P. A. (1992). Self-directed learning: a pragmative view. The Journal of Contuinuing Education in the Health Professions, 12, 99-104. doi:10.1002/chp.4750120208
  • Guglielmino, L. M. (1977). Development of the self-directed learning readiness scale (Unpublished Doctoral dissertation). University of Georgia, Athens.
  • Grover, K. (2015). Online social networks and the self-directed learning experience during a health crisis. International Journal of Self-Directed Learning, 12(1), 1-15.
  • Fisher, M., King, J., & Tague, G. (2001). Development of self-directed learning readiness scale for nursing education. Nurse Education Today, 21, 516-525. doi:10.1054/nedt.2001.0589
  • Field, L. (1989). An investigation into the structure, validity, and reliability of Guglielmino's self-directed learning readiness scale. Adult Education Querterly, 39(3), 125-139. doi: 10.1177/0001848191041002004
  • Demir, Ö. ve Yurdagül, H. (2013). Self-directed learning with technology scale for young students: a validation study. E-International Journal of Educational Research, 4(3), 58-73.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve Lisrel uygulamaları (3. bs). Ankara: Pegem Akademi.
  • Csapo, B. (2007). Research into learning to learn through the assessment of quality and organization of learning outcomes. The Curriculum Journal, 18(2), 195-210. doi:10.1080/09585170701446044
  • Browne, M.W., & Cudeck, R. (1992). Alternative ways of assessing model fit. Sociological Methods Research. 21(2), 230-258. doi:10.1177/0049124192021002005
  • Boyer, N. R., & Usinger, P. (2015). Tracking pathways to success: triangulating learning success factors. International Journal of Self-Directed Learning, 12(2), 22-48.
  • Bentler, P. M., & Bonett, D. G. (1980). Significance tests and goodness of fit in the analysis of covariance structures. Psychological Bulletin, 88(3), 588-606.
  • Aydede, M. N. ve Kesercioğlu, T. (2009). Fen ve teknoloji dersine yönelik kendi kendine öğrenme becerileri ölçeğinin geliştirilmesi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(36), 53-61.
  • Alkan, F. ve Erden, E. (2013). Kendi kendine öğrenmenin laboratuvarda başarı, hazırbulunuşluk, laboratuvar becerileri tutumu ve endişeye etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 44, 15-26.
  • Acar, C. (2014). Fen bilgisi öğretmen adaylarının kendi kendine öğrenme becerilerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli). Erişim adresi: http://tez2.yok.gov.tr
  • Abd-El-Fattah, S. M. (2010). Garrison's model of self-directed learning: preliminary validation and relationship to academic achievement. The Spanish Journal of Psychology, 13(2), 586-596.
APA AŞKIN TEKKOL İ, DEMİREL M (2018). Öz-Yönetimli Öğrenme Becerileri Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. , 85 - 100. 10.21031/epod.389208
Chicago AŞKIN TEKKOL İlkay,DEMİREL Melek Öz-Yönetimli Öğrenme Becerileri Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. (2018): 85 - 100. 10.21031/epod.389208
MLA AŞKIN TEKKOL İlkay,DEMİREL Melek Öz-Yönetimli Öğrenme Becerileri Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. , 2018, ss.85 - 100. 10.21031/epod.389208
AMA AŞKIN TEKKOL İ,DEMİREL M Öz-Yönetimli Öğrenme Becerileri Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. . 2018; 85 - 100. 10.21031/epod.389208
Vancouver AŞKIN TEKKOL İ,DEMİREL M Öz-Yönetimli Öğrenme Becerileri Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. . 2018; 85 - 100. 10.21031/epod.389208
IEEE AŞKIN TEKKOL İ,DEMİREL M "Öz-Yönetimli Öğrenme Becerileri Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması." , ss.85 - 100, 2018. 10.21031/epod.389208
ISNAD AŞKIN TEKKOL, İlkay - DEMİREL, Melek. "Öz-Yönetimli Öğrenme Becerileri Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması". (2018), 85-100. https://doi.org/10.21031/epod.389208
APA AŞKIN TEKKOL İ, DEMİREL M (2018). Öz-Yönetimli Öğrenme Becerileri Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 9(2), 85 - 100. 10.21031/epod.389208
Chicago AŞKIN TEKKOL İlkay,DEMİREL Melek Öz-Yönetimli Öğrenme Becerileri Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi 9, no.2 (2018): 85 - 100. 10.21031/epod.389208
MLA AŞKIN TEKKOL İlkay,DEMİREL Melek Öz-Yönetimli Öğrenme Becerileri Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, vol.9, no.2, 2018, ss.85 - 100. 10.21031/epod.389208
AMA AŞKIN TEKKOL İ,DEMİREL M Öz-Yönetimli Öğrenme Becerileri Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi. 2018; 9(2): 85 - 100. 10.21031/epod.389208
Vancouver AŞKIN TEKKOL İ,DEMİREL M Öz-Yönetimli Öğrenme Becerileri Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi. 2018; 9(2): 85 - 100. 10.21031/epod.389208
IEEE AŞKIN TEKKOL İ,DEMİREL M "Öz-Yönetimli Öğrenme Becerileri Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması." Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 9, ss.85 - 100, 2018. 10.21031/epod.389208
ISNAD AŞKIN TEKKOL, İlkay - DEMİREL, Melek. "Öz-Yönetimli Öğrenme Becerileri Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması". Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi 9/2 (2018), 85-100. https://doi.org/10.21031/epod.389208