Çocuk Yoğun Bakımda Beyin Ölümü Tanısı Konulan Hastaların Değerlendirilmesi
Yıl: 2018 Cilt: 5 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 59 - 63 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.4274/cayd.75537 İndeks Tarihi: 29-07-2019
Çocuk Yoğun Bakımda Beyin Ölümü Tanısı Konulan Hastaların Değerlendirilmesi
Öz: Amaç: Çocuk yoğun bakım ünitelerinde beyin ölümü sıklığıtam olarak bilinmemektedir. Çocuklarda beyin ölümüorganbağışı çalışmaları azdır ve beyin ölümü etiyolojileriyetişkinlerden farklıdır. Amacımız çocuk yoğun bakım ünitemizdebeyin ölümü gerçekleşen hastaları paylaşmak ve organbağışındaki eksiklikleri ve başarısızlık nedenlerini tartışmaktır.Yöntemler: Çocuk yoğun bakım ünitemizde 1 Ocak 2015 - 31 Aralık 2016tarihleri arasında beyin ölümü tanısı konulan hastaların tıbbi raporlarıgeriye dönük olarak incelendi. Hastaların cinsiyet, yaş, hastaneye yatışnedeni ve ortalama beyin ölümü süresi bilgileri dosyalarından derlendi.Bulgular: Çocuk yoğun bakım ünitemizde iki yıl içinde takipedilen 806 hasta vardı. Bu hastalardan 83’ü (%10,2) öldü. Ölenhastaların 14’ünde (%17) beyin ölümü tespit edildi. Ortalamabeyin ölümü süresi 2,14±1,16 gün idi. Hastaneye başvuru nedeni3 hastada enfeksiyon, 4 hastada asfiksi, 4 hastada malignite, 2hastada boğulma ve 1 hastada travma idi. Beyin ölümü tanısı konanhastaların yaşları ortalama 6,96±5,53 (en düşük: 0,6; en yüksek: 16yıl) idi. Cinsiyet dağılımı şu şekildeydi: %42,8 (6 hasta) kız ve % 57,2(8 hasta) erkek. Hastaların 11’inde (%78,6) beyin ölümü tanısındaek test olarak Doppler USG kullanıldı. Tıbbi uygunsuzluk ve ailelerinkabul etmemesi nedeniyle hiçbir hasta organ bağışı yapmadı.Sonuç: Çocuk hastaların yoğunluğuna bağlı olarak travma hastalarıçocuk yoğun bakım ünitemizde nadir yer alabilmektedir. Beyin ölümüolgularının çoğu asfiksi (çoğunlukla gıda aspirasyonu), malignansive suda boğulma (tatlı su) nedeniyle oluşmuştur. Çocuk hastalardaorgan bağışı oranları yetişkinlerden daha düşüktür. Bu nedenleçocuk yoğun bakım ünitelerinde beyin ölümü tanısı konulan hastasayısının arttırılması daha da önemlidir. Travmatik beyin hasarındanbaşka hastalıkların da beyin ölümüne neden olabileceği ne kadarçok bilinirse, beyin ölümüne ilişkin farkındalığın o kadar çokartabileceğine inanıyoruz. Organ bağışını arttırabilmek için beyinölümü tanısı konulan hasta sayısının artması ve hasta yakınlarıylailetişimin arttırılması gerektiğine inanıyoruz.
Anahtar Kelime: Evaluation of Patients Diagnosed with Brain Death in Pediatric Critical Care
Öz: Introduction: The incidence of brain death in pediatric intensive care units is not known precisely. Studies of brain death-organ donation in children are few and the etiology of brain death in pediatric patients is different than in adults. Our aim was to present cases of brain death occurred in our pediatric intensive care unit in a two-year period and discuss the causes of organ donation failure. Methods: Medical reports of patients diagnosed with brain death between January 1, 2015 and December 31, 2016 in our pediatric intensive care unit were retrospectively reviewed. Data were screened according one age, gender, reason of hospitalization and mean duration of brain death evaluation. Results: A total of 806 patients were followed up in our pediatric intensive care unit in the two-year period. Of these patients, 83 (10.2%) died and brain death was detected in 14 (17%) of this patients. The mean duration of brain death was 2.14±1.16 days. The reasons for hospital admission were infection in 3 patients, asphyxia in 4 patients, malignancy in 4 patients, drowning in 2, and trauma in 1 patient. The mean age of the patients diagnosed with brain death was 6.96±5.53 (minimum: 0.6, maximum: 16 year) years. 6 patients (42.8%) were female and 8 patients (57.2%) were male. Doppler ultrasonography was used as an additional test for the diagnosis of brain death in 11 patients (78.6%). None of the patients became organ donor because of medical unsuitability and family disagreement. Conclusion: Due to high occupancy, trauma patients may rarely be found in our pediatric intensive care unit. Most of the brain deaths are caused by asphyxia (mostly food aspiration), malignancy and drowning in water (freshwater). The rate of organ donation in pediatric patients is lower than in adults. For this reason, it is even more important to increase the number of patients diagnosed with brain death in pediatric intensive care units. We believe that the awareness of brain death may increase if it is known that also diseases other than traumatic brain injury may cause brain death. We also believe that increased awareness of brain death determination and communication with patient relatives are necessary to increase the number of organ donation.
Anahtar Kelime: Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
- Nuland SB. Nasıl Ölürüz: Yaşamın Son Döneminden İzlenimler. 1st ed. İstanbul, H2O kitap; 2013.
- Moore J. What Sir Luke Fildes' 1887 painting The Doctor can teach us about the practice of medicine today. Br J Gen Pract. 2008;58:210-3.
- Siegler M. The progression of medicine. From physician paternalism to patient autonomy to bureaucratic parsimony. Arch Intern Med. 1985;145:713-5.
- Cillimoğlu AÖ, Yılmaz S, Oğurlu M. The Knowledge and Thoughts of Medical Staff at Adnan Menderes University Hospital About Organ-Tissue Donation and Transplantation. Turk Neph Dial Transpl. 2016;25:254-62.
- Öztürk NY, İnceköy Girgin F, Birtan D, Cinel İ. Exploring Brain Death at a Tertiary Pediatric Intensive Care Unit in Turkey; Incidence, Etiology and Organ Donation. J Pediatr Emerg Intensive Care Med. 2016;3:11-4.
- Gündüz RC, Şahin Ş, Uysal-Yazıcı M, Ayar G, Yakut Hİ, et al. Brain death and organ donation of children. Turk J Pediatr. 2014;56:597- 603.
- Organ ve doku nakli hizmetleri yönetmeliği. Resmi Gazete website. Avaible at: http://www.resmigazete.gov.tr/ eskiler/2010/03/20100305-3.htm. Accessed at: March 23, 2018.
- Harvard. A definition of irreversible coma. Report of the Ad Hoc Committee of the Harvard Medical School to examine the definition of brain death. JAMA. 1968;205:85-8.
- Uludağ Ö. Beyin ölümü tanısının önemi. Adıyaman Üniv Sağlık Bilim Derg. 2015;1:34-8.
- De Georgia MA. History of brain death as death: 1968 to the present. J Crit Care. 2014;29:673-8.
- Kıraklı C, Uçar ZZ, Anıl AB, Özbek İ. The effect of shortening confirmed brain death diagnosis time on organ donation rates in the intensive care unit. Yoğun Bakım Derg. 2011;1:8-11.
- Dabak G, Şenbaklavacı Ö. History of Lung Transplantation. Turk Thorac J. 2016;17:71-5.
- Keenan HT, Bratton SL. Epidemiology and outcomes of pediatric traumatic brain injury. Dev Neurosci. 2006;28:256-63.
- Ashwal S. Clinical diagnosis and confirmatory tests of brain death in children. In: Wijdicks EFM, ed. Brain Death. New York, NY: Lippincott Williams &Willkins; 2001;91-114.
- Türkiye İstatistik Kurumu Ölüm Nedeni İstatistikleri. TUİK website. Available at: http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1083#. Accessed at: March 18, 2018.
- Webster PA, Markham L. Pediatric organ donation: a national survey examining consent rates and characteristics of donor hospitals. Pediatr Crit Care Med. 2009;10:500-4.
- Hindy-François C, Orliaguet G, Meyer P, Carli P, Blanot S, et al. Pediatric brain death diagnosis in the view of organ donation in France. Transplantation. 2009;27;87:616-7.
- Verheijde JL, Rady MY. Pediatric organ donation and transplantation policy statement: more questions, not answers. Pediatrics. 2010;126:e489-91.
- Scott JB, Gentile MA, Bennett SN, Couture M, MacIntyre NR. Apnea testing during brain death assessment: a review of clinical practice and published literature. Respir Care. 2013;58:532-8.
- Saposnik G, Rizzo G, Vega A, Sabbatiello R, Deluca JL. Problems associated with the apnea test in the diagnosis of brain death. Neurol India. 2004;52:342-5.
- Goudreau JL, Wijdicks EF, Emery SF. Complications during apnea testing in the determination of brain death: predisposing factors. Neurology. 2000;55:1045-8.
- Jeret JS, Benjamin JL. Risk of hypotension during apnea testing. Arch Neurol. 1994;51:595-9.
- Wijdicks EF, Rabinstein AA, Manno EM, Atkinson JD. Pronouncing brain death: Contemporary practice and safety of the apnea test. Neurology. 2008;71:1240-4.
- No Author. Turkish Neurological Society - Diagnostic Guidelines for Brain Death*. Turk J Neurol. 2014;20:101-4.
- Ünal A, Dora B. Beyin Ölümü Tanısında Destekleyici Bir Test Olarak Transkranial Doppler Ultrasonografisi. Türk Beyin Damar Hastalıkları Dergisi 2012;18:49-58.
- Azevedo E, Teixeira J, Neves JC, Vaz R. Transcranial Doppler and brain death. Transplant Proc. 2000;32:2579-81.
- Kıraklı C, Uçar ZZ , Anıl AB , Özbek İ. Yoğun Bakım’da Beyin Ölümü Kesin Tanı Süresinin Kısalmasının Organ Bağışı Oranlarına Etkisi. Yoğun Bakım Derg. 2011;1:8-11.
- Lustbader D, O'Hara D, Wijdicks EF, MacLean L, Tajik W, et al. Second brain death examination may negatively affect organ donation. Neurology. 2011;76:119-24.
| APA | Ünal A, Tolunay O, çelik t, KAHVECİ B, CELİLOĞLU C, özdemir u, çelik ü (2018). Çocuk Yoğun Bakımda Beyin Ölümü Tanısı Konulan Hastaların Değerlendirilmesi. , 59 - 63. 10.4274/cayd.75537 |
| Chicago | Ünal Asena,Tolunay Orkun,çelik tamer,KAHVECİ Bilgehan,CELİLOĞLU Can,özdemir ulaş,çelik ümit Çocuk Yoğun Bakımda Beyin Ölümü Tanısı Konulan Hastaların Değerlendirilmesi. (2018): 59 - 63. 10.4274/cayd.75537 |
| MLA | Ünal Asena,Tolunay Orkun,çelik tamer,KAHVECİ Bilgehan,CELİLOĞLU Can,özdemir ulaş,çelik ümit Çocuk Yoğun Bakımda Beyin Ölümü Tanısı Konulan Hastaların Değerlendirilmesi. , 2018, ss.59 - 63. 10.4274/cayd.75537 |
| AMA | Ünal A,Tolunay O,çelik t,KAHVECİ B,CELİLOĞLU C,özdemir u,çelik ü Çocuk Yoğun Bakımda Beyin Ölümü Tanısı Konulan Hastaların Değerlendirilmesi. . 2018; 59 - 63. 10.4274/cayd.75537 |
| Vancouver | Ünal A,Tolunay O,çelik t,KAHVECİ B,CELİLOĞLU C,özdemir u,çelik ü Çocuk Yoğun Bakımda Beyin Ölümü Tanısı Konulan Hastaların Değerlendirilmesi. . 2018; 59 - 63. 10.4274/cayd.75537 |
| IEEE | Ünal A,Tolunay O,çelik t,KAHVECİ B,CELİLOĞLU C,özdemir u,çelik ü "Çocuk Yoğun Bakımda Beyin Ölümü Tanısı Konulan Hastaların Değerlendirilmesi." , ss.59 - 63, 2018. 10.4274/cayd.75537 |
| ISNAD | Ünal, Asena vd. "Çocuk Yoğun Bakımda Beyin Ölümü Tanısı Konulan Hastaların Değerlendirilmesi". (2018), 59-63. https://doi.org/10.4274/cayd.75537 |
| APA | Ünal A, Tolunay O, çelik t, KAHVECİ B, CELİLOĞLU C, özdemir u, çelik ü (2018). Çocuk Yoğun Bakımda Beyin Ölümü Tanısı Konulan Hastaların Değerlendirilmesi. Çocuk Acil ve Yoğun Bakım Dergisi, 5(2), 59 - 63. 10.4274/cayd.75537 |
| Chicago | Ünal Asena,Tolunay Orkun,çelik tamer,KAHVECİ Bilgehan,CELİLOĞLU Can,özdemir ulaş,çelik ümit Çocuk Yoğun Bakımda Beyin Ölümü Tanısı Konulan Hastaların Değerlendirilmesi. Çocuk Acil ve Yoğun Bakım Dergisi 5, no.2 (2018): 59 - 63. 10.4274/cayd.75537 |
| MLA | Ünal Asena,Tolunay Orkun,çelik tamer,KAHVECİ Bilgehan,CELİLOĞLU Can,özdemir ulaş,çelik ümit Çocuk Yoğun Bakımda Beyin Ölümü Tanısı Konulan Hastaların Değerlendirilmesi. Çocuk Acil ve Yoğun Bakım Dergisi, vol.5, no.2, 2018, ss.59 - 63. 10.4274/cayd.75537 |
| AMA | Ünal A,Tolunay O,çelik t,KAHVECİ B,CELİLOĞLU C,özdemir u,çelik ü Çocuk Yoğun Bakımda Beyin Ölümü Tanısı Konulan Hastaların Değerlendirilmesi. Çocuk Acil ve Yoğun Bakım Dergisi. 2018; 5(2): 59 - 63. 10.4274/cayd.75537 |
| Vancouver | Ünal A,Tolunay O,çelik t,KAHVECİ B,CELİLOĞLU C,özdemir u,çelik ü Çocuk Yoğun Bakımda Beyin Ölümü Tanısı Konulan Hastaların Değerlendirilmesi. Çocuk Acil ve Yoğun Bakım Dergisi. 2018; 5(2): 59 - 63. 10.4274/cayd.75537 |
| IEEE | Ünal A,Tolunay O,çelik t,KAHVECİ B,CELİLOĞLU C,özdemir u,çelik ü "Çocuk Yoğun Bakımda Beyin Ölümü Tanısı Konulan Hastaların Değerlendirilmesi." Çocuk Acil ve Yoğun Bakım Dergisi, 5, ss.59 - 63, 2018. 10.4274/cayd.75537 |
| ISNAD | Ünal, Asena vd. "Çocuk Yoğun Bakımda Beyin Ölümü Tanısı Konulan Hastaların Değerlendirilmesi". Çocuk Acil ve Yoğun Bakım Dergisi 5/2 (2018), 59-63. https://doi.org/10.4274/cayd.75537 |
