Kamu Yönetiminde Vatandaş Katılımı ve Şeffaflığın Sağlanmasında Dijital İletişim Uygulamalarının Rolü

Yıl: 2019 Cilt: 52 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 117 - 144 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 02-12-2019

Kamu Yönetiminde Vatandaş Katılımı ve Şeffaflığın Sağlanmasında Dijital İletişim Uygulamalarının Rolü

Öz:
Yönetim paradigmasından yönetişim paradigmasına geçişle birlikte, yönetim erkinintoplumu oluşturan aktörlerle paylaşılması gündeme gelmiştir. Yönetişimin önerdiğiçok aktörlü yapı içinde vatandaşlar temel bir paydaş grubunu oluşturmaktadır. Yönetişimyaklaşımının başarılı biçimde uygulamaya aktarılabilmesi için ise kamu sektöründevatandaşların yönetime katılımlarının desteklenmesi ve kamu yönetiminde şeffaflığıngüçlendirilmesi gereklilik taşımaktadır. Alan yazında pek çok çalışmanın dijital iletişimuygulamalarının kamu yönetiminde şeffaflığı ve vatandaş katılımını güçlendirdiğinevurgu yaptığı dikkat çekmektedir. Bu bilgilerden hareketle söz konusu çalışmada, kamukurumlarının dijital iletişim uygulamaları yönetişim yaklaşımı yönünden ele alınmış vedijital iletişim uygulamalarına yönelik vatandaşlardan oluşan hedef kitlelerin değerlendirmelerininortaya konması amaçlanmıştır. Araştırma ile elde edilen bulgular, kamu yönetimindevatandaş katılımı ve şeffaflığın sağlanmasında dijital iletişim uygulamalarınınönemli bir rol üstlendiğine işaret etmektedir.
Anahtar Kelime:

Konular: İletişim Kamu Yönetimi

The Role of Digital Communication Practices in Ensuring Citizen Participation and Transparency in Public Administration

Öz:
Together with the transition from the management paradigm to the governance paradigm, sharing of the management power with the all actors of society has come to the fore. Within the multi-actor structure which is proposed by governance, citizens are a key stakeholder group. For successful implementation of governance paradigm, it is necessary to support citizen participation and strengthen transparency in public administration. In the literature, it is noteworthy that many studies emphasize that digital communication practices strengthen citizen participation and transparency in public administration. In the light of this information, digital communication efforts of public institutions are discussed in terms of governance paradigm and it is aimed to determine evaluations of citizens towards public institutions’ digital communication practices in this study. Findings obtained from the research has indicated that digital communication practices play an important role in ensuring citizen participation and transparency in public administration.
Anahtar Kelime:

Konular: İletişim Kamu Yönetimi
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Bibliyografik
  • Agostino, D. (2013). “Using Social Media to Engage Citizens: A Study of Italian Municipalities”. Public Relations Review, 39, 232 – 234.
  • Alfonso, G. H. ve R. V. Miguel (2006). “Trends in Online Media Relations: Web – Based Corporate Press Rooms in Leading International Companies”. Public Relations Review, 32, 267 – 275.
  • Baskin, O., C. Aronoff ve D. Lattimore (1997). Public Relations the Profession and the Practice. 4th edition. Boston: McGraw Hill.
  • Baştan, S. ve R. Gökbunar (2004). “Kamu Hizmetlerinin Sunumunda E – Devletle İlgili Yeni Gelişmeler: Tümleşik E – Devlet Sistemlerine Doğru”. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19 (1), 71 – 89.
  • Bellamy, C. (2009). Managing ICTs in Public Sector Organizations. Public Management and Governance. (Ed. Bovaird, T. ve E., Löffler). 2nd edition. New York: Routledge.
  • Bertot, J. C., P. T. Jaeger ve J. M. Grimes (2010). “Using ICTs to Create a Culture of Transparency: E – government and Social Media as Opennes and Anti – Corrupiton Tools for Societies”. Government Information Quarterly, 27, 264 – 271.
  • Bertot, J. C., P. T. Jaeger ve D. Hansen (2012a). “The Impact of Polices on Government Social Media Usage: Issues, Challenges, and Recommendations”. Government Information Quarterly, 29, 30 – 40.
  • Bertot, J. C. , P. T. Jaeger ve J. M. Grimes (2012b). “Promoting Transparency and Accountability Through ICTs, Social Media, and Collaborative E – Government”. Transforming Government: People, Process and Policy, 6 (1)., 78 – 91.
  • Bingham, L. B., T. Nabatchi ve R. O’Leary (2005). “The New Governance: Practices and Processes for Stakeholder and Citizen Participation in the Work of Government”. Public Administration Review, 65 (5), 547 – 558.
  • Bonson, E., L. Torres, S. Royo ve F. Flores (2012). “Local E – Government 2.0: Social Media and Corporate Transparency in Municipalities”. Government Information Quarterly, 29, 123 – 132.
  • Bortree, D. S. ve T. Seltzer (2009). “Dialogic Strategies and Outcomes: An Analysis of Environmental Advocacy Groups’ Facebook Profiles”. Public Relations Review, 35, 317 – 319.
  • Bovaird, T. ve E., Löffler (Ed.) (2009). Public Management and Governance. 2nd edition. New York: Routledge.
  • Boztepe, H. (2014). Kamusal Halkla İlişkiler. İstanbul: Derin Yayınları.
  • Böke, K. (2009). Örnekleme. Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri (Ed. Böke, K.). 3. Baskı. İstanbul: Alfa Basım.
  • Bruning, S. D. ve K. Lambe (2002). “Relationship Building and Behavioral Outcomes: Exploring the Connection Between Relationship Attitudes and Key Constituent Behavior”. Communication Research Report, 19 (4), 327 – 337.
  • Bruning, S. D., M. Dials ve A. Shirka (2008). “Using Dialogue to Build Organization – Public Relationships, Engage Publics and Positively Affect Organizational Outcomes”. Public Relations Review, 34, 25 – 41.
  • Crable, R. E. ve S. L. Vibbert (1986). Public Relations As Communication Management. USA: Bellwether Press.
  • Cutlip, S. M., A. H. Center ve G. M. Broom (2006). Effective Public Relations. 9th edition. New Jersey: Pearson Education Inc.
  • De Feranti, D., J. Jacinto ve A. J. Ody (2009). How to Improve Governance: A New Framework for Analysis and Action. USA: Brookings Institution Press.
  • Frahm, K. A. ve L. L. Martin (2009). “From Government to Governance: Implications For Social Work Administration”. Administration in Social Work, 33, 407 – 422.
  • Gershon, I. ve J. A., Bell (2013). “Introduction: The Newness of New Media”. Culture, Theory and Critique, 54 (3), 259 – 264.
  • Gregory, A. (2004). Public Relations and Management. The Public Relations Handbook. (Ed. Theaker, A.). 2nd edition. London: Routledge.
  • Grunig, J. E. (2006). “After 50 Years: The Value and Values of Public Relations”. The Institute for Public Relations 45th Annual Distinguished Lecture. New York.
  • Guillamón, M. D., A. M. Ríos, B. Gesuele ve C. Metallo (2016). “Factors Influencing Social Media Use in Local Governments: The Case of Italy and Spain”. Government Information Quarterly, 33, 460 – 471.
  • Kaplan, A. M. ve M. Haenlein (2010). “Users of the World, Unite! The Challenges and Opportunities of Social Media”. Business Horizons, 53 (1), 59 – 68.
  • Karasar, N. (1984). Bilimsel Araştırma Metodu. Ankara: Hacettepe Taş Kitapçılık.
  • Lee, G. ve Kwak, Y. H. (2012). “An Open Government Maturity Model for Social Media – Based Public Engagement”. Government Information Quarterly, 29, 492 – 503.
  • Lovari, A. ve L. Parisi (2015). “Listening to Digital Publics: Investigating Citizens’ Voices and Engagement within Italian Municipalities’ Facebook Pages”. Public Relations Review, 41, 205 – 213.
  • Löffler, E. (2009). Public Governance in a Network Society. Public Management and Governance. (Ed. Bovaird, T. ve E., Löffler). 2nd edition. New York: Routledge.
  • Mossberger, K., Y. Wu ve J. Crawford (2013). “Connecting Citizens and Local Governments? Social Media and Interactivity in Major U.S. Cities”. Government Information Quarterly, 30, 351 – 358.
  • Manovich, L. (2006). “What is New Media?”. New Media Theory Reader. (Ed. Hassan, R. ve Thomas, J.). Buckingham: McGraw – Hill Education.
  • Medaglia, R. ve L. Zheng (2017). “Mapping Government Social Media Research and Moving It Forward: A Framework and A Research Agenda”. Government Information Quarterly, 34, 496 – 510.
  • Mergel, I. (2012). Social Media in the Public Sector: A Guide to Participation, Collaboration and Transparency in the Networked World. USA: Wiley.
  • OECD - Organization For Economic Co-operation and Development (2001). Governance in the 21st Century. Paris: OECD Publications.
  • Oliveira, G. H. M. ve E. W. Welch (2013). “Social Media Use in Local Government: Linkage of Technology, Task, and Organizational Context”. Government Information Quarterly, 30, 397 – 405.
  • Picazo-Vela, S., I. Gutiérrez-Martínez ve L. F. Luna – Reyes (2012). “Understanding Risks, Benefits, and Strategic Alternatives of Social Media Applications in the Public Sector”. Government Information Quarterly, 29, 504 – 511.
  • Smitko, K. (2012). “Donor Engagement Through Twitter”. Public Relations Review, 38, 633 – 635.
  • Solis, B. ve D. Breakenridge (2009). Putting the Public Back in Public Relations. New Jersey: Pearson Education.
  • United Nations Development Programme UNDP (2006). UNDP and Governance Experiences and Lessons Learned. UNDP Publications.
  • Valaskakis, K. (2001). Long – term Trends in Global Governance: From ‘Westphalia’ to ‘Seattle’. Governance in the 21st Century. Paris: OECD Publications.
  • Watson, T. ve P. Noble (2005). Evaluating Public Relations. London: Kogan Page.
  • We Are Social (2019). Digital in 2019 Report, https://wearesocial.com/global-digital-report-2019 (20.02.2019).
  • Yazıcıoğlu, Y. ve S. Erdoğan (2004). SPSS Uygulamalı Araştırma Yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Zacher, L. W. (2008). E – government in the Information Society. Electronic Government: Concepts, Methodologies, Tools, And Applications. (Ed. Anttiroiko, A.). Hershey: Information Science Reference.
APA BOZTEPE TAŞKIRAN H (2019). Kamu Yönetiminde Vatandaş Katılımı ve Şeffaflığın Sağlanmasında Dijital İletişim Uygulamalarının Rolü. , 117 - 144.
Chicago BOZTEPE TAŞKIRAN Hatun Kamu Yönetiminde Vatandaş Katılımı ve Şeffaflığın Sağlanmasında Dijital İletişim Uygulamalarının Rolü. (2019): 117 - 144.
MLA BOZTEPE TAŞKIRAN Hatun Kamu Yönetiminde Vatandaş Katılımı ve Şeffaflığın Sağlanmasında Dijital İletişim Uygulamalarının Rolü. , 2019, ss.117 - 144.
AMA BOZTEPE TAŞKIRAN H Kamu Yönetiminde Vatandaş Katılımı ve Şeffaflığın Sağlanmasında Dijital İletişim Uygulamalarının Rolü. . 2019; 117 - 144.
Vancouver BOZTEPE TAŞKIRAN H Kamu Yönetiminde Vatandaş Katılımı ve Şeffaflığın Sağlanmasında Dijital İletişim Uygulamalarının Rolü. . 2019; 117 - 144.
IEEE BOZTEPE TAŞKIRAN H "Kamu Yönetiminde Vatandaş Katılımı ve Şeffaflığın Sağlanmasında Dijital İletişim Uygulamalarının Rolü." , ss.117 - 144, 2019.
ISNAD BOZTEPE TAŞKIRAN, Hatun. "Kamu Yönetiminde Vatandaş Katılımı ve Şeffaflığın Sağlanmasında Dijital İletişim Uygulamalarının Rolü". (2019), 117-144.
APA BOZTEPE TAŞKIRAN H (2019). Kamu Yönetiminde Vatandaş Katılımı ve Şeffaflığın Sağlanmasında Dijital İletişim Uygulamalarının Rolü. Amme İdaresi Dergisi, 52(1), 117 - 144.
Chicago BOZTEPE TAŞKIRAN Hatun Kamu Yönetiminde Vatandaş Katılımı ve Şeffaflığın Sağlanmasında Dijital İletişim Uygulamalarının Rolü. Amme İdaresi Dergisi 52, no.1 (2019): 117 - 144.
MLA BOZTEPE TAŞKIRAN Hatun Kamu Yönetiminde Vatandaş Katılımı ve Şeffaflığın Sağlanmasında Dijital İletişim Uygulamalarının Rolü. Amme İdaresi Dergisi, vol.52, no.1, 2019, ss.117 - 144.
AMA BOZTEPE TAŞKIRAN H Kamu Yönetiminde Vatandaş Katılımı ve Şeffaflığın Sağlanmasında Dijital İletişim Uygulamalarının Rolü. Amme İdaresi Dergisi. 2019; 52(1): 117 - 144.
Vancouver BOZTEPE TAŞKIRAN H Kamu Yönetiminde Vatandaş Katılımı ve Şeffaflığın Sağlanmasında Dijital İletişim Uygulamalarının Rolü. Amme İdaresi Dergisi. 2019; 52(1): 117 - 144.
IEEE BOZTEPE TAŞKIRAN H "Kamu Yönetiminde Vatandaş Katılımı ve Şeffaflığın Sağlanmasında Dijital İletişim Uygulamalarının Rolü." Amme İdaresi Dergisi, 52, ss.117 - 144, 2019.
ISNAD BOZTEPE TAŞKIRAN, Hatun. "Kamu Yönetiminde Vatandaş Katılımı ve Şeffaflığın Sağlanmasında Dijital İletişim Uygulamalarının Rolü". Amme İdaresi Dergisi 52/1 (2019), 117-144.