Ebeveynleri Boşanmış Yetişkin Bireylerin Kişilerarası İlişkilerinde Bağlanma Modelleri ile Ayrılma Kaygısının İlişkisi

YAŞA, CEREN; ates, nida

Ebeveynleri Boşanmış Yetişkin Bireylerin Kişilerarası İlişkilerinde Bağlanma Modelleri ile Ayrılma Kaygısının İlişkisi

Ceren YAŞA, (Haliç Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikoloji Anabilim Dalı, Klinik Psikoloji (Tezli) Yüksek Lisans Programı, İstanbul, Türkiye)

Melis YILDIRIM (İstanbul Kültür Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi, Psikoloji Bölümü, İstanbul, Türkiye)

Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi

17 6

Yıl: 2019 Cilt: 7 Sayı: 4 Sayfa Aralığı: 267 - 278 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 01-09-2020

Ebeveynleri Boşanmış Yetişkin Bireylerin Kişilerarası İlişkilerinde Bağlanma Modelleri ile Ayrılma Kaygısının İlişkisi

Öz:

Çalışmada ebeveynleri boşanmış 21 yaş ve üzeri 151 yetişkin bireyin kişilerarası ilişkilerindekibağlanma modelleri ve ayrılma kaygıları çeşitli değişkenler açısından incelenmiştir. Çalışmada;boşanmadan sonra babasının ilgisinde azalma olduğunu bildiren katılımcıların kayıtsız bağlanmadüzeyleri yüksektir. Boşanma sonra babalarının ikinci bir evlilik yaptığını belirten katılımcılarınkayıtsız bağlanma düzeylerinin daha yüksek olduğu yine çalışmada, cinsiyete göre bağlanmamodelleri ve ayrılma kaygısı düzeylerinin farklılaşıp farklılaşmadığı araştırma soruları kapsamındaincelenmiş olup, kadınların ayrılma kaygısı düzeylerinin daha yüksek olduğu anlaşılmıştır.Güvenli bağlanma düzeyi erkeklerde kadınlara oranla daha yüksektir. Aynı zamanda ayrılmakaygısı ile kayıtsız, korkulu ve saplantılı bağlanma modelleri arasında pozitif; güvenli bağlanmamodeli ile arasında ise negatif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur.

Anahtar Kelime:

The Relationship Between Attachment Styles and Separation Anxiety of Adults in Divorced Families

Öz:

In this study, the relationship between attachment styles and separation anxiety in divorced parents aged 21 and over of 151 adults. Demographic Information Form, The Relationship Scale and The Separation Anxiety Questionnaire were used. It was found that the relationship between fathers and the children after divorce was different and that participants who reported that there was a decrease in the interest of their fathers after divorce were significantly higher. Since parents made the second marriage after divorce, it was observed that there was a relationship between the attachment models and it was found that the participants who stated that their fathers made the second marriage after divorce were significantly higher than the indifferent bonding levels. It was determined that the separation anxiety levels of women were significantly higher than men. There was a positive relationship between separation anxiety and indifferent, fearful and obsessive attachment styles, and a negative relationship between the secure attachment

Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Ainsworth, M.D.S., Blehar, M.C., Waters, E. & Wall, S. (1978). Patterns of Attachment: A Psychological Study of the Strange Situation. Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
Akyüz, E. (1978). Boşanmanın çocuk üzerindeki etkileri.Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 10(1-2), Ankara, 1-6
Amato, P. R., & Keith, B. (1991). Parental divorce and the well-being of children: A meta-analysis. Psychological Bulletin, 110, 26-46.
Amerikan Psikiyatri Birliği, Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabı, DSM-5 Tanı Ölçütleri Başvuru El Kitabı, 4. Baskı, Tanı Ölçütleri Başvuru Kitabından. E.Köseoğlu (Çev.) Hekimler Yayın Birliği, Ankara, 2014, 113-114.
Aral, N., Sağlam, M. (2012). Ebeveynleri boşanma sürecinde olan çocuklar ile ebeveynleri ile birlikte yaşayan çocukların duyguların cinsiyete göre incelenmesi.Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 2(1), 74- 79.
Bartholomew, K. (1993). From Childhood to Adult Relationships: Attachment Theory and Research. İçinde: S. Duck (Ed.), Learning About Relationships(s. 30-62). Thousand Oaks: Sage Publications.
Bartholomew, K.& Horowitz, L.M. (1991). Attachment styles among young adults: a test of a four-category model. Journal of Personality & Social Psychology, 61,226-244
Bilici, A. T. (2014). Boşanma sürecinin çocuklar üzerindeki psikososyal etkileri. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 18(2), 79- 85.
Bowlby, J. (1969). Bağlanma. Bağlanma ve Kaybetme 1.T. V. Soylu. (Çev). İstanbul: Pinhan Yayıncılık, 262-265.
Bowlby, J. (1973). Attachment And Loss: Vol 2. Separation: Anxiety And Anger. New York: Basic Books.
Bowlby, J. (1980). Attachment And Loss: Vol 3. Loss: Saddness And Depression. New York: Basic Books.
Diriöz, M. (2010). Ayrılma Anksiyetesi için Yapılandırılmış Klinik Görüşme, Çocukluk ve Yetişkin Ayrılma Anksiyetesi Ölçeklerinin Geçerlilik ve Güvenirliği,Yüksek Lisans Tezi,İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Erbay, E. , Gök, F. A. & Kardeş, T.Y. (2015). Aile mahkemelerine başvuran ve boşanma sürecinde olan ailelerin problem çözme ve becerilerin incelenmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 19 (1),139-154.
Göktürk, Ü. (2001). Boşanma, Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Ders Kitabı.(Ed. Ö. Polvan) (1. baskı) içinde (s. 251- 255). İstanbul: Nobel.
Hazan C.& Shaver P. (1994). Bağlanma yakın ilişkilerle ilgili araştırmalar için bir çerçeve. A. Dönmez (Çev.)Psychological Inquiry, 5(1), 1-2.
Kelly JB. (2012). Risk and protective factors associated with child adolescent adjustment following separation and divorce. In Parenting Plan Evaluations: Applied Research for the Family Court (Eds. K Kuehnle, L Drozd):49-84. New York, Oxford University Press.
Karakuş, Ö. (2012). Ergenlerde bağlanma stilleri ve yalnızlık arasındaki ilişki. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 23(2), 33-46.
Karasar, N. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar, İlkeler, Teknikler. (İkinci Yazım ve 30. Basım). Ankara: Nobel.
Kesebir, S., Kavzoğlu, S. Ö.& Üstündağ, M.F. (2011). Bağlanma ve psikopatoloji attachment and psychopathology.Psikiyatride Güncel YaklaşımlarCurrent Approaches in Psychiatry, 3(2), 321-342
Mack, K.Y. (2001). Childhood family disruptions and adult well-being: The differential effects of divorce and parental death. Death Study, 25, 419-443.
Manicavasagar, V., Silove, D., Marnane, C., & Wagner, R. (2009). Adult attachment styles in panic disorder with and without comorbid adult separation anxiety disorder. The Australian and New Zealand Journal of Psychiatry, 43(2), 167-172.
Marganska, A., Gallagher, M. & Miranda, R. (2013). Adult attachment, emotion dysregulation, and symptoms of depression and generalized anxiety disorder. American Journal of Ortopsychiatry, 83(1), 131-141.
Mechanic, D. & Hansell, P. (1989). Divorce, family conflict and adolescents’ well-being.Journal of Health and Social Behavior, 30, 105-116.
Mukaddes, N. M. (2001). Çocukluk Çağı Anksiyete Bozuklukları,Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Ders Kitabı (Ed. Ö. Polvan) (1. baskı) içinde (s. 120-121). İstanbul: Nobel.
Najam, N. & Kausar, R. (2012). Father acceptancerejection, father ınvolvement and socioemotional adjustment of adolescents in Pakistan. Journal of Behavioural Sciences, 22(1), 1-22.
Öngider, N. (2013). Boşanmanın çocuk üzerindeki etkileri, effects of divorce on children.Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar-Current Approaches in Psychiatry, 5(2),140-161.
Pietromonaco, P.& Barret L. (2000).Internal working models: What do we really know about the self in relation to others?Review of General Psychology,4(2), 155-175.
Pini,S., Abelli, M., Troisi, A., Siracusano, A., Cassano, G.B., Shear, K.M. & Baldwin, D. (2014). The relationships amongseparation anxiety disorder, adult attachment style and agoraphobia in patients with panic disorder. Journal of Anxiety Disorders, 28: 741–746.
Salman, N., Uzunboylu, H. (2011). Eşlerin Boşanma Nedenleri ve Eğitimi. Ankara: Pegem Yayınları.
Sardoğan, M. T., Karahan, T. T., Dicle, A. T., & Menteş, Ö. T. (2007). Ebeveyne bağlanma düzeyine ve annebabanın boşanma/birliktelik durumuna göre çocuklarda evlilik çatışmasını algılama biçimleri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (23), 12.
Schneider, S., Blatter-Meunier, J., Herrn, C., Adornetto, C., In-Albon, T.&Lavallee, K. (2011). Disorder-specific cognitive-behavioural therapy for separation anxiety disorder in young children: A randomised waitinglistcontrolled trial.Psychotherapy and Psychosomatics, 80, 206–215.
Storksen, I., Roysamb, E., Moum, T. & Tambs, K. (2005). Adolescents with a childhood experience of parental divorce: A longitudinal study of mental health and adjustment. Journal of Adolescence, 28(6), 725-739.
Yakupoğlu, Y. (2011). Erken çocukluk döneminde yer alan, okul öncesi eğitim kurumuna devam eden çocukların benlik kavramı algısıyla babalarının bağlanma stillerinin(güvenli-korkulu-kayıtsız-saplantılı)arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

APA	YAŞA C, ates n (2019). Ebeveynleri Boşanmış Yetişkin Bireylerin Kişilerarası İlişkilerinde Bağlanma Modelleri ile Ayrılma Kaygısının İlişkisi. , 267 - 278.
Chicago	YAŞA CEREN,ates nida Ebeveynleri Boşanmış Yetişkin Bireylerin Kişilerarası İlişkilerinde Bağlanma Modelleri ile Ayrılma Kaygısının İlişkisi. (2019): 267 - 278.
MLA	YAŞA CEREN,ates nida Ebeveynleri Boşanmış Yetişkin Bireylerin Kişilerarası İlişkilerinde Bağlanma Modelleri ile Ayrılma Kaygısının İlişkisi. , 2019, ss.267 - 278.
AMA	YAŞA C,ates n Ebeveynleri Boşanmış Yetişkin Bireylerin Kişilerarası İlişkilerinde Bağlanma Modelleri ile Ayrılma Kaygısının İlişkisi. . 2019; 267 - 278.
Vancouver	YAŞA C,ates n Ebeveynleri Boşanmış Yetişkin Bireylerin Kişilerarası İlişkilerinde Bağlanma Modelleri ile Ayrılma Kaygısının İlişkisi. . 2019; 267 - 278.
IEEE	YAŞA C,ates n "Ebeveynleri Boşanmış Yetişkin Bireylerin Kişilerarası İlişkilerinde Bağlanma Modelleri ile Ayrılma Kaygısının İlişkisi." , ss.267 - 278, 2019.
ISNAD	YAŞA, CEREN - ates, nida. "Ebeveynleri Boşanmış Yetişkin Bireylerin Kişilerarası İlişkilerinde Bağlanma Modelleri ile Ayrılma Kaygısının İlişkisi". (2019), 267-278.

APA	YAŞA C, ates n (2019). Ebeveynleri Boşanmış Yetişkin Bireylerin Kişilerarası İlişkilerinde Bağlanma Modelleri ile Ayrılma Kaygısının İlişkisi. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(4), 267 - 278.
Chicago	YAŞA CEREN,ates nida Ebeveynleri Boşanmış Yetişkin Bireylerin Kişilerarası İlişkilerinde Bağlanma Modelleri ile Ayrılma Kaygısının İlişkisi. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 7, no.4 (2019): 267 - 278.
MLA	YAŞA CEREN,ates nida Ebeveynleri Boşanmış Yetişkin Bireylerin Kişilerarası İlişkilerinde Bağlanma Modelleri ile Ayrılma Kaygısının İlişkisi. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, vol.7, no.4, 2019, ss.267 - 278.
AMA	YAŞA C,ates n Ebeveynleri Boşanmış Yetişkin Bireylerin Kişilerarası İlişkilerinde Bağlanma Modelleri ile Ayrılma Kaygısının İlişkisi. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2019; 7(4): 267 - 278.
Vancouver	YAŞA C,ates n Ebeveynleri Boşanmış Yetişkin Bireylerin Kişilerarası İlişkilerinde Bağlanma Modelleri ile Ayrılma Kaygısının İlişkisi. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2019; 7(4): 267 - 278.
IEEE	YAŞA C,ates n "Ebeveynleri Boşanmış Yetişkin Bireylerin Kişilerarası İlişkilerinde Bağlanma Modelleri ile Ayrılma Kaygısının İlişkisi." Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7, ss.267 - 278, 2019.
ISNAD	YAŞA, CEREN - ates, nida. "Ebeveynleri Boşanmış Yetişkin Bireylerin Kişilerarası İlişkilerinde Bağlanma Modelleri ile Ayrılma Kaygısının İlişkisi". Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 7/4 (2019), 267-278.