Yıl: 2019 Cilt: 6 Sayı: 3 Sayfa Aralığı: 156 - 159 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.4274/cayd.galenos.2018.88700 İndeks Tarihi: 24-10-2020

Beyin Ölümü Tanısı Konmuş Hastalarımızın Değerlendirilmesi

Öz:
Giriş: Hastanemiz çocuk yoğun bakım ünitesinde (ÇYBÜ) iki yıldasaptanan beyin ölümü (BÖ) olgularımızın geriye dönük olarakincelenmesi amaçlanmıştır.Yöntemler: Ocak 2016-Ekim 2017 tarihleri arasında BÖ tanısıkonulmuş olgular geriye dönük olarak incelendi. Olguların demografiközellikleri, tanıları, BÖ’nün tespit süresi, uygulanan ek testler, aileorgan bağış oranı, donör oranı, yatış günü ve BÖ tanı günündekirutin laboratuvar verileri ve insülin-desmopressin-vazopresör/inotropinfüzyon durumları kaydedildi.Bulgular: BÖ tanısı alan 12 olgumuz mevcut idi. Ortalama yaşları6,18±1,3 yıl idi. ÇYBÜ yatış tanıları içinde en sık travma sonrası (%73)BÖ gerçekleştiği tespit edildi. Apne testi tüm olgulara uygulanmışolup, olguların %36’sına (n=4) tanıyı desteklemek için radyolojikgörüntüleme yöntemleri kullanılmış idi. Bağış oranı %27 (n=3) idi.Yatış anından, BÖ testlerine başlamaya kadar geçen süre %82 (n=9)olguda ilk bir hafta idi. Laboratuvar verileri ve infüzyon durumlarınınyatış günü ve BÖ tanısı günündeki değerleri karşılaştırıldığında,potasyum ve trombosit sayısı dışında benzer sonuçlar bulundu.Sonuç: BÖ tanısında klinik değerlendirme yeterli olmadığındamuayene bulgularının BÖ sürecini ortaya koyacak laboratuvartestleriyle desteklenmesi gerekir. BÖ sürecinde, çok titiz bir genelbakım ve monitörizasyon uygulanmalı, BÖ tanısı alan olgulardalaboratuvar parametrelerinin yakından takip edilmesi gerektiğikanısındayız
Anahtar Kelime:

Evaluation of Patients with Diagnosis of Brain Death

Öz:
Introduction: The aim of this study was to retrospectively evaluate the brain death (BD) cases in our pediatric intensive care unit (PICU) within a period of two years. Methods: The patients with a diagnosis of BD between January 2016 and October 2017 were analyzed retrospectively. Demographic characteristics, diagnoses, BD detection time, additional tests, family’s consent to organ donation and donation rate, hospitalization day and routine laboratory data on the diagnosis day and insulindesmopressin-vasopressor/inotropic infusions were recorded. Results: Twelve patients were diagnosed with BD. The mean age was 6.18±1.3 years. The most frequent diagnosis was post-traumatic BD (73%) in our PICU. Apnea testing was performed in all cases and radiological imaging methods were used in 36% (n=4) to support the diagnosis. The donation rate was 27% (n=3). Nine patients (82%) received vasopressor for hypotension, 5 (46%) received insulin for hyperglycemia, and 3 (27%) had desmopressin therapy for diabetes insipidus. Tests were performed in 82% of patients (n=9) for the diagnosis of BD in the first week of hospitalization. When the laboratory data and infusion status were compared on the day of hospitalization and on the day of diagnosis, similar results were found except for potassium and platelet count. Conclusion: When clinical evaluation is not sufficient in the diagnosis of BD, examination findings should be supported by laboratory tests. In the process for determining BD, a very rigorous general care and monitoring should be done. We believe that laboratory parameters should be closely monitored in cases diagnosed with BD.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • 1. Halevy, A. and B. Brody, Brain death: reconciling definations, criteria, and tests. Ann Intern Med. 1993;119:519-25.
  • 2. Todres D. Brain Death. In: Slonim AD, Pollack MM (eds). Pediatric Critical Care Medicine. Philadelphia: Lippincott Williams &Willkins; 2006:790-5.
  • 3. Öztürk Yalındağ N, İnceköy F, Birtan D, Cinel İ. Exploring Brain Death at a Tertiary Pediatric Intensive Care Unit in Turkey; Incidence, Etiology and Organ Donation. Pediatr Emerg Intensive Care Med. 2016;3:11-4.
  • 4. Kıraklı C, Uçar ZZ, Anıl AB, Özbek İ. The effect of shortening confirmed brain death diagnosis time on organ donation rates in the intensive care unit. Yoğun Bakım Derg. 2011;1:8-11.
  • 5. Organ ve doku alınması, saklanması, aşılanması ve nakli hakkında kanun. Kanun Numarası 6514 Resmi Gazete 18.01.2014.
  • 6. Jansen NE, van Leiden HA, Haase-Kromwijk BJ, Hoitsma AJ. Organ donation performance in the Netherlands 2005-08; medical record review in 64 hospitals. Nephrol Dial Transplant. 2010;25:1992-7.
  • 7. Karasu D, Yılmaz C, Karaduman İ, Çınar YS, Büyükkoyuncu Peker N. Beyin ölümü olguların retrospektif incelenmesi. Yoğun Bakım Dergisi. 2015;6:23-6.
  • 8. Battal M, Horoz A, Karatepe O, Çitgez B. Beyin ölümü tespitinde araştırma hastanesi deneyimi. Şişli Etfal Hastanesi Bülteni. 2013;47:59-62.
  • 9. Golchet G, Carr J, Harris MG. Why don’t we have enough cornea donors? A literature review and survey. Optometry. 2000;71:318- 28.
  • 10. Wood KE, Becker BN, McCartney JG, D’Alessandro AM, Coursin DB. Care of the potential organ donor. N Engl J Med. 2004;351:2730- 9.
  • 11. Compagnon P, Wang H, Lindell SL, Ametani MS, Mangino MJ, et al. Brain death does not affect hepatic allograft function and survival after orthotopic transplantation in a canine model. Transplantation. 2002;73:1218-27.
  • 12. Powers BM, van Heereden PV. The physiological changes associated with brain death: Current concepts and implications for treatment of the brain dead organ donor. Anesth Intensive Care. 1995;23:26- 36.
  • 13. Fackler JC, Troncoso JC, Gioia FR. Age-specific characteristics of brain death in children. Am J Dis Child. 1988;142:999-1003.
  • 14. Nair-Collins M, Northrup J, Olcese J. Hypothalamic- PituitaryFunction in Brain Death: A Review. J Intensive Care Med. 2016;31:41-50.
APA SARI M, Gül E (2019). Beyin Ölümü Tanısı Konmuş Hastalarımızın Değerlendirilmesi. , 156 - 159. 10.4274/cayd.galenos.2018.88700
Chicago SARI MEHMET YUSUF,Gül Evrim Beyin Ölümü Tanısı Konmuş Hastalarımızın Değerlendirilmesi. (2019): 156 - 159. 10.4274/cayd.galenos.2018.88700
MLA SARI MEHMET YUSUF,Gül Evrim Beyin Ölümü Tanısı Konmuş Hastalarımızın Değerlendirilmesi. , 2019, ss.156 - 159. 10.4274/cayd.galenos.2018.88700
AMA SARI M,Gül E Beyin Ölümü Tanısı Konmuş Hastalarımızın Değerlendirilmesi. . 2019; 156 - 159. 10.4274/cayd.galenos.2018.88700
Vancouver SARI M,Gül E Beyin Ölümü Tanısı Konmuş Hastalarımızın Değerlendirilmesi. . 2019; 156 - 159. 10.4274/cayd.galenos.2018.88700
IEEE SARI M,Gül E "Beyin Ölümü Tanısı Konmuş Hastalarımızın Değerlendirilmesi." , ss.156 - 159, 2019. 10.4274/cayd.galenos.2018.88700
ISNAD SARI, MEHMET YUSUF - Gül, Evrim. "Beyin Ölümü Tanısı Konmuş Hastalarımızın Değerlendirilmesi". (2019), 156-159. https://doi.org/10.4274/cayd.galenos.2018.88700
APA SARI M, Gül E (2019). Beyin Ölümü Tanısı Konmuş Hastalarımızın Değerlendirilmesi. Çocuk Acil ve Yoğun Bakım Dergisi, 6(3), 156 - 159. 10.4274/cayd.galenos.2018.88700
Chicago SARI MEHMET YUSUF,Gül Evrim Beyin Ölümü Tanısı Konmuş Hastalarımızın Değerlendirilmesi. Çocuk Acil ve Yoğun Bakım Dergisi 6, no.3 (2019): 156 - 159. 10.4274/cayd.galenos.2018.88700
MLA SARI MEHMET YUSUF,Gül Evrim Beyin Ölümü Tanısı Konmuş Hastalarımızın Değerlendirilmesi. Çocuk Acil ve Yoğun Bakım Dergisi, vol.6, no.3, 2019, ss.156 - 159. 10.4274/cayd.galenos.2018.88700
AMA SARI M,Gül E Beyin Ölümü Tanısı Konmuş Hastalarımızın Değerlendirilmesi. Çocuk Acil ve Yoğun Bakım Dergisi. 2019; 6(3): 156 - 159. 10.4274/cayd.galenos.2018.88700
Vancouver SARI M,Gül E Beyin Ölümü Tanısı Konmuş Hastalarımızın Değerlendirilmesi. Çocuk Acil ve Yoğun Bakım Dergisi. 2019; 6(3): 156 - 159. 10.4274/cayd.galenos.2018.88700
IEEE SARI M,Gül E "Beyin Ölümü Tanısı Konmuş Hastalarımızın Değerlendirilmesi." Çocuk Acil ve Yoğun Bakım Dergisi, 6, ss.156 - 159, 2019. 10.4274/cayd.galenos.2018.88700
ISNAD SARI, MEHMET YUSUF - Gül, Evrim. "Beyin Ölümü Tanısı Konmuş Hastalarımızın Değerlendirilmesi". Çocuk Acil ve Yoğun Bakım Dergisi 6/3 (2019), 156-159. https://doi.org/10.4274/cayd.galenos.2018.88700