Göç, insanlık tarihi kadar eski ve insanoğlunun yeryüzündeki varlığı devam ettiği müddetçe de hiç kuşkusuz devam edecek mekânsal değişim ve etkileşiminen önemli unsurlarından birisidir. Türkiye, özellikle 1950’li yıllarda başlayan ve 1980’li yıllarda daha yüksek seviyelere ulaşan kırsal alanlardan şehirlere doğruyoğun bir göçü yaşandığı coğrafi bir mekân durumundadır. Ancak göçe konu olan insanların büyük bir bölümünün göç ettikleri kırsal yerleşmelerlebağlarının tamamen kopmadığı görülmektedir. Bu çalışmanın kapsamını geçmişten itibaren şehirsel alanlara göç vermiş olan Sinop ili Boyabat ilçesine bağlıBağlıca köyü oluşturmaktadır. Çalışma, bir yanda Bağlıca köyünden göç etme nedenlerinin belirlemeyi hedeflerken, diğer taraftan göç edenlerin sonrakidönemlerde köylerini ziyaret etmelerinde etkili olan faktörleri analiz etmeyi amaçlamaktadır. Çalışmanın temel veri setini, Bağlıca köyünden kendisi ya daailesi göç etmiş kişilerle yapılan 17 soruluk anket sonuçları oluşturmuştur. Toplam 121 kişinin katıldığı anketin 115’i geçerli kabul edilmiştir. Elde edilensonuçlara göre; göç edenlerin yaklaşık %82’si İstanbul’a göç etmiş ve göç etme nedenlerinin en önemlisini ekonomik faaliyetler oluşturmuştur. Anketekatılan kişilerden %52’si köyü yılda en az iki kez ziyaret etmekte ve %45’i köye gittiğinde 15 gün kalmaktadır. Toplam 115 kişiden 73’ü ileride köye temelliolarak dönmeyi düşünürken, ankete katılanların 49’u emekli olunca köye dönmek istediklerini ifade etmişlerdir.