KAYNAŞTIRMA UYGULAMALARININ TARİHSEL SÜRECİ VE TÜRKİYE’DE UYGULANAN KAYNAŞTIRMA MODELLERİ

Yazıcıoğlu, Tansel

KAYNAŞTIRMA UYGULAMALARININ TARİHSEL SÜRECİ VE TÜRKİYE’DE UYGULANAN KAYNAŞTIRMA MODELLERİ

Tansel YAZICIOĞLU (Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi, Eğitim Fakültesi)

Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi

66 6

Yıl: 2018 Cilt: 8 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 92 - 110 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 05-03-2021

KAYNAŞTIRMA UYGULAMALARININ TARİHSEL SÜRECİ VE TÜRKİYE’DE UYGULANAN KAYNAŞTIRMA MODELLERİ

Öz:

Özel gereksinimli ve normal gelişim gösteren öğrencilerin genel eğitimokullarında ve sınıflarında birlikte eğitim almaları anlamına gelen kaynaştırmauygulamaları 1960’lı yıllardan başlayarak birçok ülkede kabul görmüş veuygulanmıştır. 1970’li yıllarda Amerika Birleşik Devletleri’nde başlatılankaynaştırma uygulamaları zaman içerisinde yaygınlaşarak pek çok ülkenin eğitimpolitikasının temelini oluşturmaya başlamıştır. Türkiye’de kaynaştırma uygulaması1983 yılında çıkarılan 2916 sayılı “Özel Eğitime Muhtaç Çocuklar Kanunu” ilebaşlatılmış, 1997’de çıkarılan 573 sayılı “Özel Eğitim Hakkında Kanun HükmündeKararname” ve buna dayalı olarak 2000 yılında yürürlüğe giren “Özel EğitimHizmetleri Yönetmeliği” ile yaygın olarak uygulanmaya başlanmıştır. Bu çalışmadaalanyazın taraması yapılarak kaynaştırma uygulamalarının tarihsel süreci vekaynaştırma modellerine ilişkin bilgiler açıklanmaya çalışılmıştır. Ülkemizdekaynaştırma yoluyla eğitimin, tam zamanlı kaynaştırma, yarı zamanlı kaynaştırmave tersine kaynaştırma olmak üzere üç farklı modelde uygulandığı görülmektedir.Ancak Türkiye’deki kaynaştırma yoluyla eğitim uygulamalarının büyük bir kısmıtam zamanlı kaynaştırma uygulaması şeklinde yapılmaktadır. Bu çalışmanın amacıkaynaştırma uygulamalarının tarihsel süreç içerisinde dünyada ve Türkiye’de nasılgeliştiğini ortaya koymak ve ülkemizde uygulanan kaynaştırma modelleriniaçıklamaktır.

Anahtar Kelime:

THE HISTORY OF INCLUSIVE EDUCATION AND INCLUSIVE MODELS WHICH PRACTICED IN TURKEY

Öz:

The inclusive education, which means that students with special needs and normally developing needs to study together in general education schools and classes, have been accepted and implemented in many countries since the 1960s. The inclusive education practices were started in the United States in the 1970s and have begun to form the basis of education policies of many countries. In Turkey, inclusive education was started to be implemented in 1983, which was passed into law “Children with Special Needs Act” numbered 2916, after fourteen years later, in 1997, “Decree Law on Special Education Law" numbered was legalized and then “Special Education Services Regulation" came into force in the 2000. In our country, it is seen that inclusive education is applied in three different models as full-day co-teaching inclusive, half-time inclusive and reverse inclusion. However, a large part of the inclusive education practices in Turkey is carried out in the form of full-day co-teaching inclusive. The aim of this study to determine the historical process of inclusive education in the world an in Turkey also to explain inclusive models in our country.

Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Akçamete, G., Büyükkarakaya, H.S., Bayraklı ve H.E., Sardohan. (2012). Eğitim Politikalarının Yansımaları: Genel Ve Özel Eğitim. Eğitim Bilimleri Ve Uygulama Dergisi, 11(22), 191-208.
Baker, J. M. And Zigmond, N. (1995). The Meaning And Practice Of Inclusion For Students with Learning Disabilities: Themes And Implications From The Five Cases. The Jornal Of Special Education, 29(2), 163 – 180.
Batu, S. (2000). Kaynaştırma, Destek Hizmetler Ve Kaynaştırmaya Hazırlık Etkinlikleri. Özel Eğitim Dergisi, 2(24), 35-45.
Batu, S., Kırcaali-İftar, G. Ve Uzuner, Y. (2004). Özel Gereksinimli Öğrencilerin Kaynaştırıldığı Bir Kız Meslek Lisesindeki Öğretmenlerin Kaynaştırmaya İlişkin Görüş Ve Önerileri. Özel Eğitim Dergisi, 5(2), 33-50.
Cook, L., Friend, M. (2010). The State Of The Art Of Colllaboration On Behalf Of Students With Disabilities. Journal Of Educational And Psychological, 20, 1-8. Dede, Ş. (1996). Özel Eğitim Hakkında Salamanca Bildirisi. Özel Eğitim Dergisi, 2(2), 91-94.
Department For Education (1994). Support And Aspiration: A New Approach To Special Educational Needs And Disabilitiy. A Consultation.03.04.2011,Http://Media.Education.Gov.Uk/Assets/Files/Pdf/G/Green %20paper%20presentation.Pdf.
Devlet Planlama Teşkilatı. (2007). Dokuzuncu Kalkınma Planı (2007-2013). Ankara: Devlet Planlama Teşkilatı.
Diken, İ. H. (2010). İlköğretimde Kaynaştırma. Diken, İ. (Ed.), Kaynaştırmaya Giriş (2-24). Ankara: Pegem Akademi.
Ferguson, D. L. (1996). Is It Inclusion Yet? Bursting The Bubbles. In M. S. Berres, D. L. Ferguson, P. Knoblock., Woods, C. (Ed). Creating Tomorrow's Schools Today: Stories Of Inclusion, Change And Renewal 16-37. New York: Teachers College Press.
Gately, F. J. And Gately, S. E. (1993). Developing Positive Co-Teaching Environments: Meeting The Needs Of An Increasingly Diverse Students Population. Annual Conference Of The Concil For Exceptional Children, (71st) San Antonio, Texas. (ERIC Document Reproducation Service No ED 358 604).
Guralnick, M. J. (2001). A Framework For Change in Early Childhood Inclusion. Early Childhood Inclusion, 3-35.
Halvorsen, A.T., Neary, T. (2009). Building Inclusive Schools: Tools And Strategies For Success. Needham Hieghts: Ally And Bacon.
Halinen, I., Jarvinen, R. (2008). Towards Inclusive Education: The Case Of Finland. Prospect, 38(1), 77-97.
Inos, R. H. And Quigley, M. A. (1995). Research Review For Inclusive Practice. Office Of Educational Research And Improvement, Washington (ERIC Document Reproducation Service No ED 392 219).
Karagiannis, A.; Stainback, W. And Stainback, S. (1996). Rationale For Inclusive Schooling. Stainback, S (Ed.). Inclusion: A Guide For Educators (55 – 70). Baltimore: Paul H. Brookes Pubishing Company.
Kargın, T., Acarlar, F., & Sucuoğlu, B. (2003). Öğretmen, Yönetici Ve Anne Babaların Kaynaştırma Uygulamalarına İlişkin Görüşlerinin Belirlenmesi. [Determination Of Opinions Of Teachers, Administrators And Parents About Inclusion Practices]. Özel Eğitim Dergisi, 4(2), 55-76.
Sucuoğlu, B., Kargın, T. (2010). İlköğretimde Kaynaştırma Uygulamaları. Ankara. Kök Yayınevi.
Kırcaali-İftar, G. (1992). Kaynaştırma Becerileri Öz Değerlendirme Aracı. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5, 119-129.
Kuz, T. (2001). Kaynaştırma Eğitimine Yönelik Tutumların İncelenmesi. Uzmanlık Tezi. Ankara: T.C. Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı Yayınları/17.
Lapka, C. (2008). What Can You Move Forward By Traveling in Reverse? Illinois Music Educator, 68(3), 73.
Lewis, R.,B. And Doorlag, H., D. (1999). Teaching Special Education Students in General Education Classrooms. New York: Merril, Prentice Hall.
Lindsay, G. (2007). Educational Psychology And The Effectiveness Of Inclusive Education/Mainstreaming. British Journal Of Educational Psychology, 77(1), 1-24.
Mcconachie, H., Smyth, D. And Bax, M. (1995). Services For Children With Disabilities İn European Countries Workshop. [Aktaran: Tayyar Kuz, (2001;50, 53, 48) Kaynaştırma: Eğitimine Yönelik Tutumların İncelenmesi, Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı Yayınları, 17].
Milli Eğitim Bakanlığı. (2000). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
Milli Eğitim Bakanlığı. (2006). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
Milli Eğitim Bakanlığı. (2010). İlköğretim Okullarındaki Kaynaştırma Uygulamalarının Değerlendirilmesi. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
Milli Eğitim Bakanlığı. (2013). 2013-2014 Milli Eğitim İstatistikleri. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
Milli Eğitim Bakanlığı. (2016). 2016-2017 Milli Eğitim İstatistikleri. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
OECD (1995). Integrating Students With Special Needs Into Mainstream Schools. Paris: OECD Publications.
Rudd, F. (2002). Grasping The Promise Of Inclusion. 26, ERİC Database ED471855
Sadioğlu, Ö., Bilgin, A., Batu, S., & Oksal, A. (2013). Sınıf Öğretmenlerinin Kaynaştırmaya İlişkin Sorunları, Beklentileri Ve Önerileri [Problems, Expectations, And Suggestions Of Classroom Teachers About Inclusion]. Kuram Ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(3), 1743-1765.
Salend (1998). Effective Mainstreaming Creating Inclusive Classrooms. New York: Merril, Prentice Hall.
Salend, S. J., L. M. N., Duhaney. (1999). The Impact Of Inclusion On Students With And Without Disabilities And Their Educators. Remedial And Special Education, 20, 2.
Salisbury, C. L. (1990). The Least Restrictive Environment: Understanding The Obtions. Policy And Practice In Early Childhood Special Education Series. Washington, DC: Department Of Education.
Schoger, K. D., (2006). Reverse Inclusion: Providing Peer Social Interaction Opportunities To Students Placed In Self-Contained Special Eduvation Classrooms. Teaching Exceptional Children Plus, 2(6) 1-10.
Sucuoğlu, B., Akalın, S., Sazak, E., P. (2008). Kaynaştırma Uygulamalarının Yürütüldüğü Sınıfların Öğretim Özellikleri İle Öğretmenin Sınıf Yönetiminin Değerlendirilmesi. Proje No: 106K/ 127-105.
Sucuoğlu, B., Kargın, T. (2008). İlköğretimde Kaynaştırma Uygulamaları. Yaklaşımlar, Yöntemler, Teknikler. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Sucuoğlu, B., Kargın, T. (2010). İlköğretimde Kaynaştırma Uygulamaları. Ankara: Kök Yayınevi.
Şura Raporu (1996). 15. Milli Eğitim Şurası. Https://Ttkb.Meb.Gov.Tr/Meb_İys_Dosyalar/2014_10/02113559_15_Sura.Pdf. Adresinden 18 Aralık 2015 Tarihinde Edinilmiştir.
Şura Raporu (2006). 17. Milli Eğitim Şurası. Https://Ttkb.Meb.Gov.Tr/Meb_İys_Dosyalar/2014_10/02113559_15_Sura.Pdf. Adresinden 18 Aralık 2015 Tarihinde Edinilmiştir.
Uysal, A. (2003). Kaynaştırma Uygulaması Yapan Öğretmenlerin Kaynaştırmaya İlişkin Görüşleri. 13. Ulusal Eğitim Kongresi. Ankara: Kök Yayınevi.
Wooten, M., Mesibov, G. B. (1986). Socials Skills Training For Elementary School Autistic Children With Normal Peers. Schopler, E., Mesibov, B. (Ed). Social Behavior In Autism (305-319). New York: Plenum

APA	Yazıcıoğlu T (2018). KAYNAŞTIRMA UYGULAMALARININ TARİHSEL SÜRECİ VE TÜRKİYE’DE UYGULANAN KAYNAŞTIRMA MODELLERİ. , 92 - 110.
Chicago	Yazıcıoğlu Tansel KAYNAŞTIRMA UYGULAMALARININ TARİHSEL SÜRECİ VE TÜRKİYE’DE UYGULANAN KAYNAŞTIRMA MODELLERİ. (2018): 92 - 110.
MLA	Yazıcıoğlu Tansel KAYNAŞTIRMA UYGULAMALARININ TARİHSEL SÜRECİ VE TÜRKİYE’DE UYGULANAN KAYNAŞTIRMA MODELLERİ. , 2018, ss.92 - 110.
AMA	Yazıcıoğlu T KAYNAŞTIRMA UYGULAMALARININ TARİHSEL SÜRECİ VE TÜRKİYE’DE UYGULANAN KAYNAŞTIRMA MODELLERİ. . 2018; 92 - 110.
Vancouver	Yazıcıoğlu T KAYNAŞTIRMA UYGULAMALARININ TARİHSEL SÜRECİ VE TÜRKİYE’DE UYGULANAN KAYNAŞTIRMA MODELLERİ. . 2018; 92 - 110.
IEEE	Yazıcıoğlu T "KAYNAŞTIRMA UYGULAMALARININ TARİHSEL SÜRECİ VE TÜRKİYE’DE UYGULANAN KAYNAŞTIRMA MODELLERİ." , ss.92 - 110, 2018.
ISNAD	Yazıcıoğlu, Tansel. "KAYNAŞTIRMA UYGULAMALARININ TARİHSEL SÜRECİ VE TÜRKİYE’DE UYGULANAN KAYNAŞTIRMA MODELLERİ". (2018), 92-110.

APA	Yazıcıoğlu T (2018). KAYNAŞTIRMA UYGULAMALARININ TARİHSEL SÜRECİ VE TÜRKİYE’DE UYGULANAN KAYNAŞTIRMA MODELLERİ. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 8(1), 92 - 110.
Chicago	Yazıcıoğlu Tansel KAYNAŞTIRMA UYGULAMALARININ TARİHSEL SÜRECİ VE TÜRKİYE’DE UYGULANAN KAYNAŞTIRMA MODELLERİ. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi 8, no.1 (2018): 92 - 110.
MLA	Yazıcıoğlu Tansel KAYNAŞTIRMA UYGULAMALARININ TARİHSEL SÜRECİ VE TÜRKİYE’DE UYGULANAN KAYNAŞTIRMA MODELLERİ. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, vol.8, no.1, 2018, ss.92 - 110.
AMA	Yazıcıoğlu T KAYNAŞTIRMA UYGULAMALARININ TARİHSEL SÜRECİ VE TÜRKİYE’DE UYGULANAN KAYNAŞTIRMA MODELLERİ. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi. 2018; 8(1): 92 - 110.
Vancouver	Yazıcıoğlu T KAYNAŞTIRMA UYGULAMALARININ TARİHSEL SÜRECİ VE TÜRKİYE’DE UYGULANAN KAYNAŞTIRMA MODELLERİ. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi. 2018; 8(1): 92 - 110.
IEEE	Yazıcıoğlu T "KAYNAŞTIRMA UYGULAMALARININ TARİHSEL SÜRECİ VE TÜRKİYE’DE UYGULANAN KAYNAŞTIRMA MODELLERİ." Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 8, ss.92 - 110, 2018.
ISNAD	Yazıcıoğlu, Tansel. "KAYNAŞTIRMA UYGULAMALARININ TARİHSEL SÜRECİ VE TÜRKİYE’DE UYGULANAN KAYNAŞTIRMA MODELLERİ". Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi 8/1 (2018), 92-110.