İYİ YÖNETİŞİM İLKLERİNDEN KATILIMIN UYGULANMASI HUSUSUNDA TEORİK BİR DEĞERLENDİRME
Yıl: 2018 Cilt: 8 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 180 - 197 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 05-03-2021
İYİ YÖNETİŞİM İLKLERİNDEN KATILIMIN UYGULANMASI HUSUSUNDA TEORİK BİR DEĞERLENDİRME
Öz: Dünya üzerinde vatandaşların devletle olan ilişkilerinde yöneten yönetilenanlamındaki klasik anlayışın dışında, özellikle küreselleşme ve uluslararasıkuruluşların da etkisiyle, değişimin yaşandığı ya da en azından bu değişimin talepedildiği söylenebilir. 1980’lerden itibaren devletin rolünde değişimler hızlanmıştır.Devletin yapmayı planladığı yatırımlar, maliyetin azaltılıp kalitenin artırılması gibinedenlerle daha çok özel sektör eliyle gerçekleştirilmeye çalışılmaktadır. Diğertaraftan yapılan yatırımların toplum tarafından benimsenmesi ve bununla beraber yinetopluma en faydalı şekilde yapılması gerektiği yönünde vatandaşların yöneticilerdenbeklentileri olabilmektedir. Bu noktada karar alma süreçlerinde üç aktörlü birmekanizmaya gereksinim olduğu ifade edilmektedir. Nitekim iyi yönetişimilkelerinden katılımın amacı vatandaşların kendilerini ilgilendiren konulardafikirlerini yöneticilere iletebilecekleri bir yöntem/süreç oluşturulmasıdır.Oluşturulacak bu yöntem/süreç sayesinde, sivil toplum kuruluşlarının süreçte etkiliolmasıyla beraber, toplumun yapılacak faaliyetten hoşnut olması ve yapılan faaliyettekalitenin artırılması sağlanabilir. Bu çalışmanın konusu iyi yönetişim ilkesi olarakkatılımın karar verme süreçlerindeki etkinliğidir. Dolayısıyla çalışmanın amacı iyiyönetişim ilkelerinden katılımın karar alma süreçlerine yapabileceği olumlu katkılarıgösterebilmektir.
Anahtar Kelime: A THEORETICAL ASSESSMENT ON THE IMPLEMENTATION OF PARTICIPATION IN GOOD GOVERNANCE PRINCIPLES
Öz: It can be argued that a change beyond the classic division between governor -the state- and governed –citizenship- has been experienced or, at least, has been demanded as a result of globalisation and international organisations. Since the 1980s, changes in the role of the state have been accelerated. The investments planned by the state have been conducted by private sector in order for reducing the costs and increasing the quality. Citizens may have expectations from their administrators to encourage the society in internalising the public investments and to carry out the investments in the most beneficial way. At this point, it is stated that three-actor mechanisms are needed in the decision making processes. Thus the aim of participation as a principles of good governance is to create a method / process which enable citizens to convey their ideas to administrators regarding the issues they are intersted in. As a result of the established method / process together with the effectiveness of the non-governmental organizations in the participation process, it is possible to increase the quality of the activity and to scale up the level of societal satisfaction about the activities made. The subject of this work is the effectiveness of participation as a principle of good governance in decision making processes. Therefore, the aim of the study is to demonstrate the positive contributions of participation to the decision-making processes as a principles of good governance
Anahtar Kelime: Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
- Armstein, S. R. (1969), A Ladder Of Citizen Participation, JAIP, 35(4), 216-244.
- Ataay, F. (2006), Türkiye’de Yönetişim Ve Sivil Toplum Tartışmaları Üzerine Bir Değerlendirme, Memleket; Siyaset, Yönetim, 1, 121-141.
- Bayhan, V. (2002), Demokrasi Ve Sivil Toplum Örgütlerinin Engelleri: Patronaj Ve Nepotizm, Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 26(1), 1-13.
- Bort, E. (2003), Scotland: On The Road To E-Democrasy?, UPGRADE European Journal Fort He Informatics Professionals, 4(2), 21-25.
- Bozkurt, Ö., Seriye, S. Ve Ergun, T. (1998), Kamu Yönetim Sözlüğü, TODAİE Yayınları.
- Bryce, J. (1921), Modern Democracies, The Mcmillan Company, II, London, England, Retrieved 5 Novemder 2014 From Https://Archive.Org/Details/Modern Democraci14brycgoog.
- Crompton, J. L., Lamp, C. W. Ve Schul, P. (1981), The Attitude Of Public Agencies Toward Public Participation As Perceived By Their Senior Admistrators, Leisure Science, 4(1).
- Çelikyay, H. Ve Turgut, S. Y. (2011),Avrupa Birliği Perspektifinde İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin Yönetişim Dinamikler, Gazi Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(3). 25-56.
- Çukurçayır, M. A Ve Sipahi, E. B. (2000), Yönetişim Yaklaşımı Ve Kamu Yönetiminde Kalite, Sayıştay Dergisi, 12(50-51), 35-66.
- Doornbos, M. (2001), Good Governance: The Rise Of Decline Of A Policy Metaphor, The Journal Of Development Studies, 37(6), 93-108.
- Eliçin, Y. (2011), Avrupa Birliğinde Yönetişim, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 10(38), 44-60.
- Emini, Filiz Tufan (2013), Sivil Toplum Kuruluşlarının Politika Belirleme Sürecindeki Rolü: TÜSİAD Örneği, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 36.
- Flynn, B. (2000), Poscad From The Edge Of Integration? The Role Of Committes In EU Environmental Policy-Making, Thoman Christiansen Ve Emil Krıhcner (Ed.), Comittee Governance In European Union, Manchester University Press. 79-97.
- Genç, F. N. (2012), Yönetişim, Yönetime Katılma Ve Farklı Katılım Türleri, Fatma Neval Genç (Ed.), Yönetişim Ve Yönetim Ekseninde Kamu Yönetimi (S. 47-86), Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
- Grindle, M. S. (2004), Good Enough Governance: Reduction And Reform In Developing Countries, Governance: An International Journal Of Policy, Administration And Institutions, 17(4), 525-543.
- Grindle, M. S. (2007), Good Enough Governance Revisited, Development Policy Review, 25(5), 553-574.
- Gündoğan, E. (2013), Yönetişim: Kavram, Kuram Ve Boyutlar, M. Akif Çukurçayır Ve H. Tuğba Eroğlu (Ed.), Yönetişim, (S.15-56), Konya: Çizgi Kitabevi.
- Güzelsarı, S. (2003), Neoliberal Politikalar Ve Yönetişim Modeli, Amme İdaresi Dergisi, 36(2), 17-34.
- Kavala, B. (2015), Küresel Rekabet Merkezindeki Afrika’da Kalkınma Dinamikleri, Uluslararası Afrika Konferansı Sonuç Raporu, Mayıs 2015.
- Kaypak, Ş. (2012), Devletten Yerel Yönetime Değişim Sürecinde Sivil Toplumun Yeni Yüzü, Bitlis Eren Üniversitesi Siyasal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(1), 34-57.
- Koçel, T. (2003), İşletme Yöneticiliği, 9. Baskı, İstanbul: Beta Yayınları.
- Kooiman, J. (1999), Social Political Governance, Public Management: An International Journal And Theory, Public Management Review 1, 67-92.
- Lockwood, Michael (2010), Good Gevernance For Terrestrial Areas: A Framework, Principles And Performence Outcomes, Journal Of Environmental Management, 91(3), 754-766.
- Mahmutoğlu, A. (2010), Etik Ve Ahlak: Benzerlikler-Farklılıklar, Türk İdare Dergisi, 468, 224-249.
- Maliye Bakanlığı (2011), İyi Yönetişim, Http://Www.Maliye.Gov.Tr/S Ayfalar/İyiYonetisim.Aspx, Adresinden 21 Nisan 2015 Tarihinde Edinilmiştir.
- OECD (2001), Citizens As Partners: Information, Consultation And Public Participation In Policy Making, 21 January 2017 From Http://İnternationalbudget.Org/Wp-Content/Uploads/Citizens-As-Partners-OECDHandbook.Pdf.
- Okçu, M. (2007), Yönetişim Tartışmalarına Katkı: Avrupa Birliği İçin Yönetişim Ne Anlama Geliyor?, Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 12(3), 299-312.
- Oliveira, J. A., Doll, C. N. H., Balaban, O., Jiang, P., Dreysus, M., Suwa, A., Peneranda, M. R. Ve Dirgahayani, P. (2013), Green Economy And Governance In Cities: Assesing Good Governance In Key Urban Economic Provesses, Journal Of Cleaner Production, 58, 138-152.
- Ökmen, M., Baştan, S. Ve Yılmaz, A. (2004), Kamu Yönetiminde Yeni Yaklaşımlar Ve Bir Yönetişim Faktörü Olarak Yerel Yönetimler, Mustafa Ökmen Ve Abdullah Yılmaz (Ed.), Kurumdan Uygulamaya Kamu Yönetimi, (S. 23-80), Ankara: Gazi Kitabevi.
- Özer Kızılsümer, D. (2009), Çok Taraflı Çevre Sözleşmeleri, İstanbul: USAK Yayınları.
- Peker, Z. (2013), Yenilenebilir Enerji Gelişmelerinin Sosyal Boyutu, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(4), 663-691.
- Rhodes, R. A. W. (1996), The New Governance: Governing Without Government, Political Studies,44 (4), 652-667.
- Rosenau, J. N. (1992), Governance: Order And Change İn World Politics, James N. Rosenau Ve Ernst Otto Czempiel (Ed.), Governance Without Government: Order And Challange In World Politics, (S. 1-29), Cambridge University Press.
- Scholte, J. A. Ve Keyman, F. (2005), Küreselleşme Ve Sivil Toplum, Sivil Toplum Ve Demokrasi Konferans Yazıları, 10, İstanbul Bilgi Üniversitesi Sivil Toplum Kuruluşları Eğitim Araştırma Birimi, İstanbul.
- Stoker, G. (1998), Governance As Theory: Five Positions, International Social Science Journal, 50(1), 17-28.
- Tosun, K. (1992), İşletme Yönetimi, Savaş Yayınları, Ankara.
- Weiss, T. G. (2000), Governance, Good Governance And Global Governance: Conceptual And Actual Challenges, Third World Querterly, 21(5), 795-814.
- World Bank (1989), Sub Saharan Africa From Crisis to Sustainable Growth: A Long Term Perspective Study, Washington DC.
- Yıldırım, İ. (2004), Demokrasi, Sivil Toplum Kuruluşları ve Yönetişim, Seçkin Yayınları, Ankara.
- Yüksel, Mehmet (2000), Yönetişim (Governance) Kavramı Üzerine, Ankara Barosu Dergisi, 3, 145-161.
| APA | Firidin E, uzun a (2018). İYİ YÖNETİŞİM İLKLERİNDEN KATILIMIN UYGULANMASI HUSUSUNDA TEORİK BİR DEĞERLENDİRME. , 180 - 197. |
| Chicago | Firidin Emrah,uzun abdullah İYİ YÖNETİŞİM İLKLERİNDEN KATILIMIN UYGULANMASI HUSUSUNDA TEORİK BİR DEĞERLENDİRME. (2018): 180 - 197. |
| MLA | Firidin Emrah,uzun abdullah İYİ YÖNETİŞİM İLKLERİNDEN KATILIMIN UYGULANMASI HUSUSUNDA TEORİK BİR DEĞERLENDİRME. , 2018, ss.180 - 197. |
| AMA | Firidin E,uzun a İYİ YÖNETİŞİM İLKLERİNDEN KATILIMIN UYGULANMASI HUSUSUNDA TEORİK BİR DEĞERLENDİRME. . 2018; 180 - 197. |
| Vancouver | Firidin E,uzun a İYİ YÖNETİŞİM İLKLERİNDEN KATILIMIN UYGULANMASI HUSUSUNDA TEORİK BİR DEĞERLENDİRME. . 2018; 180 - 197. |
| IEEE | Firidin E,uzun a "İYİ YÖNETİŞİM İLKLERİNDEN KATILIMIN UYGULANMASI HUSUSUNDA TEORİK BİR DEĞERLENDİRME." , ss.180 - 197, 2018. |
| ISNAD | Firidin, Emrah - uzun, abdullah. "İYİ YÖNETİŞİM İLKLERİNDEN KATILIMIN UYGULANMASI HUSUSUNDA TEORİK BİR DEĞERLENDİRME". (2018), 180-197. |
| APA | Firidin E, uzun a (2018). İYİ YÖNETİŞİM İLKLERİNDEN KATILIMIN UYGULANMASI HUSUSUNDA TEORİK BİR DEĞERLENDİRME. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 8(1), 180 - 197. |
| Chicago | Firidin Emrah,uzun abdullah İYİ YÖNETİŞİM İLKLERİNDEN KATILIMIN UYGULANMASI HUSUSUNDA TEORİK BİR DEĞERLENDİRME. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi 8, no.1 (2018): 180 - 197. |
| MLA | Firidin Emrah,uzun abdullah İYİ YÖNETİŞİM İLKLERİNDEN KATILIMIN UYGULANMASI HUSUSUNDA TEORİK BİR DEĞERLENDİRME. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, vol.8, no.1, 2018, ss.180 - 197. |
| AMA | Firidin E,uzun a İYİ YÖNETİŞİM İLKLERİNDEN KATILIMIN UYGULANMASI HUSUSUNDA TEORİK BİR DEĞERLENDİRME. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi. 2018; 8(1): 180 - 197. |
| Vancouver | Firidin E,uzun a İYİ YÖNETİŞİM İLKLERİNDEN KATILIMIN UYGULANMASI HUSUSUNDA TEORİK BİR DEĞERLENDİRME. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi. 2018; 8(1): 180 - 197. |
| IEEE | Firidin E,uzun a "İYİ YÖNETİŞİM İLKLERİNDEN KATILIMIN UYGULANMASI HUSUSUNDA TEORİK BİR DEĞERLENDİRME." Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 8, ss.180 - 197, 2018. |
| ISNAD | Firidin, Emrah - uzun, abdullah. "İYİ YÖNETİŞİM İLKLERİNDEN KATILIMIN UYGULANMASI HUSUSUNDA TEORİK BİR DEĞERLENDİRME". Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi 8/1 (2018), 180-197. |
