Ülkemizde sağlık ve sağlık ile ilgili durumların sınıflandırılmasına yönelik yapılandüzenlemelerin önemli bir kısmı güncelliğini yitirmiştir. Bu çalışmada; Adli Tıp AnabilimDalına 2015-2016 yılları arasında maluliyet oranı belirlenmesi istemi ile başvuran olguların“Meslekte Kazanma Gücü Kayıp Oranı Tespit Cetvelleri” kullanılarak saptanmış meslektekazanma gücü kayıp oranları ile engel oranı belirlenmesinde kullanılan cetvel ve kılavuzlaragöre yeniden hesaplanan engel oranlarının karşılaştırılması, yürürlükte olan yönetmelikkapsamındaki cetvel ve kılavuzların eksikliklerinin vurgulanması, karşılaşılan sorunlarındeğerlendirilmesi ve çözüm yollarının tespiti amaçlanmıştır. Meslekte kazanma gücü kayıporanı saptanan 49 olguda toplam 94 arıza olduğu ve ortopedik arızaların ön plana çıktığıgörüldü. Arıza bazında karşılaştırmada pelvis-alt ekstremite, baş, yüz, omurga, iç organ vekulak arızalarında cetveller arasında anlamlı farklılık saptanmadı (sırasıyla; p:0.241, 0.117,0.083, 0.285, ~1, 0.317). Üst ekstremite ve göz arızalarında ise iki cetvel arasında hesaplanan oranlar arasında anlamlı farklılık saptandı (sırasıyla; p:0.002, 0.034). Sonuç olarakbirçok farklı yönetmelik, cetvel ve kılavuzun kullanımı tıbbi ve hukuki zorluklara nedenolduğundan tüm kurumların kullanabileceği -günümüz tıp gelişimine uygun, uluslararasıstandartlarda, işlevsel ve güncellenebilir- tek bir kılavuzun oluşturulması gerektiği, bukapsamda engel oranı belirlenmesinde kullanılan yönetmelik ve kılavuzlara, yaş vemeslek gibi düzenlemelerin yapılabileceği ve bu süreçte meslekte kazanma gücü kayıporanı hesaplamasında takdir gereksinimi olduğu durumlarda engel oranı hesaplamasındakullanılan kılavuzlardan faydalanılabileceği değerlendirilmiştir