Din ve dinsel ayinler, insanları bir araya getirme güçlerinden dolayı siyasal yaşamıngündeminden hiç düşmemişler, siyasal iktidarın yapısına bağlı olarak dönüştürülmüşve yeniden yorumlanmışlardır. Türkiye’de yönetici iktidar grubu ile Alevi-Kızılbaş toplulukları ve ayinlerini böyle bir bağlam içerisinde değerlendirecekolan çalışma, günümüzde de etkileri görülen, bu toplulukların dinselliğinin görmezdengelinişinin ve onların dinsel ögelerinin seküler kültürel folklorik alana itilişininnasıl mümkün kılındığını göstermeyi deneyecektir. Temelleri erken Cumhuriyetdöneminde atılan din dışı alana itiliş sürecinin yeni kurulan Türk ulus-devletiiçin iki önemli açılım sağladığı gösterilecektir. Ziya Gökalp ve Fuad Köprülü’nüneserlerinin metin analizinin gerçekleştirilmesiyle oluşturulacak olan çalışma buaçılımlardan birinin, Türk toplumunun dinsel alanının homojenize edilmesini sağladığını,ötekinin ise Türk devletine din dışı bir seküler kültürel alan inşa edilmesiolduğunu iddia edecektir. Alevi-Kızılbaş toplulukların dinsel niteliklerinin görmezden gelinmesiyle Ehl-i Sünnet mezhebinin Türk toplumunun dinsel alanındatekel konumuna yükseltilebildiği ve din dışı folklorik alana itilen bu topluluklarsayesinde yeni kurulan Türk devletinin tarihte bir seküler kültürel alanı olduğuiddiasını desteklediği gösterilecektir. Çalışma kapsamında ilk bölümde milliyetçielitlerin, milli bir din inşa ederken yaptıkları siyasal tercihlerin arkasındaki saikleröne çıkartılacaktır. Son bölümde ise milli Türk devletinin inşası ve kurumsallaşmasıesnasında Alevi-Kızılbaş toplulukların nasıl din dışı alana itildiğine ve bununhangi sonuçları ortaya çıkardığına odaklanılacaktır.