COVID-19 Pandemisi Sürecinde Artan El HijyeniUyumunun Göğüs Hastalıkları Yoğun BakımÜnitesindeki Kültür Sonuçlarına Etkisi

KARAKEÇİLİ, Faruk; Binay, Umut Devrim; ölmez, hasan; Tosun, Mustafa; AKYÜZ, Sümeyye

doi:10.5578/flora.20219603

COVID-19 Pandemisi Sürecinde Artan El HijyeniUyumunun Göğüs Hastalıkları Yoğun BakımÜnitesindeki Kültür Sonuçlarına Etkisi

Mustafa TOSUN, (Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Erzincan, Türkiye)

Umut Devrim BİNAY, (Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi, Tıp Fakültesi, İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Erzincan, Türkiye)

Sümeyye AKYÜZ, (Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Erzincan, Türkiy)

Hasan ÖLMEZ, (Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Erzincan, Türkiye)

Faruk KARAKEÇİLİ (Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi, Tıp Fakültesi, İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Erzincan, Türkiye)

Flora İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Dergisi

2 1

Yıl: 2021 Cilt: 26 Sayı: 4 Sayfa Aralığı: 584 - 593 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.5578/flora.20219603 İndeks Tarihi: 16-05-2022

COVID-19 Pandemisi Sürecinde Artan El HijyeniUyumunun Göğüs Hastalıkları Yoğun BakımÜnitesindeki Kültür Sonuçlarına Etkisi

Öz:

Giriş: Sağlık hizmeti ilişkili infeksiyonların (SHİİ) en sık görüldüğü birimler yoğun bakım üniteleridir. El hijyeni SHİİ’lerin önlenmesindekritik role sahiptir. Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Yoğun Bakım Ünitesi’nde (YBÜ) yatan hastalarıCOVID-19 öncesi ve sonrası olmak üzere iki gruba ayırarak değerlendirdik. Çalışmamızda pandemi ile birlikte sağlık çalışanlarında artanel hijyeni uyumunun kültür sonuçlarına etkisini ölçmeyi ve el hijyeninin önemini vurgulamayı amaçladık. Materyal ve Metod: Hastalar, 4 aylık dönemler halinde iki grupta incelendi. 15 Kasım 2019-15 Mart 2020 tarihleri arası COVID-19öncesi ve 16 Mart 2020-15 Temmuz 2020 arası ise COVID-19 sonrası dönem olarak ele alındı. Bu hastalardan alınan kültür sayıları veüretilen etkenler tespit edilerek alınan kültür sayısına göre üreme oranındaki değişim, direnç oranları, yoğun bakım yatış süreleri, entü basyon gün süreleri ve mortalite oranları karşılaştırılmıştır. Bulgular: Pandemi Öncesi (PÖ) grubunda 40 kadın (%46.5), 46 erkek (%53.5) vardı ve yaş ortalaması 71.5 ± 14.8 idi. Pandemi Sonrası(PS) grubunda ise 38 kadın (%38.8), 60 erkek (%61.2) vardı ve yaş ortalamaları 72.6 ± 14.8 idi. PÖ grubunda 86 hastadan alınan toplam605 kültürün 128’inde (%21), PS grubunda ise 98 hastadan alınan toplam 304 kültürün 31’inde (%10.2) etken üretilmiştir. Alınan kültürsayısı, etken izole edilen kültür sayısı ve alınan kültüre göre üreme yüzdesi açısından iki grup karşılaştırıldığında PÖ grubunda tüm paramet reler PS grubuna göre anlamlı seviyede yüksek bulunmuştur (sırasıyla p< 0.001, p= 0.002, p= 0.001). Sonuç: Sonuç olarak her ne sebeple olursa olsun, el hijyeni uyumundaki artış kültürlerde üreyen etken mikroorganizma ve dolaylı olarakSHİİ’lerin azalması ile sonuçlanmış olabileceği düşünülmüştür. Bu nedenle özellikle yoğun bakımdaki çok ilaca dirençli (ÇİD) infeksiyon ların önlenmesi amacıyla atılması gereken ilk adım sağlık çalışanlarının el hijyeni uyumunun sağlanmasıdır.

Anahtar Kelime:

The Effect of Increased Hand Hygiene Adaptation to Chest DiseasesIntensive Care Unit Culture Results during COVID-19 Pandemic Process

Öz:

Introduction: Intensive care units are units where healthcare associated infections (HAIs) are most common. Hand hygiene plays acritical role in preventing HAIs. We divided the patients hospitalized in Erzincan Binali Yıldırım University Faculty of Medicine, ChestDiseases Intensive Care Unit (ICU) into two groups as before and after COVID-19 pandemic. In our study, it was aimed to measurethe effect of hand hygiene compliance, which increased in healthcare workers with the pandemic, on culture results and to emphasizethe importance of hand hygiene. Materials and Methods: Patients were examined in two groups in 4-month periods. The period between 15 November, 2019- 15March, 2020 was considered as before COVID-19 and between March 16, 2020 and 15 July, 2020 as after COVID-19. The number ofcultures taken from these patients and the agents isolated were determined, and according to the number of cultures taken, the changein growth rate, resistance rates, length of stay in intensive care unit, intubation days and mortality rates were compared. Results: There were 40 females (46.5%) and 46 males (53.5%) in the Pre-Pandemic (PreP) group, and mean age was 71.5 ± 14.8years. In the Post-Pandemic (PostP) group, there were 38 females (38.8%) and 60 males (61.2%) with a mean age of 72.6 ± 14.8years. The agent was reproduced in 128 (21%) of a total of 605 cultures taken from 86 patients in the PreP group, and in 31 (10.2%)of a total of 304 cultures from 98 patients in the PostP group. When the two groups were compared in terms of the number of cultures,the number of agent-isolated cultures and the percentage of growth according to the cultures, all parameters in the PreP group werefound to be significantly higher than the PostP group (p< 0.001, p= 0.002, p= 0.001, respectively). Conclusion: As a result, for whatever reason, it is thought that the increase in hand hygiene compliance may have resulted in adecrease in active microorganisms in the cultures and indirectly in the decrease in HAIs. For this reason, the first step to be takenin order to prevent multi-drug resistant (MDR) infections, especially in intensive care units, is to ensure hand hygiene compliance ofhealthcare workers.

Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

1. Rahmet Ç. El Hijyeni. Hastane İnfeksiyonları Derg 2007; 11:54-9.
2. Siegel JD, Rhinehart E, Jackson M, Chiarello L. 2007 Guideline for Isolation Precautions: Preventing Transmission of Infectious Agents in Healthcare Settings (updated July 2019) https://www.cdc.gov/infectioncontrol/guidelines/isolation/ index.html. Cdc. 2019;1-232.
3. Rathore MH, Jackson MA. Infection prevention and control in pediatric ambulatory settings. Pediatrics 2017;140(5):e20172857.
4. Kaymakçı H, Özcan A. El Hijyeni. Klimik Derg 2007;20(2):39.
5. Girou E, Loyeau S, Legrand P, Oppein F, Brun-Buisson C. Efficacy of handrubbing with alcohol based solution versus standard handwashing with antiseptic soap: Randomised clinical trial. BMJ 2002;325(7360):362.
6. McNeil SA, Foster CL, Hedderwick SA, Kauffman CA. Effect of hand cleansing with antimicrobial soap or alcohol-based gel on microbial colonization of artificial fingernails worn by Health Care Workers. Clin Infect Dis 2001;32(3):367-72.
7. Walker JL, Sistrunk WW, Higginbotham MA, Burks K, Halford L, Goddard L, et al. Hospital hand hygiene compliance improves with increased monitoring and immediate feedback. Am J Infect Control 2014;42(10):1074-8.
8. Srigley Dr JA, Furness C, Baker GR, Gardam M. Quantification of the hawthorne effect in hand hygiene compliance monitoring using an electronic monitoring system: A retrospective cohort study. BMJ Qual Saf 2014;23(12):974-80.
9. Uğurlu YK, Durgun H, Nemutlu E, Kurd O. Assessment of knowledge and attitude of social handwashing in Turkey population during COVID-19 pandemic. J Contemp Med 2020;10(4):617-24.
10. Lan J, Song Z, Miao X, Li H, Li Y, Dong L, et al. Skin damage among health care workers managing coronavirus disease-2019. J Am Acad Dermatol 2020;82(5):1215-6.
11. European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing (EUCAST),2020. Testing breakpoint tables for interpretation of MICs and zone diameters, version 10.0. p. http:// www.eucast.org/clinical_breakpoints/.
12. Weber DJ, Raasch R, Rutala WA. Nosocomial infections in the ICU: The growing importance of antibiotic- resistant pathogens. Chest 1999;115(3 Suppl):34S-41S.
13. Daschner F. Nosocomial infections in intensive care units. Intensive Care Med 1985;11(6):284-7.
14. Pittet D, Allegranzi B, Storr J, Donaldson L. “Clean Care is Safer Care”: the Global Patient Safety Challenge 2005- 2006. Int J Infect Dis 2006;10(6):419-24.
15. Boyce JM, Pittet D. Guideline for hand hygiene in health-care settings: Recommendations of the Healthcare Infection Control Practices Advisory Committee and the HICPAC/ SHEA/APIC/IDSA Hand Hygiene Task Force. Society for Healthcare Epidemiology of America/Association for Professionals in Infection Control/Infectious Diseases Society of America. MMWR Recomm Rep 2002;51(RR-16):1-45, quiz CE1-4.
16. Akkuş MN, Biberoğlu K. Yoğun bakım unitesi infeksiyonlarının hasta maliyetine etkisi. ANKEM Derg 1995;9(2):175.
17. Boyce JM, Pittet D. Guideline for Hand Hygiene in Health-Care Settings: Recommendations of the Healthcare Infection Control Practices Advisory Committee and the HICPAC/SHEA/APIC/IDSA Hand Hygiene Task Force. Infect Control Hosp Epidemiol 2002;23(S12):S3-40.
18. Pittet D, Hugonnet S, Harbarth S, Mourouga P, Sauvan V, Touveneau S, et al. Effectiveness of a hospital-wide programme to improve compliance with hand hygiene. Lancet 2000;356(9238):1307-12.
19. Arda B, Şenol Ş, Taşbakan MI, Yamazhan T, Sipahi OR, Arsu G, et al. Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Yoğun Bakım Ünitelerinde El Temizliği Kurallarına Uyumun Değerlendirilmesi. Yoğun Bakım Derg 2005;5(3):182-6.
20. Yalçın AN. Yoğun bakım ünitesinde antibiyotik kullanımı ve direnç sorununa genel bakış. ANKEM Derg 2009;23(Ek 2):136-142
21. Hugonnet S, Perneger TV, Pittet D. Alcohol-based handrub improves compliance with hand hygiene in intensive care units. Arch Intern Med 2002;162(9):1037-43.
22. Randle J, Clarke M, Storr J. Hand hygiene compliance in healthcare workers. J Hosp Infect 2006;64(3):205-9.
23. Lucet JC, Rigaud MP, Mentre F, Kassis N, Deblangy C, Andremont A, et al. Hand contamination before and after different hand hygiene techniques: A randomized clinical trial. J Hosp Infect 2002;50(4):276-80.
24. Harrington G, Watson K, Bailey M, Land G, Borrell S, Houston L, et al. Reduction in Hospitalwide Incidence of Infection or Colonization with Methicillin-Resistant Staphylococcus aureus With Use of Antimicrobial Hand-Hygiene Gel and Statistical Process Control Charts. Infect Control Hosp Epidemiol 2007;28(7):837-44.
25. Silvia Valente Barbas C, Fittipaldi Palazo R, Faissol Janot de Matos G. Severe Acute Respiratory Distress Syndrome. In: Advances in Extra-corporeal Perfusion Therapies. IntechOpen; 2019 [cited 2020 Feb 22]. Available from: https:// www.intechopen.com/books/advances-in-extra-corporeal-perfusion therapies/severe-acute-respiratory-distress-syndrome
26. Cikman A, Gundem NS, Karakeçili F, Korkmaz E, Cikman O. Microorganisms Isolated from Various Clinical Samples of Intensive Care Unit Patients and their Antibiotic Susceptibilities. ANKEM Derg 2012;26(3):131-6.
27. Gazi H, Sürücüoğlu S, Kurutepe S, İnmez E, Dinç G, Özbakkaloğlu B. Yoğun bakım ünitesi ve diğer ünitelerde yatan hastalardan izole edilen Acinetobacter baumannii suşlarında in vitro antibiyotik direnci. ANKEM Derg 2005;19(3):115-8.
28. Jordan Garcia I, Esteban Torné E, Bustinza Arriortua A, De Carlos Vicente JC, García Soler P, Concha Torre JA, et al. Trends in nosocomial infections and multidrug-resistant microorganisms in Spanish pediatric intensive care units. Enferm Infecc Microbiol Clin 2016;34(5):286-92.
29. Ece G, Ece C, Aslan D. Evaluation of Antimicrobial Resistance Profile and Risk Factors of Acinetobacter Baumannii and Pseudomonas Aeruginosa Strains Isolated at Intensive Care Patients. Balıkesir Med J 2020;4(3):46-54.
30. Hamzeh A, Rezaee P, Mohammadi M. Acinetobacter baumannii antibiotics resistance in Iran. J Bacteriol Mycol 2019;7(6):159-62.
31. Ünlü VG, Ünlü M, Yağmuroğlu A. Klinik örneklerden soyutlanan Staphylococcus aureus ve koagülaz negatif stafilokok izolatlarında mupirosin direnci. ANKEM Derg 2006;20(4):222-5.
32. Ertürk A, Çiçek AÇ, Köksal E, Köksal ZŞ, Özyurt S. Yoğun bakım ünitesinde yatan hastaların çeşitli klinik örneklerinden izole edilen mikroorganizmalar ve antibiyotik duyarlılıkları. ANKEM Derg 2012;26(1):1-9.

APA	Tosun M, Binay U, AKYÜZ S, ölmez h, KARAKEÇİLİ F (2021). COVID-19 Pandemisi Sürecinde Artan El HijyeniUyumunun Göğüs Hastalıkları Yoğun BakımÜnitesindeki Kültür Sonuçlarına Etkisi. , 584 - 593. 10.5578/flora.20219603
Chicago	Tosun Mustafa,Binay Umut Devrim,AKYÜZ Sümeyye,ölmez hasan,KARAKEÇİLİ Faruk COVID-19 Pandemisi Sürecinde Artan El HijyeniUyumunun Göğüs Hastalıkları Yoğun BakımÜnitesindeki Kültür Sonuçlarına Etkisi. (2021): 584 - 593. 10.5578/flora.20219603
MLA	Tosun Mustafa,Binay Umut Devrim,AKYÜZ Sümeyye,ölmez hasan,KARAKEÇİLİ Faruk COVID-19 Pandemisi Sürecinde Artan El HijyeniUyumunun Göğüs Hastalıkları Yoğun BakımÜnitesindeki Kültür Sonuçlarına Etkisi. , 2021, ss.584 - 593. 10.5578/flora.20219603
AMA	Tosun M,Binay U,AKYÜZ S,ölmez h,KARAKEÇİLİ F COVID-19 Pandemisi Sürecinde Artan El HijyeniUyumunun Göğüs Hastalıkları Yoğun BakımÜnitesindeki Kültür Sonuçlarına Etkisi. . 2021; 584 - 593. 10.5578/flora.20219603
Vancouver	Tosun M,Binay U,AKYÜZ S,ölmez h,KARAKEÇİLİ F COVID-19 Pandemisi Sürecinde Artan El HijyeniUyumunun Göğüs Hastalıkları Yoğun BakımÜnitesindeki Kültür Sonuçlarına Etkisi. . 2021; 584 - 593. 10.5578/flora.20219603
IEEE	Tosun M,Binay U,AKYÜZ S,ölmez h,KARAKEÇİLİ F "COVID-19 Pandemisi Sürecinde Artan El HijyeniUyumunun Göğüs Hastalıkları Yoğun BakımÜnitesindeki Kültür Sonuçlarına Etkisi." , ss.584 - 593, 2021. 10.5578/flora.20219603
ISNAD	Tosun, Mustafa vd. "COVID-19 Pandemisi Sürecinde Artan El HijyeniUyumunun Göğüs Hastalıkları Yoğun BakımÜnitesindeki Kültür Sonuçlarına Etkisi". (2021), 584-593. https://doi.org/10.5578/flora.20219603

APA	Tosun M, Binay U, AKYÜZ S, ölmez h, KARAKEÇİLİ F (2021). COVID-19 Pandemisi Sürecinde Artan El HijyeniUyumunun Göğüs Hastalıkları Yoğun BakımÜnitesindeki Kültür Sonuçlarına Etkisi. Flora İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Dergisi, 26(4), 584 - 593. 10.5578/flora.20219603
Chicago	Tosun Mustafa,Binay Umut Devrim,AKYÜZ Sümeyye,ölmez hasan,KARAKEÇİLİ Faruk COVID-19 Pandemisi Sürecinde Artan El HijyeniUyumunun Göğüs Hastalıkları Yoğun BakımÜnitesindeki Kültür Sonuçlarına Etkisi. Flora İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Dergisi 26, no.4 (2021): 584 - 593. 10.5578/flora.20219603
MLA	Tosun Mustafa,Binay Umut Devrim,AKYÜZ Sümeyye,ölmez hasan,KARAKEÇİLİ Faruk COVID-19 Pandemisi Sürecinde Artan El HijyeniUyumunun Göğüs Hastalıkları Yoğun BakımÜnitesindeki Kültür Sonuçlarına Etkisi. Flora İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Dergisi, vol.26, no.4, 2021, ss.584 - 593. 10.5578/flora.20219603
AMA	Tosun M,Binay U,AKYÜZ S,ölmez h,KARAKEÇİLİ F COVID-19 Pandemisi Sürecinde Artan El HijyeniUyumunun Göğüs Hastalıkları Yoğun BakımÜnitesindeki Kültür Sonuçlarına Etkisi. Flora İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Dergisi. 2021; 26(4): 584 - 593. 10.5578/flora.20219603
Vancouver	Tosun M,Binay U,AKYÜZ S,ölmez h,KARAKEÇİLİ F COVID-19 Pandemisi Sürecinde Artan El HijyeniUyumunun Göğüs Hastalıkları Yoğun BakımÜnitesindeki Kültür Sonuçlarına Etkisi. Flora İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Dergisi. 2021; 26(4): 584 - 593. 10.5578/flora.20219603
IEEE	Tosun M,Binay U,AKYÜZ S,ölmez h,KARAKEÇİLİ F "COVID-19 Pandemisi Sürecinde Artan El HijyeniUyumunun Göğüs Hastalıkları Yoğun BakımÜnitesindeki Kültür Sonuçlarına Etkisi." Flora İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Dergisi, 26, ss.584 - 593, 2021. 10.5578/flora.20219603
ISNAD	Tosun, Mustafa vd. "COVID-19 Pandemisi Sürecinde Artan El HijyeniUyumunun Göğüs Hastalıkları Yoğun BakımÜnitesindeki Kültür Sonuçlarına Etkisi". Flora İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Dergisi 26/4 (2021), 584-593. https://doi.org/10.5578/flora.20219603