Amaç: Bu çalışmada, sıçanlarda alt ekstremite iskemi/reperfüzyon hasarından sonra amantadinin akciğer dokusu üzerindeki etkisi araştırıldı. Çalışma planı: Toplam 24 adet Wistar cinsi sıçan her grupta altı sıçan olacak şekilde dört eşit gruba ayrıldı: Sham grubu (Grup S), amantadin grubu (Grup A), iskemi/reperfüzyon grubu (Grup I/R) ve I/R+amantadin grubu (Grup I/R-A). Tüm gruplara orta abdominal insizyon uygulandı. Grup I/R ve I/R-Aʼda infrarenal abdominal aorta 120 dk. süreyle klemplendi ve ardından klemp kaldırılarak 120 dk. süreyle reperfüze edildi. Grup A ve I/R-Aʼdaki sıçanlara 45 mg/kg amantadin hidroklorür cerrahiden 15 dk. önce intraperitoneal olarak uygulandı. Reperfüzyon periyodu sonunda (240 dk.) tüm sıçanlar sakrifiye edildi ve akciğer dokuları alındı. Akciğer dokusunda katalaz ve süperoksit dismutaz aktiviteleri ve glutatyon S-transferaz ve malondialdehit düzeyleri çalışıldı. Akciğer dokuları histopatolojik olarak incelendi. Bulgular: Katalaz aktivitesi Grup A, I/R ve I/R-Aʼda, Grup S’ye kıyasla daha düşüktü. Süperoksit dismutaz aktivitesi Grup I/Rʼde, Grup Sʼye kıyasla daha yüksekti. Grup I/R-A ve Aʼda, Grup S ve I/Rʼye kıyasla, süperoksit dismutaz aktivitesi azaldı. Glutatyon S-transferaz düzeyleri Grup I/R ve Aʼda, Grup S’ye kıyasla azaldı. Glutatyon S-transferaz düzeyleri, Grup I/RA’da, Grup I/R ve A’ya kıyasla daha yüksekti. Malondialdehit düzeyleri, Grup I/R’de en yüksek ve Grup IR-Aʼda en düşük izlendi. Histopatolojik incelemeye göre, Grup Sʼde infiltrasyon skoru Grup I/R ve Grup I/R-Aʼya kıyasla, anlamlı düzeyde daha düşüktü (sırasıyla. p=0.009 ve p=0.011). Grup I/Rʼde alveol duvar kalınlaşması skoru, Grup S ve Grup Aʼya kıyasla, anlamlı düzeyde yüksekti (sırasıyla, p=0.001 ve p=0.001). Sonuç: Akciğer dokusu iskemi/reperfüzyon hasarından etkilenebilir ve bu hasar amantadin kullanımı ile geri döndürülebilir.