Gözden Geçirilmiş Kendini Ayarlama Ölçeği'nin Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması

Özalp Türetgen, Ilknur; CESUR, SEVİM

Gözden Geçirilmiş Kendini Ayarlama Ölçeği'nin Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması

İLKNUR ÖZALP TÜRETGEN, (İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Psikoloji Bölümü, İstanbul, Türkiye)

Sevim CESUR (İstanbul Üniversitesi, İstanbul, Türkiye)

Türk Psikoloji Yazıları

35 8

Yıl: 2006 Cilt: 9 Sayı: 17 Sayfa Aralığı: 1 - 17 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Gözden Geçirilmiş Kendini Ayarlama Ölçeği'nin Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması

Öz:

Kendini ayarlama kuramına göre, bazı insanlar bir durumdaki hangi ifade veya davranışın uygun olduğunu gösteren ipuçlarını kullanarak davranışlarını gözlemleyip kontrol edebilirler. Snyder (1974), bu duyarlılığı kendini ayarlama yeteneği olarak adlandırmış ve bu yeteneği ölçmek üzere bir ölçek geliştirmiştir. Ancak, Lennox ve Wolfe (1984), bu ölçeğin kuramsal yapıya bağlılığı olmadığı ve psikometrik zayıflık sergilediği gerekçesiyle ölçeği yeniden ele alarak daha güçlü hale getirmişlerdir. Bu çalışmanın temel amacı, Lennox ve Wolfe tarafından geliştirilen Gözden Geçirilmiş Kendini Ayarlama (G-KA; Revised Self-Monitoring) Ölçeği'nin güvenirlik ve geçerlik çalışmasının yapılmasıdır. Geçerlik analizleri sonrasında bir madde ölçekten çıkartılmış ve kalan 12 maddeyle yapılan faktör analizinde, maddeler orijinalindeki gibi iki faktöre yüklenmiştir. Yine geçerlik için ölçeğin, nörotiklik ve öz etkinlik yapılarıyla olan ilişkileri incelenmiştir. Ölçek, beklendiği gibi, nörotiklikle ilişkisiz olup, öz etkinlikle pozitif yönde anlamlı bir ilişkiye sahiptir. Ölçeğin, Cronbach alpha katsayısı .80, test-tekrar test güvenirlik katsayısı ise .74 olarak bulunmuştur. Sonuçlar G-KA Ölçeği'nin psikometrik açıdan güçlü bir ölçek olduğunu ima etmektedir.

Anahtar Kelime: geçerlik psikometrik ölçek uyarlama güvenirlik faktör analizi psikometrik değerlendirme öz denetim eysenck kişilik envanteri gözden geçirilmiş kendini ayarlama ölçeği kendini izleme Türkiye

Konular: Psikoloji

The Reliability and Validity Study of the Revised Self-Monitoring Scale

Öz:

According to the self-monitoring theory, some people can monitor and control their behaviors using the clues which show what expression or behavior is appropriate in a situation. Snyder called this sensitivity as self-monitoring and he constructed a scale to measure it. However, after critisizing Self Monitoring Scale because of its theoretical and psychometric weaknesses, Lennox and Wolfe (1984) developed a more powerful scale in terms of psychometric properties. The main aim of this study is to conduct reliability and validity analyses of Revised Self-monitoring Scale (R-SM) which was developed by Lennox and Wolfe. After validity analyses, one item was discarded from scale and factor analyses were conducted with the 12 left items. Items were loaded in to two factors as in the original scale. Again for validty, the relationship of the scale with neuroticism and self-efficacy was investigated. The scale had no relationship with neuroticism and significant positive relationship with self-efficacy as expected. Reliability studies of Turkish form of R-SM showed that Cronbach alpha coefficient is .80 and test-retest reliability coefficient is .74. Results indicate that R-SM is a strong scale in terms of psychometric properties.

Anahtar Kelime: revised self-monitoring scale self monitoring Turkey validity psychometric scale adaptation reliability factor analysis psychometric evaluation self control eysenck personality questionnaire

Konular: Psikoloji

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Altıntaş, M. (1991). Kendini ayarlama becerisi ve arkadaşlık ilişkileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Anderson, L. R., & Tolson, J. (1989). Group members' self-monitoring as a possible neutralizer of leadership. Small Group Behavior, 20 (1), 24-36.
Bacanlı, H. (1990). Kendini ayarlama becerisinin çeşitli değişkenlerle ilişkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Briggs, S. R., Cheek, J. M., & Buss, A. H. (1980). An analysis of the Self-Monitoring Scale. Journal of Personality and Social Psychology, 38 (4), 679-686.
Day, D.V., Schleicher, D. J., Unckless, A. L., & Hiller, N. J. (2002). Self-monitoring personality at work: A meta-analytic investigation of construct validity. The Journal of Applied Psychology, 87 (2), 390-401.
Dobbins, G. H., Long, W. S., Dedbrick, E. J., & demons, T.C. (1990). The role of self-monitoring and gender on leader emergence: A laboratory and field study. Journal of Management, 16(3), 609-618.
Ellis, R. J., Adamson, R.S., Deszca, G., & Cawsey, T. F. (1988). Self-monitoring and leadership emergence. Small Group Behavior, 19, 312-324.
Ellis, R. J., & Cronshaw, S. F. (1992). Self-monitoring and leadership emergence: A test of moderator effects. Small Group Research, 23 (1), 113-129.
Feeley, T., & Wolfe, R. N. (1997). Reappraisal of Allen and Meyer's Organizational Commitment Scale. Annual Meeting of the Eastern Psychology Association'da sunulmuş poster, D.C.
Gangestad, S., & Snyder, M. (1985). To carve nature at its joints: On the existence of discrete classes in personality. Psychological Review, 92(3), 317-349.
Gangestad, S., & Snyder, M. (2000). Self-monitoring: Appraisal and reappraisal. Psychological Bulletin, 126 (4), 530-555.
Hall, R. J., Workman, J. W., & Marchioro, C. A. (1998). Sex, task, and behavioral flexibility effects on leadership perception. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 74(1), 1-31.
Kline, P. (1986). A handbook of test construction: Introduction to psychometric design. London: Methuen & Co Ltd.
Koçak, R. (1998). Yükleme biçimlerinin depresyon ve kendini ayarlamadaki rolü. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun.
Lafçı, S. (1999). Bazı mesleklere göre kendini ayarlama becerileri arasındaki farklar. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Uludağ Üniversitesi, Bursa.
Lennox, R. D., & Wolfe, R.N. (1984). Revision of the Self-Monitoring Scale. Journal of Personality and Social Psychology, 46(6), 1349-1364.
Özalp Türetgen, î., & Cesur, S. (2004). Revize Edilmiş Kendini Ayarlama Ölçeği'nin Türkçe'ye uyarlama çalışması. XIII. Ulusal Psikoloji Kongre-si'nde sunulmuş poster. İstanbul Bilgi Üniversitesi.
Özalp Türetgen, 1., & Cesur, S. (2005). Öz Etkinlik Ölçeği'nin psikometrik özellikleri. Öneri Dergisi, 24 (6), 305-312.
Öztemel, K. (2000). Kendini ayarlama becerilerini algılamaları farklı öğretmenlerin rehberlik anlayışlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Rubin, R. S., Bartels, L. K., & Bommer, W. H. (2002). Are leaders smarter or do they just seem that way? Exploring perceived intellectual competences and leadership emergence. Social Behavior and Personality, 30(2), 105-118.
Sherer, M., Maddux, J .E., Mercandante, B., Prentice-Dunn, S., Jacobs, B., & Rogers, R.W. (1982). The Self-Efficacy Scale: Construction and validation. Psychological Reports, 51, 663-671.
Snyder, M. (1974). Self-monitoring of expressive behavior. Journal of Personality and Social Psychology, 30(4), 526-537.
Snyder, M., & Gangestad, S. (1982). Choosing social situations: Two investigations of the self-monitoring processes. Journal of Personality and Social Psychology, 43 (1), 123-135.
Snyder, M., & Gangestad, S. (1986). On the nature of self-monitoring: Matters of assessment, matters of validity. Journal of Personality and Social Psychology, 51 (1), 125-139.
Topçu, S. (1982). Çocuk ve yetişkinlerde kişilik boyutları ile bu boyutlarda kiiltürlerarası ayrılıklar. Yayımlanmamış doçentlik tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Ündal, A. (1996). Kendini ayarlama becerisinin Holland'm mesleki kişilik tiplerine göre çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Wolfe, R. R, Lennox, R. N., & Cutler, B. L. (1986). Getting along and getting ahead: Empirical support for a theory of protective and acquisitive self-presentation. Journal of Personality and Social Psychology, 50 (2), 356-361.
Wysocki, J., Chemers, M. M., & Rhodewalt, F. (1987). Situational demand and self-reports of stress and illness: The moderating influence of self-monitoring. Basic and Applied Social Psychology, 8 (3), 249-258.
Yazar, O. Z. (1996). Kendini kabul düzeyi düşük ve yüksek olan üniversite öğrencilerinin denetim odağı algılamaları ile kendini ayarlama becerileri arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun.

APA	Özalp Türetgen I, CESUR S (2006). Gözden Geçirilmiş Kendini Ayarlama Ölçeği'nin Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması. , 1 - 17.
Chicago	Özalp Türetgen Ilknur,CESUR SEVİM Gözden Geçirilmiş Kendini Ayarlama Ölçeği'nin Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması. (2006): 1 - 17.
MLA	Özalp Türetgen Ilknur,CESUR SEVİM Gözden Geçirilmiş Kendini Ayarlama Ölçeği'nin Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması. , 2006, ss.1 - 17.
AMA	Özalp Türetgen I,CESUR S Gözden Geçirilmiş Kendini Ayarlama Ölçeği'nin Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması. . 2006; 1 - 17.
Vancouver	Özalp Türetgen I,CESUR S Gözden Geçirilmiş Kendini Ayarlama Ölçeği'nin Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması. . 2006; 1 - 17.
IEEE	Özalp Türetgen I,CESUR S "Gözden Geçirilmiş Kendini Ayarlama Ölçeği'nin Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması." , ss.1 - 17, 2006.
ISNAD	Özalp Türetgen, Ilknur - CESUR, SEVİM. "Gözden Geçirilmiş Kendini Ayarlama Ölçeği'nin Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması". (2006), 1-17.

APA	Özalp Türetgen I, CESUR S (2006). Gözden Geçirilmiş Kendini Ayarlama Ölçeği'nin Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması. Türk Psikoloji Yazıları, 9(17), 1 - 17.
Chicago	Özalp Türetgen Ilknur,CESUR SEVİM Gözden Geçirilmiş Kendini Ayarlama Ölçeği'nin Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması. Türk Psikoloji Yazıları 9, no.17 (2006): 1 - 17.
MLA	Özalp Türetgen Ilknur,CESUR SEVİM Gözden Geçirilmiş Kendini Ayarlama Ölçeği'nin Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması. Türk Psikoloji Yazıları, vol.9, no.17, 2006, ss.1 - 17.
AMA	Özalp Türetgen I,CESUR S Gözden Geçirilmiş Kendini Ayarlama Ölçeği'nin Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması. Türk Psikoloji Yazıları. 2006; 9(17): 1 - 17.
Vancouver	Özalp Türetgen I,CESUR S Gözden Geçirilmiş Kendini Ayarlama Ölçeği'nin Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması. Türk Psikoloji Yazıları. 2006; 9(17): 1 - 17.
IEEE	Özalp Türetgen I,CESUR S "Gözden Geçirilmiş Kendini Ayarlama Ölçeği'nin Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması." Türk Psikoloji Yazıları, 9, ss.1 - 17, 2006.
ISNAD	Özalp Türetgen, Ilknur - CESUR, SEVİM. "Gözden Geçirilmiş Kendini Ayarlama Ölçeği'nin Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması". Türk Psikoloji Yazıları 9/17 (2006), 1-17.