Geometriye Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeğinin Geliştirilmesi

GÜNHAN CANTÜRK, Berna; BAŞER, Neşe

Geometriye Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeğinin Geliştirilmesi

Berna GÜNHAN CANTÜRK, (Dokuz Eylül Üniversitesi, Buca Eğitim Fakültesi, İlköğretim Matematik Eğitimi Bölümü, İzmir, Türkiye)

Neşe BAŞER (Dokuz Eylül Üniversitesi, Buca Eğitim Fakültesi, İlköğretim Matematik Eğitimi Bölümü, İzmir, Türkiye)

Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi

10 0

Yıl: 2007 Cilt: 2007 Sayı: 33 Sayfa Aralığı: 68 - 76 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Geometriye Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeğinin Geliştirilmesi

Öz:

Eğitimin pek çok kademesinde öğrencilerin geometrik kavramları anlamakta oldukça zorlandıkları görülmektedir. Öğrencilerin matematiksel kavramları öğrenmesinde etkili olan bir etken de öz-yeterlik inançlarıdır. Öğrencilerin motivasyon ve performansını etkileyen öz-yeterlik inançlarının yüksek olması gerekmektedir. Bunun yanı sıra öğrencilerin belirli alanlarda öz-yeterlik inançlarını belirleyen ölçekler oldukça sınırlıdır. Araştırmacı tarafından öğrencilerin geometriye yönelik öz-yeterlik inançlarını belirlemek amacıyla ölçek geliştirilmiştir. Geliştirilen ölçeğin geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılmıştır. Araştırma sonunda geliştirilen ölçeğin öğrencilerin geometriye yönelik öz-yeterliklerini belirlemek için geçerlik ve güvenirliğinin (α=0.90) yüksek olduğu bulunmuştur.

Anahtar Kelime: öğretmen yetkinliği geçerlik geometrik kavramlar güvenirlik matematik eğitimi öz-yeterlik ölçeği geometri

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Açıkgöz, K. (2000). Etkili öğrenme ve öğretme. İzmir: Kanyılmaz Matbaası.
Akgül, A. ve Çevik, O. (2003). İstatistiksel analiz teknikleri: SPSS’te işletme yönetimi uygulamaları. Ankara: Emek Ofset Ltd. Şti.
Aşkar, P. ve Umay, A. (2001). İlköğretim matematik öğretmenliği öğrencilerinin bilgisayarla ilgili öz-yeterlik algısı.Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 1–8.
Balcı, A. (2001). Sosyal bilimlerde araştırma: yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Bandura, A. (1995). Exercise of personnel and collective efficacy in changing societies. In A. Bandura, (Ed.), Self- efficacy in changing socities. New York: Cambridge University Press.
Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. New York: W. H. Freeman and Company.
Başaran, İ. E. (1996). Türkiye eğitim sistemi. Ankara: Yargıcı Matbaası.
Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Cerezo, N. (2004). Problem based learning in the middle school: A research case study of the perceptions of at-risk females.Research in Middle Level Education Online, 27, 1.
Chen, P. (2002). Mathematics Self-Efficacy Calibration of Seventh Graders. Dissertation Abstract Index.
Deveci, H. (2002). Sosyal bilgiler dersinde probleme dayalı öğrenmenin öğrencilerin derse ilişkin tutumlarına, akademik başarılarına ve hatırlama düzeylerine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
Erktin, E. ve Ader, E. (2004). Sınavda öğrencilerin başarısını neler etkiliyor? Cumhuriyet Gazetesi, 894, 21.
Gawith, G. (1995). A Serious Look at Self-Efficacy: Or Waking Beebing Slooty. 23 Ekim 2003 tarihinde http://www.theschoolquarterlycom/info_lit_archive/learning_thinking/95_g_aslawebs.htm adresinden alınmıştır.
Gibson, S. ve Dembo, M., H. (1984). Teacher efficacy: A construct validation. Journal of Educational Psychology, 76(4),568-582.
Hackett, G. ve Betz, N., E. (1989). An exploration of the mathematics self-efficacy / mathematics performance correspondence. Journal for Research Mathematics Education, 20, 261-273.
Işıksal, M. (2002). The effect of spreadsheet and dynamic geometry software on the mathematics achievement and mathematics self-efficacy of 7th grade students. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
Işıksal, M. ve Aşkar, P. (2003). İlköğretim öğrencileri için matematik ve bilgisayar öz-yeterlik algısı ölçekleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 109–118.
Kauchak, D. P. ve Eggen, P. D. (1998). Learning and teaching. Boston: Allyn & Bacon.
Kloosterman, P. (1991). Beliefs and achievement in seventh grade mathematics. Focus on Learning Problems in Mathematics, 13 (3), 3-15.
Lee, W. S. (2005). Encyclopedia of school psychology. London: Sage Publication.
Migray, K. (2002). The Relationships among Math Self-Efficacy, Academic Self-Concept and Math Achievement. Dissertation Abstract Index.
Moore, N. M. (2005). Constructivism Using Group Work and The Impact on Self-Efficacy, Intrinsic Motivation and Group Work Skills on Middle-School Mathematics Students. Dissertation Abstract Index.
Pajares, F. (1996). Self-efficacy beliefs in academic settings. Review of Educational Research, 66(4), 543-578.
Ritter, J., Boone, W. ve Rubba, P. (2001). Development of an instrument to assess prospective elementary teacher self-efficacy beliefs about equitable science teaching and learning. Journal of Science Teacher Education, 12(3), 175-198.
Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Tezbaşaran, A. (1997). Likert tipi ölçek geliştirme kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
Zengin, U. (2003). İlköğretim öğretmenlerinin öz-yeterlik algıları ve sınıf-içi iletişim örüntüleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
Zimmerman, B. J. (1995). Self-efficacy and educational development. In A. Bandura, (Ed.), Self-efficacy in changing socities. New York: Cambridge University Press.

APA	GÜNHAN CANTÜRK B, BAŞER N (2007). Geometriye Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeğinin Geliştirilmesi. , 68 - 76.
Chicago	GÜNHAN CANTÜRK Berna,BAŞER Neşe Geometriye Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeğinin Geliştirilmesi. (2007): 68 - 76.
MLA	GÜNHAN CANTÜRK Berna,BAŞER Neşe Geometriye Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeğinin Geliştirilmesi. , 2007, ss.68 - 76.
AMA	GÜNHAN CANTÜRK B,BAŞER N Geometriye Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeğinin Geliştirilmesi. . 2007; 68 - 76.
Vancouver	GÜNHAN CANTÜRK B,BAŞER N Geometriye Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeğinin Geliştirilmesi. . 2007; 68 - 76.
IEEE	GÜNHAN CANTÜRK B,BAŞER N "Geometriye Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeğinin Geliştirilmesi." , ss.68 - 76, 2007.
ISNAD	GÜNHAN CANTÜRK, Berna - BAŞER, Neşe. "Geometriye Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeğinin Geliştirilmesi". (2007), 68-76.

APA	GÜNHAN CANTÜRK B, BAŞER N (2007). Geometriye Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeğinin Geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2007(33), 68 - 76.
Chicago	GÜNHAN CANTÜRK Berna,BAŞER Neşe Geometriye Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeğinin Geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2007, no.33 (2007): 68 - 76.
MLA	GÜNHAN CANTÜRK Berna,BAŞER Neşe Geometriye Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeğinin Geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, vol.2007, no.33, 2007, ss.68 - 76.
AMA	GÜNHAN CANTÜRK B,BAŞER N Geometriye Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeğinin Geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2007; 2007(33): 68 - 76.
Vancouver	GÜNHAN CANTÜRK B,BAŞER N Geometriye Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeğinin Geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2007; 2007(33): 68 - 76.
IEEE	GÜNHAN CANTÜRK B,BAŞER N "Geometriye Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeğinin Geliştirilmesi." Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2007, ss.68 - 76, 2007.
ISNAD	GÜNHAN CANTÜRK, Berna - BAŞER, Neşe. "Geometriye Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeğinin Geliştirilmesi". Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2007/33 (2007), 68-76.