Medya ve ulaşım teknolojilerinin gelişmesiyle ortaya çıkan ve zaman geçtikçe kendisini daha fazla hissettiren küreselleşme olgusu, 1980’li yıllarda itibaren yeni pazarların keşfedilmesini ve küresel ölçekte finansal büyümeleri beraberinde getirmiştir. Bunun sonucunda özellikle ABD’de yeni şirketler kurulmuş, bazılar el değiştirmiş, bazıları ise birleşmişlerdir. Dolayısıyla profesyonel uygulayıcıların yoğun bir biçimde kurumları görsel olarak dizayn ettikleri bu ortamda kurumsal kimlik kavramı ilgi çekmiş, böylece kurumsal kimlik kavramı sık sık akademik metinlere ve popüler yazılara konu olmaya başlamıştır. Kurumların görsel olarak dizayn edilmesi ve bunun “kurumsal kimlik danışmanlığı” olarak adlandırılması, akademik metinlerde de kurumsal kimliğin bir kurumu diğerlerinden ayıran gözlemlenebilir tüm unsurlar olduğu şeklinde bir konsensüs var etmiştir. Ek olarak kurumsal davranışı yine gözlemlenebilir olması ve ayırt edici olması sebebiyle kurumsal kimliğin bileşenlerine dahil eden görüşler de vardır. Ayrıca tıpkı bireyler gibi bir kimliğe sahip olabilen kurumların, karaktere, benliğe, kişiliğe veya ruha da sahip olabileceğine ilişkin bazı yüzeysel görüşler de bulunmaktadır. Nadiren bu görüş bir tartışma haline gelmiştir. Bu çalışmada, kurumların insana özgü birçok yeti, özellik ve inisiyatifi barındırmak üzere dizayn edildikleri ve dolayısıyla tıpkı insanlar gibi kimlik, kişilik karakter ve benliğe sahip oldukları varsayımıyla kurumların karakteri, kişiliği benliği veya kimliklerinin onların hangi yönlerine ve özelliklerine tekabül ettikleri incelenmiştir. Nasıl ki bir insanın kim olduğunun cevabı onun karakteri, benliği ve kimliğinde gizliyse kurumların da mahiyetini anlamak ancak bu kavramları kurum bağlamında incelemekle mümkündür. Sonuç olarak karakter, benlik ve kimliğin, kurumların fikri yapısının ve doğal davranışlarının kaynağı, işiliğin ise kurumların görsel unsurlarıyla plan eylemlerinden müteşekkil olduğu dolayısıyla kurumların mahiyetinin yalnızca kimlik kavramıyla anlaşılamayacağı anlaşılmıştır.