Amaç: Tularemi, Francisella tularensis’in neden olduğu zoonotik bir infeksiyon hastalığıdır. Son yıllarda iklim değişikliklerine paralel olarak rezervuar ve vektör popülasyonu ve dağılımındaki değişiklikler ve tulareminin 2005 yılında bildirimi zorunlu hastalıklar listesinde yer alması sonucu farklı bölgelerden artan sayıda olguların bildirilmesiyle Türkiye’de F. Tularensisin endemik olduğu anlaşılmıştır. Tularemi tanısı konan 13 hastanın epidemiyolojik ve klinik özellikleri, tedaviye yanıtları sunulmuştur. Bu çalışmada tularemi semptomlarının başladığı zaman ile hastaneye başvuru arasında geçen sürenin prognoza etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Yöntemler: Çocuk infeksiyon polikliniğine 2009-2011 yılları arasında çeşitli nedenlerle başvuran ve tularemi tanısı konan 13 hasta prospektif olarak çalışmaya alındı. Hastaların epidemiyolojik özellikleri kaydedildi. Hastaların tanısı Hıfzıssıhha Enstitüsü Laboratuvarı’nda serolojik yöntemlerden mikroaglütinasyon testi kullanılarak konuldu. 1/160 ve üzerinde titreye sahip hastalar pozitif olarak kabul edildi. Bulgular: On üç hastanın 6’sı kız 7’si erkekti. Medyan yaş 10 (6-14) idi. Başvuru yakınmaları en sık boyunda ve koltuk altında şişlik, boğaz ağrısı ve ateşti. On bir hastaya streptomisin 30 mg/kg/gün dozunda, 1 hastaya gentamisin 5 mg/kg/gün dozunda başlandı. Şikâyetlerin başlamasından sonraki ilk 7 gün içerisinde başvuran 5 hastada medyan tedavi süresinin 14 gün (7-20) olduğu ve komplikasyon gelişmediği tespit edildi. On dördüncü gün ve sonrası başvuran 8 olgunun medyan tedavi süresi 39 gündü (24-60). Sonuç: Yedi gün içerisinde başvuran hastalarda tedavi süresi kısadır ve komplikasyon görülmemektedir. On dördüncü gün ve sonrası başvuran hastalarda ise komplikasyona sık rastlanmaktadır. Bu nedenle tonsillofarenjit veya lenfadenopati ayırıcı tanısı gerektiren hastalarla karşılaşıldığında, tularemi için endemik bölgede yaşama veya seyahat öyküsü alınmalı ve tularemiden şüphe edildiği takdirde hızlı bir şekilde tedavi başlanmalıdır.