“Duruşma” ve bir ispat vasıtası olan “tanık beyanı”, yargılama hukukunda geçerli bulunan yazılılık ilkesinin esnemeleri olarak kabul edilmektedir. İdari yargılama hukukunda bu iki kurumun temel olarak anılan çerçevede ele alındığı bilinmektedir. Oysa bu iki kurum, aynı zamanda, Anayasal bir yargılama usulü ilkesi olan “usul ekonomisi” ni etkin hale getirebilmek için elverişli birer vasıtadır. Bu çalışmada, söz konusu iki kurumun bahsedilen fonksiyonu ne şekilde yerine getirebilecekleri üzerinde durulacaktır. İnceleme sırasında, öncelikle usul ekonomisi ilkesine ana hatları ile değinilecektir. Ardından konunun yakın ilişkili olduğu adil yargılanma hakkı, temel unsurları çerçevesinde ele alınacaktır. Bunların akabinde, duruşma ve tanık beyanı hususları; daha önce incelenen konularla ve idari yargılama hukuku ilkeleri de dikkate alınarak incelenecektir. Konu bakımından ihtiyaç duyulduğu ölçüde Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi ve Anayasa Mahkemesi kararlarına da değinilecektir.