Yanlızlık Düzeylerine Göre Dışarıda Kahvaltı Yapma Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi

Sevim, Nurdan; YÜNCÜ, HILMI RAFET

Yanlızlık Düzeylerine Göre Dışarıda Kahvaltı Yapma Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi

Hilmi Rafet YÜNCÜ, (Anadolu Üniversitesi, Turizm Fakültesi, Gastronomi ve Mutfak Sanatları Bölümü, Eskişehir, Türkiye)

Nurdan SEVİM (Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi, Uygulamalı Bilimler Fakültesi, Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Bölümü, Bilecik, Türkiye)

Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi

5 2

Yıl: 2019 Cilt: 23 Sayı: 4 Sayfa Aralığı: 1751 - 1766 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 09-10-2020

Yanlızlık Düzeylerine Göre Dışarıda Kahvaltı Yapma Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi

Öz:

Kahvaltı günün en önemli öğünü olarak değerlendirilmektedir. İnsanlar günlükihtiyaç duyduğu enerjinin büyük bölümünü kahvaltıdan karşılamaktadırlar. Bunun yanındakahvaltı ve diğer öğünler özellikle toplumların kültürel özelliklerine göre önemli bir anlamtaşımaktadır. Aile üyelerinin bir araya geldiği ve iş ve okul öncesinde birlikte ortak vakitgeçirdikleri zaman olarak görülmektedir. Bu kapsamda kahvaltı besin değerinin yanındasosyal yapıyı beslemesi diğer kültürel besin değerini arttırmaktadır. Bir arada yemek yemeönemli bir sosyalleşme ve ilişkilenme aracı olarak görülmesine rağmen orta sınıfın gelişimi,teknoloji ve hayat koşulları insanları daha fazla yalnız yemek yeme yönlendirmiştir. Bununyanında değişen aile yapıları ve iş yaşamındaki yoğunluklar ve daha fazla yalnızlaşma ilebireysel yemek yeme ya da yalnız yemek yeme davranışında artış görülmüştür. Bu çalışmadabireylerin yalnızlık düzeylerine göre kahvaltı alışkanlıkların belirlenmesi amaçlanmaktadır.Yalnızlık seviyesinin belirlenmesi için UCLA yalnızlık ölçeği kullanılmıştır. 234 akademisyenüzerinde yapılan araştırmada çeşitli yaş gruplarının yalnızlık düzeyleri ve günlük kahvaltıalışkanlıkları ile mekân tercihleri belirlenmeye çalışılmıştır.

Anahtar Kelime:

Evaluation of Breakfast Eating Out Habits According to Loneliness Scale

Öz:

Breakfast is considered the most important meal of the day. People receive most of the energy they need daily from breakfast. In addition, breakfast and other meals have an important meaning especially according to the cultural characteristics of societies. It is seen as the time when family members come together and spend a common time together at work and in pre-school. In this context, besides the nutritional value of the breakfast, feeding the social structure increases the other cultural nutritional value. Although eating together is seen as an important means of socialization and association, the development of the middle class, technology and living conditions have led people to eat more alone. In addition, changing family structures and intensities in business life and more loneliness have seen an increase in individual eating or eating alone behavior. In this study, it is aimed to determine the breakfast habits according to the loneliness levels of the individuals. UCLA loneliness scale was used to determine the level of loneliness. In the study conducted on 234 academicians, it was tried to determine the loneliness levels, daily breakfast habits and space preferences of various age groups.

Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Akarçay, E. ve Suğur, N. (2015). Dışarıda Yemek: Eskişehir’de Yeni Orta Sınıfın FastFood Yeme-İçme Örüntüleri. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 8(1)
Beardsworth, A. ve Keil, T (2011). Yemek ve Toplum Çalışmasına Bir Davet Yemek Sosyolojisi. Phoenix Yayınevi
Bekar, A. ve Gümüş Dönmez, F. (2016). Tüketicilerin Dışarıda Yemek Yeme Nedenlerine İlişkin Bir Değerlendirme. Social Sciences (NWSASOS), 11(1), 1-15 http://dx.doi.org/10.12739/NWSA.2016.11.1.3C0134
Cho, W., Takeda, W., Oh, Y., Aiba, N. ve Lee, Y. (2015). Perceptions and Practices of Commensality and Solo-Eating Among Korean and Japanese University Students: A Cross-Cultural Analysis. Nutrition Research and Practice; 9(5): 523-529; doi:10.4162/nrp.2015.9.5.523
Cooper, S. B., Bandelow, S. ve Nevill, M. E. (2011). Breakfast Consumption and Cognitive Function in Adolescent Schoolchildren. Physiology & Behavior, 103, 431– 439
Danesi, G. (2012). Pleasures And Stress Of Eating Alone And Eating Together Among French And German Young Adults, The Journal of Eating and Hospitality Research, (1), 77-91
Danışman A. Ş. ve Gündüz, Ş. (2018). X ve Y Kuşaklarının Dışarıdan Kahvaltı Satın Alma Davranış Farklılıkları. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(Özel Sayı), 707-728
De Jong Gierveld J. (1998). A Review Of Loneliness: Concept And Definitions, Determinants And Consequences, Reviews in Clinical Gerontology, 8, 73–80
Ertürk, M, (2018). Tüketicilerin Dışarıda Yemek Yeme Nedenleri, Gaziantep University Journal of Social Sciences, 17(3), 1203-1224
Frank, G. C. (2009). Breakfast: What Does It Mean? American Journal of Lifestyle Medicine; 3(2) 160-163
Her, E. ve Seo, S. (2018). Why Not Eat Alone? The Effect Of Other Consumers On Solo Dining İntentions And The Mechanism. International Journal of Hospitality Management 70 16–24 Doi: https://doi.org/10.1016/j.ijhm.2017.10.019
Kahraman, S., Zincir, H., Kaya, Z. ve Esen, F. (2011). Bir Huzurevinde Yaşlı Kadın ve Erkeğin Ayrı Yaşamasının Onların Yalnızlık Ve Yaşam Doyumuna Etkisi, Sosyoloji Araştırmaları Dergisi; 14(2), 2-16
Liu, J. Hwang W. Dickerman, B., Compher, C (2013). Regular Breakfast Consumption Is Associated With İncreased IQ in Kindergarten Children, Early Human Development. 89(4), 257-262
Mestdag, I. (2005). Disappearance of The Traditional Meal: Temporal, Social And Spatial Destructuration, Appetite; 45, 62–74
Mestdag, I., I. Glorieux (2009): Change And Stability İn Commensality Patterns: A Comparative Analysis Of Belgian Time-Use Data From 1966, 1999 And 2004. The Sociological Review, 57(4), 703-726
Nişancı, Z. N., Özdoğan, Y. ve Bölüktepe, E. F. (2018). Dışarıda Yemek Yeme Davranışının Nedenlerini Belirlemeye Yönelik İzmir İlinde Bir Araştırma. İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi; 1(1), 60-71,
Önay D. (2011). Üniversite Öğrencilerinin Kahvaltı Alışkanlıklarının Değerlendirmesi: Akşehir Sağlık Yüksekokulu Örneği, Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 95-106
Özçelik, Yazıcılar, İ. İmamoğlu, O., Çekin, R. ve Başpınar, Gölünük, S. (2015). Üniversite Öğrencilerinin Yalnızlık Düzeyleri Üzerine Sporun Etkisi. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 6(1).
Özdemir B. (2010). Dışarıda Yemek Yeme Olgusu: Kuramsal Bir Model Önerisi. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 21(2), 218-232
Russell, D., Peplau, L. A., & Cutrona, C. E. (1980). The Revised UCLA Loneliness Scale: Concurrent and Discriminant Validity Evidence. Journal of Personality and Social Psychology, 39(3), 472–480. DOI: https://doi.org/10.1037/0022- 3514.39.3.472
Russell D, Peplau LA, Ferguson ML. (1978). Developing A Measure Of Loneliness. Journal of Personality Assessment. June 42(3):290-4. DOI: 10.1207/s15327752jpa4203_11
Shin, J., Hwang, Y. ve Mattila, A.S. (2018). Solo Consumers Self-Esteem And İncidental Similarity. Journal of Services Marketing; 32(6), 767–776
Stein, J. Y. ve Tuval-Mashiach, R. (2015). The Social Construction of Loneliness: An Integrative Conceptualization, Journal of Constructivist Psychology, 28(3), 210-227, DOI: 10.1080/10720537.2014.911129
Svendsen L. (2018). Yalnızlığın Felsefesi. Redingot Yayınevi
Waterhouse, J. Buckley, P., Edwards, B. ve Reilly, T. (2003). Measurement of, and Some Reasons For, Differences in Eating Habits Between Night and Day Workers, Chronobiology International, 20 (6), 1075-1092, DOI: 10.1081/CBI-120025536
Yaşar, R.M. (2007). Yalnızlık. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(1), 237- 260

APA	YÜNCÜ H, Sevim N (2019). Yanlızlık Düzeylerine Göre Dışarıda Kahvaltı Yapma Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi. , 1751 - 1766.
Chicago	YÜNCÜ HILMI RAFET,Sevim Nurdan Yanlızlık Düzeylerine Göre Dışarıda Kahvaltı Yapma Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi. (2019): 1751 - 1766.
MLA	YÜNCÜ HILMI RAFET,Sevim Nurdan Yanlızlık Düzeylerine Göre Dışarıda Kahvaltı Yapma Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi. , 2019, ss.1751 - 1766.
AMA	YÜNCÜ H,Sevim N Yanlızlık Düzeylerine Göre Dışarıda Kahvaltı Yapma Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi. . 2019; 1751 - 1766.
Vancouver	YÜNCÜ H,Sevim N Yanlızlık Düzeylerine Göre Dışarıda Kahvaltı Yapma Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi. . 2019; 1751 - 1766.
IEEE	YÜNCÜ H,Sevim N "Yanlızlık Düzeylerine Göre Dışarıda Kahvaltı Yapma Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi." , ss.1751 - 1766, 2019.
ISNAD	YÜNCÜ, HILMI RAFET - Sevim, Nurdan. "Yanlızlık Düzeylerine Göre Dışarıda Kahvaltı Yapma Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi". (2019), 1751-1766.

APA	YÜNCÜ H, Sevim N (2019). Yanlızlık Düzeylerine Göre Dışarıda Kahvaltı Yapma Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(4), 1751 - 1766.
Chicago	YÜNCÜ HILMI RAFET,Sevim Nurdan Yanlızlık Düzeylerine Göre Dışarıda Kahvaltı Yapma Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 23, no.4 (2019): 1751 - 1766.
MLA	YÜNCÜ HILMI RAFET,Sevim Nurdan Yanlızlık Düzeylerine Göre Dışarıda Kahvaltı Yapma Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, vol.23, no.4, 2019, ss.1751 - 1766.
AMA	YÜNCÜ H,Sevim N Yanlızlık Düzeylerine Göre Dışarıda Kahvaltı Yapma Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2019; 23(4): 1751 - 1766.
Vancouver	YÜNCÜ H,Sevim N Yanlızlık Düzeylerine Göre Dışarıda Kahvaltı Yapma Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2019; 23(4): 1751 - 1766.
IEEE	YÜNCÜ H,Sevim N "Yanlızlık Düzeylerine Göre Dışarıda Kahvaltı Yapma Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi." Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23, ss.1751 - 1766, 2019.
ISNAD	YÜNCÜ, HILMI RAFET - Sevim, Nurdan. "Yanlızlık Düzeylerine Göre Dışarıda Kahvaltı Yapma Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi". Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 23/4 (2019), 1751-1766.