Yıl: 2019 Cilt: 15 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 47 - 60 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.17860/mersinefd.518207 İndeks Tarihi: 02-12-2020

Babaların Okul Öncesi Dönemdeki Çocuklarıyla İlişkisinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi

Öz:
Yirminci yüzyılda, birçok araştırmacı, anne-baba tutum ve davranışlarının çocuk gelişiminde etkili olduğunu belirtmiştir. Bununla birlikte, annelerle ilgili birçok araştırmaya ek olarak, son yıllarda birçok araştırma, çocuk gelişimine etkili olduğu düşünülen babalara odaklanmıştır. Bu doğrultuda, bu araştırmada okul öncesi dönem çocukları ve babaları arasındaki ilişki düzeyinin bazı değişkenlere göre belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu çalışmada betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmaya, anaokulunda çocuğu olan ve Kilis ilinde yaşayan 158 baba katılmıştır. Veri toplama aracı olarak Çocuk Ebeveyn İlişki Ölçeği Baba Formu (Uzun ve Baran, 2015) kullanılmıştır. Verilerin analizinde Kruskall Wallis ve Mann Whitney U testlerinden yararlanılmıştır. İstatistiksel analiz sonucunda, babaların yaşı, çocuğun yaşı, evlilik süresi, çocuğun doğum sırası ve babanın eğitim durumu açısından gruplar arasında anlamlı farklılıklar olduğu görülmüştür. Mevcut çalışmanın bulgularına dayanarak, babanın eğitim durumundaki artışın baba ile çocuk arasındaki ilişkiyi olumlu yönde etkilediği tespit edilmiştir. Bununla birlikte, genç babaların çocuklarıyla ilişki düzeyinin, yaşlı babalardan daha olumlu olduğu bulunmuştur. Ayrıca bulgular, uzun evlilik süresinin baba çocuk arasındaki ilişkiyi olumsuz etkilediğini göstermiştir.
Anahtar Kelime:

Examination of Relationship Between Preschool Children and Their Fathers According to Some Variables

Öz:
In the twentieth century, many researchers conducted that parental attitudes and behaviors are influential in child development. However, in addition to the many researches on mothers, many researches in recent years have focused on the fathers who are thought to be influential to child development. In this research it is aimed to determine the level of relationship between the father and their preschool children according to some variables. In this study, the descriptive research model was adopted. 158 fathers who have children in kindergarden and living in the province of Kilis in Turkey were included in the survey. The Child Parent Relation Scale Father Form (Uzun ve Baran, 2015) was used. Data were analyzed through Mann Withney U and Kruskall Wallis tests. As a result of statistical analysis, It was seen that there were significant differences between groups in terms of father's age, child's age, marriage duration, child's birth order and father's educational status. However, there had not been found any significant difference with child gender, mother's working status and marriage assesment. Based on the findings of the current study it is seen that the increase in the education status of the father has a positive effect on the relationship between the father and the child. However, it has been found that the level of relationship of young fathers with their children is more positive than that of older fathers. Also, findings showed that, high marriage duration effects the relationship negatively.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Anderson, S. A., Russel W. R. ve Schumm, J. (1983). Perceived marital quality and family life-cycle categories: a further analysis. Journal of Marriage and the Family, 45(2), 127-139.
  • Arabacı, N. ve Ömeroğlu, E. (2013). 48-72 Aylık Çocuğa Sahip Anne-Babaların Çocukları İle İletişimlerinin BazıDeğişkenler Açısından İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (30), 41-53.
  • Atkinson, R. L., Atkinson, R. C. ve Hilgard, R. E. (1995). Psikolojiye giriş. K. M. Atakay ve A. Yavuz (Çev.). İstanbul: Sosyal Yayınları.
  • Bronstein, M. H. ve Zlotnik, D. (2008). Parenting styles and their effects: Infant and early childhood development. M. M. Haith ve J. B. Benson (Yay. haz.), içinde (ss. 496-509), Elsevier, Oxford.
  • Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Pegem Akademi, Ankara
  • Can-Toprakçı, N. (2006). Kurumda eğitim alan zihinsel engelli öğrencilerin annelerine genişletilmiş aile eğitim programının uygulanmasının öğrencilerin matematik ders amaçlarını edinmelerinde, sürdürme ve genellemelerine etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Gazi Üniversitesi. Ankara.
  • Çağdaş, A. (2008). Anne-baba-çocuk iletişimi. Kök Yayıncılık, Ankara.
  • Diler-Sönmez, N. (2008). Eve dayalı gündüz tuvalet kontrolü aile eğitimi programının anneler ve zihinsel engelli çocuklarında beklenen davranış değişikliklerini gerçekleştirmede etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Erkan, S. ve Durmuşoğlu, M. C. (2006). Anne eğitimi programının annenin çocuk yetiştirme tutumlarına etkisinin incelenmesi. Avrupa Birliği Sürecinde Okul Öncesi Eğitimin Geleceği Sempozyumu, Ya-Pa Yayın Pazarlama, 349-360, İstanbul.
  • Gordon, T. (2009). Etkili Anne-Baba Eğitimi (2. Basım). D. Tekin ve N. Özkan (Çev.). İstanbul: Profil Yayıncılık.
  • Güngörmüş-Özkardeş, O. (2006). Baba ve çocuk. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
  • Günindi, N. (2008). Okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden altı yaş çocuklarının sosyal uyum becerileri ile anne-babalarının empatik becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Hamamcı, Z. ve Köksal-Akyol, A. (2004). 3-6 yaşlarında çocukları olan anne babaların eğitim gereksinimlerinin belirlenmesi. Dünya Konsey Toplantısı ve Konferansı Bildiri Kitabı 1, 5-11 Ekim 2003. Yapa Yayınları içinde (ss. 136-148). İstanbul.
  • Heinowitz, J. (1998). İmdat baba oldum. Ç. Sungur (Çev.). Beyaz Yayınları İstanbul. Ho, Y. F. ve Lamb, M. E. (1987). The father's role: Cross-cultural perspective. Erlbaum.
  • Houseknecht, S. K. ve Macke, A. S. (1991). Combining marriage and career: the marital adjustment of professional women. Journal of Marriage and the Family, 43, 651-661.
  • İnci, M. A. ve Deniz, Ü. (2015). Baba tutumları ile çocuğun yaşı, cinsiyeti, doğum sırası ve kardeş sayısı değişkenleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 7(02).
  • Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar-ilkeler-teknikler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kaya, Ö. M. (2002). Okul öncesi eğitim kurumlarında uygulanan programlara ailelerin ilgi ve katılımları ile okul öncesi eğitim kurumlarının aile eğitimine katkısı konusunda anne-baba görüşleri (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Koçak, A. A. (2004). Baba destek programı değerlendirme raporu. Erişim adresi: www.acev.org/ kaynaklarimiz/arastirmalarimiz-ve-yayinlarimiz.
  • Levin, K. A. ve Currie, C. (2010). Family structure, mother-child communication, father-child communication, and adolescent life satisfaction: A cross-sectional multilevel analysis. Health Education, 110(3), 152-168.
  • Mahoney, G., Kaiser, A., Girolameto, L., Macdonald, J., Robinson, C. Safford, P. ve Spiker, D. (1999). Parent education in early invervention: A call for a renewel focus. Topics in Early Childhood Education, 19(3), 131-140.
  • Morrison, G. S. (2006). Fundamentals of early childhood education. Pearson Prentice Hall, Fourth Edition, New Jersey.
  • Öz, İ. (2005). Çocuk ve iletişim. KÖK Yayıncılık, Ankara.
  • Özyürek, A. ve Tezel-Şahin, F. (2005). 5 ve 6 Yaş grubunda çocuğu olan ebeveynlerin tutumlarının incelenmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(2).
  • Pianta, R. C. (1992). Child-parent relationship scale. University of Virginia
  • Riley, R. W., Peterson, T. K., Moreno, M. G. ve Goode, W. W. (2000). Strengthening participation of fathers in children’s learning and devolepment, father’s mother involving fathers in children’s learning. A kit for educators and other professionals, USA.
  • Rusell, G. ve Rusell, A. (1987). Mother-child and father-child relationships in middle childhood. Child Development, 58, 1573-1585.
  • Segrin C. ve Flora, J. (2005). Family communication. Lawrence Erlbaum Associates, Publishers, London.
  • Shapiro, A. D. (1996). Marital status transitions, father-child relationships, and fathers' psychological well-being (Doctoral dissertation). University of Texas, Austin.
  • Spainer, G. B., Lewis, R. A. ve Cole, C. L. (1995). Marital adjustment over the family life cycle: the ıssue of curvilinearity. Journal of Marriage and the Family, 37, 263-275.
  • Tezel-Şahin, F. ve Özyürek, A. (2010). Anne baba eğitimi ve okul öncesinde aile katılımı. Morpa Kültür Yayınları, İstanbul.
  • Uzun, H. ve Baran, G. (2015). Çocuk Ebeveyn İlişki Ölçeği’nin okul öncesi dönemde çocuğu olan babalar için geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(3), 30-40.
  • Üstünoğlu Ü. (1991). Aile eğitiminde uygulanabilecek farklı yaklaşımlar. Aile eğitim paneli. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı, 82-88, Ankara.
  • Varol N. (2005). Aile eğitimi (4. Basım). Kök Yayıncılık, Ankara.
  • Wong, S. Y., Lai, A. C., Martinson, I. ve Wong, T. K. S. (2006). Effects of education rogramme on family participation in the rehabilitation of children. Journal of Intellectual Disabilities, 10(2), 165-189.
  • Yılmaz-Bolat, E., Gürsoy, F. ve Strom, R. (2016). Öğretmen olarak anne baba envanteri: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(3).
APA Uzun H, Baran G (2019). Babaların Okul Öncesi Dönemdeki Çocuklarıyla İlişkisinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. , 47 - 60. 10.17860/mersinefd.518207
Chicago Uzun Halil,Baran Gülen Babaların Okul Öncesi Dönemdeki Çocuklarıyla İlişkisinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. (2019): 47 - 60. 10.17860/mersinefd.518207
MLA Uzun Halil,Baran Gülen Babaların Okul Öncesi Dönemdeki Çocuklarıyla İlişkisinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. , 2019, ss.47 - 60. 10.17860/mersinefd.518207
AMA Uzun H,Baran G Babaların Okul Öncesi Dönemdeki Çocuklarıyla İlişkisinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. . 2019; 47 - 60. 10.17860/mersinefd.518207
Vancouver Uzun H,Baran G Babaların Okul Öncesi Dönemdeki Çocuklarıyla İlişkisinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. . 2019; 47 - 60. 10.17860/mersinefd.518207
IEEE Uzun H,Baran G "Babaların Okul Öncesi Dönemdeki Çocuklarıyla İlişkisinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi." , ss.47 - 60, 2019. 10.17860/mersinefd.518207
ISNAD Uzun, Halil - Baran, Gülen. "Babaların Okul Öncesi Dönemdeki Çocuklarıyla İlişkisinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi". (2019), 47-60. https://doi.org/10.17860/mersinefd.518207
APA Uzun H, Baran G (2019). Babaların Okul Öncesi Dönemdeki Çocuklarıyla İlişkisinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 47 - 60. 10.17860/mersinefd.518207
Chicago Uzun Halil,Baran Gülen Babaların Okul Öncesi Dönemdeki Çocuklarıyla İlişkisinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 15, no.1 (2019): 47 - 60. 10.17860/mersinefd.518207
MLA Uzun Halil,Baran Gülen Babaların Okul Öncesi Dönemdeki Çocuklarıyla İlişkisinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, vol.15, no.1, 2019, ss.47 - 60. 10.17860/mersinefd.518207
AMA Uzun H,Baran G Babaların Okul Öncesi Dönemdeki Çocuklarıyla İlişkisinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2019; 15(1): 47 - 60. 10.17860/mersinefd.518207
Vancouver Uzun H,Baran G Babaların Okul Öncesi Dönemdeki Çocuklarıyla İlişkisinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2019; 15(1): 47 - 60. 10.17860/mersinefd.518207
IEEE Uzun H,Baran G "Babaların Okul Öncesi Dönemdeki Çocuklarıyla İlişkisinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi." Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, ss.47 - 60, 2019. 10.17860/mersinefd.518207
ISNAD Uzun, Halil - Baran, Gülen. "Babaların Okul Öncesi Dönemdeki Çocuklarıyla İlişkisinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi". Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 15/1 (2019), 47-60. https://doi.org/10.17860/mersinefd.518207