Ailede vatandaşlık birliğinin sağlanması amacıyla vatandaşlığın evlenme yoluyla kazanılması,aileüyelerineikamet izni verilmesi yoluyla aile birleşiminin gerçekleşmesi ve vatandaşla evli kişilerin diğer yabancılara nazaran daha kolay yoldan çalışma izni alması birçok ülkede kabul gören bir yaklaşımdır. Türk vatandaşlık ve yabancılar hukukuna ilişkin mevzuat incelendiğinde de bu yaklaşımın benimsendiği görülmektedir. Türk vatandaşlığının evlenme yoluyla kazanılması, şartlar bakımından genel olarak vatandaşlığa alınma usulüne göre daha kolaydır. Yabancılar hukukuna ilişkin mevzuat incelendiğinde ise aile ikamet iznine ilişkin detaylı düzenlemelere yer verildiği ve özellikle de aile ikamet izninin kısa dönem ikamet iznine nazaran oldukça avantajlı olduğu görülmektedir. Çalışma izni verilmesi açısından da Türk vatandaşıyla evli kişilere kolaylık sağlanmaktadır. Lâkin bütün bu düzenlemeler, evliliğin, sadece söz konusu avantajlardan yararlanılması amacıyla yapılması kaygısını da beraberinde getirmektedir. Bu bağlamda da idareye hem evliliğin gerçek bir evlilik olup olmadığı noktasında denetim yetkisi verilmekte hem de evlenmeye bağlı olarak talep edilen ilgili işlemde takdir yetkisi tanınmaktadır. Makalemizde, Türk vatandaşlık ve yabancılar hukuku açısından, gerçek bir aile kurma iradesi olmaksızın akdedilen evliliklere ilişkin yaklaşımın, ilgili yasal düzenlemeler ve yargı kararları çerçevesinde incelenmesi amaçlanmıştır.