Türkiye ve Avustralya Öğretmen Yetiştirme Sistemleri ve Akreditasyon Modellerinin Karşılaştırmalı İncelenmesi

Orhan ATAMAN, (Düzce Üniversitesi, Düzce, Türkiye)
Abdullah ADIGÜZEL (Düzce Üniversitesi, Düzce, Türkiye)
Kuramsal Eğitimbilim Dergisi
11 2
Yıl: 2019 Cilt: 12 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 678 - 700 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.30831/akukeg.430580 İndeks Tarihi: 19-01-2021

Türkiye ve Avustralya Öğretmen Yetiştirme Sistemleri ve Akreditasyon Modellerinin Karşılaştırmalı İncelenmesi

Öz:
Bu çalışmanın amacı; Türkiye ve Avustralya öğretmen yetiştirme sistemleri ve akreditasyon modellerinikarşılaştırarak, Türkiye’deki öğretmen eğitimi akreditasyonu çalışmalarına katkıda bulunmaktır. Betimsel dokümantarama yönteminin kullanıldığı bu çalışmada, veri toplama aracı olarak ülkelerin resmi internet sitelerinden, resmieğitim raporlarından ve alanyazındaki ilgili kitap ve makalelerden faydalanılmıştır. Veriler karşılaştırmalı olarakiçerik analizi yoluyla incelenmiştir. Veriler her iki ülkeye ait; (i) öğretmen yetiştirmede kaliteyi arttırmaya yönelikdüzenlemelerin tarihsel gelişimi, (ii) mevcut öğretmen yetiştirme sistemleri, (iii) öğretmen eğitimi programstandartları ve (iv) akreditasyon modelleri olmak üzere dört başlık altında ele alınmıştır ve karşılaştırmalı olarakincelenmiştir. Araştırma sonucunda, her iki ülkenin 1990’lı yılların sonuna doğru öğretmen eğitiminde standartgeliştirme çalışmalarına başladıkları, fakat sonraki yıllarda Türkiye’de bu çalışmaların istenilen amaca ulaşmadığı vebu girişimin yarım kaldığı; Avustralya’da ise bu çalışmaların ortaya çıktığı ilk günden bu yana gitgide daha fazlaönem kazandığı ve yaygınlığının arttığı sonucuna varılmıştır. Avustralya’da öğretmen olarak çalışabilmek için mezunolunan programın akredite edilmiş olması gerekmektedir. Bu durumun, öğretmen eğitiminde akreditasyona ilişkin ikiülke arasındaki en büyük farklılığı teşkil ettiği söylenebilinir.
Anahtar Kelime:

Investigation of Turkey and Australia’s Teacher Education Systems and Accreditation Policies

Öz:
The aim of this research is to examine the Turkey and Australia’s teacher education systems and accreditation policies. The document analysis model, one of the qualitative research designs, was used in the study. Data was gathered from up-to-date official documents, reports and websites; articles, books and academic dissertations. Data obtained from the resources were arranged in four categories which are; (i) historical background of the studies and regulations aiming to improve the quality and effectiveness of teacher education, (ii) current teacher educations system, (iii) teacher education program standards, (iv) accreditation models. Then, Content analysis was used to determine the similarities and differences between practices two countries in respect of these four categories. As a result of the study, it was concluded that although both countries started designing a national accreditation model and standards for teacher education in the late 1990s, it was never applied in Turkey and it was given less importance in the following years. Australia, on the other hand, has given great importance to this issue and kept improving its model and standards throughout the following years.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Adıgüzel, A. & Sağlam, Y. (2009). Öğretmen eğitiminde program standartları ve akreditasyon. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(3), 83-103.
  • AITSL [Australian Institute for Teaching and School Leadership]. (2015). Accreditation of initial teacher education programs in Australia, Standards and Procedures. Melbourne: The Australian Institute for Teaching and School Leadership. https://www.aitsl.edu.au/docs/default-source/general/accreditationof-ite-programs-in-australia.pdf?sfvrsn=3013e33c_2 adresinden 20.01.2018 tarihinde erişilmiştir.
  • AITSL [Australian Institute for Teaching and School Leadership]. (2011). Australian professional standards for teachers. Carlton: Education Council. https://www.aitsl.edu.au/docs/default-source/apstresources/australian_professional_standard_for_teachers_final.pdf adresinden 20.01.2018 tarihinde erişilmiştir.
  • Alkan, C. (2000). Öğretmenlik mesleğine giriş. İçinde V. Sönmez (Ed.), Meslek ve öğretmenlik mesleği. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Aktan, C. C. & Gencel, U. (2007). Yüksek öğretimde akreditasyon. İçinde C.C.
  • Aktan, (Ed.), Değişim çağında yükseköğretim (1-14). İzmir: Yaşar Üniversitesi Yayını. http://www.canaktan.org/egitim/akreditasyon/aktan-akredit.pdf adresinden 25.01.2018 tarihinde erişilmiştir.
  • Arslan, B. (2008). Öğretmen eğitiminde akreditasyon ve Türkiye için bir model önerisi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Ataç, E. (2003). 21. Yüzyılda öğretmen eğitimi: Türkiye’de öğretmen eğitiminin değerlendirilmesi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(2), 1-31.
  • Baskan-Atanur, G. (2001). Öğretmenlik mesleği ve öğretmen yetiştirmede yeniden yapılanma. Ankara: Ritm İletişim Hizmetleri Ltd. Şti.
  • Baskan-Atanur, G., Aydın, A. & Madden, T. (2006). Türkiye’deki öğretmen yetiştirme sistemine karşılaştırmalı bir bakış. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(1), 35-42.
  • Blömeke, S., Olsen, R.V. & Suhl, U. (2016) Relation of student achievement to the quality of their teachers and ınstructional quality. In T. Nilsen, J. E. Gustafsson (Eds), Teacher quality, instructional quality and student outcomes (21-50). Switzerland: Springer International Publishing.
  • Brennan, M. & Willis, S. (2008). Sites of contestation over teacher education in Australia. Teachers and Teaching: Theory and Practice, 14(4), 295-306.
  • Batı Avustralya Eğitim Bakanlığı. (2018). Erişim adresi: http://det.wa.edu.au/careers/detcms/navigation/choose-teaching/teaching qualifications/
  • Darling-Hammond, L. (1999). Reshaping teaching policy, preparation and practice: Influences on the National Board for teaching professional standards. Washington: AACTE Publications.
  • Darling-Hammond, L. (2000). Teacher quality and student achievement: A review of state policy evidence. Education Policy Analysis Archives, 8(1), 1-44.
  • Darling-Hammond, L. (2017). Teacher education around the world: What can we learn from international practice? European Journal of Teacher Education, 40(3), 291-309.
  • Durman, M. (2007). Açılış Konuşması. Eğitim Bilimleri Bakış Açısıyla Eğitim Fakülteleri ve Akreditasyon Çalıştayı (1-3 Mart 2007). Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları. Yayın No:204, (s.17-24). http://kitaplar.ankara.edu.tr/dosyalar/pdf/011.pdf adresinden erişilmiştir.
  • Dursunoğlu, H. (2003). Cumhuriyet döneminde ilköğretime öğretmen yetiştirmenin tarihi gelişimi. Milli Eğitim Dergisi, 160. http://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/Milli_Egitim_Dergisi/160/dursunogl u.htm adresinden 18.01.2018 tarihinde erişilmiştir.
  • EPDAD-Tarihçe. (2018). Erişim adresi: https://epdad.org/hakkimizda/tarihce/ Erdem, A. R. (2015). Türkiye’deki öğretmen yetiştirmenin [A] ,[B], [Ç]’si. Journal of Teacher Education and Educators, 4(1), 16-38.
  • Erkuş, L. (2009). Eğitim fakültelerinin akreditasyon sürecine hazır olma durumuna ilişkin öğretim elemanlarının görüşlerinin değerlendirilmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kırıkkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Freed, E. F. & Klugman, M. R. (1997). Quality principles and practices in higher education different questions for different times. Arizona: American Council on Education Oryx Press.
  • Haycock, K. (1998). Good teaching matters...a lot. Thinking K-16, 3(2), 3–14.
  • Haycock, K. (2000). No more settling for less. Thinking K-16, 4(1), 3–8.
  • Günçer, B. (1999). Ögretmen eğitiminde akreditasyon: İngiltere ve A.B.D. örnekleri. http://www.yok.gov.tr/egitim/ogretmen/ogretmen_egitiminde_kalite.htm adresinden 18.03.2018 tarihinde erişilmiştir.
  • Ingvarson, L., Beavis, A., Kleinhenz, E. & Elliott, A. (2004). Pre-Service teacher education in Australia: A mapping study of selection processes, course structure and content, and accreditation processes. Prepared for The Ministerial Council on Education, Employment, Training and Youth Affairs. Melbourne: Australian Council for Educational Research. https://research.acer.edu.au/cgi/viewcontent.cgi?article=1002&context=teacher _education adresinden erişilmiştir.
  • IBE (International Bureau of Education) – UNESCO (2003). World data on education (Fifth Ed.) . Cenova: Switzerland.
  • Kaplan, L. S. & Owings, W. A. (2001). Teacher quality and student achievement: recommendations for principals. National Associatıon of Secondary School Principals Bulletin, 85(628), 64-73.
  • Kavak, Y. (2007). Öğretmen eğitiminde akreditasyon denemesi. Eğitim Bilimleri Bakış Açısıyla Eğitim Fakülteleri ve Akreditasyon Çalıştayı (1-3 Mart 2007). Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları. Yayın No:204, (s.25-34). http://kitaplar.ankara.edu.tr/dosyalar/pdf/011.pdf adresinden erişilmiştir.
  • Kersting, N. B., Givvin, K. B., Thompson, B. J., Santagata, R., & Stigler, J. W. (2012). Measuring usable knowledge: teachers’ analyses of mathematics classroom videos predict teaching quality and student learning. American Educational Research Journal, 49, 568 – 589.
  • Louden, W. (2000). Standards for standards: the development of Australian professional standards for teaching. Australian Journal of Education, 44(2), 118-34.
  • Martin, M. (2008). Policy rationales and organizational and methodological options in accreditation: findings from an IIEP research project. In G. Hernes & M. Martin (Eds), Accreditation and the global higher education market (28-55). Paris: International Institute for Educational Planning. https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000163514 adresinden 01.02.2018 tarihinde erişilmiştir.
  • Mayer, D. (2014). Forty years of teacher education in Australia: 1974–2014. Journal of Education for Teaching: International Research and Pedagogy, 40(5), 461-473.
  • Mayer, D., Cotton, W. & Simpson, A. (2017). Teacher education in Australia. In George W. Noblit (Ed.), Oxford Research Encyclopedia of Education Online: Oxford University Press.
  • Milli Eğitim Bakanlığı-Öğretmen Atama ve Yer Değiştirme Yönetmeliği. (2015). T.C. Resmi Gazete (29329, 17 Nisan 2015). Erişim adresi: http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2015/04/20150417-4.htm
  • NEASC [New England Association of Schools and Colleges]. (1998). Self-study guide. https://cihe.neasc.org/sites/cihe.neasc.org/files/downloads/PUBLICATIONS/C IHE-Self_Study_Guide-2016.pdf adresinden 10.03.2018 tarihinde erişilmiştir.
  • O’Meara, J. (2011). Australian teacher education reforms: Reinforcing the problem or providing a solution? Journal of Education for Teaching, 37(4), 423-431.
  • Öztürk, C. (Ed.). (2016). Öğretmen eğitiminde program değerlendirme ve akreditasyon el kitabı. İstanbul:EPDAD.
  • Peker, Ö.(1996). Eğitimde kalite ve akreditasyon. Amme İdaresi Dergisi, 29(4), 19- 32.
  • Sachs, J. (2003). Teacher professional standards: Controlling or developing teaching? Teacher and Teaching: Theory and Practice, 9(2), 175-186.
  • Teacher Education Ministerial Advisory Group. (2014). Action now: Classroom ready teachers. A report prepared for The Australian Government Department of Education and Training. Erişim adresi: https://docs.education.gov.au/documents/action-now-classroom-readyteachers-report
  • Türker, A. R. (2003). Yüksek öğretimde kalite. Üniversite ve Toplum, 3(4), 1-11.
  • UNESCO. (2007). Quality assurance and accreditation: A glossary of basic terms and definitions. http://unesdoc.unesco.org/images/0013/001346/134621e.pdf adresiden 10.12.2017 tarihinde erişilmiştir.
  • Sözleşmeli Öğretmen İstihdamına İlişkin Yönetmelik. (2016). T.C. Resmi Gazete (29790, 3 Ağustos 2016). Erişim adresi: http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/08/20160803-22.htm
  • Yıldırım, H. (2002). Toplam kalite yönetimin temel kavramları. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(5), 191-202.
  • Yıldırım, A. (2011). Öğretmen eğitiminde çatışma alanları ve yeniden yapılanma. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 1(1), 1-18.
  • YÖK. (2018). Öğretmen Yetiştirme Lisans Programları (Basın Bülteni). Ankara: Yüksek Öğretim Kurumu. https://www.yok.gov.tr/kurumsal/idaribirimler/egitim-ogretim-dairesi/yeni-ogretmen-yetistirme-lisans-programlari adresinden erişilmiştir.
  • YÖK-Tarihçe. (2018). Tarihçe. Erişim adresi:https://www.yok.gov.tr/kurumsal/tarihce
  • YÖK. (1998). Öğretmen eğitiminde akreditasyon: İngiltere ve ABD örnekleri. Ankara: YÖK Yayınları.
  • YÖK. (1999). Türkiye’de öğretmen eğitiminde akreditasyon ve standartlar.
  • YÖK/Dünya Bankası Milli Eğitim’i Geliştirme Projesi Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi. Ankara: YÖK Yayınları.
  • YÖK. (2007). Eğitim Fakültesi Öğretmen Yetiştirme Lisans Programları. Ankara: YÖK Yayınları.
  • Yüksel, İ. (2012). The current developments in teacher education in Turkey on the threshold of European Union. International Journal of Humanities and Social Science, 2(8), 49-56.
  • Westerheijden, D. F. (2001). Ex oriente lux? National and multiple accreditations in Europe after the fall of the wall and after Bologna. Quality in Higher Education, 7(1), 65–75.
  • Wenglinsky, H. (2000). How teaching matters: Bringing the classroom back into discussions of teacher quality. A report prepared for Educational Testing Service. https://www.ets.org/Media/Research/pdf/PICTEAMAT.pdf adresinden erişilmiştir.
APA ATAMAN O, Adıgüzel A (2019). Türkiye ve Avustralya Öğretmen Yetiştirme Sistemleri ve Akreditasyon Modellerinin Karşılaştırmalı İncelenmesi. , 678 - 700. 10.30831/akukeg.430580
Chicago ATAMAN ORHAN,Adıgüzel Abdullah Türkiye ve Avustralya Öğretmen Yetiştirme Sistemleri ve Akreditasyon Modellerinin Karşılaştırmalı İncelenmesi. (2019): 678 - 700. 10.30831/akukeg.430580
MLA ATAMAN ORHAN,Adıgüzel Abdullah Türkiye ve Avustralya Öğretmen Yetiştirme Sistemleri ve Akreditasyon Modellerinin Karşılaştırmalı İncelenmesi. , 2019, ss.678 - 700. 10.30831/akukeg.430580
AMA ATAMAN O,Adıgüzel A Türkiye ve Avustralya Öğretmen Yetiştirme Sistemleri ve Akreditasyon Modellerinin Karşılaştırmalı İncelenmesi. . 2019; 678 - 700. 10.30831/akukeg.430580
Vancouver ATAMAN O,Adıgüzel A Türkiye ve Avustralya Öğretmen Yetiştirme Sistemleri ve Akreditasyon Modellerinin Karşılaştırmalı İncelenmesi. . 2019; 678 - 700. 10.30831/akukeg.430580
IEEE ATAMAN O,Adıgüzel A "Türkiye ve Avustralya Öğretmen Yetiştirme Sistemleri ve Akreditasyon Modellerinin Karşılaştırmalı İncelenmesi." , ss.678 - 700, 2019. 10.30831/akukeg.430580
ISNAD ATAMAN, ORHAN - Adıgüzel, Abdullah. "Türkiye ve Avustralya Öğretmen Yetiştirme Sistemleri ve Akreditasyon Modellerinin Karşılaştırmalı İncelenmesi". (2019), 678-700. https://doi.org/10.30831/akukeg.430580
APA ATAMAN O, Adıgüzel A (2019). Türkiye ve Avustralya Öğretmen Yetiştirme Sistemleri ve Akreditasyon Modellerinin Karşılaştırmalı İncelenmesi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 12(2), 678 - 700. 10.30831/akukeg.430580
Chicago ATAMAN ORHAN,Adıgüzel Abdullah Türkiye ve Avustralya Öğretmen Yetiştirme Sistemleri ve Akreditasyon Modellerinin Karşılaştırmalı İncelenmesi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi 12, no.2 (2019): 678 - 700. 10.30831/akukeg.430580
MLA ATAMAN ORHAN,Adıgüzel Abdullah Türkiye ve Avustralya Öğretmen Yetiştirme Sistemleri ve Akreditasyon Modellerinin Karşılaştırmalı İncelenmesi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, vol.12, no.2, 2019, ss.678 - 700. 10.30831/akukeg.430580
AMA ATAMAN O,Adıgüzel A Türkiye ve Avustralya Öğretmen Yetiştirme Sistemleri ve Akreditasyon Modellerinin Karşılaştırmalı İncelenmesi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi. 2019; 12(2): 678 - 700. 10.30831/akukeg.430580
Vancouver ATAMAN O,Adıgüzel A Türkiye ve Avustralya Öğretmen Yetiştirme Sistemleri ve Akreditasyon Modellerinin Karşılaştırmalı İncelenmesi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi. 2019; 12(2): 678 - 700. 10.30831/akukeg.430580
IEEE ATAMAN O,Adıgüzel A "Türkiye ve Avustralya Öğretmen Yetiştirme Sistemleri ve Akreditasyon Modellerinin Karşılaştırmalı İncelenmesi." Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 12, ss.678 - 700, 2019. 10.30831/akukeg.430580
ISNAD ATAMAN, ORHAN - Adıgüzel, Abdullah. "Türkiye ve Avustralya Öğretmen Yetiştirme Sistemleri ve Akreditasyon Modellerinin Karşılaştırmalı İncelenmesi". Kuramsal Eğitimbilim Dergisi 12/2 (2019), 678-700. https://doi.org/10.30831/akukeg.430580
Sayfa Oluşturulma Tarihi
23-04-2024 16:30

İLETİŞİM

TÜBİTAK ULAKBİM TR Dizin

Yüzüncüyıl, İşçi Blokları Mahallesi

Muhsin Yazıcıoğlu Caddesi No:51/C

06530 Çankaya / ANKARA +90 (312) 298 92 00

trdizin@tubitak.gov.tr

TÜBİTAK ULAKBİM Ulusal Akademik Ağ ve Bilgi Merkezi Cahit Arf Bilgi Merkezi © Tüm Hakları Saklıdır. Gizlilik Politikası Kullanım Şartları