Sınıf Öğretmenlerinin Kapsayıcı-Bütünleyici Eğitime Yönelik Değerlendirmelerinin Sosyal Alan Teorisiyle İncelenmesi: Türkiye-Almanya Karşılaştırması

Yıl: 2020 Cilt: 7 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 189 - 199 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 22-05-2021

Sınıf Öğretmenlerinin Kapsayıcı-Bütünleyici Eğitime Yönelik Değerlendirmelerinin Sosyal Alan Teorisiyle İncelenmesi: Türkiye-Almanya Karşılaştırması

Öz:
Bu araştırma, ‘Herkes için Eğitim’ isimli kapsayıcı-bütünleyici eğitime yönelik çok yönlü bir projenin bir parçasıdır.Araştırmanın amacı Almanya ve Türkiye’deki toplam 43 sınıf öğretmeninin kapsayıcılığa yönelik değerlendirmeleri vegerekçelerinin Sosyal Alan Teorisi (Turiel, 1983) kullanılarak karşılaştırılmasıdır. Klinik görüşmeler esnasında öğretmenlerdenOtizm Spektrumu içinde olan bir öğrencinin tipik gelişen öğrenciler tarafından dışlandığı (akademik proje ve oyun) iki değişikdurumu değerlendirmeleri istenmiştir. Öğretmenler, özel gereksinimli öğrencinin akademik projeden dışlanmasını oyundandışlanmasından daha olumsuz bir durum olarak değerlendirmişlerdir. Ancak, Türk öğretmenler Alman öğretmenlere kıyaslatoplumsal-geleneksel kavramlarla değerlendirmelerini gerekçelendirmişlerdir. Ayrıca, Türk öğretmenler gerekçelerinde tipiköğrencilerin oyun zamanındaki seçim hakkı ve kişisel alanlarını dikkate almamışlardır. Bulgular kapsayıcı-bütünleyici eğitimfelsefesi ve Sosyal Alan Teorisi çerçevesinden tartışılmıştır.
Anahtar Kelime:

An Analysis of Primary School Teachers’ Judgments about Inclusive Education with Social Domain Theory: A Comparative Study between Germany and Turkey

Öz:
This research is part of a project for inclusive education called 'Education for All'. The research aimed to compare teachers’ evaluations and justifications about inclusion in Germany and Turkey in a sample of 43 classroom teachers by using Social Theory (Turiel, 1983). During the clinical interviews, teachers were asked to evaluate two different situations in which a student in the Autism Spectrum was excluded by typically developing students (academic project and play). Teachers judged that the student's exclusion with special need from the academic project as more negative than the exclusion from the play context. However, Turkish teachers justified their evaluations more with social-conventional concepts compared to German teachers. In addition, Turkish teachers did not take the right to choose and personal areas of typically developing students at the time of play into account. Findings are discussed within the framework of inclusive-educational philosophy and Social Domain Theory.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Acar, M. (2017). When fairness clashes with personal autonomy and parental authority: A comparison of daughters' and mothers' reasoning in two cultural contexts in Turkey. The Journal of Genetic Psychology, 178, 3, 179- 192.
  • Ahrbeck, B. (2014). Inklusion eine Kritik. Stuttgart.
  • Akçamete, G., Büyükkarakaya, H. S., Bayraklı, H., & Yıldırım, E. S. (2012). Eğitim politikalarının yansımaları: Genel ve özel eğitim. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 11, 22, 191-208.
  • Altıntaş, E. & Şengül S. (2014). Özel eğitim dersinin kaynaştırmaya yönelik tutumlar ve kazanımlar bakımından değerlendirilmesi. Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1,3, 1-12.
  • Ainscow, M. (2002). Understanding the development of inclusive schools. London: Falmer Press.
  • Artan, İ. & Balat, G. (2003). Okul öncesi eğitimcilerinin entegrasyona ilişkin bilgi ve düşüncelerinin incelenmesi. Kastamonu Education Journal, 11, 1, 65-80.
  • Barton, L. (1995). The politics of education for all. Support for Learning, 10, 4, 156– 160.
  • Bottema-Beutel, K., Turiel, E., DeWitt, M., & Wolfberg, P. J. (2017). To include or not to include: Evaluations and reasoning about the failure to include peers with autism spectrum disorder in elementary students. Autism, DOI: 10.1177/1362361315622412
  • Chen-Gaddini, M. (2012). Chinese Mothers and Adolescents' Views of Authority and Autonomy: A Study of Parent-Adolescent Conflict in Urban and Rural China. Child Development, 83, 6, 1846-1852.
  • Ciyer, A. (2010). Developing Inclusive Education Policies and Practices in Turkey: A Study of the Roles of UNESCO and Local Educators. Unpublished doctoral Disertation, Arizona State University.
  • Çam, Z., Çavdar, D., Seydooğulları, S., & Çok, F. (2012). Ahlak gelişimine klasik ve yeni kuramsal yaklaşımlar.
  • Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12, 1211-1215.Demir, M. K., & Açar, S. (2010). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine ilişkin düşünceleri. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 3, 749-770.
  • Gabel, S., Curcic, S., Powell, J., Khader, K., & Albee, L. (2009). Migration and ethnic group disproportionality in special education: An explotary study. Disability & Society, 24, 5, 625-639.
  • Gasser, L., Malti, T., & Buholzer, A. (2014). Swiss children’s moral and psychological judgments about inclusion and exclusion of children with disabilities. Child Development 85, 532–548.
  • GEW, (2008). Gutachten zu den völkerrechtlichen und innerstaatlichen Verpflichtungen aus dem Recht auf Bildung nach Art. 24 des UN-Abkommens über die Rechte von Menschen mit Behinderungen und zur Vereinbarkeit des deutschen Schulrechts mit den Vorgaben des Übereinkommens.
  • Gök, G. & Erbaş, D. (2011). Okul öncesi öğretmenlerinin kaynaştırma ile ilgili görüşleri ve önerileri. International Journal of Early Childhood Special Education, 3, 1, 66-87.
  • Gökdere, M. (2012). A comparative study of the attitude, concern, and interaction level of the elementary school teachers and teacher candidates about inclusive education. Educational Sciences: Theory and Research, 12, 4, 2800-2806.
  • Gözün, Ö. & Yıkılmış, A. (2004). Öğretmen adaylarının kaynaştırma konusunda bilgilendirilmelerinin Kaynaştırmaya yönelik tutumlarının değişimindeki etkililiği. Ankara Üniversitesi Özel Eğitim Dergisi, 5, 2, 65-77.
  • Kayhan, N., Şengül, A., & Akmeşe, P. P. (2012). İlköğretim birinci ve ikinci kademe öğretmen adaylarının kaynaştırmaya ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1, 3, 261-271.
  • Klemm, K. (2015). Inklusion in Deutschland: Daten und Fakten. Gütersloh: Bertelsmann Stiftung.https://www.bertelsmannstiftung.de/fileadmin/files/BSt/Publikationen/GrauePublikationen/Studie_ IB_Klemm-Studie_Inklusion_2015.pdf [Zugriff am 25.05.2015].
  • Kırcaali-İftar, G. (1998). Kaynaştırma ve destek özel eğitim hizmetleri. S. Eripek (Ed.), Özel Eğitim (ss. 17-22). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını, No:1018.
  • Kohlberg, L. (1963). The development of children’s orientation towards a moral order. Vita Humana, 6, 11-33
  • Kopmann, H., & Zeinz, H. (2016). Lehramtsstudierende und Inklusion. Einstellungsbezogene Ressourcen, Belastungsempfinden in Hinblick auf unterschiedliche Förderbedürfnisse und Ideen zur Individualförderung. Zeitschrift für Pädagogik, 62, 2, 263-281.
  • Krämer-Kilic, I. (2011). Inklusion heißt jeden willkommen zu heißen: Grundlagen und Perspektiven für eine inklusive Ausbildung für Lehrinnen und Lehrer. Inklusion und Lehrerbildung: Seminar-Lehrerbildung und Schule 17, 29-40.
  • Lausitz-Preuss, U. (2015) Implementation schulischer Inklusion in Deutschland. Herausforderungen und Perspektiven. In M. Walm & T. Häcker (Hrsg.), Inklusion als Entwicklung: Konsequenzenfür Schule und Lehrerbildung.
  • McHugh, M. (2012). Interrater reliability: The Kappa statistics. Biochem Med, 22, 3, 276-282.
  • MEB, (1997). Özel eğitim hakkında kanun hükmünde kararname. http://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2012_10/10111011_ozel_egitim_kanun_hukmunda_kararname.p df
  • MEB, (2006). Kaynaştırma yoluyla eğitim uygulamaları. http://mebk12.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/45/03/353203/dosyalar/2012_12/26103815_kaynastirma.pdf.
  • MEB, (2017). 2016-2017 Eğitim İstatistikleri: Örgün Eğitim, MEB Strateji Geliştirme Başkanlığı (http://sgb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_09/08151328_meb_istatistikleri_orgun _egitim_2016_2017.pdf).
  • Nussbaum, M. (2007). Frontiers of justice: Disability, nationality, species membership. Cambridge, MA: Harvard University Press.
  • Orel, A., Zerel, Z., & Töret, G. (2004). Sınıf öğretmenlerini adaylarının kaynaştırmaya yönelik tutumlarının incelenmesi. Ankara Üniversitesi Özel Eğitim Dergisi, 5, 1, 23-33.
  • Piaget, J. (1932). The Moral Judgmenet of the Child. Middlesex, England: Penguin Books.
  • Polat, F. (2011). Inclusion in education: A step towards social justice. International Journal of Educational Development, 31, 50-58.
  • Rakab, S. & Kaczmarek, L. (2010). Teachers’ attitudes towards inclusion in Turkey. European Journal of Special Needs Education, 25 (1), 59-75.
  • Ruthland, A. & Killen, M. (2011). Children and Social Exclusion: Morality, Prejudice, and Group Identity. WileyBlackwell.
  • Sakız, H. & Woods, C. (2015). Achieving inclusion of students with disabilities in Turkey: Current challenges and future prospects. International Journal of Inclusive Education, 19, 1, 21-35.
  • Saraç, T. & Çolak, A. (2012). Kaynaştırma uygulamaları sürecinde ilköğretim öğretmenlerinin karşılaştıkları sorunlara ilişkin görüş ve öneriler. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8, 1 13-28.
  • Smetana, J. (2006). Social-cognitive domain theory: consistencies and variations in children’s moral and social judgments. In: Killen M and Smetana J (Eds) Handbook of Moral Development (pp.119–154). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Turiel, E. (1983). The Development of Social Knowledge: Morality and Convention. Cambridge: Cambridge University Press.
  • UN, (1994). The Salamanca Statement and Framework for Action on Special Education. Adopted by the World Conference on Special Needs Education: Access and Quality.
  • UN, (2007). Convention on the Rights of Persons with Disabilities. Adopted by the General Assembly by Resolution.
  • Vural, S. & Yücesoy, Ş. (2004). Türkiye’de özel gereksinimli bireylere yönelik hizmetlerin yasalyapılanmasında Avrupa Birliği’ne uyum çabalarının yansımaları. Sosyal Bilimler Dergisi, 3, 141-157.
  • Yazıcıoğlu, T. (2018). Kaynaştırma uygulamalarının tarihsel süreci ve Türkiye’de uygulanan kaynaştırma modelleri. Nevşehir Hacı Bektaş Veli University Journal of ISS, 81, 92-110.
APA Acar M (2020). Sınıf Öğretmenlerinin Kapsayıcı-Bütünleyici Eğitime Yönelik Değerlendirmelerinin Sosyal Alan Teorisiyle İncelenmesi: Türkiye-Almanya Karşılaştırması. , 189 - 199.
Chicago Acar Melike Sınıf Öğretmenlerinin Kapsayıcı-Bütünleyici Eğitime Yönelik Değerlendirmelerinin Sosyal Alan Teorisiyle İncelenmesi: Türkiye-Almanya Karşılaştırması. (2020): 189 - 199.
MLA Acar Melike Sınıf Öğretmenlerinin Kapsayıcı-Bütünleyici Eğitime Yönelik Değerlendirmelerinin Sosyal Alan Teorisiyle İncelenmesi: Türkiye-Almanya Karşılaştırması. , 2020, ss.189 - 199.
AMA Acar M Sınıf Öğretmenlerinin Kapsayıcı-Bütünleyici Eğitime Yönelik Değerlendirmelerinin Sosyal Alan Teorisiyle İncelenmesi: Türkiye-Almanya Karşılaştırması. . 2020; 189 - 199.
Vancouver Acar M Sınıf Öğretmenlerinin Kapsayıcı-Bütünleyici Eğitime Yönelik Değerlendirmelerinin Sosyal Alan Teorisiyle İncelenmesi: Türkiye-Almanya Karşılaştırması. . 2020; 189 - 199.
IEEE Acar M "Sınıf Öğretmenlerinin Kapsayıcı-Bütünleyici Eğitime Yönelik Değerlendirmelerinin Sosyal Alan Teorisiyle İncelenmesi: Türkiye-Almanya Karşılaştırması." , ss.189 - 199, 2020.
ISNAD Acar, Melike. "Sınıf Öğretmenlerinin Kapsayıcı-Bütünleyici Eğitime Yönelik Değerlendirmelerinin Sosyal Alan Teorisiyle İncelenmesi: Türkiye-Almanya Karşılaştırması". (2020), 189-199.
APA Acar M (2020). Sınıf Öğretmenlerinin Kapsayıcı-Bütünleyici Eğitime Yönelik Değerlendirmelerinin Sosyal Alan Teorisiyle İncelenmesi: Türkiye-Almanya Karşılaştırması. Başkent University Journal of Education, 7(2), 189 - 199.
Chicago Acar Melike Sınıf Öğretmenlerinin Kapsayıcı-Bütünleyici Eğitime Yönelik Değerlendirmelerinin Sosyal Alan Teorisiyle İncelenmesi: Türkiye-Almanya Karşılaştırması. Başkent University Journal of Education 7, no.2 (2020): 189 - 199.
MLA Acar Melike Sınıf Öğretmenlerinin Kapsayıcı-Bütünleyici Eğitime Yönelik Değerlendirmelerinin Sosyal Alan Teorisiyle İncelenmesi: Türkiye-Almanya Karşılaştırması. Başkent University Journal of Education, vol.7, no.2, 2020, ss.189 - 199.
AMA Acar M Sınıf Öğretmenlerinin Kapsayıcı-Bütünleyici Eğitime Yönelik Değerlendirmelerinin Sosyal Alan Teorisiyle İncelenmesi: Türkiye-Almanya Karşılaştırması. Başkent University Journal of Education. 2020; 7(2): 189 - 199.
Vancouver Acar M Sınıf Öğretmenlerinin Kapsayıcı-Bütünleyici Eğitime Yönelik Değerlendirmelerinin Sosyal Alan Teorisiyle İncelenmesi: Türkiye-Almanya Karşılaştırması. Başkent University Journal of Education. 2020; 7(2): 189 - 199.
IEEE Acar M "Sınıf Öğretmenlerinin Kapsayıcı-Bütünleyici Eğitime Yönelik Değerlendirmelerinin Sosyal Alan Teorisiyle İncelenmesi: Türkiye-Almanya Karşılaştırması." Başkent University Journal of Education, 7, ss.189 - 199, 2020.
ISNAD Acar, Melike. "Sınıf Öğretmenlerinin Kapsayıcı-Bütünleyici Eğitime Yönelik Değerlendirmelerinin Sosyal Alan Teorisiyle İncelenmesi: Türkiye-Almanya Karşılaştırması". Başkent University Journal of Education 7/2 (2020), 189-199.