Yeşil insan kaynakları yönetimi uygulamalarının kurumsalsosyal sorumluluktaki rolü

ERKMEN, TURHAN; Kavgacı, Yeliz

doi:10.15295/bmij.v9i3.1792

Yeşil insan kaynakları yönetimi uygulamalarının kurumsalsosyal sorumluluktaki rolü

Yeliz KAVGACI, (Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul, Türkiye)

Turhan ERKMEN (Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul, Türkiye)

Business and Management Studies: An International Journal

31 6

Yıl: 2021 Cilt: 9 Sayı: 3 Sayfa Aralığı: 794 - 821 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.15295/bmij.v9i3.1792 İndeks Tarihi: 16-12-2021

Yeşil insan kaynakları yönetimi uygulamalarının kurumsalsosyal sorumluluktaki rolü

Öz:

İnsan kaynakları departmanı çevresel alanda sorumluluk projelerinin ve çalışmalarınınyürütülmesinde ve çalışanların bu alanda motive edilmesinde en önemli departmandır. Araştırmadayeşil bir iş yeri oluşturmak adına uygulanabilecek insan kaynakları faaliyetleri hakkında ayrıntılıbilgiler verilmiş ve bu bağlamda Yeşil İnsan Kaynakları’nın yeşil işe alım, yeşil performansdeğerlendirme, yeşil eğitim ve geliştirm e, yeşil ücret ve ödüllendirme sistemi, yeşil çalışan ilişkileri,çalışan güçlendirme ve çalışan katılımı boyutları kurumsal sosyal sorumlulukla birlikte elealınmıştır. Çalışmada Borsa İstanbul sürdürülebilirlik endeksindeki ilk 50 firma içerisinden güncelsürdürülebilirlik raporunu yayınlayan 6 firma örneklem olarak ele alınmıştır. Araştırmanın temelamacı bu firmaların yeşil insan kaynakları boyutlarının kurumsal çevresel sorumlulukla birlikteanaliz edilmesi, sektörel farklılıkların tespit edilmesidir. İşletmelerin yıllık yayınlamış olduklarısürdürülebilirlik raporları ve şirketlerin web siteleri nitel araştırma yöntemlerinden içerik analiziyöntemi ile çalışma kapsamında analiz edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda çevre ile ilgiligerçekleştirilen Kurumsal Sosyal Sorumlulukta Yeşil-İK boyutları için sektörel farklılıklarbulunduğu tespit edilmiştir. İşletmelerin tümünde yeşil ücret ve ödüllendirme dışında bazı Yeşil-İKfaaliyetleri yürütüldüğü gözlenmiştir.

Anahtar Kelime:

The role of green human resources management practices in corporate social responsibility

Öz:

Hrm department is the most critical contributor to all the companies for attracting and motivatingthe participation of employees in conducting environmental responsibility projects and activities.This paper elaborated on various Green-HR practices that can be incorporated to create a sustainableworkplace. With this context, green recruitment, green performance evaluation, green education anddevelopment, green compensation and reward systems, green employee relations, employeeempowerment and employee participation dimensions work discussed together with corporatesocial responsibility. In this study, six firms that published the current sustainability report andachieved success were selected from 50 Istanbul Stock Exchange sustainability index firms assamples. The primary purpose of the research is to analyze the green human resources dimensions ofthese firms with their corporate environmental responsibility approaches and activities and toidentify sectoral differences. Furthermore, content analysis from qualitative research methodsanalyses companies’ websites and current sustainability reports published annually. As a result ofthe analyzes, it has been determined that there are sectoral differences for Green-HR dimensions inCorporate Environmental Responsibility projects, daily organizational activities and practices.Furthermore, it was observed that all of the firms involved in the study conducted Green-HRactivities such as green recruitment, green training and development, green performancemanagement and performance evaluation, green employee relations, employee participation andempowerment. However, for the green wage and reward practices in green HR, no critical data wasavailable to be collected.

Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Ahmad, S. (2015). Green Human Resource Management: Policies and Practices. Cogent Business & Management. c.2. s.1: 1-13.
Aktan, C. C., & Börü, D. (2007). Kurumsal sosyal sorumluluk. Kurumsal sosyal sorumluluk: İşletmeler ve sosyal sorumluluk, 11-36.
Argüden, Y. (2007). Kurumsal Sosyal Sorumluluk. İşletmeler ve Sosyal Sorumluluk. İgiad Yayınları: 4, 37-44. İstanbul.
Arulrajah, A. A., Opatha, H. H. D. N. P., & Nawaratne, N. N. J. (2016). Green human resource management practices: A review. Sri Lankan Journal of Human Resource Management, 5(1).
Backhaus, K. B., Stone, B. A., & Heiner, K. (2002). Exploring the relationship between corporate social performance and employer attractiveness. Business & Society, 41(3), 292-318.
Beard, C., & Rees, S. (2000). Green teams and the management of environmental change in a UK county council. Environmental Management and Health.
Berrone, P., & Gomez-Mejia, L. R. (2009). Environmental performance and executive compensation: An integrated agency-institutional perspective. Academy of Management Journal, 52(1), 103-126.
Berry, M. A., & Rondinelli, D. A. (1998). Proactive corporate environmental management: A new industrial revolution. Academy of Management Perspectives, 12(2), 38-50.
Bratton, A. J. (2016). Creating sustainable workplaces together: employee relations practice and environmental management (Doctoral dissertation, University of Strathclyde).
Del Brío, J. Á., Fernandez, E., & Junquera, B. (2007). Management and employee involvement in achieving an environmental action-based competitive advantage: an empirical study. The International Journal of Human Resource Management, 18(4), 491-522.
Can, E, Özgül, B. (2018). Türk İhracat Şirketleri Sürdürülebilirlik İfadeleri Üzerine Bir Öçerik Analizi. İstanbul Management Journal, c.29 s.84: 7-30.
Carroll, A. B. (1979). A three-dimensional conceptual model of corporate performance. Academy of management review, c.4. s.4: 497-505.
Carroll, A. B. (1999). Corporate social responsibility: Evolution of a definitional construct. Business & Society, 38(3), 268-295.
Carroll, A. B. (2016). Carroll’s pyramid of CSR: taking another look. International journal of corporate social responsibility, 1(1), 1-8.
Chaudhary, R. (2019). Green human resource management in Indian automobile industry. Journal of Global Responsibility.
Cheema, S., ve Javed, F. (2017). The effects of corporate social responsibility toward green human resource management: The mediating role of sustainable environment. Cogent Business & Management, 4(1), 1310012
Clair, J. A., Milliman, J., & Whelan, K. S. (1996). Toward an environmentally sensitive ecophilosophy for business management. Industrial & Environmental Crisis Quarterly, 9(3), 289-326.
Cramer, J. (1998). Environmental management: from ‘fit to ‘stretch’. Business strategy and the Environment, 7(3), 162-172.
Çalişkan, O., Ünüsan, Ç. (2011). Otel Çalışanlarının Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algısının İş Tatmini ve İşte Kalma Niyetine Etkisi. Anatolia: Turizm Arastirmalari Dergisi, c.22. s.2: 22-12
Çetin, C., Dinç Özcan. E. (2014). İnsan Kaynakları Yönetimi, Beta Yayınları, İstanbul. 1-190.
El-Kassar, A. N., Yunis, M., & El-Khalil, R. (2017). The mediating effects of employee-company identification on the relationship between ethics, corporate social responsibility, and organizational citizenship behavior. Journal of Promotion Management, 23(3), 419-436.
Dumont, J. L. (2015). Green human resource management and employee workplace outcomes (Doctoral dissertation, University of South Australia).
Ehnert, I., & Harry, W. (2012). Recent developments and future prospects on sustainable human resource management: Introduction to the special issue. Management revue, 221-238.
Esen, D., & Esen, M. (2018). Türkiye’de Yayınlanan Sürdürülebilirlik Raporlarının Sürdürülebilir İnsan Kaynakları Yönetimi Bağlamında İncelenmesi: Nitel Bir Araştırma. Uluslararası İktisadi Ve İdari İncelemeler Dergisi, (17. Uik Özel Sayısı), 827-844.
Florida, R., & Davison, D. (2001). Gaining from green management: environmental management systems inside and outside the factory. California management review, 43(3), 64-84.
Forman, M., & Jorgensen, M. S. G. (2001). The social shaping of the participation of employees in environmental work within enterprises-experiences from a Danish context. Technology Analysis & Strategic Management, 13(1), 71-90.
Freitas, W. R. D. S., Caldeira-Oliveira, J. H., Teixeira, A. A., Stefanelli, N. O., & Teixeira, T. B. (2020). Green human resource management and corporate social responsibility: Evidence from Brazilian firms. Benchmarking: An International Journal, 27(4), 1551-1569.
Guerci, M., Longoni, A., & Luzzini, D. (2016). Translating stakeholder pressures into environmental performance–the mediating role of green HRM practices. The International Journal of Human Resource Management, 27(2), 262-289.
Hines, J. M., Hungerford, H. R., & Tomera, A. N. (1987). Analysis and synthesis of research on responsible environmental behavior: A meta-analysis. The Journal of environmental education, 18(2), 1-8.
Hosain, S. R., Sadigur, M.D. (2016). Green human resource management: A theoretical overview. IOSR Journal of Business and Management (IOSR-JBM) c.18, s:56: 5-22.
Hutomo, A., Marditama, T., Limakrisna, N., Sentosa, I., & Yew, J. L. K. (2020). Green Human Resource Management, Customer Envıronmental Collaboratıon and The Enablers Of Green Employee Empowerment: Enhanchıng An Envıronmental Performance. Dinasti International Journal Of Economics, Finance & Accounting, 1(2), 358-372.
Jabbour, C. J. C., & Santos, F. C. A. (2008). Relationships between human resource dimensions and environmental management in companies: proposal of a model. Journal of Cleaner Production, 16(1), 51-58.
Jackson, S. E., Renwick, D. W., Jabbour, C. J., & Muller-Camen, M. (2011). State-of-the-art and future directions for green human resource management: Introduction to the special issue. German Journal of Human Resource Management, 25(2), 99-116.
Jackson, S. E., & Seo, J. (2010). The greening of strategic HRM scholarship. Organization Management Journal, 7(4), 278-290.
Jamali, D. R., El Dirani, A. M., & Harwood, I. A. (2015). Exploring human resource management roles in corporate social responsibility: The CSR‐HRM co‐creation model. Business Ethics: A European Review, 24(2), 125-143.
Kerse, G., Seçkin, Z. (2017). Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algısının Örgütsel Vatandaşlık Davranışına Etkisi: İmalat Sektörü Çalışanları Üzerinde Ampirik Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c.22. s.3: 839-853.
Lee, K. H., &ve Ball, R. (2006). Achieving sustainable corporate competitiveness. Managing the Business Case for Sustainability: The Integration of Social, Environmental and Economic Performance.
Rupp, D. E., Shao, R., Thornton, M. A., & Skarlicki, D. P. (2013). Applicants' and employees' reactions to corporate social responsibility: The moderating effects of first‐party justice perceptions and moral identity. Personnel Psychology, 66(4), 895-933.
Kim, Y. J., Kim, W. G., Choi, H. M., & Phetvaroon, K. (2019). The effect of green human resource management on hotel employees’ eco-friendly behavior and environmental performance. International Journal of Hospitality Management, 76, 83-93.
Kitazawa, S., & Sarkis, J. (2000). The relationship between ISO 14001 and continuous source reduction programs. International Journal of Operations & Production Management.
Kola-Olusanya, A. (2013). Embedding environmental sustainability competencies in human capital training and development. Mediterranean Journal of Social Sciences, 4(4), 65-65.
Ko, M. S., Lee, H. Z., & Koh, M. S. (2017). Effects of nurses' social capital and job engagement on nursing performance: Focused on the mediating effects of organizational citizenship behavior. Journal of Korean Academy of Nursing Administration, 23(1), 42-51.
Kramar, R. (2014). Beyond strategic human resource management: is sustainable human resource management the next approach?. The international journal of human resource management, 25(8), 1069 1089.
Lawrence, A., Morell, D., Collins, D., & Starik, M. (1995). Research in corporate social performance and policy.
Lee, N., & Kotler, P. (2006). Kurumsal Sosyal Sorumluluk. Çeviren: Sibel Kaçamak), İstanbul: Mediacat Yayınları.
Longoni, A., Luzzini, D., & Guerci, M. (2018). Deploying environmental management across functions: the relationship between green human resource management and green supply chain management. Journal of Business Ethics, 151(4), 1081-1095.
Lothe, S., & Myrtveit, I. (2003). Compensation systems for green strategy implementation: parametric and non‐parametric approaches. Business Strategy and the Environment, 12(3), 191-203.
May, D. R., & Flannery, B. L. (1995). Cutting waste with employee involvement teams. Business Horizons, 38(5), 28-39.
Nobari, A. R., Seyedjavadin, S. R., Roshandel Arbatani, T., & Rahnamay Roodposhti, F. (2018). Environmental concerns and green human resource management: A meta-synthesis. Iranian Journal of Plant Physiology, 8(4), 2573-2576.
Özdemir, H., (2007). Çalışanların kurumsal sosyal sorumluluk algılamalarının örgütsel özdeşleşme, örgütsel bağlılık ve iş tatminine etkisi: OPET çalışanlarına yönelik uygulama. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c.6. s.2: 47-59.
Özdemir, M., (2010). Nitel Veri Analizi: Sosyal Bilimlerde Yöntembilim Sorunsalı Üzerine Bir Çalışma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, c.11. s.1: 323-343.
Post, James E, William Frederick, James Weber. (1996). Business and Society (Eighth Edition), New York: McGraw-Hill.
Prathima, M., & Misra, S. (2012). The green revolution in human resource management. Asia Pacific Journal of Management & Entrepreneurship Research, 1(3), 227.
Rajiani, I., Musa, H., & Hardjono, B. (2016). Research Article Ability, Motivation and Opportunity as Determinants of Green Human Resources Management Innovation. Research Journal of Business Management, 10(3), 51-57.
Ramus, C. A., & Steger, U. (2000). The roles of supervisory support behaviors and environmental policy in employee “Ecoinitiatives” at leading-edge European companies. Academy of Management Journal, 43(4), 605-626.
Renwick, D. W., Redman, T., & Maguire, S. (2013). Green human resource management: A review and research agenda. International Journal of Management Reviews, 15(1), 1-14.
Renwick, D., Redman, T., & Maguire, S. (2008). Green HRM: A review, process model, and research agenda. University of Sheffield Management School Discussion Paper, 1, 1-46.
Renwick, D. W. (Ed.). (2018). Contemporary developments in green human resource management research: towards sustainability in action?. Routledge.
Rezaei, M., (2016). “Green Management Of Human Resources In Organizations: An Approach To Sustainable Environmental Management”, Journal Of Agricultural Technology. C.12. s.3: 415-428.
Rupp, D. E., Shao, R., Thornton, M. A., & Skarlicki, D. P. (2013). Applicants' and employees' reactions to corporate social responsibility: The moderating effects of first‐party justice perceptions and moral identity. Personnel Psychology, 66(4), 895-933.
Simpson, D., & Samson, D. (2008). Developing strategies for green supply chain management. Decision line, 39(4), 12-15.
Singh, S. K., Del Giudice, M., Chierici, R., & Graziano, D. (2020). Green innovation and environmental performance: The role of green transformational leadership and green human resource management. Technological Forecasting and Social Change, 150, 119762.
Spreitzer, G., (1995). “Psychological empowerment in the workplace: dimensions, measurement, and validation”, Academy of Management Journal. c.5. s.38: 1442-65.
Shen, J., Dumont, J., & Deng, X. (2018). Employees’ perceptions of green HRM and non-green employee work outcomes: The social identity and stakeholder perspectives. Group & Organization Management, 43(4), 594-622.
Staniškienė, E., & Stankevičiūtė, Ž. (2018). Social sustainability measurement framework: The case of employee perspective in a CSR-committed organisation. Journal of Cleaner Production, 188, 708- 719.
Sullivan, J. (2007). Green recruiting: Building your environmental employment brand. Resource and Energy Economics, Retrieved August. 1-28.
Tang, G., Chen, Y., Jiang, Y., Paille, P., & Jia, J. (2018). Green human resource management practices: scale development and validity. Asia Pacific Journal of Human Resources, 56(1), 31-55.
Tariq, S., Jan, F. A., & Ahmad, M. S. (2016). Green employee empowerment: a systematic literature review on state-of-art in green human resource management. Quality & Quantity, 50(1), 237-269.
Uslu, Y. D., Kedikli, E., (2017). Sürdürülebilirlik Kapsamında Yeşil İnsan Kaynakları Yönetimine Genel Bir Bakış. Third Sector Social Economic Review, c.52. s.3. 66-81.
Vatansever, Ç., Kılıç, N., & Dinler, G. (2018). Çalışanların Sürdürülebilirlik Davranışları ve Sürdürülebilir Çalışma Yaşamı için İnsan Kaynakları Yönetimi: Türkiye’den İki Kesit. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü Yönetim Dergisi, 29(85), 7-39.
Wikhamn, W. (2019). Innovation, sustainable HRM and customer satisfaction. International Journal of Hospitality Management, 76, 102-110.
Yangil, F. M. (2015). Kurumsal sürdürülebilirlik kapsamında sürdürülebilirlik raporlarına yönelik içerik analizi: Türkiye’deki en büyük 100 sanayi işletmesi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 7(3), 356- 376.
Yu, W., Chavez, R., Feng, M., Wong, C. Y., & Fynes, B. (2020). Green human resource management and environmental cooperation: An ability-motivation-opportunity and contingency perspective. International Journal of Production Economics, 219, 224-235.
Yusliza, M. Y., Norazmi, N. A., Jabbour, C. J. C., Fernando, Y., Fawehinmi, O., & Seles, B. M. R. P. (2019). Top management commitment, corporate social responsibility and green human resource management. Benchmarking: An International Journal.

APA	Kavgacı Y, ERKMEN T (2021). Yeşil insan kaynakları yönetimi uygulamalarının kurumsalsosyal sorumluluktaki rolü. , 794 - 821. 10.15295/bmij.v9i3.1792
Chicago	Kavgacı Yeliz,ERKMEN TURHAN Yeşil insan kaynakları yönetimi uygulamalarının kurumsalsosyal sorumluluktaki rolü. (2021): 794 - 821. 10.15295/bmij.v9i3.1792
MLA	Kavgacı Yeliz,ERKMEN TURHAN Yeşil insan kaynakları yönetimi uygulamalarının kurumsalsosyal sorumluluktaki rolü. , 2021, ss.794 - 821. 10.15295/bmij.v9i3.1792
AMA	Kavgacı Y,ERKMEN T Yeşil insan kaynakları yönetimi uygulamalarının kurumsalsosyal sorumluluktaki rolü. . 2021; 794 - 821. 10.15295/bmij.v9i3.1792
Vancouver	Kavgacı Y,ERKMEN T Yeşil insan kaynakları yönetimi uygulamalarının kurumsalsosyal sorumluluktaki rolü. . 2021; 794 - 821. 10.15295/bmij.v9i3.1792
IEEE	Kavgacı Y,ERKMEN T "Yeşil insan kaynakları yönetimi uygulamalarının kurumsalsosyal sorumluluktaki rolü." , ss.794 - 821, 2021. 10.15295/bmij.v9i3.1792
ISNAD	Kavgacı, Yeliz - ERKMEN, TURHAN. "Yeşil insan kaynakları yönetimi uygulamalarının kurumsalsosyal sorumluluktaki rolü". (2021), 794-821. https://doi.org/10.15295/bmij.v9i3.1792

APA	Kavgacı Y, ERKMEN T (2021). Yeşil insan kaynakları yönetimi uygulamalarının kurumsalsosyal sorumluluktaki rolü. Business and Management Studies: An International Journal, 9(3), 794 - 821. 10.15295/bmij.v9i3.1792
Chicago	Kavgacı Yeliz,ERKMEN TURHAN Yeşil insan kaynakları yönetimi uygulamalarının kurumsalsosyal sorumluluktaki rolü. Business and Management Studies: An International Journal 9, no.3 (2021): 794 - 821. 10.15295/bmij.v9i3.1792
MLA	Kavgacı Yeliz,ERKMEN TURHAN Yeşil insan kaynakları yönetimi uygulamalarının kurumsalsosyal sorumluluktaki rolü. Business and Management Studies: An International Journal, vol.9, no.3, 2021, ss.794 - 821. 10.15295/bmij.v9i3.1792
AMA	Kavgacı Y,ERKMEN T Yeşil insan kaynakları yönetimi uygulamalarının kurumsalsosyal sorumluluktaki rolü. Business and Management Studies: An International Journal. 2021; 9(3): 794 - 821. 10.15295/bmij.v9i3.1792
Vancouver	Kavgacı Y,ERKMEN T Yeşil insan kaynakları yönetimi uygulamalarının kurumsalsosyal sorumluluktaki rolü. Business and Management Studies: An International Journal. 2021; 9(3): 794 - 821. 10.15295/bmij.v9i3.1792
IEEE	Kavgacı Y,ERKMEN T "Yeşil insan kaynakları yönetimi uygulamalarının kurumsalsosyal sorumluluktaki rolü." Business and Management Studies: An International Journal, 9, ss.794 - 821, 2021. 10.15295/bmij.v9i3.1792
ISNAD	Kavgacı, Yeliz - ERKMEN, TURHAN. "Yeşil insan kaynakları yönetimi uygulamalarının kurumsalsosyal sorumluluktaki rolü". Business and Management Studies: An International Journal 9/3 (2021), 794-821. https://doi.org/10.15295/bmij.v9i3.1792