Anne-baba tutum ve davranışlarının psikolojik etkileri: Türkiye'de yapılan çalışmalara toplu bakış

AKTÜRK, GÜNDOĞDU.Elçin; HELVACI, Elif; Sümer, Nebi

Anne-baba tutum ve davranışlarının psikolojik etkileri: Türkiye'de yapılan çalışmalara toplu bakış

Nebi SÜMER, (Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi, Psikoloji Bölümü, Ankara, Türkiye)

GÜNDOĞDU.Elçin AKTÜRK, (Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi, Psikoloji Bölümü, Ankara, Türkiye)

Elif HELVACI (Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi, Psikoloji Bölümü, Ankara, Türkiye)

Türk Psikoloji Yazıları

264 53

Yıl: 2010 Cilt: 13 Sayı: 25 Sayfa Aralığı: 42 - 61 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Anne-baba tutum ve davranışlarının psikolojik etkileri: Türkiye'de yapılan çalışmalara toplu bakış

Öz:

Bu çalışmanın amacı Türkiye'de yapılmış ebeveyn tutum ve davranışlarına ilişkin yayınlanmış çalışmaları derlemek ve bu tutum ve davranışların çocuk ve gençler üzerindeki gözlenen etkilerini genel olarak incelemektir. Bu derleme çalışmasına ebeveyn tutumlarının bağımsız değişken olarak ele alındığı ve bir sonuç değişken üzerinde etkisinin incelendiği, örneklemi Türkiye'den olan, herhangi bir ulusal ya da uluslararası bilimsel bir dergide yayınlanan 34 yayın seçilmiş ve sistematik olarak bir tabloda sunulmuştur. Türkiye'de yürütülmüş olan ebeveyn tutum ve davranışları araştırmalarında en yaygın olarak Aile Hayatı ve Çocuk Yetiştirme Tutum Ölçeği, Ana-Baba Tutum Ölçeği, Ana Baba Tutum Envanteri ve Ebeveyn Kabul-Red Ölçeği'nin çeşitli formları kullanılmıştır. İncelenen çalışmalarda en yaygın kullanılan sonuç (bağımlı) değişkenlerinin ise benlik saygısı, saldırganlık, akademik başarı, kaygı, kendini kabul, genel psikolojik uyum ve bağlanma stilleri olduğu gözlenmiştir. Ebeveyn tutum ve davranışlarında baskı, disiplin ve aşırı koruyuculuğa karşılık gelen davranışların çocuk ve ergenler üzerindeki etkileri tutarlı olarak olumsuz; demokratik ve kabul edici tutum ve davranışların etkileri ise tutarlı olarak olumlu bulunmuştur. Ele alınan araştırmalarda genel olarak, doğrudan Türkiye'de geliştirilen ölçeklerden ziyade, çeviri ya da uyarlanmış ölçekler kullanılmıştır. Çalışmaların çoğunluğu kesitsel yöntemle yapılmış ve veriler genellikle tek bir kaynaktan (çoğunlukla çocuk ya da ergenden) toplanmıştır. Erken ve orta çocukluk döneminde yürütülen çalışmalar görece daha azdır. Bulgular, ebeveyn tutum ve davranışlarında kültürel örüntüler dikkate alınarak tartışılmıştır.

Anahtar Kelime: ebeveyn davranışı anne-baba tutum ölçeği araştırma çocuk yetiştirme tarzı envanteri Türkiye ebeveyn tutum ölçeği ebeveyn tutumları çocuk yetiştirme tarzı kültürel etkiler literatür incelemesi

Konular: Psikoloji Aile Çalışmaları

Psychological effects of parenting styles and behaviors: A review of studies in Turkey

Öz:

The present study aims to review the published studies on parenting styles and behaviors conducted in Turkey and to explore the overall effects of parenting on children and adolescents. This review included the studies in which parenting styles and/or behaviors were employed as the independent variables, the effects of parenting variables were examined on an outcome variable, published in a scientific outlet, and the samples were selected from Turkish participants. Thirty-four studies meeting the criteria were selected for the review and they were systematically presented in Table 1. Examination of the studies demonstrated that the majority of the measures used in these studies were adopted into Turkish from other languages. The commonly utilized measures were the Parent Attitude Research Instrument (PARI), the Parenting Style Inventory, Parenting Style Scale and various forms of the Parental Acceptance-Rejection Questionnaire (PARQ). The individual differences regarding parenting behaviors were mostly examined on self-esteem, aggressiveness, academic achievement, anxiety, self-acceptance, psychological adjustment, and attachment styles in the reviewed studies. Overall, results have suggested that whereas parenting behaviors that can be described as authoritarian, over controlling, restrictive, and punitive consistently have negative effects on the child and adolescent outcome behaviors; parenting that can be characterized as democratic, accepting, and emotionally warm have positive effects on the observed variables. The majority of the reviewed studies had cross-sectional design and employed the measures which were originally developed in other cultures and the culture specific aspects of parenting were rarely considered. The data were collected from a single source, usually from children and adolescent, rather than multiple sources including parents. Finally, the samples from early and middle childhood were very rare in the Turkish literature. The implications of the reviewed studies were discussed considering the cultural relevance of the findings.

Anahtar Kelime: Turkey parent attitude scale parental attitudes parenting style cultural influences literature review parental behavior parenting styles scale research parenting style inventory

Konular: Psikoloji Aile Çalışmaları

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Arı, R. ve Şahin-Seçer, 2. (2003). Farklı anne baba tutumlarının çocukların psikososyal temelli problem çözme becerilerine etkisinin incelenmesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(45), 1-463.
Anjel, M. (1993). The transliteral equivalence, reliability and validty studies of the Parental Acceptance-Rejection Questionnaire (PARQ), mother form: A tool for assessing child abuse. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Eğitim Bilimleri Bölümü.
Ataca, B., Sunar, D. ve Kağıtçıbaşı, Ç. (1996). Variance in fertililty due to sex-related differentiation in child- rearing practices. H. Grad, A. Blanco ve J. Geargas, (Ed.), Key Issues in Cross-Cultural Psychology, Selected Papers Volume from the XII. Cross Cultural Psychology Conference. Lisse: Swets & Zeitlinger.
Baldwin, A. (1948). Socialization and the parent-child relationship, Child Development, 19(3), 127-136.
Barber, B. K. (1996). Parental psychological control: Revisiting a neglected construct. Child Development, 67(6), 3296- 3319.
Barber, B. K., Maughan, S. L. ve Olsen, J. A. (2005). Patterns of parenting across adolesence. New Directions for Child and Adolescent Development, 108, 5-16.
Barber, B. K., Olsen, J. E. ve Shagle, S. C. (1994). Associations between parental psychological and behavioral control and youth internalized and externalized behaviors. Child Development, 65(4), 1120-1136.
Baumrind, D. (1971). Harmonious parents and their preschool children. Developmental Psychology, 4(1), 99-102.
Baumrind, D. (1980). New directions in socialization research. American Psychologist, 35 (7), 639- 652.
Baumrind, D. (1989). Rearing competent children. W. Damon, (Ed.), Child development today and tomorrow: New direction in child development içinde (349-378). San Francisco, CA, US: Jossey-Bass.
Baumrind, D. (1991). Parenting styles and adolescent development. J. Brooks, R. Lemer ve A. C. Petersen, (Ed.), The encyclopedia on adolescence içinde (758-772). New York: Garland.
Belsky, J. (1984). The determinants of parenting: A process model. Child Development, 55(1), 83-96
Bilir, Ş. ve Dabanlı, D. (1981). Ergenlik çağındakinin sosyal gelişimine aile tutumlarının etkisinin araştırılması. Sağlık Dergisi, 55, 213-229.
Block, J. H. (1981). The child-rearing practices report (CRPR): A s et ofQ itemsfor the description ofparental socialization attitudes and values. Berkeley, CA: University of California, Institute of Human Development.
Brown, B. B., Mounts, N., Lamborn, S. D. ve Steinberg, L. (1993). Parenting practices and peer group affiliation in adolescence. Child Development, 63, 391-400.
Bulut, I. (1990). Aile Değerlendirme Ölçeği Elkitabı. Ankara: Özgüzeliş Matbaası.
Buri, J. R., Louiselle, P. A., Misukanis, T. M. ve Mueller, R. A. (1988). Effects of parental authoritarianism and authoritativeness on self-esteem. Personality and Social Psychology Bulletin, 14(2), 271-282.
Chao, R. K. (1994). Beyond parental control and authoritarian parenting style: Understanding Chinese parenting through the cultural notion of training. Child Development, 65(4), 1111-1119.
Cox, C. R., Arndt, J., Pyszczynski, T., Greenberg, J., Abdollahi, A. ve Solomon, S. (2008). Terror management and adult's attachment to their parents: The safe haven remains. Journal of Personality and Social Psychology, 94(4), 696-717.
Çakır, S. G. ve Aydın, G. (2006). Parental attitudes and ego identity status of Turkish adolescents. Family Therapy, 33(3), 157-169.
Çerik, Ş. (2002). Ailelerin gençlere karşı tutumları ve gençlerin ailelerin tutumlarını algılayışlarına yönelik üniversite gençliği üzerinde bir araştırma. Kasım 2008'de alınmıştır. http://eab.ege.edu.tr/pdf/2_l/C2-Sl-M3.pdf
Darling, N. ve Steinberg, L. (1993). Parenting style as context: An integrative model. Psychological Bulletin, 113(3), 487-496.
Demirutku, K. (2007). Parenting styles, internalization of values, and self-concept. Yayınlanmamış doktora tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara, Turkey.
Durak-Batıgün, A. (2005). Türkiye'de ergenlik dönemi araştırmaları dizini (1994-2004). Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
Durgel, E. S., Leyendecker, B., Yağmurlu, B. ve Harwood, R. (2009). Sociocultural influences on German and Turkish immigrant mothers' long-term socialization goals. Journal of Cross-Cultural Psychology, 40(5), 834-852.
Eldeleklioglu, J. (2007). The relationships between aggressiveness, peer pressure and parental attitudes among Turkish high school students. Social Behavior and Personality, 35(7), 975-986.
Epstein, N. B., Bolwin, L. M. ve Bishop, D. S. (1983). The McMaster family assessment device. Journal of Marital and Family Therapy, 9(2), 171-180.
Erdem, T. (1990). The validity study of Turkish form of Parental Acceptance-Rejection Questionnaire. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Eğitim Bilimleri Bölümü.
Erkman, F. ve Rohner, R. P. (2006)". Youths' perceptions of corporal punishment, parental acceptance, and psychological adjustment in a Turkish metropolis. Cross- Cultural Research, 40(3), 250-267.
Evrengöl, A., Canat, S. ve Köker, A. S. (1992). Tıp Fakültesi öğrencilerinde psikolojik özellikler ve anne-baba tutumları arasındaki ilişkiler. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası, 45(3), 499-506.
Greenberg, J., Solomon, S. ve Pyszczynski, T. (1997). Terror management theory of self-esteem and social behavior: Empirical assessments and conceptual refinements. M. P. Zanna, (Ed), Advances in experimental social psychology içinde (61-139). New York: Academic Press.
Grusec, J. E., Goodnow, J. J. ve Kuczynski, L. (2000).. New directions in analyses of parenting contributions to children's internalization of values. Child Development, 7/(1), 205-211.
Güneysu, S. ve Bilir, Ş. (1988). Üniversite gençlerinin kendini kabul düzeyine algılanan ana-baba tutumlarının etkisi. Psikoloji Dergisi, 6, 127-133.
Güven, A. (1996). Farklı eğitim programı izleyen öğrencilerde algılanan ana-baba, öğretmen tutumlarının benlik kavramına etkisi. Y. Topsever ve M. Göregenli, (Ed.), VIII. Ulusal Psikolojisi Kongresi bilimsel çalışmaları içinde (149-164). Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
Haktanır, G. ve Baran, G. (1998). Gençlerin benlik saygısı düzeyleri ile anne baba tutumlarını algılamalarının incelenmesi. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 5(3), 134-141.
Herken, H., Özkan, İ., Kaya, N., Turan, M. ve Aşkın, R. (1997). Gençlerdeki sigara kullanma davranışında anne baba tutumunun ve sosyo-kültürel düzeyin etkisi. İ. Kırpınar, (Ed.), VI. Anadolu Psikiyatri Günleri bilimsel çalışmalar kitabı içinde. Erzurum: Atatürk Üniversitesi.
Hoeve, M., Dubas J. S., Eichelsheim V. I., Van der Laan, P. H., Smeenk, W. ve Gerris, J. R. (2009). The relationship between parenting and delinquency: A meta-analysis. Journal of Abnormal Child Psychology, 37(6), 749-75.
Jâkel, J. ve Leyendecker, B. (2009). Erziehungsverhalten türkischstâmmiger und deutscher mutter von vorschulkindern. Psychologie in Erziehung und Unterricht, 56(1), 1-15.
Kağıtçıbaşı, Ç. (1980). Çocuğun değeri: Türkiye'de değerler ve doğurganlık. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
Kağıtçıbaşı, Ç. (2005). Autonomy and relatedness in cultural context: Implications for self and family. Journal of Cross-Cultural Psychology, 36(A), 403-422.
Kağıtçıbaşı, Ç. (2007). Family, self and human development across cultures: Theory and applications (genişletilmiş 2. baskı). Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum.
Karadayı, F. (1992). Ailenin bazı sosyoekonomik nitelikleri, anababa ile ilişkiler ve anababa tutum algısının üniversite gençlerinin olumsuz psikolojik belirtilerine etkisi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(8), 81-106.
Karadayı, F. (1994). Üniversite gençlerinin algılanan anababa tutumları, anababayla ilişkileri ve bunların bazı kişilik özellikleri ile bağlantısı. Türk Psikoloji Dergisi, 9(32), 15-26.
Karakelle, S. ve Şentürk, C. (2006). Üst bilişsel düzeyleri yüksek ve düşük öğrencilerin ebeveyn tutumlarının incelenmesi. Psikoloji Çalışmaları, 26, 45-56.
Kesici, Ş. (2007). Ortaöğretim öğrencilerinin anne baba tutumlarının ve rehberlik ihtiyaçlarının mesleki karar verme zorluklarını yordaması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18, 329-339.
Kındap, Y., Sayıl, M. ve Kumru, A. (2008). Anneden algılanan kontrolün niteliği ile ergenin psikososyal uyumu ve arkadaşlıkları arasındaki ilişkiler: Benlik değerinin aracı rolü. Türk Psikoloji Dergisi, 23(61), 92-107.
Kulaksızoğlu, A. (1989). Ergen-aile çatışmaları ile annenin tutumları arasındaki ilişki ve ergenin problemleri. M. Ü. Atatürk Eğitim Fak. Eğitim Bilimleri Dergisi, 1, 71-87.
Kuzgun, Y. (1972). Ana-baba tutumlarının bireyin kendini gerçekleştirme düzeyine etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bölümü.
Kuzgun, Y. (1973). Ana-baba tutumlarının bireyin kendini gerçekleştirme düzeyine etkisi. Hacettepe Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 5(1), 57-70.
Lamborn, S. D., Mounts, N. S., Steinberg, L. ve Dornbusch, S. M. (1991). Patterns of competence and adjustment among adolescents from authoritative, authoritarian, indulgent, and neglectful families. Child Development, 62(5), 1049-1065.
Le Compte, G., Le Compte, A. ve Özer, S. A. (1978). Üç sosyoekonomik düzeyde, Ankaralı annelerin çocuk yetiştirme tutumları: Bir ölçek uyarlaması. Psikoloji Dergisi, 1, 5-9.
Maccoby, E. E. ve Martin, J. A. (1983). Socialization in the context of the family: Parent-child interaction. P. H. Mussen, (Seri Ed.), E. M. Heatherington, (Cilt Ed.), Handbook of child psychology: Vol. 4. Socialization, personality, and social development. Wiley, New York.
Musaagaoglu, C. ve Güre, A. (2005). Ergenlerde davranissal özerklik ile algilanan ana-baba tutumlari arasindaki ilişkiler. Türk Psikoloji Dergisi, 20(55), 79-98.
Öztürk, A., Kmdap, Y. ve Sayıl, M. (2007). Okulöncesi dönemde çocukların sosyal bilgi işleme becerisi ve çocukların davranışsal tepkileri, annelerinin sosyalleştirmesi ve psikolojik kontrol uygulamaları arasındaki ilişkiler. I. Ulusal Psikoloji Lisansüstü Öğrencileri Kongresi 'nde sunulan bildiri. İzmir Ekonomi Üniversitesi: İzmir.
Önder, A. ve Gülay, H. (2007). Annelerin kabul red düzeyi ile çocuklarının empati beceri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(22), 23-30.
Polat, S. (1986) Ana-baba tutumlarının öğrenilmiş çaresizlik düzeyine etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
Prinzie, P., Stams, G. J. J. M., Dekovic, M., Reijntjes, A. H. A. ve Belsky, J. (2009). The relations between parents' Big Five personality factors and parenting: A meta-analytic review. Journal of Personality and Social Psychology, 97(2), 351-362.
Rohner, R. P. (1980). Handbook for the study of parental acceptance and rejection. Center for the study of parental acceptance and rejection. Storrs: University of Connecticut.
Rohner, R. P. (1990). Handbook for the study of parental acceptance and rejection (3. baskı). Storrs, CT: Rohner Research Publication.
Rohner, R. P. (2005). Parental Acceptance-Rejection/Control Questionnaire (PARQ/Control): Test manual. R. P. Rohner ve A. Khaleque, (Ed.), Handbook for the study of parental acceptance and rejection (4. baskı) içinde (137- 186). Storrs, CT: Rohner Research Publication.
Rohner, R. P., Saavedra, J. ve Granum, E. O. (1978). Development and validation of Parental Acceptance Rejection Questionnaire: Test manual. JSAS Catalogue of Selected Documents in Psychology, 8, 7-8.
Saydam, B.R. ve Gençöz, T. (2005). Aile ilişkileri, ebeveynin çocuk yetiştirme tutumu ve kendilik değerinin gençler tarafından belirtilen davranış problemleri ile ilişkisi. Türk Psikoloji Dergisi, 20(55), 61-74.
Schaefer, E. S. (1965a). Children's reports of parental behavior: An inventory. Child Development, 36, 413-424.
Schaefer, E. S. ve Bell, R. Q. (1958). Development of a parental attitude research instrument. Child Development, 29, 339-361.
Seçer, Z., Sarı, H. ve Olcay, O. (2006). Anne tutumlarına göre okulöncesi dönemdeki çocukların ahlaki ve sosyal kural bilgilerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 539-557.
Shek, D.T.L. (1989). Perceptions of parental treatment styles and psychological well-being in Chinese adolescents. Journal of Genetic Psychology, 150, 403-415.
Steinberg, L. (2001). We know some things: Adolescent-parent relationships in retrospect and prospect. Journal of Research on Adolescence, 11, 1-20.
Steinberg, L., Dornbusch, S. ve Brown, B. (1992). Ethnic differences in adolescent achievement: An ecological perspective. American Psychologist, 47, 723-729.
Steinberg, L., Lamborn, S. D., Darling, N., Mounts, N. S. ve Dornbusch, S. M. (1994). Over-time changes in adjustment and competence among adolescents from authoritative, authoritarian, indulgent, arid neglectful families. Child Development, 65(3), 754-770.
Steinberg, L., Mounts, N. S., Lamborn, S. D. ve Dornbush, S. M. (1991).Authoritative parenting and adolescent adjustment across varied ecological niches. Journal Research on Aolescence, 1, 19-36.
Spera, C. (2005). A review of the relationship among parenting practices, parenting styles, and adolescent school achievement. Educational Psychology Review, 17, 125- 146.
Sunar, D. (baskıda). Mothers' and fathers' child rearing practices and self esteem in three generations of urban turkish families.
Sümer, N. ve Güngör, D. (1999). Çocuk yetiştirme stillerinin bağlanma stilleri, benlik değerlendirmeleri ve yakın ilişkiler üzerindeki etkisi. Türk Psikoloji Dergisi, 14(44), 35-58.
Sümer, N. ve Kağıtçıbaşı, Ç. (baskıda). Culturally relevant parenting predictors of attachment security: Perspectives from Turkey.
Tunç, A. ve Tezer, E. (2006). Çocuk yetiştirme stilleri ve benlik saygısı arasındaki ilişki. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(25), 37-44.
Türkel, Y. D. ve Tezer, E. (2008). Parenting styles and learned resourcefulness of Turkish adolescents. Adolescence, 43, 143-152.
Ulusoy, M.D., Demir, N.Ö. ve Baran, A.G. Ebeveynin çocuk yetiştirme biçimi ve ergen problemleri: Ankara ili örneği. Gazi Üniversitesi Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(3), 367-386.
Varan, A. (2005). Relation between perceived parental acceptance and intimate partner acceptance in Turkey: Does history repeat itself? ETHOS, 33(3), 414-426.
Varan, A., Rohner, R. P. ve Eryuksel, G. (2008). Intimate partner acceptance, parental acceptance in childhood, and psychological adjustment among Turkish adults in ongoing attachment relationship. Cross-Cultural Research, 42, 46-56.
Wenar, C. (1994). Developmental psychopathology: From infancy through adolescence. New York: McGraw-Hill.
Yağmurlu, B. ve Sanson, A. (2009). Acculturation and parenting among Turkish mothers in Australia. Journal of Cross- Cultural Psychology, 40(3), 361-380.
Yağmurlu, B., Sanson, A. ve Köymen, S.B. (2005). Ebeveynlerin ve çocuk mizacının olumlu sosyal davranış gelişimine etkileri: Zihin kuramının belirleyici rolü. Türk Psikoloji Dergisi, 20(55), 1-20.
Yılmaz, A. (1999). Çocuk yetiştirme tutumları: Kuramsal yaklaşımlar ve görgül çalışmalar. Türk Psikoloji Yazıları, 1(3), 99-118.
Yılmaz, A. (2001). Eşler arasındaki uyum, anne-baba tutumu ve benlik algısı arasındaki ilişkilerin gelişimsel olarak incelenmesi. Türk Psikoloji Dergisi, 16(47), 1-2.
Yılmaz, A. (2000). Anne-baba tutum ölçeği'nin güvenirlik ve geçerlik çalışması. Çocuk ve Ruh Sağlığı Dergisi, 7(3), 160-172.
Yılmaz, A. (2001). Çocukların algıladığı anne-baba arasındaki uyum, anne-baba tutumu ve benlik algısı arasındaki ilişkiler. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 8(2), 85- 93.

APA	Sümer N, AKTÜRK G, HELVACI E (2010). Anne-baba tutum ve davranışlarının psikolojik etkileri: Türkiye'de yapılan çalışmalara toplu bakış. , 42 - 61.
Chicago	Sümer Nebi,AKTÜRK GÜNDOĞDU.Elçin,HELVACI Elif Anne-baba tutum ve davranışlarının psikolojik etkileri: Türkiye'de yapılan çalışmalara toplu bakış. (2010): 42 - 61.
MLA	Sümer Nebi,AKTÜRK GÜNDOĞDU.Elçin,HELVACI Elif Anne-baba tutum ve davranışlarının psikolojik etkileri: Türkiye'de yapılan çalışmalara toplu bakış. , 2010, ss.42 - 61.
AMA	Sümer N,AKTÜRK G,HELVACI E Anne-baba tutum ve davranışlarının psikolojik etkileri: Türkiye'de yapılan çalışmalara toplu bakış. . 2010; 42 - 61.
Vancouver	Sümer N,AKTÜRK G,HELVACI E Anne-baba tutum ve davranışlarının psikolojik etkileri: Türkiye'de yapılan çalışmalara toplu bakış. . 2010; 42 - 61.
IEEE	Sümer N,AKTÜRK G,HELVACI E "Anne-baba tutum ve davranışlarının psikolojik etkileri: Türkiye'de yapılan çalışmalara toplu bakış." , ss.42 - 61, 2010.
ISNAD	Sümer, Nebi vd. "Anne-baba tutum ve davranışlarının psikolojik etkileri: Türkiye'de yapılan çalışmalara toplu bakış". (2010), 42-61.

APA	Sümer N, AKTÜRK G, HELVACI E (2010). Anne-baba tutum ve davranışlarının psikolojik etkileri: Türkiye'de yapılan çalışmalara toplu bakış. Türk Psikoloji Yazıları, 13(25), 42 - 61.
Chicago	Sümer Nebi,AKTÜRK GÜNDOĞDU.Elçin,HELVACI Elif Anne-baba tutum ve davranışlarının psikolojik etkileri: Türkiye'de yapılan çalışmalara toplu bakış. Türk Psikoloji Yazıları 13, no.25 (2010): 42 - 61.
MLA	Sümer Nebi,AKTÜRK GÜNDOĞDU.Elçin,HELVACI Elif Anne-baba tutum ve davranışlarının psikolojik etkileri: Türkiye'de yapılan çalışmalara toplu bakış. Türk Psikoloji Yazıları, vol.13, no.25, 2010, ss.42 - 61.
AMA	Sümer N,AKTÜRK G,HELVACI E Anne-baba tutum ve davranışlarının psikolojik etkileri: Türkiye'de yapılan çalışmalara toplu bakış. Türk Psikoloji Yazıları. 2010; 13(25): 42 - 61.
Vancouver	Sümer N,AKTÜRK G,HELVACI E Anne-baba tutum ve davranışlarının psikolojik etkileri: Türkiye'de yapılan çalışmalara toplu bakış. Türk Psikoloji Yazıları. 2010; 13(25): 42 - 61.
IEEE	Sümer N,AKTÜRK G,HELVACI E "Anne-baba tutum ve davranışlarının psikolojik etkileri: Türkiye'de yapılan çalışmalara toplu bakış." Türk Psikoloji Yazıları, 13, ss.42 - 61, 2010.
ISNAD	Sümer, Nebi vd. "Anne-baba tutum ve davranışlarının psikolojik etkileri: Türkiye'de yapılan çalışmalara toplu bakış". Türk Psikoloji Yazıları 13/25 (2010), 42-61.