Öğrenen özerkliğini destekleme ölçeği'nin geliştirilmesi

Aytunga OĞUZ (Dumlupınar Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Eğitim Bilimleri Bölümü, Eğitim Programları ve Öğretim Anabilim Dalı, Kütahya, Türkiye)
Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri
10 0
Yıl: 2013 Cilt: 13 Sayı: 4 Sayfa Aralığı: 2177 - 2194 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Öğrenen özerkliğini destekleme ölçeği'nin geliştirilmesi

Öz:
Bu çalışmada, ilköğretim ve ortaöğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin, öğrenen özerkliğini destekle- me davranışlarını ne ölçüde gerekli gördüklerini ve bu davranışları ne ölçüde sergilediklerini belirlemeye yöne- lik bir ölçek geliştirilmesi amaçlanmıştır. Çalışma grubunu, ilköğretim ve ortaöğretim okullarında görev yapan 324 öğretmen oluşturmaktadır. Ölçeğin geliştirilmesi sürecinde, alanyazın tarama, madde havuzu oluşturma, uzman görüşleri alma, ön deneme çalışması yapma, geçerlik ve güvenirlik analizleri yapma işlemleri gerçek- leştirilmiştir. Açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri ile madde analizleri sonucunda, ölçekte 16 madde yer almıştır. Bu analizlerin sonucunda ölçeğin, tek boyutlu fakat 3 faktörlü bir yapıya sahip olduğu ve doğrulayıcı faktör analizi sonucunda ölçeğin üçlü faktör yapısının doğrulandığı görülmüştür. Bu faktörler, sırasıyla Duygu ve düşünce desteği (7 madde), Öğrenme süreci desteği (5 madde), Değerlendirme desteği (4 madde) ola- rak adlandırılmıştır. Ölçek maddelerinin faktör yükleri gereklilik için 0.536-0.728; sergilenme için, 0.596-0.753 arasında değişmektedir. Ölçek maddelerinde %27lik alt-üst grupların ortalamaları arasındaki farkların anlamlı olduğu bulunmuştur. Genel ölçeğe ait Cronbach alpha iç tutarlık katsayısı, gereklilik için α=0.89; sergilenme için α=0.92dir. Bu bulguların, ölçeğin geçerliği ve güvenirliği için tatmin edici kanıtlar olduğu ifade edilebilir.
Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları

Developing a scale for learner autonomy support

Öz:
Abstract The aim of the present study is to develop a scale to determine how necessary the primary and secondary school teachers view the learner autonomy support behaviours and how much they perform these behaviours. The study group was composed of 324 primary and secondary school teach­ers. The process of developing the scale involved a literature scan, taking student opinions through essays, creating an item pool, taking expert opinions, a pretesting study as well as studies on determining the structural validity and reliability. The results of explanatory factor analysis showed that the scale had a structure of one dimension with three factors and also confirmatory factor analyses confirmed the these three factor structure of the scale. These factors were called Feeling And Thinking Support (7 items), Learning Process Support (5 items) and Evaluation Process(4 items). It was seen that the factor weights of the scale items varied between 0.536 and 0.728 for necessity; 0.596-0.753 for execution. According to t-test results differences between each item s means of upper 27% and lower 27% points were significant. The Cronbach alpha reliability coefficient is α=0.89 for necessity, α=0.92 for execution. These results indicate that the Learner Autonomy Support Scale has sufficient validity and reliability.
Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Bibliyografik
  • Altunay, U. ve Bayat, Ö. (2009). The relationship between autonomy perception and classroom beahviors of english language learners. Dil Dergisi, 144, 7-15.
  • Andersen, S. (2000). Fundamental human needs: Making so- cial cognition relevant. Psychological Inquiry, 11(4), 269-276.
  • Assor, A., Kaplan, H., & Roth, G. (2002). Choice is good, but relevance is excellent: Autonomy enhancing and suppressing teacher behaviours predicting students’ engagement in scho- olwork. British Journal of Educational Psychology, 72, 261-278.
  • Aydın, B. (2008). Autonomous learners in an autonomy class. IATEFL TTED SIG Newsletter, 1, 9-11.
  • Aydoğdu, C. (2009). Yabancı dil öğretiminde otonom öğ- renme: Neden ve nasıl? Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(8), 68-74.
  • Balçıkanlı, C. (2008). Fostering learner autonomy in EFL classrooms. İngilizce’nin yabancı dil olarak öğretildiği sı- nıflarda öğrenen özerkliğini arttırmak. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(1), 277-284.
  • Bay, E., Kaya, H. İ. ve Gündoğdu, K. (2010). Demokra- tik yapılandırmacı öğrenme ortamı ölçeği geliştirilmesi. e-Journal of New World Sciences Academy Education Scien- ces, 1C0153, 5(2), 646-664. http://www.newwsa.com/site_ dergi_arsivi.asp?d=1&dergi_id=2 adresinden edinilmiştir.
  • Bayat, Ö. (2007). Yabancı dil olarak ingilizce öğrenenler- de özerklik algısı, okuduğunu anlama başarısı ve sınıf içi davranışlar arasındaki ilişkiler (Doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir). http://tez2. yok.gov.tr/ adresinden edinilmiştir.
  • Bieg, S., Backes, S., & Mittag, W. (2011). The role of intrin- sic motivation for teaching, teachers’ care and autonomy support in students’ self-determined motivation. Journal for Educational Research Online (Journal für Bildungsfors- chung Online), 3(1), 122-140.
  • Black, A. E., & Deci, E. L. (2000). The effects of instructors’ autonomy support and students’ autonomous motivation on learning organic chemistry: A self-determination the- ory perspective. Science Education, 84, 740-756.
  • Bozack, A. R., Vega, R., Mccaslin, M., & Good, T. L. (2008). Teacher support of student autonomy in comprehensi- ve school reform classrooms. Teachers College Record, 110(11), 2389-2407.
  • Brooks, J. G., & Brooks, M. G. (1993). In search of unders- tanding: The case for constructivist classrooms. Alexandria, VA: American Society for Curriculum Development.
  • Büyüköztürk, Ş. (2005). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni SPSS uygulamaları ve yo- rum (Göz. Geç. 5. bs). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Çankaya, Z. Ç. (2009). Özerklik desteği, temel psikolojik ih- tiyaçların doyumu ve öznel iyi olma: Öz-belirleme kuramı. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(31), 23-31.
  • Castle, K. (2004). The meaning of autonomy in early child- hood teacher education. Journal of Early Childhood Teacher Education, 25(1), 3 -10.
  • Chirkov, V., Ryan, R. M., Kim, Y., & Kaplan, U. (2003). Dif- ferentiating autonomy from individualism and indepen- dence: A self-determination theory perspective on inter- nalization of cultural orientations and well-being. Journal of Personality and Social Psychology, 84(1), 97-110.
  • Coleman, P. (2000). Aging and the satisfaction psychologi- cal needs. Psychological Inquiry, 11(4), 291-294.
  • Deci, E. L., & Ryan, R. M. (1985). Intrinsic motivation and self-determination in human behavior. New York: Plenum.
  • Deci, E. L., & Ryan, R. M. (1987). The support of autonomy and the control of behavior. Journal of Personality and Soci- al Psychology, 53(6), 1024-1037.
  • Deci, E. L., Schwartz, A. J., Sheinman, L., & Ryan, R. M. (1981). An instrument to assess adults’orientations toward control versus autonomy with children: Reflections on intrinsic motivation and perceived competence. Journal of Educational Psychology, 73, 642-650.
  • Erden, M. (1998). Eğitimde program değerlendirme (3. bs). An­kara: Anı Yayıncılık.
  • Ergür, D. O. (2010, November). Öğrenen özerkliğinin kazandırılmasında öğretmenin rolü. International Confe- rence on New Trends in Education and Their Implications içinde (s. 354-359). Antalya. www.iconte.org/FileUpload/ ks59689/File/74.pdf‎ adresinden edinilmiştir.
  • Erkuş, A. (2003). Psikometri üzerine yazılar. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları No: 24.
  • Fosnot, C. T. (1996). Constructivism: A psychological theory of learning. In C.T. Fosnot (Ed.), Constructivism: Theory, perspectives, and practice (pp. 8-33). New York: Te- achers College Press.
  • Gagne, M., & Deci, E. L. (2005). Self-determination theory and work motivation. Journal of Organizational Behavior, 26, 331-362.
  • Güven, Z. Z., & Sünbül, A. M. (2007, November). The relation between the learners’ autonomy levels and their learning styles. Paper presented at the International Conference on Quality in Education in The Balkan Countries, Selanik, Greece.
  • Güvenç, E. ve Güvenç, H. (2011, Eylül). Fen ve teknoloji öğ- retmenlerinin özerklik destekleri ve sınıf yönetim biçemleri. 20. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı’nda sunulan bildiri, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Burdur.
  • Güvenç, H. (2011). Sınıf öğretmenlerinin özerklik destek- leri ve mesleki özyeterlik algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 17(1), 99-116.
  • Hagger, M. S., Chatzisarantis, N. L. D., Hein, V., Pihu, M., Soos, I., & Karsai, I. (2007). The perceived autonomy sup- port scale for exercise settings (PASSES): Development, validity, and cross-cultural invariance in young people. Psychology of Sport and Exercise, 8, 632-653.
  • Ingledew, D. K., Markland, D., & Sheppard, K. E. (2004). Personality and self-determination of exercise behaviour. Personality and Individual Differences, 36, 1921-1932.
  • Karasar, N. (1991). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar, ilke­ler, teknikler (4. bs). Ankara: 3A Araştırma Eğitim Da- nışmanlık Ltd. Şti.
  • Kart, M. E. ve Güldü, Ö. (2008). Özerk benlik yönetimi ölçeği: Uyarlama çalışması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bi- limleri Fakültesi dergisi, 41(2), 187-207.
  • Keskin, G. ve Yıldırım, G. Ö. (2008). Yapısalcı yaklaşım normlarında üniversite öğrencilerinin problem çözme, otonomi, çoklu zeka durumlarının değerlendirilmesi. İnö- nü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(16), 67-88.
  • Kline, P. (1994). An easy guide to factor analysis. New York: Routledge.
  • Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equ- ation modeling. New York: The Guilford Press.
  • Koç, G. (2006). Yapılandırmacı sınıflarda öğretmen-öğre- nen rolleri ve etkileşim sistemi. Eğitim ve Bilim, 31(142), 56-64.
  • Kowal, J., & Fortier, M. S. (1999). Motivational determi- nants of flow: Contributions from self-determination the- ory. The Journal of Social Psychology, 139(3), 355-368.
  • Lim, B. S. C., & Wang, C. K. J. (2009). Perceived autonomy support, behavioural regulations in physical education and physical activity intention. Psychology of Sport and Exerci- se, 10, 52-60.
  • Núñez, J. L., León, J., Grijalvo, F., & Albo, J. M. (2012). Measuring autonomy support in university students: The Spanish version of the learning climate questionnaire. The Spanish Journal of Psychology, 15(3), 1466-1472. Ret- rieved from http://dx.doi.org/10.5209/rev_SJOP.2012.v15n3.39430.
  • Özdamar, K. (1999). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
  • Öztürk, İ. H. (2011). Curriculum reform and teacher auto- nomy in Turkey: The case of the history teaching. Interna- tional Journal of Instruction, 4(2), 113-128.
  • Pett, M. A., Lackey, N. R., & Sullivan, J. J. (2003). Making sense of factor analysis: The use of factor analysis for instru- ment development in health care research. Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Ramos, R. C. (2006). Considerations on the role of teacher autonomy. Colombian Applied Linguistics Journal, 8, 183- 202.
  • Reeve, J. (2006). Teachers as facilitators: What autonomy- supportive teachers do and why their students benefit. The Elementary School Journal, 106(3), 225-236.
  • Reeve, J., Bolt, E., & Cai, Y. (1999). Autonomy-supportive teachers: How they teach and motivate students. Journal of Educational Psychology, 91(3), 537-548.
  • Reeve, J., Deci, E. L., & Ryan, R. M. (2004). Selfdetermi- nation theory: A dialectical framework for understanding sociocultural influences on student motivation. In D. M. McInerney & S. Van Etten (Eds.), Big theories revisited: Research on sociocultural influences on motivation and lear- ning (pp. 31-60). Greenwich, CT: Information Age.
  • Reeve, J., Jang, H., Carrell, D., Jeon, S., & Barch, J. (2004). Enhancing students’ engagement by increasing teachers’ autonomy support. Motivation and Emotion, 28(2), 147- 169.
  • Ryan, R., & Deci, E. (2000). Self-determination theory and the facilitation of intrinsic motivation, social development and well- being. American Psychologist, 55(1), 68-78.
  • Şahin, T. Y. (2004, Temmuz). Sosyal bilgiler öğretiminde oluşturmacı yaklaşım sonucunda ortaya çıkan öğrenen çalışmalarının değerlendirilmesi. XIII. Ulusal Eğitim Bi- limleri Kurultayı’nda sunulan bildiri, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
  • Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H., & Müller, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Test of significance and descriptive goodness-of-fit measu- res. Methods of Psychological Research - Online, 8(2), 23-74.
  • Schumacker, R. E., & Lomax, R. G. (2004). A beginner’s gui- de to structural equation modeling (2nd ed.). Mahway, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
  • Sert, N. (2006). EFL student teachers’ learning autonomy. Asian EFL Journal, 8(2), 180-201.
  • Sert, N. (2007). Öğrenen özerkliğine ilişkin bir ön çalışma. İlköğretim Online, 6(1), 180-196.
  • Sierens, E., Vansteenkiste, M., Goossens, L., Soenens, B., & Dochy, F. (2009). The synergistic relationship of perceived autonomy support and structure in the prediction of self- regulated learning. British Journal of Educational Psycho- logy, 79, 57-68.
  • Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş (Te- mel ilkeler ve lisrel uygulamaları). Ankara: Ekinoks Eğitim Danışmanlık Hiz. ve Bas. Yay. Dağ. San. ve Tic. Ltd. Şti.
  • Stefanou, C. R., Perencevich, K. C., DiCintio, M., & Turner, J. C. (2004). Supporting autonomy in the classroom: Ways teachers encourage student decision making and owership. Educational Psychologist, 39(2), 97-110.
  • Sünbül, A. M., Dülger, O., Bozoğlan, B., & Güven, Z. (2008, September). The teachers’ supportive level of the students’ autonomy. Paper presented at WCCI 13th World Confe- rence in Education, Antalya, Turkey.
  • Sünbül, A. M., Kesici, Ş. ve Bozgeyikli, H. (2003). Öğret- menlerin psikolojik ihtiyaçları, öğrencileri motive ve kontrol etme düzeyleri. Konya: Selçuk Üniversitesi Araştırma Pro- jesi. Proje no: 2002-236.
  • Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Tessier, D., Sarrazin, P., & Ntoumanis, N. (2008). The ef- fects of an experimental programme to support students’ autonomy on the overt behaviours of physical education teachers. European Journal of Psychology of Education, 23(3), 239-253.
  • Tezbaşaran, A. A. (1997). Likert tipi ölçek geliştirme kıla- vuzu (2. bs.). Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
  • Thaliah, R., & Hashim, R. A. (2008, November). Teacher’s autonomy suport and ESL classroom engagement: The road less traveled. Proceedings of the EDU-COM 2008 Inter- national Conference. Sustainability in Higher Education: Directions for Change, Edith Cowan University, Perth Western Australia. Retrieved from http://ro.ecu.edu.au/ ceducom/50
  • Thompson, B. (2000). Ten commandments of structural equation modeling. In L. G. Grim & P. R. Yarnold (Eds.), Reading and understanding more multivariate statistics (pp. 261-283). Washington, DC: American Psychological Asso- ciation.
  • Üstünoğlu, E. (2009). Autonomy in language learning: do students take responsibility for their learning? Eğitimde Kuram ve Uygulama, 5(2), 148-169. http://eku.comu.edu. tr/index/5/2/e_ustunluoglu.pdf adresinden edinilmiştir.
  • Wang, P. (2011). Constructivism and learner autonomy in foreign language teaching and learning: To what extent does theory inform practice? Theory and Practice in Langu- age Studies, 1(3), 273-277.
  • Yager, R. E. (1991). The constructivist learning model to- wards real reform in science education. The Science Teacher National Science Teachers Association, 58(6), 52-57.
  • Yaşar, Ş. (1998). Yapısalcı kuram ve öğretme-öğrenme sü- reci. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8 (1-2), 68-75.
  • Yıldırım, Ö. (2005). ELT students’ perceptions and behavior re- alted to learner autonomy as learners and future teachers (Yük- sek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitü- sü, Eskişehir). http://tez2.yok.gov.tr/ adresinden edinilmiştir.
APA OĞUZ A (2013). Öğrenen özerkliğini destekleme ölçeği'nin geliştirilmesi. , 2177 - 2194.
Chicago OĞUZ AYTUNGA Öğrenen özerkliğini destekleme ölçeği'nin geliştirilmesi. (2013): 2177 - 2194.
MLA OĞUZ AYTUNGA Öğrenen özerkliğini destekleme ölçeği'nin geliştirilmesi. , 2013, ss.2177 - 2194.
AMA OĞUZ A Öğrenen özerkliğini destekleme ölçeği'nin geliştirilmesi. . 2013; 2177 - 2194.
Vancouver OĞUZ A Öğrenen özerkliğini destekleme ölçeği'nin geliştirilmesi. . 2013; 2177 - 2194.
IEEE OĞUZ A "Öğrenen özerkliğini destekleme ölçeği'nin geliştirilmesi." , ss.2177 - 2194, 2013.
ISNAD OĞUZ, AYTUNGA. "Öğrenen özerkliğini destekleme ölçeği'nin geliştirilmesi". (2013), 2177-2194.
APA OĞUZ A (2013). Öğrenen özerkliğini destekleme ölçeği'nin geliştirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(4), 2177 - 2194.
Chicago OĞUZ AYTUNGA Öğrenen özerkliğini destekleme ölçeği'nin geliştirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri 13, no.4 (2013): 2177 - 2194.
MLA OĞUZ AYTUNGA Öğrenen özerkliğini destekleme ölçeği'nin geliştirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, vol.13, no.4, 2013, ss.2177 - 2194.
AMA OĞUZ A Öğrenen özerkliğini destekleme ölçeği'nin geliştirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 2013; 13(4): 2177 - 2194.
Vancouver OĞUZ A Öğrenen özerkliğini destekleme ölçeği'nin geliştirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 2013; 13(4): 2177 - 2194.
IEEE OĞUZ A "Öğrenen özerkliğini destekleme ölçeği'nin geliştirilmesi." Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13, ss.2177 - 2194, 2013.
ISNAD OĞUZ, AYTUNGA. "Öğrenen özerkliğini destekleme ölçeği'nin geliştirilmesi". Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri 13/4 (2013), 2177-2194.
Sayfa Oluşturulma Tarihi
22-04-2024 20:36

İLETİŞİM

TÜBİTAK ULAKBİM TR Dizin

Yüzüncüyıl, İşçi Blokları Mahallesi

Muhsin Yazıcıoğlu Caddesi No:51/C

06530 Çankaya / ANKARA +90 (312) 298 92 00

trdizin@tubitak.gov.tr

TÜBİTAK ULAKBİM Ulusal Akademik Ağ ve Bilgi Merkezi Cahit Arf Bilgi Merkezi © Tüm Hakları Saklıdır. Gizlilik Politikası Kullanım Şartları