Yıl: 2017 Cilt: 45 Sayı: 45 Sayfa Aralığı: 153 - 170 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Yaşam becerileri eğitimi kapsamında yürütülen grupla psikolojik danışma uygulamasının ortaokul öğrencilerinin iyi oluşları üzerindeki etkisi

Öz:
Bu araştırmanın amacı yaşam becerileri eğitimi kapsamında yürütülen grupla psikolojik danışmanın ortaokul öğrencilerinin iyi oluş düzeylerini artırmada etkili olup olmadığını incelemektir. Araştırmada ön test-son test kontrol gruplu deneysel desen kullanılmıştır. Araştırma Kocaeli ili Gebze ilçesinde bir ortaokulda öğrenim gören öğrenciler üzerinde yürütülmüştür. Araştırmanın deney grubu ve kontrol grubu, araştırmaya gönüllü olarak katılmayı kabul eden öğrenciler içerisinden seçkisiz atamayla belirlenen 12'şer öğrenci ile oluşturulmuştur. Veri toplama aracı olarak Ergenler İçin Beş Boyutlu İyi Oluş Ölçeği kullanılmıştır. Deney grubuna grupla psikolojik danışma uygulanırken; kontrol grubunda ise herhangi bir uygulama yapılmamıştır. Deney ve kontrol grubunun iyi oluş ölçeği ön testlerinden ve son testlerinden almış oldukları puanların anlamlı bir şekilde değişip değişmediğini belirlemek için non-parametrik Mann Whitney-U testi yapılmıştır. Deney ve kontrol grubunun iyi oluş son test puanlarının ön test puanlarına göre anlamlı bir şekilde azalıp azalmadığını belirlemek amacıyla non-parametrik Wilcoxon İşaretlenmiş Mertebeler Testi yapılmıştır. Araştırma sonucunda yaşam becerileri eğitimi kapsamında yürütülen grupla psikolojik danışma uygulamasının, ortaokul öğrencilerin iyi oluş düzeylerini artırmada etkili olduğu görülmüştür
Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları Eğitim, Özel Psikoloji

The effect of group counseling implementation on secondary school students’ wellbeing in the context of life skills education

Öz:
The aim of this study is to examine whether or not group counseling conducted in the context of life skills with secondary school students increase their well-being levels. Experimental pretest-posttest control group design was used in this study. Research was conducted with secondary school students in Gebze district of Kocaeli province. Both control and experiment groups were formed by 12 students who accepted to participate in the research voluntarily and were determined via random assignment. Five dimensional model of Adolescent Well-being Scale was used as a data collection tool. While group counseling was implemented to the experimental group, control group was not received any implementation. To determine whether or not the scores of the pretests and posttests changed significantly in experimental and control groups collected from Adolescent Well-being Scale, non-parametric Mann Whithey-U test was applied. To determine whether or not the scores of experimental and control groups gathered from wellbeing posttests significantly decreased depending on pretests, non-parametric Wilcoxon SignedRank test was applied. The results showed that group counseling implementation in the context of life skills is effective to increase well-being levels of secondary school students
Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları Eğitim, Özel Psikoloji
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Akdoğan, R. (2012). Adleryen yaklaşıma dayalı grupla psikolojik danışmanın üniversite öğrencilerinin yetersizlik duygusu ve psikolojik belirti düzeylerine etkisi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Akın, A. (2009). Akılcı duygusal davranışçı terapi odaklı grupla psikolojik danışmanın psikolojik iyi olma ve öz-duyarlık üzerindeki etkisi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Akın, A. (2015). Psikolojik iyi olma. A. Akın ve U. Akın (edt). Psikolojide güncel kavramlar-I, pozitifpsikoloji içinde. Ankara: Nobel.
  • Ateş, B. (2013). Benlik saygısını geliştirme programının ilköğretim 8. sınıf öğrencilerinin benlik saygısı düzeylerine etkisi. Akademik Bakış Dergisi, 38, 1-13.
  • Aydın, B. (2012). Psikolojik danışma ve rehberlik. Ankara: Pegem.
  • Aykut, Ç. (20 12) Zihinsel yetersizlikten etkilenmiş öğrencilere günlükyaşam becerilerinin kazandırılmasında sabit bekleme süreli ve ipucunun sistematik olarak geri çekilmesi öğretim yöntemlerinin karşılaştırılması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(1) 353-373.
  • Bradburn, N., M. (1969). The structure ofpsychological well-being. Chicago: Aldine. Burke, D., M. ve Van de Streek, L. (1989). Children of divorce: An application of hammond’s group counselling for children. Elementary School Guidance And Counselling, 24(2),112-118.
  • Büyüköztürk, Ş. (2001). Deneysel desenler: Ön test-son test kontrol grubu desen ve veri analizi. Ankara: Pegem.
  • Corey, G. (1990). Theory and practice ofgroup counseling. Belmont, Calif: Rooks/cole. Çitemel, N. (2014). Çözüm odaklı kısa süreli grupla psikolojik danışmanın lise öğrencilerinin akran zorbalığına etkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya üniversitesi Eğitim bilimleri enstitüsü.
  • Deci, E. ve Ryan, R. (2000). The “What” and “Why” of goal pursuits: Human needs and the self-determination of behaviour. Psychological İnquiry,11(4), 227 -269.
  • Demir, A., Koydemir, S. (2016). Grupla psikolojik danışma. 7. baskı. Ankara: Pegem.
  • Demirci, İ., Ekşi, F. (2015). Ergenler için beş boyutlu iyi oluş modeli: EPOCH ölçeğinin Türkçe formunun geçerliği ve güvenirliği. Gençlik Araştırmaları Dergisi, 3(3), 9-30.
  • Demirci, İ., Erden, S. (2015). Bilişsel davranışçı yaklaşıma dayalı grupla psikolojik danışma uygulamasının 8. sınıf öğrencilerinin sınav kaygısına etkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi 43, 67-83.
  • Deniz, M., E., Erözkan, A. (edt.) (2008). Psikolojik danışma ve rehberlik. Ankara: Maya. Diener, E. (1984). Subjective well-being. Psychological bulletin, 95(3),542-57 5.
  • Elmacı, F. (2008). Bilişsel-davranışçı yaklaşıma dayalı grupla psikolojik danışmanın ergenlerin korkuları üzerindeki etkisi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Erkan, S. (2005). Örnek grup rehberliği etkinlikleri. Ankara: Pegem.
  • Gazda, G., M., Ginter, E. ]., ve Horne, A. M. (2001). Group counseling and group psychotherapy: Theory and application. Boston, MA: Allyn and Bacon.
  • Göktürk-İnce, F. (2014). Barışçıl yaşam becerileri temalı eğitim programının okul öncesi dönem çocuklarının sosyal uyum ve becerilerine etkisinin incelenmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Inönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Güven, S. (2015). Okul psikolojik danışma ve rehberlik programlarının geliştirilmesi. M. Güven (edt). Psikolojik danışma ve rehberlik içinde. Ankara: Anı.
  • Ilgar, Z. (2011). Rehberliğin başlıca türleri. G. Can (edt). Psikolojik danışma ve rehberlik içinde. Ankara: Pegem.
  • İşmen-Gazioğlu, E., Canel, N. (2015). Bağımlılıkla mücadelede okul temelli bir önleme modeli: yaşam becerileri eğitimi. Addicta: The Turkish journal on addictions, 2(2),5-44.
  • Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi (19. baskı). Ankara: Nobel.
  • Keven-Akliman, Ç. (2015). Pozitifpsikoloji ve pozitifpsikoterapi bağlamında ergenlerde olumlu beden imajını geliştirme grupla psikolojik danışma programının etkililiğinin incelenmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Kulbaş, E. (2015). Grupla psikolojik danışma uygulamasının otizmli çocuğu olan annelerin özyeterlilik ve umutsuzluk düzeylerine etkisinin incelenmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Beykent üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Kuzgun, Y. (2000). Rehberlik ve psikolojik danışma. Ankara: ÖSYM yayınları.
  • Kolburan, G. ve Tosun, U. (2011). İlköğretim ikinci kademe öğrencileri arasında yaşam becerileri eğitimi yoluyla I. kademede edinilmiş değerleri pekiştiren gelişimsel bir model önerisi. Değerler eğitimi sempozyumu-sosyal ve kurumsal yönleriyle değerler eğitimi, bildiri özetleri, (s.246-247 ). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, 26-28 ekım 2011.
  • Malkoç, A. (2011). Öznel iyi oluş müdahale programının üniversite öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeylerine etkisi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Morganett, S., R. (2013). Yaşam becerileri. Ergenler için grupla psikolojik danışma uygulamaları. (S. Güçray, A. Kaya ve M. Saçkes, Çev.). Ankara: Pegem.
  • Neugarten, B., L. ve Diğ. (1961). The measurement ofthe life satisfaction, Journal ofgerontology, 16,134-143.
  • Özel Eğitim ve Rehberlik Genel Müdürlüğü (2015). Yaşam becerileri (etkinlik kitabı). Ankara: M.E.B yayınları Özel Eğitim ve Rehberlik Daire Başkanlığı (2011). Ortaöğretim rehberlik ve yönlendirme dersi programı 9.sınıf etkinlik örnekleri. Ankara: M.E.B yayınları
  • Özmete, E. (2008). Gençlere yönelik yaşam becerileri ölçeğinin geliştirilmesi geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Milli Eğitim, 36(177), 253-270
  • Pan American Health Organization. (2000). Tobacco-free youth. ‘24 lıfe skills”. Primer scientific and technical publications, no: 579.
  • Rask, K., Astedt-Kurki, P, Laippala, P. (2002). Adolescent subjective well-being and realized values. Journal Advanced Nurse, 38(3), 254-263.
  • Sarısoy, M. (2011). Bilişsel davranışçı yaklaşıma dayalı grupla psikolojik danışmanın üniversite öğrencilerinin ruhsal belirti düzeylerine etkisi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Seligman, M.E.P. (2011). What is well-being? http://WWW.authentichappinesssas.upenn.edu/newsletter. aspx?id:1533 adresinden 11.07.2016 tarihinde erişilmiştir.
  • Seligman, M.E.P. ve Csikszentmihalyi, M. (2000). Positive psychology: An introduction. American Psychologist, 55(1), 5-14.
  • Şentürk-Aydın, R. (2013). Yaşam becerileri psikoeğitim programının boşanmış aile çocuklarının uyum düzeylerine etkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Yalom, I. (2012). Grup psikoterapisinin teori ve pratiği (Ö. Karaçam ve A. Tangör, Çev.) İstanbul: Kabalcı.
  • Yavuz, K., E. (2004). Ergenlik döneminde yaşam becerileri eğitimi, Ankara: Ceceli.
  • Yeşilyaprak, B. (2006). Eğitimde rehberlik hizmetleri: Gelişimsel yaklaşım. Ankara: Nobel.
  • Yurtal, F., D. (2014). Psikolojik danışma ve rehberlikte başlıca rehberlik türleri. A. Kaya (edt). Psikolojik danışma ve rehberlik içinde. Ankara: Anı.
APA DEMİRCİ G, ümmet d (2017). Yaşam becerileri eğitimi kapsamında yürütülen grupla psikolojik danışma uygulamasının ortaokul öğrencilerinin iyi oluşları üzerindeki etkisi. , 153 - 170.
Chicago DEMİRCİ Günay,ümmet durmuş Yaşam becerileri eğitimi kapsamında yürütülen grupla psikolojik danışma uygulamasının ortaokul öğrencilerinin iyi oluşları üzerindeki etkisi. (2017): 153 - 170.
MLA DEMİRCİ Günay,ümmet durmuş Yaşam becerileri eğitimi kapsamında yürütülen grupla psikolojik danışma uygulamasının ortaokul öğrencilerinin iyi oluşları üzerindeki etkisi. , 2017, ss.153 - 170.
AMA DEMİRCİ G,ümmet d Yaşam becerileri eğitimi kapsamında yürütülen grupla psikolojik danışma uygulamasının ortaokul öğrencilerinin iyi oluşları üzerindeki etkisi. . 2017; 153 - 170.
Vancouver DEMİRCİ G,ümmet d Yaşam becerileri eğitimi kapsamında yürütülen grupla psikolojik danışma uygulamasının ortaokul öğrencilerinin iyi oluşları üzerindeki etkisi. . 2017; 153 - 170.
IEEE DEMİRCİ G,ümmet d "Yaşam becerileri eğitimi kapsamında yürütülen grupla psikolojik danışma uygulamasının ortaokul öğrencilerinin iyi oluşları üzerindeki etkisi." , ss.153 - 170, 2017.
ISNAD DEMİRCİ, Günay - ümmet, durmuş. "Yaşam becerileri eğitimi kapsamında yürütülen grupla psikolojik danışma uygulamasının ortaokul öğrencilerinin iyi oluşları üzerindeki etkisi". (2017), 153-170.
APA DEMİRCİ G, ümmet d (2017). Yaşam becerileri eğitimi kapsamında yürütülen grupla psikolojik danışma uygulamasının ortaokul öğrencilerinin iyi oluşları üzerindeki etkisi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 45(45), 153 - 170.
Chicago DEMİRCİ Günay,ümmet durmuş Yaşam becerileri eğitimi kapsamında yürütülen grupla psikolojik danışma uygulamasının ortaokul öğrencilerinin iyi oluşları üzerindeki etkisi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi 45, no.45 (2017): 153 - 170.
MLA DEMİRCİ Günay,ümmet durmuş Yaşam becerileri eğitimi kapsamında yürütülen grupla psikolojik danışma uygulamasının ortaokul öğrencilerinin iyi oluşları üzerindeki etkisi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, vol.45, no.45, 2017, ss.153 - 170.
AMA DEMİRCİ G,ümmet d Yaşam becerileri eğitimi kapsamında yürütülen grupla psikolojik danışma uygulamasının ortaokul öğrencilerinin iyi oluşları üzerindeki etkisi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi. 2017; 45(45): 153 - 170.
Vancouver DEMİRCİ G,ümmet d Yaşam becerileri eğitimi kapsamında yürütülen grupla psikolojik danışma uygulamasının ortaokul öğrencilerinin iyi oluşları üzerindeki etkisi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi. 2017; 45(45): 153 - 170.
IEEE DEMİRCİ G,ümmet d "Yaşam becerileri eğitimi kapsamında yürütülen grupla psikolojik danışma uygulamasının ortaokul öğrencilerinin iyi oluşları üzerindeki etkisi." Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 45, ss.153 - 170, 2017.
ISNAD DEMİRCİ, Günay - ümmet, durmuş. "Yaşam becerileri eğitimi kapsamında yürütülen grupla psikolojik danışma uygulamasının ortaokul öğrencilerinin iyi oluşları üzerindeki etkisi". Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi 45/45 (2017), 153-170.