Turistik Destinasyon Yönetiminde Paydaşlar Arası İlişkiler: Göller Yöresi Örneği

Yıl: 2019 Cilt: 3 Sayı: 3 Sayfa Aralığı: 517 - 541 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.26677/TR1010.2019.176 İndeks Tarihi: 15-04-2020

Turistik Destinasyon Yönetiminde Paydaşlar Arası İlişkiler: Göller Yöresi Örneği

Öz:
Araştırmanın amacı Göller Yöresinin önemli iki ili olan Burdur ve Isparta illerinde turistik destinasyonyönetiminde oldukça fazla önemi olan turizm paydaşlarının birbirleriyle ilişkilerinin boyutunu etkiliyönetişim bağlamında tespit etmektir. Araştırmanın amacına uygun olarak nitel araştırma yöntemikullanılmıştır. Veriler yarı yapılandırılmış görüşme, katılımcı gözlem ve ilgili yöreye ilişkin yazılı vegörsel dokümanların incelenmesiyle toplanmıştır. Verilerin analizi tümevarımsal içerik analiziyöntemiyle gerçekleştirilmiştir. Araştırma bulguları yörenin oldukça fazla turizm avantajı olmasınarağmen, bu avantajdan yeteri kadar faydalanılamadığını ortaya koymuştur. Aynı zamanda yöredeturizminin alt ve üst yapısı, tanıtım ve pazarlaması, imajı, yatırım ve projeleri, paydaşların birbirleriyleilişkileri konularında yetersizliklerin olduğu ve bunun sonucunda etkili destinasyon yönetişiminyörede sağlanmadığı tespit edilmiştir. Dolayısıyla, yörede etkili destinasyon yönetişimin sağlanması veyöre turizminin gelişmesi için paydaşlar arası ilişkilerin planlama, liderlik, koordinasyon, iş birliği,iletişim, kararlara katılım, bilgi paylaşımı ve bağlılık konularında artırılması gerekmekte olduğubulgusuna ulaşılmıştır.
Anahtar Kelime:

Konular: Otelcilik, Konaklama, Spor ve Turizm

Stakeholder Relations in Tourist Destination Management: The Case of Lakes Region

Öz:
The aim of the study is to determine the size of the relations between the tourism stakeholders of Burdur and Isparta provinces, which are two important cities of the Region of Lakes, in the context of effective governance. Qualitative research method was used for the purpose of the study. Data were collected through semi-structured interview form, participant observation, written and visual documents related to the particular region and analyzed through inductive content analysis. Findings of the study show that though the region has a lot of tourism advantages, these advantages are not utilized adequately. Besides, it is argued that the region is unable to provide effective destination governance due to the deficiencies on the sub and super structure of tourism, promotion and marketing, public opinion, investment and projects, relationship of the stakeholders. Therefore, it has been found that interstakeholder relations need to be increased in terms of planning, leadership, coordination, cooperation, communication, participation in decisions, information sharing and commitment to ensure effective destination governance in the region and development of local tourism.
Anahtar Kelime:

Konular: Otelcilik, Konaklama, Spor ve Turizm
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Aas, C., Ladkin, A. and Fletcher, J. (2005). Stakeholder Collaboration and Heritage Management. Annals of Tourism Research, 32(1): 28-48.
  • Acar, İ., Köker, İ. S., Sayar, B. ve Turaç, M. (2017). Destinasyon Yönetimi ve Örgüt Yapıları. Kültür ve Turizm Bakanlığı 3. Turizm Şurası Tebliğler Kitabı. 1-3 Kasım 2017, Ankara. ss: 294-303.
  • Akoğlan Kozak, M. ve Bahçe, A. S. (2012). Özel İlgi Turizmi. Ankara: Detay Yayıncılık Akova, O. (2006). Yerel Halkın Turizmin Etkilerini Algılamalarına ve Tutumlarına Yönelik Bir Araştırma. Akademik İncelemeler Dergisi, 2(1): 77-109.
  • Albayrak, A. (2013). Alternatif Turizm. (1. Basım), Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Allen, L. R., Long, P. T., Perdue, R. R. and Kieselbach, S. (1988). The Impact of Tourism Development on Residents Perception of Community Life. Journal of Travel Research, 27(1): 16-21.
  • Altınay, S. ve Kuk, H. (2017). Turizm Piyasaları Düzenleme ve Denetleme Kurulu (TPDDK). Kültür ve Turizm Bakanlığı 3. Turizm Şurası Tebliğler Kitabı. 1-3 Kasım 2017, Ankara. ss: 314-320.
  • Ap, J. (1992). Residents Perceptions on Tourism Impact. Annals of Tourism Research, 19(4): 665-690.
  • Aslan, F. G. (2017). Destinasyon Tanıtımında Örgütlenme ve İşbirliğinin Önemi. Kültür ve Turizm Bakanlığı 3. Turizm Şurası Tebliğler Kitabı. 1-3 Kasım 2017, Ankara. ss: 246-257.
  • Atar, A. ve Konaklıoğlu, E. (2017). Türkiye’yi Ziyaret Eden Yabancı Turistlerin Destinasyon Algısını Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Kültür ve Turizm Bakanlığı 3. Turizm Şurası Tebliğler Kitabı. 1-3 Kasım 2017, Ankara. ss: 226-244.
  • Ateş Özalp, S. (2017). Turizm İdaresinde Yönetişim Modeli ve Türkiye Ölçeğinde Uygulanabilirliği. Kültür ve Turizm Bakanlığı 3. Turizm Şurası Tebliğler Kitabı. 1-3 Kasım 2017, Ankara, 304-313.
  • Ateş, S. (2010). Yönetişim Anlayışı Çerçevesinde Ulusal Turizm Yönetimi: Kültür ve Turizm Bakanlığı Örneğinde Turizm Yönetimi ve Örgütlenmesi. Uzmanlık Tezi. T. C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Araştırma ve Eğitim Genel Müdürlüğü, Ankara.
  • Avcıkurt, C. (2003). Turizm Sosyolojisi; Turist Yerel Halk Etkileşimi. (1. Basım), Ankara: Detay Yayıncılık. Bahar, O. ve Kozak, M. (2005). Küreselleşme Sürecinde Uluslararası Turizm ve Rekabet Edebilirlik. (1. Basım), Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Bakan, İ. ve Büyükbeşe, T. (2005). Katılımcı Karar Verme: Çalışanlar Hangi Düzeyde Kararlara Katılmak İsterler? Afyon Kocatepe Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(2): 23-47.
  • Batı Akdeniz Kalkınma Ajansı. (2011). Mutlu Yaşam Bölgesi Batı Akdeniz Sağlık Turizmi Sektör Raporu. Antalya: Batı Akdeniz Kalkınma Ajansı.
  • Batı Akdeniz Kalkınma Ajansı. (2013). Batı Akdeniz Bölgesi Alternatif Turizm Çalıştay Raporu, Batı Akdeniz Burdur: Kalkınma Ajansı.
  • Beaumont, N. and Dredge, D. (2010). Local Tourism Governance: A Comparison of Three Network Approaches. Journal of Sustainable Tourism, 18(1): 7-28.
  • Beirman, D. (2003). Restoring Tourism Destinations in Crisis. Australia: (1 st Edition), Allen & Unwin,.
  • Beritelli, P. (2011). Cooperation Among Prominent Actors in A Tourist Destination. Annals of Tourism Research, 38(2): 607-629.
  • Bertucci, G. (2002). Strengthening Local Governance in Tourism-Driven Economies. İnternational Colloquium on Regional Governance and Sustaimnable Development in Tourism-driven Economies. 20-22 February 2002, Mexico. ss: 2-7.
  • Bilgin, M. (2002). Yerel Yönetimlerin Bölgesel Kalkınmadaki Etkinliği: Göller Bölgesi Uygulaması. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(2): 313-330.
  • Bramwell, B. and Sharman, A. (1999). Collaboration in Local Tourism Policymaking. Annals of Tourism Research, 26(2): 392-415.
  • Buhalis, D. (2000). Marketing The Competitive Destination of The Future. Tourism Management, 21(1): 97-116.
  • Cengiz, Z. ve Yalçın, B. (2017). Turizmde Destinasyon Yönetimi ve Türkiye’deki İzdüşümü. Kültür ve Turizm Bakanlığı 3. Turizm Şurası Tebliğler Kitabı. 1-3 Kasım 2017, Ankara ss: 332-342.
  • Ceylan, S. (2009). Davraz Dağı (Isparta)’nda Kış Turizmi. Doğu Coğrafya Dergisi, 22: 205-230.
  • Cihangiroğlu, N., Uzuntarla, Y. ve Özata, M. (2015). Otonomi ve Kararlara Katılımın Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkisinin Analizi. Bartın Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(12): 39-52.
  • Coltman, M. M. (1989). Tourism Marketing. (1 st Edition), New York: Van Nostrand Reinhold.
  • Cooper, C., Scott, N. and Baggio, R. (2009). Network Position and Perceptions of Destination Stakeholder Importance. Anatolia: An International Journal of Tourism and Hospitality Research, 20(1): 33- 45.
  • Cope, S., Leishman, F. and Staire, P. (1997). Globalization, New Public Management and The Enabling State Futures of Polices Management. International Journal of Public Sector Management, 10(6): 444-460.
  • Coşkun, R., Altunışık, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2015). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri SPSS Uygulamalı. (8. Basım), Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
  • Çakar K. (2018). Yönetişim Kavramının Turizm Bağlamında Değerlendirilmesi. 19. Ulusal Turizm Kongresi Sağlık Turizmi, 17-21 Ekim 2018, Afyonkarahisar. ss: 937-945.
  • Çakar, K. (2018). Critical Success Factors for Tourist Destination Governance in Times of Crisis: A Case Study of Antalya, Turkey. Journal of Travel & Tourism Marketing, 35(6): 786-802.
  • Çamlıca, K., Çelik, S. ve Dedeoğlu, B. B. (2017). Kültür ve Turizmin Kamu Yapılanmasına İlişkin Bir Araştırma. Kültür ve Turizm Bakanlığı 3. Turizm Şurası Tebliğler Kitabı. 1-3 Kasım 2017, Ankara. ss: 266- 273.
  • Çamlıdereli, M. (2004). Yönetişim ve Reklam İletişimi.(1. Basım), Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Çayır, A. S. ve Fazlıoğlu, M. (2017). Türk Turizminde Çatı Örgütlenmesi İhtiyacı ve Dünyadaki Çatı Örgütü Örnekleri. Kültür ve Turizm Bakanlığı 3. Turizm Şurası Tebliğler Kitabı. 1-3 Kasım 2017, Ankara. ss: 258-265.
  • Çetin, G., Demiroğlu, O. C., İstanbullu Dinçer, F. ve Dinçer, M. Z. (2017). Destinasyon Stratejileri: Geliştirme, Yönetim, Pazarlama. Kültür ve Turizm Bakanlığı 3. Turizm Şurası Tebliğler Kitabı. 1-3 Kasım 2017, Ankara. ss: 322-330.
  • Çetinel, F. G. (2001). Turizmde Tanıtım ve Reklam Faaliyetlerinin Önemi: Türkiye’nin Tanıtımında Turizm Bakanlığı’nın Yurt Dışında Faaliyet Gösteren Medya Araçlarında Yaptığı Reklam Harcamaları ile Türkiye’ye Gelen Turist Sayısı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 12: 151-161.
  • Çıracı, H., Turgut, S. ve Kerimoğlu, E. (2008). Sürdürülebilir Turizm Gelişimi İçin Bir Yönetim Modeli Önerisi: Frig Vadisi Örneği. İstanbul Teknik Üniversitesi Dergisi, 7(2): 89-102.
  • Çizel, B., Ajanovic, E. and Çakar, K. (2016). Prerequisites or Effective and Sustainable Destination Governance. Anatolia: An International Journal of Tourism and Hospitality Research, 27(2): 155-166.
  • Davis, D., Allen, J. and Cosenza, R. M. (1988). Segmenting Local Residents by Their Attitudes, Interest and Opinions Toward Tourism. Journal of Travel Research, 27(2): 2-8.
  • Doğan, H. ve Üngüren, E. (2012). Yerel Halkın Isparta Turizmine Yönelik Görüşleri Üzerine Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(1): 103-122.
  • Doğan, M. (2014). Sürdürülebilir Destinasyon Yönetimi Bağlamında Adalar: Bozcaada Üzerine Bir Model Önerisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Çanakkkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
  • Doxey, G. V. (1975). Causation Theory of Visitor-Resident Irritation: Methodology and Research Inference. Proceedings of the 6th Annual Conference of The Travel Research Association. San Diego. CA: Travel Research Association, 195-198.
  • Dönmez, D. (2008a). Paydaş Teorisi Çerçevesinde Otel İşletmelerinin Seyahat Acentaları ile İlişkileri Bu İlişkileri Yönetmede İzlenen Stratejiler ve Otel İşletmelerinin Performansı Arasındaki İlişkiler ve Bir Araştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Dönmez, D. (2008b). Paydaş Teorisi Çerçevesinde Otel İşletmelerinin Seyahat Acentaları ile İlişkileri ve Otel İşletmelerinin Performansı Arasındaki İlişkiye Yönelik Bir Araştırma. İstanbul Yönetim Dergisi, 61: 91-112.
  • Durgun, A. (2007). Isparta Turizminin Swot Analizi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(5): 93-109.
  • Dwyer, L. and Kim, C. (2003). Destination Competitiveness: Determinants and Indicators. Current Issues in Tourism, 6(5): 369-414.
  • Erkuş-Öztürk, H. (2011). Modes of Tourism Governance: A Comparison of Amsterdam and Antalya. Anatolia: An İnternational Journal of Tourism and Hospitality Research, 22(3): 307-325.
  • Erkuş-Öztürk, H. and Eraydın, A. (2010). Environmental Governance for Sustainable Tourism Development: Collaborative Networks and Organization Building in The Antalya Tourism Region. Tourism Management, 31: 113-124.
  • Foucault, M. (1980). Power/Knowledge: Selected Interviews Other Writings 1972-1977. (1 st Edition), Newyork: Panheon.
  • Fredline, E. and Faulkner, B. (2000). Host Community Reaction: A Cluster Analysis. Annals of Tourism Research, 27(3): 763-784.
  • Freeman, R. E. (1984). Strategic Management: A Stakeholder Approach. (1 st Edition), Boston: Pitman.
  • Freeman, R. E., Harrison, J. S., Wicks, A. C., Parmar, B. L. and Decolle, S. (2010). Stakeholder Theory: The State of Art. (1 st Edition), New York: Cambridge University Press.
  • Good Governance Advisory Group (2004). Good Governance Guide: The Principles of Good Government Within Local Government. (1 st Edition), Malbourne: The Municipal Association of Victoria.
  • Göymen, K. (2000). Tourism and Governance in Turkey. Annals of Tourism Research, 27(4): 1025-1048.
  • Graham, J., Amos, B. and Plumptre, T. (2003). Principles for Good Governance in the 21th Policy Brief Fifty Institute on Governance Congress, August, Canada. ss: 1-6.
  • Gümüş, M. (2014). Sürdürülebilir Turizm Kapsamında Yatırım Projelerinin Değerlendirilmesi: Konya Yeşil Yıldız-Çevreye Duyarlı Termal Otel Yatırımı Örneği. Yayımlanmamış Yüksek lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Güripek, E. (2013). Turizm Destinasyonlarının Rekabet Gücünün Araştırılmasında Stratejik Destinasyon Yönetimi: Çeşme Alaçatı Destinasyonu Üzerine Bir Uygulama. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Hall, C. M. and Lew, A. (1998). Sustainable Tourism Development: Geographical Perspectives. (1 st Edition), London: Pearson Prentice Hall,
  • Hazenberg, H. (2015). Is Governance Democratic? Critical Review of İnternational Social and Political Philosophy, 18(3): 258-307.
  • Healey, P. (1998). Collaborative Planning in A Stakeholder Society. Town Planning Review, 69(1): 1-21.
  • Howie, F. (2004). Managing the Tourist Destination. (2 st Edition), London: Thomson Learning.
  • Jia, Z., Shi, Y., Jia, Y. and Li, D. (2012). A Framework of Knowledge Management Systems for Tourism Crisis Management. International Workshop on Information and Electronics Engineering (IWIEE): Procedia Engineering, 29. ss: 138-143.
  • Jiang, Y. and Ritchie, B. W. (2017). Disaster Collaboration in Tourism: Motives, Impediments and Success Factors. Journal of Hospitality and Tourism Management, 31: 70-82.
  • Kahraman, N. ve Türkay, O. (2014). Turizm ve Çevre. (6. Basım), Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Kalemci Tüzün, İ (2007). Güven, Örgütsel Güven ve Örgütsel Güven Modelleri. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13: 93-118.
  • Kılınç, E. (2013). Medikal Sağlık Turizminin Stratejik Planlaması: Isparta. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
  • Kim, H. and Richardson, S. L. (2003). Motion Picture Impacts on Destination Images. Annals of Tourism Research, 30(1): 216-237.
  • Koçel, T. (2011). İşletme Yöneticiliği (Yönetim ve Organizasyon, Organizasyonlarda Davranış, Klasik-modern Çağdaş ve Güncel Yaklaşımlar). (13. Basım), Beta Yayıncılık, İstanbul.
  • Korkmaz, M. ve Başkalkan, S. N. (2011). Eğirdir Gölü ve Çevresinde Turizm Gelişiminin Sürdürülebilirliği Üzerine Değerlendirmeler. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 12(1): 62-69.
  • Kozak, N., Kozak, M. A. ve Kozak, M. (2014). Genel Turizm İlkeler-Kavramlar. (15. Basım), Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Kuşat, N. (2011). Küreselleşen Dünyada Turizm Sektörü: Bilgi İletişim Teknolojileri ve Rekabet Gücü. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, 3(5): 114-138.
  • Kültür ve Turizm Bakanlığı. (2007). Türkiye Turizm Stratejisi (2023). Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı.
  • Lankford, S. V. (2001). A Comment Concerning: Developing and Testing A Tourism Impact Scale. Journal of Travel Research, (98): 315-316.
  • Levine, S. and White, P. E. (1961). Exchange as a Conceptual Framework for the Study of Interorganizational Relationship. Administrative Science Quarterly, 5(4): 583-601.
  • Lıu, T. and Xu, F. (2010). A Study on Community Participation in Rural Tourism Based on Property Rights Teheory. International Conference on Management and Service Science (MASS). 24-26 August 2010, China. ss: 1065-1069.
  • Long, P. T. and Richardson, S. L. (1989). Integrating Recreation and Tourism Development in Small Winter Cities. Journal of Physical Education Recreation & Dance 60(8): 58-61.
  • Maddox, R. N. (1985). Measuring Satisfaction with Tourism. Journal of Travel Research, 23: 2-5.
  • Merriam, S. B. (2013). Nitel Araştırma Desen ve Uygulama İçin Bir Rehber. (Çev. S. Turan), Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Mihalic, T. (2000). Environmental Management of a Tourist Destination A Factor of Tourism Competitiveness. Tourism Management, 21(1): 65-78.
  • Mohr, J. and Spekman, R. (1994). Characteristics of Partnership Success: Partnership Attribute, Communication Behavior and Conflict Resolution Techniques. Strategic Management Journal, 15(2): 135- 152.
  • Morgan, R. B. and Hunt, S. D. (1994). The Commitment-Trust Theory of Relationship Marketing. Journal of Marketing, 58(3): 20-38.
  • Morgül, T. (2013). İşletmelerde Çatışma Yönetimi. York University Türkiye Temsilciliği, 1-36.
  • Murphy, P. E. (1985). Tourism. A Community Approach. (1 st Edition), London: Routledge.
  • Ongun, U. ve Türkoğlu, M. (2016). Isparta İli Turizm Potansiyelinin Değerlendirilmesine Yönelik Teorik Bir Çalışma. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(1): 145-161.
  • Organization for Economic Cooperation and Development. (1995). Governance in Transition: Public Management Reforms in OECD Countries. Paris: Organization for Economic Cooperation and Development.
  • Ökmen, M., Baştan, S. ve Yılmaz, A. (2004). Kamu Yönetiminde Yeni Yaklaşımlar ve Bir Yönetişim Faktörü Olarak Yerel Yönetimler, (Editör) Yılmaz, A. ve Ökmen, M.: Kamu Yönetimi içinde (ss.23-80) Ankara: Gazi Yayını.
  • Özdemir, J. (2008). Isparta İlinin Turizm Potansiyeli ve Geliştirilebilir Turizm Çeşitleri. Uzmanlık Tezi. T. C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Yatırım ve İşletmeler Genel Müdürlüğü, Ankara.
  • Özkan, İ. (2017). Golf Turizmi Destinasyonu ve Yönetimi. Kültür ve Turizm Bakanlığı 3. Turizm Şurası Tebliğler Kitabı. 1-3 Kasım 2017, Ankara. ss: 284-292.
  • Özok, K. (2002). Sürdürülebilir Turizm Kapsamında Bölge Planlaması ve Alaçatı Turizm Yatırım Bölgesi Üzerine Bir Uygulama. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Öztürk, N. K. (2002). Bürokratik Devletten Etkin Yönetime Geçiş: İyi Yönetişim. Türk İdare Dergisi, 437: 27-38.
  • Öztürk, Y. (2013). Destinasyon Tanımı ve Özellikleri, (Editör) Yeşiltaş, M.: Destinasyon Yönetimi içinde (ss.2-17) Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
  • Paraskevas, A., Altınay, L., McLean, J. and Cooper, C. (2013). Crisis Knowledge in Tourism: Types, Flows and Governance. Annals of Tourism Research, 41: 130-152.
  • Presenza, A., Del Chiappa, G. and Sheehan, L. (2013). Resident Engagement and Local Tourism Governance in Maturing Beach Destinations: Evidence from an Italian Case Study. Journal of Destination Marketing & Management, 2: 22-30.
  • Prideaux, B. (2000). The Role of The Transport System in Destination Development. Tourism Management, 21(1): 53-63.
  • Reed, M. G. (1997). Power Relations and Community Based Tourism Planning. Annals of Tourism Research, 24(3): 566-591.
  • Renn, O. (2015). Stakeholder and Public Involvement in Risk Governance. International Journal of Disaster Risk Science, 6(1): 8-20.
  • Riege, A. (2005). Three-Dozen Knowledge-Sharing Barriers Managers Must Consider. Journal of Knowledge Management, 9(3): 18-35.
  • Ruhanen, L. M., Mclennan, C. L. J. and Moyle, B. D. (2013). Strategic Issues in The Australian Tourism Industry: A 10 –year Analysis of Nanational Strategies and Plans. Asia Pacific Journal of Tourism Research, 18(3): 220-240.
  • Ruhanen, L., Scott, N., Ritchie, B. and Tkaczynski, A. (2010). Governance: A Review and Synthesis of The Literatür. Turism Review, 65(4): 4-16.
  • Sağlık, E. ve Türkeri, İ. (2015). Destinasyon İmajı ve Kişiliğinin Destinasyon Aidiyeti Üzerine Etkisi: Palandöken Kayak Merkezi Örneği. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 12(1): 25-42.
  • Sargın, S. (2006). Yalvaç’ta İnanç Turizmi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(2): 1-18.
  • Sarı, Y. ve Kozak, M. (2005). Turizm Pazarlamasına İnternetin Etkisi: Destinasyon Web Siteleri İçin Bir Model Önerisi. Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9: 248-271.
  • Scholl, H. J. (2001). Applying Stakeholder Theory to E-Government: Benefits and Limits. Presented at 1st IFIP Conference on E-Commerce, E-Business, and E-Government, 2001, Zurich, Switzerland. ss. 1-20.
  • Semerciöz, F., Dönmez, D. and Dursun, M. (2008). Relationships Between Destination Management Organizations and Destination Stakeholders A Research in Regions of Marmara, Aegean and Mediterranean In Turkey. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1): 87-101.
  • Semerciöz, F., Dönmez, D. ve Dursun, M. (2007). Türkiye’deki İl Destinasyon Paydaşlarının Yarattıkları Problemler, Tehdit-İş birliği Potansiyeline Sahip Paydaşlar ve Uygulanan Stratejiler Üzerine Bir Araştırma. 15. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı. 25-27 Mayıs 2007, Sakarya. ss. 150-157.
  • Seyahat Acenteleri Yöneticileri Derneği (2013). Seyahat Acentalarının Sektör Sorunlarını Belirleme Çalıştayı, 2013 http://www.sayd.org.tr/files/downloads. [Erişim Tarihi: 20.06.2018].
  • Simmons, D. G. (1994). Community Participation in Tourism Planning. Tourism Management, 15(2): 98- 108.
  • Solmaz, C. (2014). Yerel Halkın Bölge Turizmine Bakış Açısının Belirlenmesi: Burdur’da Bir Araştırma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(10): 91-105.
  • Tak, B. (2009). İşletmelerin Sosyal Sorumlulukları ve Paydaş Grupları ile İlişkilerinin Yönetimi. (1. Basım), İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Taşkın, Ç. ve Karadamar, A. A. (2016). Destinasyon Marka Bağımlılığını Etkileyen Öncüler Üzerine Diyarbakır kentinde Bir Araştırma. PARADOKS Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, 12(2): 5-30.
  • Tekin, Ö. F. (2016). Alternatif Bir Turizm Türü Olarak Yayla Turizmi ve Bozkır İlçesinin Potansiyelinin Değerlendirilmesi. Uluslararası Sempozyum: Geçmişten Günümüze Bozkır. Selçuk Üniversitesi Türkiye Araştırmaları Enstitüsü Yayınları: 9, 06-08 Mayıs 2016, Konya, 1093-1108.
  • Tinsley, R. and Lynch, P. (2001). Small Tourism Business Networks and Destination Development. International Hospitality Management, 20(4): 367-378.
  • Türk, A. (2005). Burdur İli Özelinde Doğal, Tarihsel, Arkeolojik ve Kültürel Değerlerin Sürdürülebilir Turizm Gelişimi Açısından Önemi. I. Burdur Sempozyumu Bildiriler Kitabı. 16-19 Kasım 2005, Burdur. ss. 476-483.
  • Türkoğlu, M., Gövdere, B. ve Meydan, Ç. (2005). Isparta İli Turizminin Sorunları ve Çözüm Önerileri. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(1): 29-38.
  • Usta, Ö. (2014). Turizm Genel ve Yapısal Yaklaşım. (3. Basım), Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Valente, F., Dredge, D. and Lohmann, G. (2015). Leadership and Governance in Regional Tourism. Journal of Destination Marketing & Management, 4(2): 127-136.
  • Vernon, J., Essex, S., Pinder, D. and Curry, K. (2005). Colloborative Policyaking Local Sustainable Projects. Annal of Tourism Research, 32(2): 325-345.
  • World Tourism Organization. (2007). A Practical Guide to Tourism Destination Management. Madrid: World Tourism Organization.
  • Yavuz, M. C. ve Karabağ, S. F. (2009). Ulusal turizm Tanıtımı ve Pazarlama Yönetimi Örgütlenmesi: Türkiye İçin Bir Model Önerisi. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi,36: 113-130.
  • Yeşiltaş, M. (2013). Destinasyon Geliştirme ve Planlama, (Editör) Yeşiltaş, M.: Destinasyon Yönetimi içinde (ss.18-39) Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayınları.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (9. Basım), Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yıldız, Z. (2007). Turizmin Bölgesel Kalkınmaya Sağladığı Katkılar ve Göller Bölgesi Uygulaması. Yayımlanmamış Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Yılmaz, Ö. D. (2014). Sürdürülebilir Turizm ve Destinasyon Yönetimi, (Editör) Kozak, M.: Sürdürülebilir Turizm Kavramlar ve Uygulamalar İçinde (ss.275-291) Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Yılmaz, Y., Çizel, B., Çalışkan, O., Özdemir, B. ve Helhel, Y. (2012). “Kitle Turizmine Hizmet Veren Turizm Destinasyonlarında Aktörler ve Aktörler Arası İlişkilerde Belirleyiciler: Antalya Örneği.” 13. Ulusal Turizm Kongresi Bildiriler Kitabı. 06-09 Aralık 2012, Antalya. ss. 167-179.
  • Yılmaz, Y., Yılmaz, Y., Tarcan İçigen, E., Ekin, Y. and Demirel Utku, B. (2009). Destination Image: A Comparative Study on Pre and Post Trip Image Variations. Journal of Hospitality Marketing & Management, 18: 461-479.
  • Yoon, Y., Gürsoy, D. and Chen, J. S. (2001). Validaitng a Tourism Development Theory with Structural Equation Modeling. Tourism Management, 22: 363-372.
  • Yüksek, G. (2014). Turizm Destinasyonları. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Yüksel, F., Bramwell, B. and Yüksel, A. (1999). Stakeholder Interviews and Tourism Planning at Pamukkale, Turkey. Tourism Management, 20: 351-360.
  • Yüksel, F., Bramwell, B. and Yüksel, A. (2005). Centralized and Decentralized Tourism Governance in Turkey. Annals of Tourism Research. 32(4): 859-866.
  • Zahra, A. L. (2011). Rethinking Regional Tourism Governace: The Principle of Subsidiarity. Journal of Sustainable Tourism, 19: 535-552.
  • Zengin, B. ve Eker, N. (2014). Alternatif Turizm Kapsamında Kültür Turizminin Sürdürülebilirliğinde Turist Rehberlerinin Rolü: Bir Uygulama. XIII. Geleneksel Turizm Paneli, 11 Nisan 2014, İstanbul.
  • Zhang, H. and Zhu, M. (2014). Tourism Destination Governance: A Review and Research Agenda. International Journal of e-Education, e-Business, e-Management and e-Learning, 4(2): 125-128.
APA inanır a (2019). Turistik Destinasyon Yönetiminde Paydaşlar Arası İlişkiler: Göller Yöresi Örneği. , 517 - 541. 10.26677/TR1010.2019.176
Chicago inanır ali Turistik Destinasyon Yönetiminde Paydaşlar Arası İlişkiler: Göller Yöresi Örneği. (2019): 517 - 541. 10.26677/TR1010.2019.176
MLA inanır ali Turistik Destinasyon Yönetiminde Paydaşlar Arası İlişkiler: Göller Yöresi Örneği. , 2019, ss.517 - 541. 10.26677/TR1010.2019.176
AMA inanır a Turistik Destinasyon Yönetiminde Paydaşlar Arası İlişkiler: Göller Yöresi Örneği. . 2019; 517 - 541. 10.26677/TR1010.2019.176
Vancouver inanır a Turistik Destinasyon Yönetiminde Paydaşlar Arası İlişkiler: Göller Yöresi Örneği. . 2019; 517 - 541. 10.26677/TR1010.2019.176
IEEE inanır a "Turistik Destinasyon Yönetiminde Paydaşlar Arası İlişkiler: Göller Yöresi Örneği." , ss.517 - 541, 2019. 10.26677/TR1010.2019.176
ISNAD inanır, ali. "Turistik Destinasyon Yönetiminde Paydaşlar Arası İlişkiler: Göller Yöresi Örneği". (2019), 517-541. https://doi.org/10.26677/TR1010.2019.176
APA inanır a (2019). Turistik Destinasyon Yönetiminde Paydaşlar Arası İlişkiler: Göller Yöresi Örneği. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 3(3), 517 - 541. 10.26677/TR1010.2019.176
Chicago inanır ali Turistik Destinasyon Yönetiminde Paydaşlar Arası İlişkiler: Göller Yöresi Örneği. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi 3, no.3 (2019): 517 - 541. 10.26677/TR1010.2019.176
MLA inanır ali Turistik Destinasyon Yönetiminde Paydaşlar Arası İlişkiler: Göller Yöresi Örneği. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, vol.3, no.3, 2019, ss.517 - 541. 10.26677/TR1010.2019.176
AMA inanır a Turistik Destinasyon Yönetiminde Paydaşlar Arası İlişkiler: Göller Yöresi Örneği. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi. 2019; 3(3): 517 - 541. 10.26677/TR1010.2019.176
Vancouver inanır a Turistik Destinasyon Yönetiminde Paydaşlar Arası İlişkiler: Göller Yöresi Örneği. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi. 2019; 3(3): 517 - 541. 10.26677/TR1010.2019.176
IEEE inanır a "Turistik Destinasyon Yönetiminde Paydaşlar Arası İlişkiler: Göller Yöresi Örneği." Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 3, ss.517 - 541, 2019. 10.26677/TR1010.2019.176
ISNAD inanır, ali. "Turistik Destinasyon Yönetiminde Paydaşlar Arası İlişkiler: Göller Yöresi Örneği". Türk Turizm Araştırmaları Dergisi 3/3 (2019), 517-541. https://doi.org/10.26677/TR1010.2019.176