Öğretmenlerin Pozitif Psikolojik Sermayeleri İle Yeterlik İnançları Arasındaki İlişki

YILMAZ, Kürşad; KELEKÇİ, Hayrullah

Öğretmenlerin Pozitif Psikolojik Sermayeleri İle Yeterlik İnançları Arasındaki İlişki

Hayrullah KELEKÇİ, (Milli Eğitim Bakanlığı, İzmir, Türkiye)

Kürşad YILMAZ (Dumlupınar Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Eğitim Bilimleri Bölümü, Kütahya, Türkiye)

Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi

3 0

Yıl: 2015 Cilt: 11 Sayı: 3 Sayfa Aralığı: 992 - 1007 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Öğretmenlerin Pozitif Psikolojik Sermayeleri İle Yeterlik İnançları Arasındaki İlişki

Öz:

Bu araştırmada, öğretmenlerin pozitif psikolojik sermayeleri ile yeterlik inançları arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Tarama modelindeki araştırmanın örneklemi Kütahya il merkezi ve ilçelerindeki kamu okullarında görev yapan 424 öğretmenden oluşmaktadır. Araştırmada ilkokul, ortaokul, imam hatip ortaokulu, genel lise, meslek lisesi, imam hatip lisesi öğretmenlerinin görüşlerine başvurulmuştur. Araştırma verilerinin toplanmasında, Pozitif Psikolojik Sermaye Ölçeği (Tösten ve Özgan, 2014) ve Öğretmen Yeterlik İnançları Ölçeği (Woolfolk ve Hoy, 1990) kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler, bağımsız gruplar t-testi, tek yönlü ANOVA ve Pearson momentler çarpımı korelasyon teknikleri kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, öğretmenlerin pozitif psikolojik sermaye düzeyleri çok yüksek, öğretmen yeterlik inançları boyutları olan kişisel yeterlik inançları yüksek, genel yeterlik inançları ise orta düzeydedir. Öğretmenlerin pozitif psikolojik sermayelerinde görev yeri değişkenine göre gruplar arasında fark vardır. Öğretmenlerin yeterlik inançlarında branş ve okul türü değişkenlerine göre gruplar arasında fark vardır. Öğretmenlerin pozitif psikolojik sermayeleri ile kişisel yeterlik inançları arasında pozitif yönde orta düzeyde bir ilişki vardır. Öğretmenlerin pozitif psikolojik sermayeleri ile genel yeterlik inançları arasında ise pozitif yönde düşük düzeyde ilişki vardır. Öğretmenlerin pozitif psikolojik sermayeleri yükseldikçe kişisel yeterlik ve genel yeterlik inançları yükselmektedir

Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları

Relationship between Positive Psychological Capital Efficacy Beliefs of Teachers

Öz:

In this study, it has aimed to determine the relationship between teachers' positive psychological capital and their efficacy beliefs. The population of the survey model study consists of teachers working in public schools in Kütahya districts. In the study sample size it was determined as 424. The perception of teachers was measured that they are working in primary school and secondary school and religious secondary school and general high school and vocational high school and, religious high schools. In the collection of research data, Positive Psychological Capital Questionnaire and Teacher Efficacy Belief Scale was used. In analyzing the data, descriptive statistics and Independent Sample t-test and, One Way ANOVA and, Pearson Product Moment Correlation techniques were used. According to the results, positive psychological capital of teachers are high level. Their personal efficacy beliefs are high level and general efficacy beliefs are moderate level that the component of teacher efficacy beliefs. There is a difference between the groups according to place of serve variables in the positive psychological capital of teachers. There is a difference between the groups according to profession and school type variables in the efficacy beliefs of teachers. Between the positive psychological capital and the personal efficacy beliefs of teachers moderate level and positive correlation was found. Between the positive psychological capital of teachers and their general efficacy beliefs low level and positive correlation was found. When positive psychological capital levels of teacher rising, their personal efficacy and general efficacy levels rises

Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Akın, A. (Ed.). (2013). Pozitif psikoloji. Sakarya: Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayını.
Avey, J. B., Luthans, F., Smith, R. M., & Palmer, N. F. (2010). Impact of positive psychological capital on employee well-being over time. Occupational Health Psychology, 5 (1), 17- 28.
Aydın, A., Yılmaz, K. ve Altınkurt, Y. (2013). Eğitim yönetiminde pozitif psikoloji. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 10 (1), 1470-1490.
Aytaş, G. (2010). Hacı Bektaş Velî ve Thomas More'da hümanizm. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, 55, 139-148.
Balcı, A. (2013). Etkili okul ve okul geliştirme: Kuram uygulama ve araştırma. Ankara: Pegem Akademi.
Bandura, A. (1977). Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change. Psychological Review, 84 (2), 191-215.
Bandura, A. (1982). Self-efficacy mechanism in human agency. American Psychologist, 37 (2), 122-147.
Bandura, A. (1994). Self-efficacy. V. S. Ramachaudran (Ed.), Encyclopedia of human behavior (Vol. 4, pp. 71-81). New York: Academic Press.
Bandura, A. (2009). Cultivate self-efficacy for personal and organizational effectiveness. E. A. Locke (Ed.), Handbook of Principles of Organization Behavior (pp. 179-200). New York: Wiley.
Coladarci, T. (1992). Teachers' sense of efficacy and commitment to teaching. The Journal of Experimental Education, 60 (4), 323-337.
Çelebi, N. ve Uğurlu, B. (2014). Resmi liselerde çalışan öğretmenlerin kişilik özelliklerinin demografik değişkenlere göre incelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (18), 537-569.
Çokluk-Bökeoğlu, Ö. ve Yılmaz, K. (2008). İlköğretim okullarında örgütsel güven hakkında öğretmen görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 54, 211-233.
Eker, C. (2014). Sınıf öğretmenlerinin öz-yeterlilik inanç düzeyleri üzerine bir araştırma. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (1), 162-178.
Ekici, G. (2006). Meslek lisesi öğretmenlerinin öğretmen öz-yeterlik inançları üzerine bir araştırma. Eurasian Journal of Educational Research, 24, 87-96.
Erkmen, T. ve Esen, E. (2012). Psikolojik sermaye konusunda 2003-2011 yıllarında yapılan çalışmaların kategorik olarak incelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (19), 89-103.
Eryılmaz, A. (2013). Pozitif psikolojinin psikolojik danışmanlık ve rehberlik alanında gelişimsel ve önleyici hizmetler bağlamında kullanılması. The Journal of Happiness & Well- Being, 1 (1), 1-19.
Hefferon, K., & Boniwell, I. (2011). Positive psychology: Theory, research and applications. New York: Open University Press.
Hoy, W. K., & Miskel, C. G. (2012). Eğitim yönetimi: Teori, araştırma ve uygulama (Çev. Ed. S. Turan). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
İyem, C. ve Erol, E. (2013). Mesleki yönelimlerde bireylerin kişilik ve demografik özelliklerinin rolü; Sakarya Üniversitesi İşletme Bölümü örneği. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 5 (1), 137-146.
Kalemci-Tüzün, İ. (2007). Güven, örgütsel güven ve örgütsel güven modelleri. KMU İİBF Dergisi, 13, 93-118.
Karacaoğlu, C. (2008). Öğretmenlerin yeterlik algıları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 5 (1), 70-97.
Kaya, A., Balay, R. ve Demirci, Z. (2014). Ortaöğretimde görev yapan öğretmenlerin psikolojik sermaye düzeylerinin incelenmesi (Şanlıurfa ili örneği). Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 13 (48), 47-68.
Keser, S. (2013). İlköğretim okulu yöneticilerinin otantik liderlik ve psikolojik sermaye özelliklerinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Little, L. M., Gooty, J., & Nelson, D. L. (2007). Positive psychological capital: Has positivity clouded measurement rigor? D. L. Nelson and C. L. Cooper (Ed.), Positive organizational behavior (pp. 191-209) London: Sage.
Luthans, F. (2011). Organizational behavior: An Evidence-Based Approach. New York: The McGraw-Hill.
Luthans, F. (2002). The need for and meaning of positive organizational behavior. Journal of Organizational Behavior, 23, 695-706.
Luthans, F., & Youssef, C. M. (2004). Human, social, and now positive psychological capital management: Investing in people for competitive advantage. Organizational Dynamics, 33 (2), 143-160.
Luthans, F., Avey, J. B., Avolio, B. J, Norman, S. M., & Combs, G. M. (2006). Psychological capital development: Toward a micro-intervention. Journal of Organizational Behaviour, 27, 387-393.
Luthans, F., Avolio, B. J., Avey, J. B. & Norman, S. M. (2007b). Positive psychological capital: Measurement and relationship with performance and satisfaction. Personnel Psychology, 60, 541-572.
Luthans, F., Luthans, K. W., & Luthans, B. C. (2004). Positive psychological capital: Beyond human and social capital. Business Horizons, 47 (1), 45-50.
Luthans, F., Youssef, C. M., & Avolio, B. J. (2007). Psychological capital: Investing and developing positive organizational behavior. D. L. Nelson & C. L. Cooper (Ed.), Positive organizational behavior (pp. 244-255). London: Sage.
Malinen, O. P., Savolainen, H., & Xu, J. (2012). Beijing in-service teachers' self-efficacy and attitudes towards inclusive education. Teaching and Teacher Education 28 (4), 526-534.
Nelson, D. L., & Cooper, C. L. (2007). Positive organizational behavior: An inclusive view. D. L. Nelson and C. L. Cooper (Ed.), Positive organizational behavior (pp. 3-8). London: SAGE.
Özgen, M. K. (2013). Farabi felsefesinde bilgi ve terapi: Bilginin iyileştirici gücü. Bilimname, 25 (2), 133-155.
Peterson, C., & Seligman, M. (1987). Explanatory style and illness. Journal of Personality, 55 (2), 237-265.
Peterson, C., & Steen, T. A. (2002). Optimistic explanatory style. C. R. Snyder & S. J. Lopez (Ed.), Handbook of positive psychology (pp. 244-255). New York: Oxford University Press.
Peterson, C., Buchanan, G. M., & Seligman. M. (1995). Explanatory style: History and evolution of the field. G. M. Buchanan & M. Seligman (Ed.), Explanatory style (pp. 1- 20). New York: Lawrence Erlbaum Associates.
Seligman, M. (1998). Learned optimism: How to change your mind and your life. Pocket books. 02 Mayıs 2015 tarihinde
http://books.google.com.tr/books/about/Learned
_Optimism.html?id=sHVM-KaXeg8C&redir_esc=y adresinden alınmıştır.
Seligman, M. (2002). Positive psychology, positive prevention and positive therapy. C. R. Snyder & S. J. Lopez (Ed.), Handbook of positive psychology (pp. 3-9). New York: Oxford University Press.
Seligman, M., & Csikszentmihalyi, M. (2000). Positive psychology: An introduction. The American Psychological Association, 55 (1), 5-14.
Tösten, R. ve Özgan, H. (2014). Pozitif psikolojik sermaye ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. EKEV Akademi Dergisi, 18 (59), 429-442.
Tschannen-Moran, M., & Woolfolk-Hoy, A. (2001). Teacher efficacy: Capturing an elusive construct. Teaching and Teacher Education, 17, 783-865.
Woolfolk, A. E., & Hoy, W. K. (1990). Prospective teachers' sense of efficacy and beliefs about control. Journal of Educational Psychology, 82 (1), 81-91.
Yılmaz, K. ve Çokluk-Bökeoğlu, Ö. (2008). İlköğretim okulu öğretmenlerinin yeterlik inançları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 41 (2), 143-167.
Yılmaz, M., Köseoğlu, P., Gerçek, C. ve Soran, H. (2004). Yabancı dilde hazırlanan bir öğretmen öz-yeterlik ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 260-267.
Youssef, C. M., & Luthans, F. (2007). Positive organizational behavior in the workplace: The impact of hope, optimism, and resilience. Journal of Management, 33 (5), 774-800.

APA	KELEKÇİ H, YILMAZ K (2015). Öğretmenlerin Pozitif Psikolojik Sermayeleri İle Yeterlik İnançları Arasındaki İlişki. , 992 - 1007.
Chicago	KELEKÇİ Hayrullah,YILMAZ Kürşad Öğretmenlerin Pozitif Psikolojik Sermayeleri İle Yeterlik İnançları Arasındaki İlişki. (2015): 992 - 1007.
MLA	KELEKÇİ Hayrullah,YILMAZ Kürşad Öğretmenlerin Pozitif Psikolojik Sermayeleri İle Yeterlik İnançları Arasındaki İlişki. , 2015, ss.992 - 1007.
AMA	KELEKÇİ H,YILMAZ K Öğretmenlerin Pozitif Psikolojik Sermayeleri İle Yeterlik İnançları Arasındaki İlişki. . 2015; 992 - 1007.
Vancouver	KELEKÇİ H,YILMAZ K Öğretmenlerin Pozitif Psikolojik Sermayeleri İle Yeterlik İnançları Arasındaki İlişki. . 2015; 992 - 1007.
IEEE	KELEKÇİ H,YILMAZ K "Öğretmenlerin Pozitif Psikolojik Sermayeleri İle Yeterlik İnançları Arasındaki İlişki." , ss.992 - 1007, 2015.
ISNAD	KELEKÇİ, Hayrullah - YILMAZ, Kürşad. "Öğretmenlerin Pozitif Psikolojik Sermayeleri İle Yeterlik İnançları Arasındaki İlişki". (2015), 992-1007.

APA	KELEKÇİ H, YILMAZ K (2015). Öğretmenlerin Pozitif Psikolojik Sermayeleri İle Yeterlik İnançları Arasındaki İlişki. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(3), 992 - 1007.
Chicago	KELEKÇİ Hayrullah,YILMAZ Kürşad Öğretmenlerin Pozitif Psikolojik Sermayeleri İle Yeterlik İnançları Arasındaki İlişki. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 11, no.3 (2015): 992 - 1007.
MLA	KELEKÇİ Hayrullah,YILMAZ Kürşad Öğretmenlerin Pozitif Psikolojik Sermayeleri İle Yeterlik İnançları Arasındaki İlişki. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, vol.11, no.3, 2015, ss.992 - 1007.
AMA	KELEKÇİ H,YILMAZ K Öğretmenlerin Pozitif Psikolojik Sermayeleri İle Yeterlik İnançları Arasındaki İlişki. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2015; 11(3): 992 - 1007.
Vancouver	KELEKÇİ H,YILMAZ K Öğretmenlerin Pozitif Psikolojik Sermayeleri İle Yeterlik İnançları Arasındaki İlişki. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2015; 11(3): 992 - 1007.
IEEE	KELEKÇİ H,YILMAZ K "Öğretmenlerin Pozitif Psikolojik Sermayeleri İle Yeterlik İnançları Arasındaki İlişki." Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, ss.992 - 1007, 2015.
ISNAD	KELEKÇİ, Hayrullah - YILMAZ, Kürşad. "Öğretmenlerin Pozitif Psikolojik Sermayeleri İle Yeterlik İnançları Arasındaki İlişki". Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 11/3 (2015), 992-1007.